Παναθηναϊκός: Αν χάσει και το «σήμα κατατεθέν» του, θα τερματίσει τέταρτος

Εγινε κι αυτό, λοιπόν. Πρώτη ήττα για τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο μετά από ένα χρόνο, βαρύτερη ήττα στη θητεία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πράσινο πάγκο, δεύτερη ήττα σε ισάριθμα ντέρμπι του β΄ γύρου, χωρίς καν να σκοράρει. Τέταρτο (στα έξι) ματς μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς νίκη, μόλις τέσσερα γκολ σε έξι παιχνίδια, το ένα εξ αυτών με buzzer beater πέναλτι του Σπόραρ στα Γιάννενα. Oτι οι Πράσινοι είχαν, έχουν και θα έχουν πρόβλημα στο γκολ, το γνωρίζαμε. Γι’ αυτό και υπήρχε μόνο ένας δρόμος προς τη νίκη εναντίον του ΠΑΟΚ. Το 1-0. Δεν τα κατάφεραν, ξόδεψαν τις τρεις καλές στιγμές τους στο πρώτο ημίχρονο (ισάριθμες είχε και ο Δικέφαλος στο ίδιο χρονικό διάστημα), έγινε το 0-1 με την επιμονή του Κωνσταντέλια, τις γκέλες Χουάνκαρ - Σένκεφελντ και το μπιλιάρδο - αυτογκόλ, έληξε το ημίχρονο με εις βάρος του Παναθηναϊκού σκορ για πρώτη φορά εφέτος. Και μετά; Μετά άρχισαν για 15 λεπτά τα «Κωνσταντέλεια 2023».

Μια αυθεντική ποδοσφαιρική παράσταση του νεαρού, ο οποίος με τη συνδρομή του καταπληκτικού Ολιβέιρα τον οποίο ο Σένκεφελντ έκανε να μοιάζει με υβρίδιο Λεβαντόφσκι - Μοράτα σκόρπισε το χάος στην άμυνα του Τριφυλλιού. Το 0-3 τελείωσε το ματς και ευτυχώς για τον Παναθηναϊκό ο Γιοβάνοβιτς έκανε γρήγορα τις αλλαγές εκείνων που είχαν «χαλασμένο» μυαλό και κουρασμένο σώμα, ενώ ο Λουτσέσκου τις άφησε για αργότερα, ίσως φοβούμενος μια πιθανή γρήγορη μείωση του σκορ και τη δύναμη της έδρας.

Ο προπονητής για τις μεταγραφές δεν ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου. Ρωτήθηκε όμως για την αιτία του κακού. Και η απάντησή του ήταν η εξής: «Χάσαμε λίγο την ψυχραιμία μας θεωρώ. Την κυκλοφορία, την αυτοπεποίθησή μας με την μπάλα στα πόδια. Θα μπορούσαμε να είμαστε πιο επιβλητικοί και να κάνουμε περισσότερα πράγματα επιθετικά. Φαίνεται πως είμαστε αγχωμένοι κι έτσι κάνουμε λάθη που δίνουν δικαιώματα στον αντίπαλο». Δίκιο έχει, αλλά αυτή η εξήγηση δεν είναι η μοναδική. Στην Τούμπα η κατάρρευση στο β΄ μέρος ήταν λογική, διότι ο Παναθηναϊκός σμπαραλιάστηκε από τις υποχρεωτικές αλλαγές των (καλών στο συγκεκριμένο ματς) Μπερνάρ - Κουρμπέλη και την έλλειψη εναλλακτικών επιλογών μεσοεπιθετικά. Χθες;

