Άρης: Ο Λούκας Ρουπ έμαθε την αξία της ηρεμίας μέσα από τη συνεργασία του με μοναχό Σαολίν

• Η ευεργετική συνεργασία με τον μοναχό Σαολίν

Σε αυτές τις περιπτώσεις συνηθίζεται αυτό που λένε… «καλώς τονε κι ας άργησε». Ο Άρης περίμενε αρκετό καιρό τον κρίκο που θα συνδέσει μια σπασμένη αλυσίδα και ο ίδιος, να πανηγυρίσει ένα γκολ έπειτα από δική του προσπάθεια. Κοντά ένας χρόνος πέρασε από την τελευταία φορά αλλά εκείνο το συναίσθημα ήταν μοναδικό. Δεν έχουν δα πολλοί ποδοσφαιριστές το προνόμιο να γευτούν τη μοναδικότητα ενός γκολ κόντρα στη Λίβερπουλ μέσα στο θρυλικό Άνφιλντ. Αυτό έγινε τον Μάρτη του 2022 στην ήττα της Νόριτς με 2-1, στην εποχή που φορούσε τη φανέλα των «καναρινιών». Το γκολ δεν ήταν ποτέ στις βασικές ευθύνες του Λούκας Ρουπ, είχε όμως μια μορφή υποχρέωσης να το παρέχει. Αυτό που πέτυχε στην Κρήτη ανοίγοντας τον δρόμο ενός θριάμβου για τον Άρη επί του ΟΦΗ ήταν το 42ο στην καριέρα του σε σύνολο 361 αγώνων.

Καθώς η εικόνα αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα για κάθε επαγγελματία, αυτή που εμφάνισε ο Γερμανός στα ελάχιστα λεπτά συμμετοχής του στα δύο προηγούμενα παιχνίδια ενίσχυσε την αμφιβολία για την ετοιμότητά του. Δυσκολία στην επικοινωνία με τους συμπαίκτες του, ελάχιστες πρωτοβουλίες, περιορισμένα τρεξίματα, γενικώς πέρασε απαρατήρητος καθώς έμοιαζε με ξένο σώμα. Αναπόφευκτα ακούμπησε τη ζυγαριά και η ηλικία του (σ. σ. 32). Στην Ελλάδα η απόσταση που χωρίζει την ηρωοποίηση από την απομυθοποίηση είναι… ένα τσιγάρο δρόμος. Η βιασύνη είναι ο βασικός οδηγός.

Λογαριάζοντας τα πεπραγμένα, όχι όμως την ευεργετική επίδραση μιας εβδομάδας κανονικών προπονήσεων, δικαιολογημένα αμφισβητήθηκε η επιλογή του Τόλη Τερζή με τη χρησιμοποίηση του Ρουπ στο αρχικό σχήμα. Έμοιαζε περισσότερο με μια απόφαση υψηλού ρίσκο, από αυτές που συνηθίζει να λαμβάνει και δεν φοβάται ο Βεροιώτης τεχνικός. Στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, καθώς ο ίδιος χαμογελούσε οι περισσότεροι έτριβαν τα μάτια τους. Η επίδραση του Γερμανού στον τρόπο ανάπτυξης και δημιουργίας του Άρη ήταν κυριολεκτικά εντυπωσιακή ίσως και απρόσμενη. Ειδικά η φάση του δεύτερου τέρματος. Ο τρόπος που φέρνει την μπάλα μπροστά του, το «άδειασμα» του προσωπικού αντιπάλου και η πάσα την κατάλληλη στιγμή, στον σωστό παίκτη και με τη σωστή ταχύτητα.

