Παναθηναϊκός: Καλές και οι μεταγραφές, αλλά αν δεν «μιλήσουν» οι παλιοί, θα βλέπει την κορυφή από κάτω

• Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς ταυτόχρονα ντεφορμέ
• Εξι χρόνια χωρίς νίκη στην Τρίπολη, αλλά η επαρχία του «πάει» εφέτος

Εφτασε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός στο όριο θραύσης. Δυο βαθμοί πίσω από την φορτσάτη ΑΕΚ, τρεις βαθμοί από τον προβληματικό αμυντικά Ολυμπιακό που έχει προοδεύσει πολύ παραγωγικά, έξι βαθμοί από τον φουριόζο ΠΑΟΚ που υποδέχεται σήμερα το Λεβαδειακό. Ξεκίνησε μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο στην αρχή του β΄ γύρου με +8 από την Ενωση και +12 από τον πρωταθλητή και τον Δικέφαλο του Βορρά, αλλά στον β' γύρο το κοντέρ έχει γράψει 2 νίκες – 2 ισοπαλίες – 2 ήττες. Οκτώ βαθμοί, στην όγδοη θέση της «ειδικής βαθμολογίας» στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος. Με τέσσερα γκολ σε έξι ματς του β΄γύρου στα οποία είχε βοήθεια μόνο από έναν καινούριο παίκτη. Εκείνον που είχε λιγότερη ανάγκη και απέκτησε ως δανεικό μετά το πρόβλημα του Κριστιάν Γκάνεα: δυναμικός, με καλό «τρέξιμο» μπάλας και επιθετικά ταλαντούχος ο 23χρονος Τιμοτέους Πούχατς, αλλά δεν θα κάνει τη διαφορά...

Την Πέμπτη, στη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ, έκαναν ταυτόχρονα ντεμπούτο ο Μαντσίνι και ο Κλέινχεϊσλερ, παρότι αποκτήθηκαν με διαφορά σχεδόν 15 ημερών! «Ξένισε» σε πολλούς η απόφαση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς να χρησιμοποιήσει τον Αργεντινό πρώην παίκτη του Αρη μόλις μία μέρα μετά τη μεταγραφή του, αλλά στο κάτω – κάτω της γραφής αυτός ήταν ο βασικός λόγος της απόκτησής του: είναι απόλυτα έτοιμος, ξέρει τους πάντες, έχει ρυθμό, μπαίνει και παίζει. Καλός ο Μαντσίνι. Μπορεί να «βγει» και… πολύ καλός αν σκοράρει με μεγαλύτερη συχνότητα απ΄ότι στον Αρη (1 γκολ/9 ματς). Καλός και ο Κλέινχέισλερ. Δεν μπορεί να μην είναι καλός ένας μέσος με 44 συμμετοχές στην Εθνική Ουγγαρίας της τελευταίας πενταετίας. To ζητούμενο είναι πότε θα προσαρμοστεί στα «θέλω» του προπονητή και αν θα τον πείσει ότι αξίζει τη θέση του βασικού «οκταριού» της ομάδας, αντί του Τσέριν που έχει αρχίσει να σκοράρει με μεγαλύτερη συχνότητα, δείχνοντας σαφή βελτίωση σ’ αυτόν τον τομέα. Αρκούν όμως οι δυο τους και όσοι αποκτηθούν τις τελευταίες μέρες της μεταγραφικής περιόδου για να βρει ξανά ο Παναθηναϊκός σταθερά τον βηματισμό του;

Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς ταυτόχρονα ντεφορμέ

Όχι βέβαια. Πέρυσι, επί παραδείγματι, ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς που ήταν η μοναδική «χειμερινή» μεταγραφή του Παναθηναϊκού, «κούμπωσε» πάρα πολύ γρήγορα στο σύνολο από τον Φεβρουάριο. Μπήκε σχεδόν άμεσα στο παιχνίδι, ο Ιβάν βρήκε τη θέση και το ρόλο του βάσει του ρόστερ που είχε ο Παναθηναϊκός, των αναγκών της ομάδας και των χαρακτηριστικών του συμπατριώτη του και έδωσε τρομερή ώθηση τόσο στη δεξιά πτέρυγα (συνδυαζόμενος με Κώτσιρα - Παλάσιος) όσο και στη μεσαία γραμμή, με Ρουμπέν - Βιγιαφάνιες. Όμως η πορεία που διέγραψε ο Παναθηναϊκός εν συνεχεία, πορεία πρωταθλητισμού με πολλές νίκες σε ντέρμπι και μόλις μία ήττα μέχρι το τέλος των play offs σε «αδιάφορο» ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, βασίστηκε στους «παλιούς».

