Στον Άρη δεν ρίχνουν μια ματιά προς ΑΕΚ μεριά...

Ο Άρης έχασε ένα ακόμη ντέρμπι από την πιο “φοβική” ομάδα , για ένα μεγάλο διάστημα της αναμέτρησης , από αυτές που φιγουράρουν στην κορυφή της βαθμολογίας. Λογικό ο Παναθηναϊκός να φοβάται μην πάθει κι άλλη ζημία. Ψυχολογία δεν είχε! Προσπαθούσε να φτιάξει βλέποντας όμως πλέον την πλάτη της ΑΕΚ. Με το γκολ αντιμετώπιζε αντικειμενικές δυσκολίες. Το ντεφορμάρισμα βασικών παικτών κάτι περισσότερο από εμφανές και σαν να μην έφταναν όλα αυτά βρέθηκε να χάνει από πολύ νωρίς.

Αλλά το θέμα δεν είναι οι πράσινοι. Έτσι κι αλλιώς κατάφεραν να κάνουν την δουλειά τους. Το θέμα είναι τι έκανε ο ‘Άρης ώστε να εκμεταλλευτεί το γρήγορο γκολ που πέτυχε αλλά και τις αδυναμίες του αντιπάλου οι οποίες μεγεθύνθηκαν όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ.

Το θέμα του Άρη δεν ήταν ότι δεν πέτυχε κι άλλο γκολ, ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος. Συμφωνία με το σκοράρισμα καμία ομάδα στον πλανήτη δεν έχει συνάψει. Το θέμα είναι ότι είχε όλες τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις να κυριαρχήσει και προϊόντος του χρόνου φάνηκε ανίκανος να το πετύχει. Και δεν το πέτυχε γιατί για μια ακόμη φορά αντιμετώπισε τον αντίπαλο με λάθος τρόπο κι αυτό αποδεικνύεται όχι τόσο από το τελικό αποτέλεσμα αλλά κυρίως από γενική εικόνα της ομάδας στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Αν ο Άρης κυριαρχούσε, αν έφερνε το παιχνίδι στην δική του λογική και στα δικά του μέτρα , τότε σίγουρα θα πετύχαινε κι άλλα γκολ. Αλλά και γκολ να μην πετύχαινε θα ήταν αυτός που εν πολλοίς με την απόδοση του θα καθόριζε την έκβαση του παιχνιδιού.

Καιρός να καταλάβουν λοιπόν κάποιοι στο κίτρινο στρατόπεδο, όσοι έχουν ακόμα τις γνώσεις και τις δυνατότητες να ανταποκριθούν στους ρόλους τους ότι η φύση των περισσότερων παικτών είναι επιθετικογενής. Αν χειριστείς σωστά αυτό το χαρακτηριστικό γίνεται ευχή. Αν το χειριστείς όμως λάθος γίνεται κατάρα!

Το χειρίστηκε σωστά μόνο σε μια φάση. Αυτή του γκολ. Να η ευχή! Στο υπόλοιπο του παιχνιδιού όταν οπισθοχώρησε παραδίδοντας γήπεδο και χώρους αποδείχθηκε κατάρα. Όταν έχεις ποδοσφαιριστές με αυτά τα χαρακτηριστικά τότε ο κανόνας του ποδοσφαίρου λέει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση ιδιαίτερα απέναντι σε ομάδες τραυματισμένες ψυχολογικά.

Φέρτε στο μυαλό σας τον σπασμωδικό τρόπο με τον οποίο αντιδρά ο αντίπαλος στις τελευταίες κρίσιμες φάσεις έχοντας μάλιστα και το σκορ υπέρ του για να καταλάβετε πόσα πολλά θα μπορούσε να πετύχει ο Άρης με σαφή επιθετικό προσανατολισμό.

Η φάση που βάζει τους γηπεδούχους μπροστά στο σκορ είναι χαρακτηριστική. Το πετυχαίνει γιατί έχει δημιουργήσει υπεραριθμία στα αντίπαλα καρέ. Γιατί έχουν πατήσει περιοχή τα μπακ αλλά και οι μεσοεπιθετικοί. Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα στην συγκεκριμένη φάση έχει επιθετικό προσανατολισμό.Έτσι το γκολ δεν το περιμένεις μόνο από ένα ή δυο αλλά από τον τρόπο που η ομάδα αναπτύσσεται και δημιουργεί έχοντας πάντα στο μυαλό της και στα σχέδια της να βγαίνει μπροστά.

