Παναθηναϊκός: Φώναξε ότι είναι ξανά «παρών», έστειλε μήνυμα σκληράδας, βρήκε τη χαμένη φλόγα

• Οι τρεις λόγοι που έφυγε πανηγυρίζοντας
• Αν βρει τη χαμένη του σπίθα...

Αυτή δεν ήταν μια «απλή» νίκη για τον Παναθηναϊκό. Ναι, τρεις βαθμούς είχε δώσει και η επικράτηση επί της Λαμίας, αλλά τι σχέση έχει αλήθεια μ' αυτό το τρίποντο «τόνων» που πήραν οι Πράσινοι στο «Κλέανθης Βικελίδης»; Στάθηκαν στα πόδια τους με το 2-0 επί της ομάδας της Φθιώτιδας και χθες έστειλαν το μήνυμα σε όλους τους ανταγωνιστές τους πως αν τελικά το χάσουν αυτό το πρωτάθλημα, δεν θα το χάσουν εύκολα!

Είχαν χάσει πόντους από ανοησίες, όπως στη Νεάπολη και στην Τρίπολη. Είχαν χάσει βαθμούς από την πίεση του πρωταθλητισμού όπως με τον ΟΦΗ. Είχαν ηττηθεί από την ΑΕΚ στις λεπτομέρειες από μια φάση ολικού μπλακ άουτ στην άμυνα και με δοκάρι του Ιωαννίδη για ισοφάριση. Δοκάρι κι έξω του Παλάσιος με τον Ιωνικό, δοκάρι κι έξω με τον ΟΦΗ, χθες γύρισε ο τροχός. Τον βοήθησε η τύχη καθώς η μπάλα από το πλασέ του στο 86' αλλάζει πορεία και παίρνει «τρελά» φάλτσα από το θώρακα του Ενκουλού, όπως είχε βοηθήσει και τον τρομερό Οντουμπάτζο (δεύτερος καλύτερος δεξιός μπακ του πρωταθλήματος μετά τον Ροντινέι) στο 1-0 του Αρη από την «σπόντα» στο πόδι του Σάρλια.

Πήρε στις λεπτομέρειες και ο Παναθηναϊκός του β΄ γύρου ένα ντέρμπι, καθώς το ματς ήταν απόλυτα ισορροπημένο στο πρώτο ημίχρονο (από ένα γκολ και δύο ευκαιρίες οι δυο αντίπαλοι) και ήταν ελαφρώς ανώτερος κατά διαστήματα στο δεύτερο ημίχρονο, έχοντας δυο μεγάλες φάσεις με την κεφαλιά του Ιωαννίδη στο 50' και το τετ α τετ του Παλάσιος με τον Κουέστα από την εκπληκτική πάσα του Κουρμπέλη στην πλάτη της άμυνας του Αρη στο 82'. Και το πήρε βασικά για τρεις λόγους.

Οι τρεις λόγοι που έφυγε πανηγυρίζοντας

Ο πρώτος είναι η πίστη που κατέθεσε στον αγωνιστικό χώρο από το 25' μέχρι και το 95'. Παρά τη δυνατή «αρειανή» ατμόσφαιρα, παρά το γρήγορο 1-0, παρά τα τεράστια προβλήματα της μεσαίας γραμμής του σε ολόκληρο το α' μέρος. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πλέον διαθέτει αξιόπιστες εναλλακτικές επιλογές στον πάγκο του. Το έχουμε σημειώσει και πρόσφατα: δεν είναι οι σούπερ παίκτες ο Μαντσίνι, ο Κλέινχέισλερ και ο Πούχατς. Ομως πλέον ο Γιοβάνοβιτς έχει την «πολυτέλεια» να έχει στον πάγκο επί παραδείγματι Σπόραρ, Παλάσιος, Βέρμπιτς, Κλέινχέισλερ, Πούχατς, Κώτσιρα όπως χθες. Αν συνυπολογίσουμε πως έχουν ελαχιστοποιηθεί αυτή την περίοδο οι απώλειες λόγω τραυματισμών (απών μόνο ο Μάγκνουσον που θα είναι έτοιμος για το επόμενο ματς εναντίον του Βόλου) αντιλαμβανόμαστε ότι στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός μπαίνει με αρκετά περισσότερα «όπλα» συγκριτικά με το μεγάλο διάστημα που μεσολάβησε μετά τον τραυματισμό του Αϊτόρ. Οχι, «Αϊτόρ» δεν έχει. Αλλά σχεδόν ποτέ δεν είχαν «Αϊτόρ» οι ομάδες του Γιοβάνοβιτς, ακόμα και ο σούπερ ΑΠΟΕΛ που είχε φτάσει στους προημιτελικούς του Champions League.

