Ο ΟΦΗ με εκείνον στον πάγκο έχασε μόνο τα τέσσερα από τα 13 παιχνίδια που έχει δώσει και οι δύο ήττες (από Ιωνικό, ΑΕΚ) ήταν μέχρι τη διακοπή που ακόμη δεν είχε μάθει την ομάδα.
Σε αυτό το διάστημα μάζεψε 17 βαθμούς (4-5-4 το ρεκόρ του) και όπως έχει διαμορφωθεί η κατάταξη αντιστοιχει σε πορεία 6άδας. Ξεχωρίζουν τα εντυπωσιακά του «διπλά» σε Αγρίνιο, Λαμία (4-0 και 4-1 αντίστοιχα), ενώ ως αγώνας «κλειδί» ήταν, κακά τα ψέμματα, το 2-1 επί του Λεβαδειακού και ο τρόπος που ήρθε (με ανατροπή στο φινάλε) στο τότε ντέρμπι της ουράς.
Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα προσέφερε στον Λιθουανό την απαιτούμενη ηρεμία αφού ακολούθησε το «κενό» ελέω διακοπής του Μουντιάλ και του επέτρεψε να δουλέψει με λιγότερη πίεση.
Για όσους θυμούνται κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του είχε σταθεί πολύ στο στυλ παιχνιδιού που αρέσκεται να διαθέτουν οι ομάδες του. ««Προσπαθώ να παίζω κυριαρχικό και επιθετικό ποδόσφαιρο», τόνισε τότε μεταξύ άλλων και επί χάρτου η σχετική φιλοσοφία δεν συνάγει με club που «παλεύει» για την παραμονή του και υπάρχει μεγάλη ανάγκη για βαθμούς.
Ωστόσο με το «καλημέρα» έδειξε πως δεν κάνει... πίσω στα «θέλω» του και στο 77' του «Κλεάνθης Βικελίδης» που ήταν το ντεμπούτο του και με το σκορ στο 1-1 πέρασε στον αγώνα τους Θεδοσουλάκη, Ντουρμισάι, δύο φορ δηλαδή.
Αυτόματα έστειλε το «μήνυμα» πως ο ΟΦΗ θα «κυνηγά» παντού τη νίκη και όλοι κατάλαβαν ότι... εννοούσε όσα έλεγε, αφού δεν επεδίωξε να πάει safe και να «κλειδώσει» τον πόντο (π.χ. με τρίτο στόπερ) που τελικά ήρθε.
Ο ΟΦΗ ενισχύθηκε σημαντικά τον Γενάρη, όμως μέχρι στιγμής η μόνη του προσθήκη που έχει πάρει ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής είναι ο Μπάκιτς. Αντίθετα οι Λουίς Φελίπε, Γκρόνινγκ και Μοσκέρα ενσωματώνονται σταδιακά και κανείς εκ των τριών δεν «μετρά», ως τώρα, περισσότερα από 100 λεπτά συμμετοχής.
Αρα ο Νταμπράουσκας «γύρισε τον διακόπτη» με πάνω-κάτω τους παίκτες που είναι από την αρχή της σεζόν και η βελτίωση ορισμένων του πιστώνεται στο 100%.
Πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι Ντίκο και Λάρσον, αφού ο μεν πρώτος παράμενε «άσφαιρος» μέχρι και τον αγώνα της Λαμίας και έκτοτε βρήκε τρεις φορές δίχτυα, ενώ ο Σουηδός μπακ έχει ένα γκολ και τρεις ασίστ με τον Λιθουανό στον πάγκο. Παράλληλα βγήκαν από τη «ναφθαλίνη» ποδοσφαιριστές όπως ο Πασαλίδης.