Και όσο πιο σωστά αναπτύσσεται και δημιουργεί τόσο περισσότεροι παίκτες μπαίνουν στην εξίσωση αποτελεσματικότητα. Γιατί καλό και χρήσιμο είναι να μετρά ο κόουτς πόσοι δικοί του παίκτες ήταν στην περιοχή όταν δέχθηκε το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση αλλά να μετρά και πόσοι βγαίνουν στην επίθεση όταν η ομάδα βγαίνει μπροστά! Αλλιώς δεν θα βγάλουμε άκρη.

Ο Άρης και σε αυτό το ντέρμπι στον τομέα της τακτικής ήταν και πάλι μια ομάδα αλά Πάρντιου με επιλογές πιο ορθολογιστικές όσον αφορά όμως τα πρόσωπα όχι όμως και τον τρόπο παιχνιδιού. Ο τρόπος ήταν ο ίδιος ή αν θέλετε μια από τα ίδια. Ένας Άρης φοβισμένος παρόλο που προηγήθηκε , επιφυλακτικός και συντηρητικός. Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται λέει ο θυμόσοφος λαός. Ο Άρης κοιμήθηκε κι όταν ξύπνησε βρέθηκε να χάνει ένα ακόμη ντέρμπι. Και μην μου πείτε για τις γραμμές που ήταν πιο κοντά σε σύγκριση με άλλα παιχνίδια κι άλλα απίθανα που ακούω από την Κυριακή το βράδυ γιατί το πόσο κοντά ήταν οι γραμμές φάνηκε στο πρώτοι γκολ των Πρασίνων και φυσικά όχι μόνο αν αναλύσουμε διεξοδικά καρε- καρέ την κάθε φάση του παιχνιδιού.

Ο Παναθηναϊκός φουλάρει την μεσαία γραμμή και ο Άρης απαντά με ένα μόνο καθαρόαιμο αμυντικό χαφ. Τον Ετέμπο. Επειδή είναι κοντά η στιγμή που θα σπάσω κανένα πληκτρολόγιο , πείτε μου εσείς που με διαβάζετε , όσοι με διαβάζετε , από πότε και πόσες φορές έχω γράψει ότι ο Ετέμπο μόνος δεν γίνεται να παίζει αν ο Άρης επιδιώκει να κυριαρχήσει στην μεσαία γραμμή κι από εκεί να ξεκινήσει να χτίζει το παιχνίδι του. Ο Ετέμπο αιχμάλωτος αυτής της πρακτικής κινδυνεύει να μείνει από δυνάμεις. Στην κυριολεξία να σκάσει! Θα σκάσει και μετά θα έχουμε άλλα . Ότι δηλαδή δεν υπάρχουν άλλες λύσεις.

Φυσικά και δεν θα υπάρχουν από την στιγμή που χωρίς ιδιαίτερο λόγο ξεζουμίζεις ένα ποδοσφαιριστή. Αυτή η λογική να χωρέσουμε στην ενδεκάδα όσους μπορούμε περισσότερους - γιατί δυστυχώς αυτή είναι η λογική αν είναι λογική – πρέπει να σταματήσει χθες!!! Και για να σταματήσει πρέπει να έρθει κανονικός προπονητής!

Παίζοντας με ένα καθαρόαιμο αμυντικό χαφ απέναντι σε πέντε μεσοεπιθετικούς ο Άρης βαφτίζει το ψάρι κρέας χάνοντας ή αν θέλετε αχρηστεύοντας άλλους δυο παίκτες στην βασική του ενδεκάδα. Το Νταρίντα και τον Ματέο. Κι αυτό γιατί οι ρόλοι και οι αρμοδιότητες τους δεν είναι σαφείς. Γιατί και οι δυο δεν είναι καθαρόαιμα αμυντικά χαφ. Βάζοντας τους να κλείνουν χώρους παντού και να τρέχουν πάνω κάτω αλλόφρονες για μαρκάρουν τους πάντες και τα πάντα και την μεσαία σου γραμμή αδυνατίζεις και τους αποσπάς από τα πραγματικά τους καθήκοντα.

