Ποια η εικόνα στα άκρα της άμυνας του Ολυμπιακού με Ρόντινεϊ και Βρουσάι

Για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός στη ρεβάνς Κυπέλλου με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκε με τους Ρόντινεϊ και Βρουσάι στα άκρα της άμυνας του. Ποια ήταν η εικόνα των δύο πλάγιων αμυντικών;

Κατ΄ αρχάς για τον Ρόντινεϊ να αποδεχθούμε το προφανές, ότι είναι ένας καλός δεξιός μπακ, φύσει επιθετικός. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, αναφορικά με το παιχνίδι της Τετάρτης, νομίζω ότι περιμέναμε περισσότερα από τον Βραζιλιάνο. Ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, εκεί όπου είχε μία πολύ δυναμική και γρήγορη επέμβαση, συγκλίνοντας από το δεύτερο δοκάρι στο πρώτο και κόβοντας με προβολή ένα επικίνδυνο γύρισμα, όπως είχε και κάποιες άλλες επεμβάσεις, όπως έκοψε και δύο σέντρες.

Είχε, όμως, το παιχνίδι του Ρόντινεϊ και πολλά σοβαρά λάθη. Κι αν πούμε ότι στο ξεκίνημα του αγώνα αιφνιδιάστηκε σε μία εκτέλεση φάουλ, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα δημιουργίας ευκαιρίας στον Άρη, δεν μπορεί να είναι αποδεκτό να χάνει την μπάλα έξω από την περιοχή του Τζολάκη και να κάνει τελικά φάουλ η, να κάνει τόσο κακή άμυνα, όπως συνέβη σε δύο περιπτώσεις, μία στο α΄ ημίχρονο όταν σε σέντρα του Άρη από την άλλη πλευρά άφησε παντελώς μόνο του τον παίκτη του (Μανού Γκαρθία) να πάρει κεφαλιά και για μεγάλη του τύχη αυτός αστόχησε, αλλά και μία στο β΄ ημίχρονο που άφησε τον αντίπαλο αριστερό μπακ να βγει πλάγια απέναντι στον Τζολάκη, που με τα ακροδάχτυλα εξουδετέρωσε το πλασέ του.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτές τις αδράνειες στο παιχνίδι του Ροντινεϊ στο αμυντικό κομμάτι, ένδειξη έλλειψης συγκέντρωσης σε κρίσιμες στιγμές αγώνων. Αλλά και στο άλλο κομμάτι του παιχνιδιού, το δημιουργικό, ο Βραζιλιάνος δεν ήταν αυτός που έπρεπε, χάνοντας επανειλημμένως την μπάλα, κάνοντας λάθος πάσες, βγάζοντας τρεις σέντρες εκ των οποίων μόνο η μία ήταν κάπως επικίνδυνη, αλλά και εν τέλει αφήνοντας…μισή την καλύτερη του ενέργεια στο ματς, όταν ανέκοψε τον Ιτούρμπε, έφυγε με ωραίο τρόπο μπροστά, όμως μπερδεύτηκε και ξαναέχασε την μπάλα.

Ηταν μία εμφάνιση του Ρόντινεϊ με περισσότερα ερωτηματικά παρά με περισσότερα θετικά σημεία και αν μη τι άλλο πρέπει να προβληματιστεί. Διότι έρχονται τα ντέρμπι και με τέτοια εικόνα ο Ολυμπιακός θα έχει θέματα από την πλευρά του.