Είχε τη θετική ενέργεια της έδρας που στήριξε με τον τρόπο της μέχρι τέλους, είχε σε πολύ καλή μέρα εκτός από τον Μπερνάρ και τον Παλάσιος, είχε συγκροτημένο μυαλό στο πρώτο ημίχρονο. Αλλά όλα διαλύθηκαν μετά το 0-1. Και δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό όταν αυτός ο Παναθηναϊκός εκτός της περίφημης πια «αυτοκτονίας» στα μεταγραφικά θέματα, φάνηκε απροετοίμαστος πνευματικά στην εκκίνηση του β΄ ημιχρόνου, πάλι soft γενικά και είχε σε τραγική μέρα τους σταθερά ντεφορμέ Χουάνκαρ, Σένκεφελντ, Ρουμπέν, Βέρμπιτς. Όταν τέσσερις από τους βασικούς δεν βλέπονται εδώ και ένα μήνα, παίζεις με βασικό φορ τον Φώτη Ιωαννίδη όταν τα αντίστοιχα μεγέθη είναι οι Λιβάι, Μπακαμπού, Ολιβέιρα στους ανταγωνιστές σου, δεν έχεις κάνει μεταγραφές, δεν έχεις να παρουσιάσεις νέες ιδέες σε διάταξη και πρόσωπα (3-5-2), όταν έχεις μόνο έναν παίκτη σταθερά καλό στον β΄ γύρο (τον Μπερνάρ) δεν μπορείς να πάρεις το εφετινό πρωτάθλημα. Στην πραγματικότητα δεν μπορείς καν να το διεκδικήσεις μέχρι τέλους.

Ο Παναθηναϊκός το «λίπος» του πρώτου γύρου το έκαψε γρήγορα. Ο τραπεζικός λογαριασμός άδειασε, κάτι ψιλά έχουν μείνει. Οι υπερβάσεις τελείωσαν, η σκληράδα χάθηκε. Κι αν μαζί με όλα τ’ άλλα κλονιστεί και η αμυντική αξιοπιστία αυτής της ούτως ή άλλως προβληματικής επιθετικά ομάδας, ο Παναθηναϊκός θα τερματίσει τέταρτος. Διότι μ’ αυτή την εικόνα του, με την εικόνα μιας ομάδας που χάνει και το τελευταίο σήμα κατατεθέν της και σημείο αναφοράς της, που ήταν η ανασταλτική της αποτελεσματικότητα/σταθερότητα λόγω και του υψηλού ποσοστού κατοχής μπάλας, ο Παναθηναϊκός δεν θα καταφέρει να συγκεντρώσει πολλούς βαθμούς σε Τρίπολη, «Κλεάνθης Βικελίδης», «Γ. Καραϊσκάκης» και Περιστέρι και θα δυσκολευτεί πάρα πολύ στα ντέρμπι των play offs. Αυτά είναι τα τέσσερα εκτός έδρας παιχνίδια του μέχρι το τέλος της regular season και με την εικόνα του στα δύο τελευταία ματς πόσους βαθμούς θεωρείτε ότι μπορεί να αποκομίσει;

Αν μπορεί να το «γυρίσει»; Ολοκληρωτικά, όχι. Βήμα - βήμα, σταδιακά, ίσως. Να πάρει μια νίκη στην Τρίπολη, μια δεύτερη σερί επί της Λαμίας στη Λεωφόρο, να κερδίσει χρόνο για τους νέους παίκτες και αυτοπεποίθηση/πίστη εσωτερικά. Όταν τρεκλίζεις το πρώτο ζητούμενο είναι να σταθείς όρθιος. Εν συνεχεία να περπατήσεις και μετά να (ξανα)τρέξεις. Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατόν ποδοσφαιρικά να συμβεί αν τόσο πολλοί και σημαντικοί παίκτες πιάνουν απόδοση κάτω του μετρίου σε κάθε παιχνίδι. Αυτοί και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έφεραν τον Παναθηναϊκό του τέταρτου μπάτζετ πρώτο μετά από δώδεκα χρόνια, όμως η υπέρβαση είχε ημερομηνία λήξης. Τώρα - εδώ και πολύ καιρό αλλά μάλλον κάποιοι δεν το καταλάβαιναν - ο Παναθηναϊκός χρειάζεται φρεσκάδα και αλλαγή.

Μπορεί να βασιστεί εν μέρει στη θετική αύρα της εξέδρας, όχι όμως σε μεγάλο βαθμό και για πολύ ακόμα αν αποκλειστεί και από το Κύπελλο. Αν κάνει τη μεγάλη έκπληξη την Πέμπτη; Ναι, είναι μια ωραία προσδοκία, κάποιος θα το έβλεπε και ως μια τέλεια ευκαιρία για restart! Όχι τόσο… τέλεια, σαν κι αυτή που είχε χθες ο ΠΑΟΚ και την άρπαξε από τα μαλλιά, αλλά πολύ δελεαστική για να τα δώσουν ολα αυτοί που θα παίξουν. Και έχω την εντύπωση πως πολλοί θα είναι διαφορετικοί συγκριτικά με τη χθεσινή ενδεκάδα...