Αρης: Ο Λούκας Ρουπ είχε δύο χρόνια για να αποφύγει το… καθηγητηλίκι

• Του άρεσε αλλά δεν αποδέχθηκε το προσωνύμιο «Ρουπίνιο»
• «Έχεις δύο χρόνια στη διάθεσή σου»
• Η μαγική χρονιά στη Στουτγάρδη
• Ο σοβαρός τραυματισμός και το ταξίδι στην Αγγλία

Αν το μεταγραφικό πλάνο περιλάμβανε μία προσθήκη (ακραίου επιθετικού), ο σοβαρός τραυματισμός του Μάνου Γκαρθία άλλαξε ολοκληρωτικά το σχέδιο καθώς δημιούργησε την ανάγκη απόκτησης επιτελικού μέσου. Βάζοντας στην ίδια ζυγαριά το διάστημα που μεσολάβησε από τη στιγμή κοινοποίησης της ρήξης πρόσθιου χιαστού που υπέστη ο Ισπανός μέσος έως και την αντίστοιχη της συμφωνίας με τον Λούκας Ρουπ - … δεν μπορεί – μάλλον οι άνθρωποι του Άρη ακούμπησαν δίπλα τους ένα σκακιστικό ρολόι για να αισθάνονται εντονότερα την πίεση του χρόνου. Προφανώς επέδειξαν εξαιρετικά αντανακλαστικά και ταχύτητα στις ενέργειές τους καθώς ο Γερμανός μέσος αναμένεται στη Θεσσαλονίκη για να συναντήσει (και) τον Βλάντιμιρ Νταρίντα.

Το τελευταίο όνομα δεν αναφέρεται τυχαία γιατί η ορθότητα της επιλογής του Τσέχου (από τη γερμανική αγορά) ενδέχεται να έπαιξε ρόλο και στην αντίστοιχη του Γερμανού. Διότι, είναι απίθανο να μην λογαριάστηκε το γεγονός ότι ο Ρουπ έχει να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι από τα τέλη του περασμένου Μάη, προφανώς όμως επιδεικνύεται εμπιστοσύνη στη γερμανική σχολή και στη συνέπεια που χαρακτηρίζει τα τέκνα της στον τομέα της δουλειάς και της επαγγελματικής ευσυνειδησίας.

Εκτίμησαν δηλαδή ότι ποδοσφαιριστής με ένσημα ετών σε Bundesliga και Αγγλία, σίγουρα έχει φροντίσει να διατηρήσει τον εαυτό του σε καλή κατάσταση και σε σημείο όπου δεν θα χρειαστεί αρκετό χρόνο για να φτάσει στο επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο. Κι εδώ που τα λέμε, το τελευταίο (γεμάτο) επίσημο παιχνίδι του Νταρίντα ήταν τον Μάιο του 2022. Φέτος, πριν έρθει στον Άρη, αγωνίστηκε από ελάχιστα έως καθόλου. Λειτουργούσε βέβαια βάσει του προγράμματος προπόνησης μιας επαγγελματικής ομάδας.

Του άρεσε αλλά δεν αποδέχθηκε το προσωνύμιο «Ρουπίνιο»

Αν η αγωνιστική κατάσταση του Ρουπ προκαλεί αμφιβολία, δεν ισχύει το ίδιο για την καριέρα του καθώς ο Άρης δεν φέρνει ένα παιδαρέλι αλλά έναν μπαρουτοκαπνισμένο παίκτη με ένσημα στις επαγγελματικές κατηγορίες από τον Μάρτη του 2010 όταν έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών με τη φανέλα της Καρλσρούη.

Από τη φημισμένη ποδοσφαιρική ακαδημία της προέρχεται, από εκεί βαστά και το παρατσούκλι που συχνά-πυκνά του θυμίζουν όσοι τον γνωρίζουν από νεαρή ηλικία. Αυτό ήταν προϊόν έμπνευσης του προπονητή του στην U15 της Καρλσρούη, του Ρούντιγκερ Μπομ, ο οποίος καθώς λάτρευε την απλότητα του παιχνιδιού του αλλά και το επίπεδο τεχνικής κατάρτισης. Τον φώναζε «Ρουπίνιο» από το… Ρομπίνιο. «Ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος στην καριέρα μου. Ο πρώτος μου προπονητής, αυτός που με πήγε στην Καρλσρούη. Με φώναζε Ρουπίνιο και κράτησα αυτό το παρατσούκλι. Θα έλεγα ότι με βοήθησε αρκετά γιατί πάντα είχε την τάση να με πιέζει για να δουλέψω περισσότερο», είχε πει ο ίδιος.

