Αρης - Παναθηναϊκός: Ψάχνοντας το σκοινί για να βγουν από το πηγάδι

Ο Αρης γύρισε σελίδα κι αυτό καλό για τον Παναθηναϊκό ενόψει του αυριανού αγώνα δεν το λες. Εδιωξε τον Πάρντιου, προσέλαβε τεχνικό διευθυντή, θα ψάξει για προπονητή. Μέχρι να βρει όμως (καλύτερα να… επιτρέψει στον Παλίκουτσα να επιλέξει), ο Τόλης Τερζής θα κάνει τη δουλειά. Και έχει αποδείξει ότι τη δουλειά του «υπηρεσιακού» την κάνει μια χαρά. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι αύριο ο Αρης θα φύγει σίγουρα με το τρίποντο. Είναι δεδομένο όμως πως ο Παναθηναϊκός βρίσκει απέναντί του έναν Αρη διαφορετικό. Με έναν και μοναδικό - αλλά ξεκάθαρο αυτή τη φορά στόχο - μετά και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο, πολύ μακριά από το αλησμόνητο «στόχος το πρωτάθλημα» του Καρυπίδη: το «ευρωπαϊκό» εισιτήριο. Με αντίπαλο το Βόλο, ο οποίος φαίνεται πως τελικά δεν θα τη χάσει τη θέση του στα play offs.

Καμία από τις δύο αντιπάλους δεν είναι στα high της. Για να είμαστε ακριβείς, μάλλον και οι δύο διανύουν τη χειρότερη περίοδο της σεζόν. Γι’ αυτό και για αμφότερους η αυριανή αναμέτρηση έχει και χαρακτήρα επανεκκίνησης. Πιο σημαντική για τον Παναθηναϊκό, διότι μετά τη νίκη του επί της Λαμίας θέλει να βάλει «τελεία και παύλα» στην κατρακύλα του Ιανουαρίου, την οποία θα κουβαλά μαζί του όλη τη σεζόν, όμως εξίσου βαρύνουσα και για τον Αρη που προέρχεται από τρεις ήττες στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια και τον αποκλεισμό από τον Ολυμπιακό με απίστευτο τρόπο που σε «τελειώνει» ψυχολογικά!

O Αρης «βαριά» νίκη στο πρωτάθλημα, νίκη σε ντέρμπι έχει κάνει μόνο μία. Εκείνη επί του Ολυμπιακού με την αλησμόνητη ανατροπή στην εκκίνηση του πρωταθλήματος, που είχε και ως αποτέλεσμα την απόλυση του Κάρλος Κορμπεράν. Eκτοτε, μηδέν γκολ! Μια εντός έδρας ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ και that’s all. Τεκμηριώνονται βάσει εμφανίσεων αυτά τα αποτελέσματα; Όχι, διότι με εξαίρεση την απόδοσή του στην Τούμπα, σε όλα τα υπόλοιπα μεγάλα ματς θα μπορούσε να πάρει κάτι καλύτερο. Οι διαδοχικές αλλαγές ρόλων και η απίστευτη δυστοκία του κόστισαν ακριβά, αλλά αύριο έχει μια σπουδαία ευκαιρία, βασιζόμενος στους πολύ καλούς χαφ του και στην απόλυτα ανταγωνιστική γι’ αυτό το επίπεδο αμυντική του τετράδα. Το γκολ είναι μια… άλλη υπόθεση.

Ο Παναθηναϊκός «βαριά» νίκη στο πρωτάθλημα δεν έχει κάνει από τον προηγούμενο Οκτώβριο! Από εκείνο το 2-1 με Αϊτόρ - Σπόραρ στην Τούμπα, το οποίο μόλις δύο αγωνιστικές μετά τη νίκη του επί της ΑΕΚ είχε λειτουργήσει ως πυξίδα πρωταθλητισμού. Πήρε πολλές σπουδαίες νίκες εν συνεχεία (με τον Αστέρα, με το buzzer beater του Σπόραρ επί του Αρη, στο Αγρίνιο, στα Γιάννενα), αλλά τρίποντο που θα μετρήσει καταλυτικά σε όλο το πρωτάθλημα και στην ψυχολογία του συνόλου δεν ξαναπήρε. Ισοπαλία (σαν νίκη) με τον Ολυμπιακό, ήττα από την ΑΕΚ στην ΟPAP Arena, ήττα με 3-0 από τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, αποκλεισμός στο Κύπελλο… Ένα ματς μπορούσε να είχε κερδίσει για να πάρει τα πάνω του, το έχασε στην Τρίπολη από τον Αστέρα. Και τώρα του παρουσιάζεται η δεύτερη ευκαιρία, ακόμα πιο σημαντική από εκείνη στο «Θ. Κολοκοτρώνης»!