Ξεκινάς με Ετέμπο – Νταμπό και μπροστά τους ο Νταρίντα. Έτσι θωρακίζεις την μεσαία γραμμή , ελευθερώνεις τα αμυντικά σου άκρα και δίνεις της δυνατότητα στον Νταμπό και στον Νταρίντα με τις ακριβείς μπαλιές , μακρινές ή κοντινές να βγάλουν την ομάδα μπροστά κρατώντας τους επιθετικούς σου κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Και όταν αυτοί μείνουν ψηλά δίνεις τότε την ευκαιρία στην μεσαία γραμμή να ανάβει κι άλλο να πάρει μέτρα στον αγωνιστικό χώρο , να μπλοκάρει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο.

Και για να μην πουν κάποιοι ότι ο Λεάνης την είδε κόουτς και παραδίδει δωρεάν μαθήματα προπονητικής , δεν κάνω κάτι άλλο από το να περιγράφω τον τρόπο παιχνιδιού της ΑΕΚ, την αγωνιστική φιλοσοφία και τακτική του κόουτς Αλμέιδα , προσπαθώντας να την μεταφέρω στο αγωνιστικό στρατόπεδο του Άρη.

Η ΑΕΚ έχει φέτος με διαφορά την καλύτερη ομάδα. Όπως πέρσι έγραφα ότι ο Άρης σε όλους τους τομείς, σε επίπεδο ετοιμότητας παικτών , ποιότητας ποδοσφαιριστών αλλά κυρίως ως σύνολο είναι καλύτερος από την Ένωση και για αυτό αξίζει να τερματίσει ψηλότερα , με τον ίδιο αντικειμενικό τρόπο και καθαρή ματιά οφείλω να περιγράψω την πραγματικότητα στην φετινή αγωνιστική περίοδο.

Η ΑΕΚ δεν έχει μόνο αξιόλογους ποδοσφαιριστές. Ο Αλμέιδα ξεκινώντας από το χτίσιμο ενός κορμού , προχώρησε στην δημιουργία συνόλου με καθαρό αγωνιστικό προσανατολισμό προσαρμοσμένο στις δυνατότητες αλλά και στα χαρακτηριστικά των παικτών του. Αυτό είναι το μεγάλο του κατόρθωμα , η μεγάλη επιτυχία του κόουτς. Αυτό το πλάνο το ακολουθούν όλοι πιστά γιατί τους έχει αναδείξει. Όλους σε όλες τις γραμμές .

Και από την στιγμή που το έχουν στην κυριολεξία αποστηθίσει οι παίκτες ο Αλμέιδα έχει την άνεση να αλλάζει πρόσωπα. Ο καθένας που έρχεται από τον πάγκο ξέρει πολύ καλό τον ρόλο του και τα καθήκοντα του. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Είδαμε όλοι μας την εικόνα της Ένωσης αλλά και της επιδόσεις της στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό που τόσος ντόρος έγινε για το rotation του Αλμέιδα.

Η μεγάλη δύναμη όμως της φετινής ΑΕΚ εστιάζεται στην λειτουργία της μεσαίας γραμμής. Καμία άλλη ομάδα στις φετινές διοργανώσεις δεν παίρνει τόσα πολλά και τόσα ουσιαστικά από την μεσαία της γραμμή όπως η Ένωση. Οι παίκτες της ανταποκρίνονται σωστά στα ανασταλτικά τους καθήκοντα , βγάζουν την ομάδα γρήγορα και στους σωστούς χρόνους μπροστά, επιτρέποντας στους επιθετικούς να μένουν στις θέσεις τους και το κυριότερο πατούν στην αντίπαλη περιοχή. Μετρήστε πόσοι παίκτες από μεσοεπιθετικούς έχουν σκοράρει φέτος ή πόσες πάσες έχουν περάσει ώστε να αντιληφθείτε σε απόλυτο βαθμό τι δουλειά γίνεται.

Ο Άρης κάλλιστα θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα ανάλογο τρόπο παιχνιδιού. Η φύση και η ποιότητα των παικτών του το επιτρέπει αλλά λείπει η κατεύθυνση, λείπει η πυξίδα. Με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να βρίσκεται κατ΄εμέ άξια πανάξια στην κορυφή και ο Άρης μοιραία να κυνηγά να πιάσει τον Βόλο!