Αν ο Άρης αναζητούσε απελπισμένα μια σπουδαία νίκη, το ίδιο ισχύει και για τον Λούκας Ρουπ. Τον περασμένο Γενάρη έκλεισε τα 32, πλέον δεν είναι παιδαρέλι αλλά ένας συνειδητοποιημένος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Έτσι είχε συστηθεί και σ’ εκείνη τη συνέντευξή του στο «Kicker», το περασμένο καλοκαίρι, δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση της συνεργασίας του με τη Νόριτς. Η πρόσκληση της TSG Weinheim, ομάδα της γενέτειράς του, για συμμετοχή στις προπονήσεις είχε απορριφθεί ασυζητητί καθώς εκτίμησε ότι δεν είχε κάτι να του προσφέρει. «Ακόμη κι αν αντιμετωπίσω δυσκολία στην επιλογή, θέλω σίγουρα να ικανοποιήσω τον εαυτό μου ως προς αυτό που θέλω. Δηλαδή, μια ομάδα η οποία θα ταιριάξει στα χαρακτηριστικά μου. Στην ηλικία που είμαι, ξέρω ότι το πιθανότερο είναι να υπογράψω το τελευταίο μου συμβόλαιο. Έχω ένα πλάνο στο μυαλό μου και παράλληλα προετοιμάζω τον αυτό μου ούτως ώστε όταν έρθει η στιγμή της εφαρμογής μου, να είμαι απόλυτα έτοιμος», είχε πει.

Η ευεργετική συνεργασία με τον μοναχό Σαολίν

Η μεθοδολογία του Λούκας Ρουπ διαφέρει σε σχέση με κάθε άλλο επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Στην πραγματικότητα είχε χλευαστεί ακόμη και από τους ίδιους τους συμπαίκτες του στη Νόριτς οι οποίοι όμως – αντιλαμβανόμενοι το λάθος τους – έφθασαν στο σημείο υιοθέτησής της. Πρόκειται για την περιβόητη συνεργασία του με μοναχό Σαολίν ο οποίος αναλαμβάνει τον σχεδιασμό μέρους της προπόνησής του.

«Γνωρίζω και σέβομαι τον Florian Mohr από το 2018 όταν έπαθα ρήξη χιαστού. Εκ τότε δουλεύουμε μαζί ακόμη και στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Ο Florian γεννήθηκε στο Χέιντελμπεργκ και σε ηλικία 18 ετών μετανάστευσε στην Κίνα όπου έζησε σε μοναστήρι Σαολίν. Αργότερα σπούδασε στο Πεκίνο. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και προπονητής με διαφορετικές μεθόδους εκγύμνασης. Διδάσκει επίσης Κουνγκ Φου και Κιγκόνγκ, όχι αυτό που φαντάζεστε. Δίνει μεγάλη σημασία στη λειτουργία του σώματος και για την ακρίβεια στη συνεργασία όλων μυών. Επιδιώκει μια αρμονική συνεργασία η οποία οδηγεί και στην αποβολή του στρες», είχε πει στην ίδια συνέντευξή του στο «Kicker».

Η συνεργασία του Λούκας Ρουπ με τον μοναχό Σαολίν έγινε γνωστή στη διάρκεια της παρουσίας του Γερμανού στη Νόριτς. Αρχικά, αντιμετωπίστηκε με αμφιβολία από τους προπονητές αλλά και φυσιοθεραπευτές του αγγλικού συλλόγου, διακωμωδήθηκε επίσης και από τους συμπαίκτες του. «Στην πάροδο του χρόνου όμως, υιοθέτησαν κομμάτια του προγράμματός του γιατί αντιλήφθηκαν τη χρησιμότητά του. Σήμερα, υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές της Bundesliga οι οποίοι γυμνάζονται μαζί του», είχε πει. Η συνεργασία του Ρουπ με τον μοναχό Σαολίν δεν έχει σταματήσει καθώς εκτιμά ότι αυτή έπαιξε ρόλο τόσο στο πρόγραμμα αποκατάστασης που είχε ακολουθήσει μετά τη χειρουργική επέμβαση στον χιαστό όσο και στη λειτουργία του σώματός του.