«Έχεις δύο χρόνια στη διάθεσή σου»

Ο Λούκας προέρχεται από αθλητική οικογένεια, μάλιστα ο πατέρας του Φριτζ έφτασε να παίξει χάντμπολ σε επαγγελματικό επίπεδο και με συμμετοχή στην εθνική ομάδα της Γερμανίας. Προφανώς φαντάστηκε το σενάριο ποδοσφαιρικής επαγγελματικής καριέρας του γιου του αλλά στο σπίτι η μητέρα του πατούσε πόδι, όπως κάνει κάθε μάνα που… σέβεται τον ρόλο της επιλέγοντας την ακαδημαϊκή καριέρα.

«Νομίζω ότι δεν της άρεσε γιατί η μητέρα μου με πήγαινε στις προπονήσεις και πάγωνε από το κρύο», είχε παραδεχθεί. Βλέποντας τον Λούκας αφοσιωμένο στις αθλητικές δραστηριότητές του και πριν κλείσει το 18ο έτος της ηλικίας του, τού έστειλε τελεσίγραφο καθώς του ξεκαθάρισε ότι… «έχεις δύο χρόνια στη διάθεσή σου». Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά απλή. Ή θα γινόταν επαγγελματίας με συμβόλαιο και απολαβές ή καθηγητής γυμνασίου. Γι’ αυτόν τον λόγο το ντεμπούτο τον Μάρτη του 2010 απέναντι στην Ομπερχάουζεν ήταν σαν απόδραση για τον ίδιο.

Η μαγική χρονιά στη Στουτγάρδη

Ο Λούκας Ρουπ οπλίστηκε με υπομονή, έτσι άρχισε το ταξίδι του στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και η αλήθεια είναι ότι τη χρειάστηκε όταν μεταγράφηκε στην Γκλάντμπαχ γιατί ευκαιρίες δεν πήρε. Εκείνη την εποχή (2011-15) μπορεί να μην αντιλήφθηκε την αξία των δανεισμών στην Πάντερμπορν αλλά αν κανείς εμβαθύνει στην καριέρα του θα αντιληφθεί ότι εκείνος ο ενάμισης χρόνος και ειδικά η σεζόν 2014-15 λειτούργησε ευεργετικά γιατί έγραψε νούμερα και πήρε μεταγραφή στη Στουτγάρδη όπου πραγματοποίησε την κορυφαία χρονιά του (32 αγώνες, 7 γκολ και 6 ασίστ) στην Bundesliga.

Στο τέλος αυτής η γερμανική ομάδα υποβιβάστηκε και καθώς ο ίδιος βρισκόταν σε πορεία εκτόξευσης, εκτίμησε ότι θα του έκανε κακό η συμμετοχή στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας. Την ίδια άποψη είχε και ο Τζούλιαν Νέιγκελσμαν καθώς δική του εισήγηση ήταν η αγορά των δικαιωμάτων του από τη Χόφενχαϊμ έναντι (τουλάχιστον) 5.000.000 ευρώ.

Μέσα από τη συνεργασία με τον τωρινό προπονητή της Μπάγερν Μονάχου αλλά και την εμπειρία της συνύπαρξης και με άλλους τεχνικούς, ο Ρουπ παραδέχθηκε ότι ο Νέιγκελσμαν ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχε ποτέ. «Τακτικά είναι απίστευτος. Σαν τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Προχωρούσε σε αλλαγή σχήματος δύο ή και τρεις φορές στη διάρκεια ενός αγώνα και στο ημίχρονο σου έδειχνε σε βίντεο τι ακριβώς ήθελε από εσένα. Οι προπονήσεις ήταν δύσκολες νοητικά γιατί έδινε έμφαση στις λεπτομέρειες. Από τον αριθμό των πασών, τα αγγίγματα, το πεδίο κίνησής σου κ.α.».

