Η νοοτροπία της Πέμπτης και ο Μαντσίνι είναι λόγοι για να αισιοδοξεί ο Γιοβάνοβιτς

Στη λήξη του Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ 1-1 οι φίλοι του Παναθηναϊκού έμειναν και πάλι στις κερκίδες και χειροκρότησαν μαζικά τους ποδοσφαιριστές. Τούτη τη φορά μάλλον δεν θα το είχαν κάνει αν η εικόνα της ομάδας τους ήταν όμοια με αυτή που είχε στο β’ ημίχρονο του αντίστοιχου αγώνα πρωταθλήματος. Τούτη τη φορά όμως την ένιωσαν την διαφορά. Διότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είδαν στο τερέν μια ομάδα που προσπάθησε, με αποφασιστικότητα, μέχρι τη στιγμή του πέναλτι που εκτέλεσε ο Νέλσον Ολιβέιρα.

Τούτη τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να φτάσει κοντά στην επίτευξη του στόχου επειδή υστέρησε στο τακτικό κομμάτι έναντι του ΠΑΟΚ στην διάρκεια του β’ ημιχρόνου. Του μέσου ποδοσφαιρόφιιλου όμως δεν του αναλογεί η βαθιά κατανόηση της τακτικής. Τον “καίει” να βλέπει την ομάδα του να προσπαθεί, να παίζει με την αποφασιστικότητα, το πάθος και τον δυναμισμό που ο κόσμος θέλει να βλέπει από τους ποδοσφαιριστές. Και τούτη τη φορά αυτά τα στοιχεία τα είδε να βγαίνουν στο τερέν της Λεωφόρου. Γι’ αυτό και παρ’ όλο που δεν αποδείχθηκαν αρκετά, ο κόσμος χειροκρότησε.

Αυτή η διαπίστωση και ο τρόπος που αγωνίστηκε ο Ντάνιελ Μαντσίνι είναι τα καλύτερα μαντάτα που πήρε ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Πέμπτης στη Λεωφόρο. Διότι αυτή η αγωνιστική νοοτροπία που είχε ο Παναθηναϊκός είναι μια πρώτη ένδειξη για την ικανότητα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και όσων υποστηρίζουν την δουλειά του να βοηθήσουν την ομάδα να διαχειριστεί αποτελεσματικά, στο ψυχοπνευματικό κομμάτι, το σημείο καμπής που περνά και να αποδειχθεί ανθεκτική.

Στο ματς της περασμένης Κυριακής τον Παναθηναϊκό τον έβαλε από κάτω το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ και τον “σκότωσε” ψυχολογικά το τρίτο γκολ. Επί περίπου 40’ αγωνιστικά λεπτά, δηλαδή από το 52’ και μέχρι το τελευταίο σφύριγμα ο Παναθηναϊκός έδινε την εντύπωση μιας ομάδας που δεν πιστεύει στον εαυτό της και το ποδόσφαιρό της. Αυτή την εικόνα ο Παναθηναϊκός δεν την έβγαλε την Πέμπτη ούτε μετά το 1-1, δηλαδή όταν άρχισε να συνειδητοποιεί ότι θα αποκλειστεί από το κύπελλο. Η νοοτροπία του ήταν το πρώτο σημάδι ικανότητας να αντισταθεί και να το “γυρίσει” αυτό που της συνέβη στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και αυτό που της συμβαίνει μετά την επανέναρξη των αγώνων στα τέλη Δεκεμβρίου.

Εκτός από τη νοοτροπία, ο Γιοβάνοβιτς χρειάζεται και εργαλεία στο τερέν. Αν το απομονώσει κανείς το τελευταίο παιχνίδι, κοιτάζει μια ομάδα που προσπάθησε να ζήσει με τις αδυναμίες της και κυρίως με την έλλειψη των στόπερ που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν το μοτίβο της επιθετικής ανάπτυξης που ξεκινά από πίσω. Η απόσυρση του Μπερνάρ από το τερέν σε συνδυασμό με την παρουσία του Σβαμπ άλλαξε όλη την ισορροπία του παιχνιδιού στο β’ ημίχρονο, αλλά ο Παναθηναϊκός εξακολουθούσε να προσπαθεί να ακολουθήσει το πλάνο του προπονητή και να “παίξει σωστά”. Σε μια περίοδο που έχει την πλειονότητα των μεσοεπιθετικών και τον βασικό σέντερ φορ του σε μέτρια αγωνιστική κατάσταση, ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν άμεσα βοήθεια. Και αυτό που έκανε σε 52’ αγωνιστικά λεπτά ο Μαντσίνι, με μια προπόνηση, ήταν παραπάνω από ελπιδοφόρο. Δημιουργεί στον προπονητή την προσδοκία να καλυφθεί ένα μέρος του ομαδικού ελλείμματος από την ατομική ποιότητα του Μαντσίνι.

Ο Αργεντινός κινήθηκε στο τερέν σαν να είχε επίγνωση, δηλαδή σαν να γνώριζε τα συστήματα επιθετικής ανάπτυξης και τον ρόλο που πρέπει να έχει σε αυτά. Χάρη στην ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι, συντονίστηκε με την ομαδική τακτική στην επιθετική ανάπτυξη και έφερε τον εαυτό του σε θέση να εκτελέσει, με το κεφάλι, στη σέντρα του Βαγιαννίδη στο 54’. Στα πρώτα του λεπτά με την φανέλα του Παναθηναϊκού ο Μαντσίνι επικοινωνούσε με τον αριστερό μπακ και τους κεντρικούς χάφ, τους τοποθετούσε με νοήματα κατά το πρώτο στάδιο ανάπτυξης των επιθέσεων, έδειχνε τους χώρους κατά το δεύτερο στάδιο ανάπτυξης των επιθέσεων, δηλαδή είχε συμπεριφορά ποδοσφαιριστή που κατανοεί τον τρόπο που θέλει ο προπονητής να παίζει η ομάδα του.

Με αυτό τον βαθμό κατανόησης, ένας ποδοσφαιριστής που έχει πολύ καλές τεχνικές δεξιότητες και παίρνει πολύ καλές αποφάσεις στο τερέν δείχνει ικανός να μικρύνει πολύ τον χρόνο προσαρμογής του και να προλάβει να συνεισφέρει στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.