Ο Βρουσάι από αριστερά θεωρώ ότι άφησε μία καλή γεύση με την απόδοση του, πάντοτε με το δεδομένο ότι είναι κι άλλες οι προσδοκίες για ένα παιδί που τώρα έχει μπει σε διαδικασία να μάθει τη θέση του πλάγιου αμυντικού και παίζει και με ανάποδο πόδι, αφού το αριστερό δεν το έχει, όπως αποδεικνύεται όταν βγαίνει μπροστά, με χαρακτηριστική τη φάση της αντεπίθεσης στο α΄ ημίχρονο, που βγαίνει από αριστερά και σπάει την μπάλα με το δεξί στον Μπακαμπού-την πάσα δεν την λες κακή, αλλά εκεί λογικά ένας αριστεροπόδαρος θα έβγαζε σε ακόμη καλύτερη θέση τον σέντερ φορ, αφού αυτό το λίγο πλάγια που αναγκάστηκε να πάει ο Μπακαμπού, τον επηρέασε στο τελικά άστοχο τελείωμα.

Σε γενικές γραμμές ο Βρουσάι δεν έκανε τη διαφορά που έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει από δεξιά ο Ρόντινεϊ στα καλά του, αλλά έκανε καλή δουλειά, με αρκετές επεμβάσεις, με την ικανότητα που διακρίνουμε να έχει να βγαίνει πρώτος πάνω στην μπάλα, με κλεψίματα, με μία ψυχραιμία στο παιχνίδι, αλλά και κάποιες προωθήσεις, άλλες με έξυπνες μπαλιές κι άλλες όχι επιτυχημένες. Είναι καλό που αρχίζει και μαθαίνει κάποια βασικά της θέσης, π.χ. κλίνοντας προς τα μέσω και διώχνοντας, όπως είναι καλό και που έχει ύψος για μπακ και παίρνει πολλές κεφαλιές.

Εξακολουθεί να μην κάνει τάκλιν, κάτι μη αποδεκτό για μπακ, ενώ θα έχει ενδιαφέρον να τον δούμε απέναντι σε ένα γρήγορο εξτρέμ, γιατί αυτή τη φορά από την πλευρά του ο Άρης είχε βάλει ένα μεσοεπιθετικό, τον Μανού, ο δε πιο κλασικός ακραίος, ο Ιτούρμπε, ήταν συνήθως από τα αριστερά. Αν μη τι άλλο, όμως, ο Βρουσάι δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει μία λύση για τα άκρα της άμυνας, όσο κι αν σαφέστατα μπορεί να βοηθήσει πιο πολύ επιθετικά παίζοντας από δεξιά, ώστε να βγάζει με ευχέρεια σέντρες όταν μπουκάρει.

Και κάτι τελευταίο για τον Βαλμπουενά: στην επανεμφάνιση του ουσιαστικά μετά τον προ περίπου τριμήνου τραυματισμό του (έκτοτε είχε μόλις 15 λεπτά συμμετοχής στη ρεβάνς Κυπέλλου στο Περιστέρι) έδειξε ότι έχει ακόμη να δώσει πράγματα στον Ολυμπιακό. Δεν είναι για τόσο πολύ χρόνο (60 λεπτά) που έπαιξε, αλλά δημιούργησε καλές στιγμές, είχε ένα επικίνδυνο σουτ, ήταν μαχητής, κέρδισε φάουλ.

Ξέρουμε τα μειονεκτήματα του (π.χ. μάρκαρε με τα μάτια τον Ετέμπο στο σουτ του μέσου του Άρη που έβγαλε ο Τζολάκης στα πρώτα 40 δευτερόλεπτα), αυτή τη φορά δεν είχε και καλές εκτελέσεις σε καμία στημένη φάση, όμως εξακολουθεί να μπορεί να δίνει ποιοτικό χρόνο, νομίζω καλύτερα ως αλλαγή.

Άσχετο: Θαύμα χαρακτήρισα στην εφημερίδα μία μεταγραφή του Τοβέν στον Ολυμπιακό, με το σκεπτικό να δεχθεί να έρθει ένας Γάλλος διεθνής κυνηγός στην Ελλάδα στα 30 χρόνια του. Βέβαια, θαύμα ήταν που ήρθε το καλοκαίρι ο Χάμες Ροντρίγκες στην Ελλάδα στα 31 χρόνια του…