Ο ΟΦΗ πλέον δεν «φοβάται» και αυτό είναι κάτι παραπάνω από εμφανές στις εξόδους του. Με τον Νταμπράουσκας πήρε αποτέλεσμα σε «Κλεάνθης Βικελίδης», Λεωφόρο, Τούμπα όπου στην μεν δεύτερη περίπτωση ισοφαρίστηκε (1-1) στο φινάλε στην τρίτη θα μπορούσε να πάρει το ματς. Παράλληλα στο Φάληρο ηττήθηκε στις λεπτομέρειες και συν τις άλλοιες πέρασε σαν «σίφουνας» από Αγρίνιο, Λαμία.
Πλέον είναι μία ομάδα που όπου και αν παίζει «ψάχνει» τη νίκη, αν και στον συγκεκριμένο τομέα δεν διαχειρίζεται ακόμη όπως θέλει τις αναμετρήσεις του στο «Γεντί Κουλέ», όπου επί χάρτου προβάλει περισσότερες φορές ως το φαβορί. Πάντως είναι εμφανές ότι έχει αποκτήσει ψυχολογία. Ο τρόπος που ο Λιθουανός διαχειρίστηκε τα «στραβά» αποτελέσματα, κυρίως την ήττα από τον Ιωνικό στο Ηράκλειο λίγο μετά την έλευσή του, αποδείχθηκε κομβικός και «κέρδισε» τα αποδυτήρια.
Παρότι στα πρώτα του παιχνίδια στον ΟΦΗ πήγε με τετράδα στην άμυνα, πλέον έχει καθιερώσει την τριάδα, που εναλλάσσεται σε 3-4-3 ή 3-5-2. Στην επίθεση φαίνεται πως αρέσκεται να τοποθετεί μίνιμουμ ένα, τρόπο τινά, «ψευτοενιάρι» και ως επί το πλείστον εκεί παίζει ο Τοράλ που ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτόν τον ρόλο (ως δημιουργός αλλά και «εκτελεστής»).
Στον άξονα ο Ντιουσέ έχει «κουμπώσει» ως «εξάρι» με Μεγιάδο, Μπάκιτς, Περέα (έναν ή και περισσότερους στο πλευρό του), ενώ στα στόπερ οι Βούρος, Διαμαντής, Πασαλίδης (ή και Μπαλογιάννης) «έδεσαν» αρκετά. Τα μπακ του παίρνουν πρωτοβουλίες και ευρύτερα βλέπουμε μία ομάδα με «ταυτότητα».
Στο Ηράκλειο είχαν δεχθεί 14 γκολ στα πρώτα εννέα ματς της σεζόν και σε 13 με τον Νταμπράουσκας μετρούν 12 τέρματα παθητικό, εκ των οποίων από ένα αυτογκόλ και πέναλτι. Σημαντική υποσημείωση. Δεν απέκτησαν τερματοφύλακα, στόπερ ή μπακ!
Στην Νταμπράουσκας εποχή ο ΟΦΗ «παράγει» φάσεις, διατηρεί επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα και παρουσιάζεται ιδιαίτερα επικίνδυνος σε φάση μετάβασης αλλά και στα στατικά. Ευρύτερα απλώνει το παιχνίδι του και δείχνει σε θέση να «γεμίσει» με παίκτες τα αντίπαλα καρέ.
Μάλιστα δεν είναι τυχαίο πως στον ένα γύρο με τον Λιθουανό στον πάγκο του βρήκε 10 διαφορετικούς σκόρερ, αφού οι Ντίκο, Τοράλ μετρούν αυτό το διάστημα από τρία προσωπικά τέρματα και οι Μπάκιτς, Ντιουσέ, Φελίπε, Νέιρα, Ντουρμισάι, Λάρσον, Τσιλιανίδης, Περέα από ένα.
Για μία ομάδα είναι πολύ σημαντικό να απειλεί με διάφορους τρόπους και με πολλούς παίκτες, ενώ το σχετικό εύρημα αποτυπώνεται κυρίως στις εξόδους του και ιδιαίτερα το 2023, οπότε ο νεαρός τεχνικός και έχει «περάσει», σε ικανοποιητικό βαθμό, τη φιλοσοφία του.