Ο σοβαρός τραυματισμός και το ταξίδι στην Αγγλία

Στην παρθενική χρονιά του (2016-17) στη Χόφενχαϊμ προσπάθησε να προσαρμοστεί, στη δεύτερη άρχισε να μπαίνει στο πετσί του ρόλου και στην 3η… στο χειρουργείο. Είναι από τα απρόοπτα με τα οποία υποχρεώνεται να συμβιβαστεί ένας ποδοσφαιριστής και ο Λούκας Ρουπ δεν αποτέλεσε εξαίρεση καθώς έχασε όλη τη σεζόν (2018-19) έπειτα από την επέμβαση αποκατάστασης της ρήξης πρόσθιου χιαστού. Στην επιστροφή του στη δράση, όλα ήταν διαφορετικά ως προς τον ρόλο του στην ομάδα κι εκεί εμφανίστηκε ένας συμπατριώτης του. Ο Ντάνιελ Φάρκε.

Η Νόριτς ήταν σε πορεία επιστροφής στην Premier League και ο Γερμανός τεχνικός του έστειλε προσκλητήριο μαζί με 500.000 αγγλικές λίρες προς τη Χόφενχαϊμ για την αγορά των δικαιωμάτων του. Ο Ρουπ δεν είχε πολλά πράγματα να σκεφτεί. Από μικρό παιδί είχε όνειρο να αγωνιστεί στην Premier League γιατί ο ανταγωνισμός είναι εντονότερος σε σχέση με την Bundesliga. Σημειωτέον ότι ο αδερφός του Χέντρικ είναι αρχιτέκτονας κι εκείνη την εποχή ήταν μόνιμος κάτοικος Λονδίνου. Κι ευτυχώς που είχε παρέα τον αδερφό του γιατί ενάμιση μήνα μετά ξέσπασε η πανδημία και είχε έναν δικό του άνθρωπο στο πλευρό του.

Στην Αγγλία κατάλαβε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι ίδιο από χώρα σε χώρα και κυρίως οι προπονήσεις. Στη Γερμανία δουλεύουν αρκετά στις εντάσεις, στην Αγγλία έχουν άλλον τρόπο λειτουργίας. «Η προσαρμογή μου δεν είχε να κάνει τόσο με το παιχνίδι αλλά με την προπόνηση. Την πρώτη εβδομάδα πραγματικά εξαντλήθηκα. Είχα γαμ… και είπα τον Μάριο Βράντσιτς… ‘τι είναι αυτό’ αλλά με μια φυσικότητα μου απάντησε ‘όλα είναι νορμάλ’.

Το πρόγραμμα της Τρίτης και της Τετάρτης ήταν τρομερά σκληρό. Την πρώτη εβδομάδα ένιωθα τόσο κουρασμένος, δεν αισθανόμουν τα πόδια μου και παράλληλα έπρεπε να παίξω και παιχνίδι». Η Νόριτς κατάφερε να επιστρέψει στην Premier League, ο Ρουπ έζησε το όνειρό του αλλά στο τέλος της περασμένης σεζόν δεν έγινε η παραμικρή κουβέντα για ανανέωση.

Το περασμένο καλοκαίρι είχε προτάσεις στα χέρια του, ωστόσο, καμία δεν γέμισε την ψυχή του και προτίμησε να παραμείνει εκτός δράσης. Τώρα όμως ένιωσε την ανάγκη της επιστροφής. Ψάχνοντας τον αντικαταστάτη του Μάνου Γκαρθία, ο Άρης κινήθηκε για την απόκτηση του Ρουπ ο οποίος στην καριέρα του έχει αγωνιστεί τόσο ως εσωτερικός όσο και ως επιτελικός μέσος. Ειδικά στη Στουτγάρδη είχε ευθύνες κυρίως στο δημιουργικό κομμάτι. Αυτό θα χρειαστούν και οι «κίτρινοι» καθώς ο Γερμανός προορίζεται να αποτελέσει το κουμπί που θα κουμπώσει στους Ετέμπο, Νταρίντα στον άξονα της μεσαίας γραμμής