Μια δεύτερη ευκαιρία μετά τη νίκη του επί της Λαμίας που τον βοήθησε να σταθεί στα πόδια του, σε συνδυασμό με την απόφαση της ΑΕΚ να καταθέσει ένσταση στο ματς με τον Ατρόμητο. Αυτή η επιλογή της Ενωσης «έφερε» και πάλι τον Παναθηναϊκό στην κορυφή μόλις μια εβδομάδα αφού είχε γκρεμοτσακιστεί και του παρέχει τη δυνατότητα να μείνει εκεί αν νικήσει απόψε τουλάχιστον μέχρι να εκδικαστεί και η έφεση στην (όποια) απόφαση εκδοθεί για το περιβόητο ματς εντός της εβδομάδας.

Είναι καλύτερη η ατμόσφαιρα πια στον Παναθηναϊκό γι’ αυτούς τους δύο λόγους μετά από την κατηφόρα του Γενάρη και ειδικά μετά την αποτυχία στην Τρίπολη που τον πλήγωσε βαθιά. Αλλά τις νίκες δεν τις φέρνουν μόνο τα καλά vibes. Βασικά τις φέρνει το ποδόσφαιρο. Κι αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός εδώ και ένα μήνα, μετά δηλαδή από το ντέρμπι με την ΑΕΚ, μόνο εχέγγυο επιτυχιών δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Μια ομάδα της οποίας ο προπονητής αναζητεί τις καλύτερες δυνατές «μετατροπές» και αναβαθμίσεις στο μέσον του δεύτερου γύρου, δεν τη λες αξιόπιστη. Όμως κάποιες από τις βασικές αρχές της τις έχει διατηρήσει, ο αυξανόμενος συναγωνισμός είναι ωφέλιμος και σε κάθε περίπτωση οι επιλογές του Γιοβάνοβιτς από τον πάγκο είναι πλέον περισσότερες και πιο ποιοτικές.

Όμως πρωτίστως ο Παναθηναϊκός καλείται να… θυμηθεί πώς έφτασε μέχρι εδώ. Εχοντας τον έλεγχο στους περισσότερους αγώνες, συνεπή ανασταλτική λειτουργία, μαχητικότητα και never give up νοοτροπία. Αν αίφνης στα μέσα Φεβρουαρίου επιχειρήσει να παίρνει τα παιχνίδια του με την επίθεση, αργά ή γρήγορα θα αποτύχει διότι δεν διαθέτει γκολτζήδες φορ και χαφ που σκοράρουν με ευκολία. Εχει, πλέον, με Μαντσίνι και Κλέινχέισλερ δυο δημιουργικούς παίκτες περισσότερους, όμως το «εύκολο» γκολ του λείπει και θα του λείπει.

Στο «Κλ. Βικελίδης» έχει βρει πρωταγωνιστές απρόσμενους όπως ο Κολοβός και ο Καμπετσής στις τελευταίες του νίκες, αλλά αύριο «απρόσμενος» επισκέπτης είναι άλλος. Ο Λάζαρος, που τον είχε «σκοτώσει» με γκολ στο 88’ την τελευταία φορά που τον είχε αντιμετωπίσει (Παναθηναϊκός - Ατρόμητος 0-1 επι Μπόλονι) και ο οποίος σήμερα γράφει ιστορία ως ο μοναδικός στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου που - εκτός από τρία πρωταθλήματα με το «ΠΟΚ» - θα έχει αγωνιστεί και στους πέντε «μεγάλους».

Ας μην αποκλείσουμε και το ενδεχόμενο να είναι αυτό το σημαντικότερο γεγονός του αγώνα διότι και τους δυο «συγκρατημένους» τους βλέπω…