Youth League: Μια χαμένη ευκαιρία (ή μήπως όχι;) 

Χθες, στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας έγινε το αναμενόμενο. Η Πόρτο απέκλεισε τον Παναθηναϊκό από τους «16» του Youth League γράφοντας τον επίλογο σε μια πορεία που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2021. Πριν από την έναρξη του παιχνιδιού οι στοιχηματικές έδιναν το «διπλό» στο 1.47, δηλαδή αν κάνουμε έναν παραλληλισμό, σα να παίζει Λαμία-Παναθηναϊκός στη Super League. Για τους ξένους, αυτό αντιπροσωπεύει τη διαφορά δυναμικότητας (όχι ανάμεσα στις δύο χθεσινές αντιπάλους, αλλά) ανάμεσα σε μια εκπρόσωπο της Πορτογαλίας και σε μία της Ελλάδας, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση Νέων. Εμείς -η Ελλάδα- είμαστε η Λαμία και σχολές όπως η Πορτογαλία, το Βέλγιο και η Ολλανδία είναι ο Παναθηναϊκός! Για να ξέρουμε που πατάμε, δηλαδή. Έχουν δίκιο! Το modus operandi των Πορτογάλων σε θέματα υποδομών ποδοσφαίρου, απέχει κυριολεκτικά δεκαετίες από το δικό μας. Γι΄αυτό και το έργο του Παναθηναϊκού έμοιαζε εξ αρχής με mission impossible.

To 0-1 με γκολ στο 71΄, σίγουρα αφήνει μια πικρή γεύση. Το «γαμώτο» μιας μεγάλης χαμένης ευκαιρίας. Γιατί μια πρόκριση επί της Πόρτο θα έβαζε τον Panathinaikos στο ευρωπαϊκό χάρτη (και) σε επίπεδο υποδομών. Οι ξένοι σύλλογοι θα έστρεφαν αμέσως το βλέμμα στην Ελλάδα και πολλοί θα μπορούσαν να ωφεληθούν. Με πρώτους, βέβαια, τους νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές, που όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν, είναι οι πιο απαξιωμένοι συγκριτικά με όλες τις χώρες της Ευρώπης. Όμως η αλήθεια είναι ότι η ευκαιρία δεν χάθηκε. Αντίθετα, τώρα παρουσιάζεται!
Το παράδειγμα του Παναθηναϊκού και του Βαγγέλη Σάμιου οφείλουν να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι ελληνικοί σύλλογοι για να πετύχουν τον πρωταρχικό στόχο των ποδοσφαιρικών ακαδημιών: εξέλιξη και ανάδειξη παικτών. Γιατί απέναντι στην Πόρτο οι Κυριόπουλος, Προδρομίτης, Συμεωνίδης, Βολάκης, Καλοσκάμης, Μπιλάλ, Παυλάκης και τα υπόλοιπα παιδιά του Παναθηναϊκού, έδειξαν ότι υπάρχει βελτίωση, υπάρχει εξέλιξη. Αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι ο Σάμιος κατάφερε για ακόμα μία φορά να παρουσιάσει ανταγωνιστική ομάδα σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, εμμένοντας στις αρχές του. Η επίθεση ξεκινούσε από πίσω, το build up ήταν υποδειγματικό, οι εντολές για τις τέσσερις φάσεις του παιχνιδιού δεν διαφοροποιήθηκαν λόγω του ονόματος και της δυναμικής του αντιπάλου. Είναι βέβαιο ότι κάποια από αυτά τα παιδιά θα πρωταγωνιστήσουν σε λίγα χρόνια, ακριβώς επειδή έχουν αφομοιώσει σε απόλυτο βαθμό τις βασικές αρχές του ποδοσφαίρου. Άλλωστε ο Κρόιφ είχε πει ότι το δύσκολο στο ποδόσφαιρο είναι να παίξεις απλά.

Και κάτι ακόμα, επειδή θυμηθήκαμε τον αγώνα ΠΑΟΚ-Ζίλινα 1-5 πριν από περίπου 1,5 χρόνο, για την ίδια διοργάνωση. Η «βιτρίνα» όλων των συλλόγων σε επίπεδο νέων παικτών είναι η Κ19 και όχι οι Β΄ ομάδες. Αυτό ισχύει παντού, γιατί αλλιώς η UEFA δεν θα είχε θεσπίσει Youth League με ηλικιακό όριο το U19, αλλά μια διοργάνωση για τις Β΄ ομάδες. Άρα πολύ σωστά έπραξε ο Σάμιος και η διοίκηση της ΠΑΕ όταν διατήρησαν τους παίκτες της περσινής πρωταθλήτριας στό ρόστερ για το Youth League. Αντίθετα στην περσινή σεζόν ο ΠΑΟΚ δεν άφησε ορισμένους από τους καλύτερους παίκτες του να παίξουν εναντίον της Ζίλινα γιατί έθεσε ως προτεραιότητα τη Β΄ ομάδα και -φυσικά- γνώρισε τη συντριβή.
Το καλοκαίρι του 2021 ο Παναθηναϊκός δημιούργησε ένα σύνολο με στόχο να παίξει σωστό ποδόσφαιρο. Η ομάδα αυτή έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, εκπροσώπησε για πρώτη φορά τον σύλλογο στο Youth League και αποχαιρέτησε τη διοργάνωση με τρεις νίκες, μία ισοπαλία και μία οριακή ήττα από ένα «μεγαθήριο» του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου. Η ευκαιρία δεν χάθηκε, κερδήθηκε! Η σπουδαία φουρνιά των 2004, 2005 μαζί με τους Μπιλάλ, Φρόκου (2003) έκλεισε τον κύκλο της, ολοκλήρωσε το μαγικό της ταξίδι και οι ακαδημίες του Παναθηναϊκού τη μεγάλη επιστροφή τους.

Υ.Γ. Σημαντική παρακαταθήκη για τις ακαδημίες, η παρουσία των οργανωμένων του Παναθηναϊκού. Η στήριξή τους δεν διέφερε σε τίποτα από ευρωπαϊκό ματς της πρώτης ομάδας