• Είναι ο Χουάνκαρ - που ανανέωσε το συμβόλαιό του - ο καλύτερος αριστερός μπακ του πρωταθλήματος εφέτος όπως πέρυσι;
• Είναι ο Σένκεφελντ - που επίσης ανανέωσε το συμβόλαιό του - ο καλύτερος στόπερ του πρωταθλήματος όπως ήταν πέρυσι από τον Φεβρουάριο έως το τέλος της σεζόν;
• Είναι ο Παλάσιος ο παίκτης που με τα γκολ, τη μαχητικότητα, τις πρωτοβουλίες και τις ασίστ του βοήθησε τα μέγιστα τον Παναθηναϊκός να αποτινάξει το «εκτός έδρας σύνδρομο»;
• Είναι ο Ρουμπέν - που επίσης ανανέωσε το συμβόλαιό του - καταπληκτικός συντονιστής που ενίοτε με… κλειστά μάτια άπλωνε το παιχνίδι λες και μοίραζε τράπουλα στο τραπέζι;
• Είναι ο Σπόραρ ο σέντερ φορ του πρώτου γύρου που σκόραρε, μοίραζε ασίστ και κέρδιζε πέναλτι;

Ναι, οι παίκτες ασφαλώς δεν είναι ρομπότ. Θα έχουν τα ups και downs κατά τη διάρκεια της σεζόν. Όπως ο Κώτσιρας, όπως ο Τσέριν, ο Μάγκνουσον, ο Μπρινιόλι, ο Ιωαννίδης. Φυσιολογικά. Δεν μπορείς να κάνεις μια ολόκληρη σεζόν… «Αϊτόρ», ουδείς μπορεί! Όταν όμως ταυτόχρονα πέντε βασικά στελέχη αποδίδουν σε μόνιμη βάση λιγότερα απ΄ όσα αποδεδειγμένα μπορούν (άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο) και ως ομάδα δεν διαθέτεις ισάξιους στον πάγκο τότε η λύση είναι μονόδρομος. Να κάνουν τα πάντα για να φτάσουν σταδιακά και πάλι στο επίπεδό τους.

Εξι χρόνια χωρίς νίκη στην Τρίπολη, αλλά η επαρχία του «πάει» εφέτος

Ο Αστέρας μετράει 3-3-0 εντός έδρας με τον Παναθηναϊκό μετά το εκκωφαντικό 0-5 επί Ουζουνίδη το 2017, έχει κόψει βαθμούς από ΑΕΚ και Ολυμπιακό, είναι και πιεσμένος μετά τα τελευταία αρνητικά αποτελέσματα. Ο Γιοβάνοβιτς είπε την Πέμπτη «Είναι μια από τις πιο δύσκολες περιόδους στον Παναθηναϊκό» για τη θητεία του στο Τριφύλλι και απόψε στην Τρίπολη δίνεται η ευκαιρία στους Πράσινους να συνθέσουν κάποια από τα θετικά στοιχεία των προηγούμενων αγώνων τους στον β΄γύρο για να σταθούν στα πόδια τους και να μην αρκούνται στα λόγια και τις «συγγνώμες».

Δεν χρειάζονται «συγγνώμες», ποδόσφαιρο είναι και ήδη έχουν κάνει υπέρβαση από τον πρώτο γύρο. Χρειάζεται όμως να θυμηθούν πώς νίκησαν στα Γιάννενα όπου θα μπορούσαν να προηγούνται 0-3 στο πρώτο ημίχρονο. Πόσο συγκεντρωμένοι ήταν στην OPAP Arena, παρά την ήττα τους. Και να διατηρήσουν τον δυναμισμό που επέδειξαν στη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ χωρίς να φτάνουν σε ακρότητες, αλλά δίχως να είναι «νουνού και light». Κυρίως και πάνω απ΄ όλα, να είναι έτοιμοι πνευματικά για κάθε σενάριο που μπορεί να προκύψει.

Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του προπονητικού τιμ και της διαχείρισης που θα κάνει…