Ο τρίτος λόγος της νίκης του Παναθηναϊκού είναι το δίδυμο των παικτών που τον κράτησαν όρθιο στο ματς. Ο Μαντσίνι που έκανε πάρτι... όποτε έπαιρνε σωστά τη μπάλα στη δεξιά πτέρυγα και δεν είχε κανένα πρόβλημα στο γήπεδο όπου αγωνιζόταν για τρεισίμισι χρόνια και ο Ιωαννίδης που πήρε μισή πάσα της προκοπής και τη μετέτρεψε σε ασίστ «χορεύοντας» ανάμεσα σε Φαμπιάνο – Ενκουλού. Αυτό το δίδυμο ήταν που σήκωσε στις πλάτες του το Τριφύλλι την ώρα που ο Οντουμπάτζο έκανε πάρτι δεξιά με το δίδυμο Χουάνκαρ – Μπερνάρ, που οι Κουρμπέλης – Τσέριν ήταν πολύ μακριά από τον καλό εαυτό τους, που οι στόπερ επέτρεπαν στον Καμαρά να σουτάρει δις αμαρκάριστος.

Αν βρει τη χαμένη του σπίθα...

Ο Παναθηναϊκός έδειξε πιο ώριμος στο β' μέρος. Χωρίς να είναι ανώτερος, έδειχνε «κάτι» από τον Παναθηναϊκό του α' γύρου, διότι αγωνιζόταν με υπομονή, αυτοπεποίθηση και ήταν πολύ συγκεντρωμένος, κάτι που αποδεικνύεται από το ότι ο Αρης δημιούργησε μόνο μία φάση σε ροή αγώνα (Πάλμα) και μία από αναμπουμπούλα σε κόρνερ (απόκρουση Σάρλια). Είχε υπομονή, είχε πόστη. Δεν είχε την ανωτερότητα παιχνιδιών του πρώτου γύρου και δύσκολα θα την ξαναβρεί. Ομως αυτό το τρίποντο είναι η πρώτη «βαριά» επιτυχία του μετά την ανατροπή στην Τούμπα και θα τον βοηθήσει πάρα πολύ σ' έναν τομέα στον οποίο ο Γιοβάνοβιτς δεν μπορεί να βοηθήσει τόσο πολύ τον κάθε παίκτη.

Να ξαναβρούν όλοι τη σπίθα, τη δίψα, την αυτοπεποίθηση για τον τίτλο. Στοιχεία τα οποία σταδιακά μετά την ήττα από την ΑΕΚ είχε χάσει σε μεγάλο βαθμό...

Υ.Γ: Πάλι δωρεάν μαθήματα πάσης φύσεως από τον Γιοβάνοβιτς στις δηλώσεις του: «Η κριτική δεν είναι ποτέ άδικη γιατί στο ποδόσφαιρο όλες οι ομάδες παίζουν για τον κόσμο. Δεν είναι άδικη όταν δεν έχουμε καλή εικόνα στο γήπεδο. Εξάλλου, σαν μεγάλη ομάδα πρέπει να είσαι έτοιμος για την κριτική όταν δεν παρουσιάζεις αυτό που περιμένει ο κόσμος. Ο καλύτερος κριτής για μας είναι ο φίλαθλος κόσμος. Αναφέρθηκα στον πρώτο γύρο γιατί κάναμε εκπληκτικό πρώτο γύρο και είναι λογικό αυτή η πορεία να είναι ο κριτής. Με την αξία μας κάναμε αυτόν τον γύρο. Οι απαιτήσεις σε μια ομάδα και με τέτοιο πρώτο γύρο έχουν γίνει υψηλότερες». Δεν αξίζει να κάνουμε συγκρίσεις με κάποιους συναδέλφους του στη Superleague. Πάλι ο κόσμος είναι ο καλύτερος κριτής...

Υ.Γ. 1: Eπαναλαμβάνουμε και θα συνεχίσουμε να το επαναλαμβάνουμε μέχρι να δούμε κάποια «πιστολιά» σε ματς, δηλαδή κάποια διαιτησία που να είναι ολοφάνερα... 90%-10% υπέρ κάποιας ομάδας και όχι «σκόρπια» σφάλματα υπέρ και εναντίον όλων: μας αρέσει το εφετινό πρωτάθλημα όπου η ΑΕΚ έχει χάσει από το Βόλο και τον ΠΑΣ, ο Παναθηναϊκός από τον Αστέρα και τέσσερις βαθμούς από Ιωνικό και ΟΦΗ ο οποίος αγωνιζόταν στη Λεωφόρο με δέκα παίκτες; Το πρωτάθλημα στο οποίο ο ΠΑΟΚ νίκησε πεντακάθαρα στη Λεωφόρο και ο Παναθηναϊκός πεντακάθαρα στην Τούμπα; Το πρωτάθλημα στο οποίο ο Ολυμπιακός παρότι δεν έχει νικήσει ούτε σ' ένα (!!!) ντέρμπι είναι ακόμα «μέσα» στη διεκδίκηση του τίτλου; Το ρωτάμε διότι προφανώς σε κάποιους δεν αρέσει. Γι' αυτό, αλλά κι επειδή η τοξικότητα είναι 100% βέβαιο ότι θα ενταθεί μελλοντικά, συνεχίζουμε να κρατάμε μικρό καλάθι ως προς το αν θα ολοκληρωθεί.