Ολυμπιακός: Τα δοκάρια του Χουάνγκ, το ένστικτο του Φορτούνη και το κυνήγι του Μπακαμπού

Δύο παιχνίδια με τον Παναιτωλικό εντός έδρας και με τη Λαμία εκτός έδρας, που έληξαν με συνολικό σκορ 9-1, σίγουρα δεν προσφέρονται για τα πιο ασφαλή συμπεράσματα-αλλά αυτά τα παιχνίδια είχε να δώσει ο Ολυμπιακός εσχάτως, οπότε αυτά έχουμε να κρίνουμε.

Και σίγουρα μπορούμε να σταθούμε στην καλύτερη εικόνα που έβγαλε ο Χουάνγκ, σε σχέση με τα αμέσως προηγούμενα παιχνίδια, στα οποία έκανε «κοιλιά». Η διαφορά την οποία έκανε ο Κορεάτης ήταν ξεκάθαρη, καθώς εκτός όλων των άλλων από τα πόδια του ξεκίνησαν τόσο το δεύτερο, όσο και το τρίτο γκολ-σε εκείνο του Μπακαμπού, ο Χουάνγκ παίρνοντας την μπάλα μπροστά από την άμυνα του, την πέρασε με ταχύτητα αλλά και ακρίβεια στον Κανός για να βγάλει αυτός την ασίστ στον σκόρερ, ενώ στο γκολ του Μπιέλ πάλι ο Χουάνγκ πάσαρε έξοχα στον Ελ Αράμπι, που με τη σειρά του έδωσε την ασίστ.

Θα είχε δε φανεί ακόμη περισσότερο ο Χουάνγκ αν δεν είχε την ατυχία με τη βολίδα που εξαπέλυσε έξω από την περιοχή να βρίσκει το οριζόντιο δοκάρι, κάτι που είχε συμβεί και σε παρόμοιο σουτ στον αγώνα του α΄ γύρου με τη Λαμία (!), αλλά και τις προάλλες στη νίκη του Ολυμπιακού επί του ΟΦΗ! Τρία δοκάρια έχει ο Μουντιαλικός άσος του Ολυμπιακού, που δεν τον λες και τον πιο τυχερό ποδοσφαιριστή στο θέμα του γκολ. Μάλλον πρέπει να μιλάμε για ρεκόρ γκίνιας!

Ο Χουάνγκ, που είχε και δύο υπέροχες πάσες προς τον Μπακαμπού και τον Ραμόν, με την πρώτη να φέρνει εκείνη την απίστευτη τετραπλή (!) ευκαιρία στο 22’, ενώ είχε και βοήθειες ανασταλτικά, σταματώντας επιθέσεις κι αντεπιθέσεις της Λαμίας. Το ψεγάδι του είχε να κάνει μόνο με μία αδυναμία που βγάζει τελευταία, να τον ξεπερνούν με μεγάλη ευκολία αντίπαλοι του σε προσωπικές μονομαχίες, αλλά εξίσου πρέπει να σταθούμε στην καλή του απόδοση προχθές Κυριακή και να την συσχετίσουμε με την απουσία του Χάμες.

Μήπως δηλαδή μπόρεσε να απλώσει καλύτερα το παιχνίδι ο Κορεάτης, γιατί δεν είχε κάποιον να πηγαίνει να παίρνει την μπάλα από πολύ πίσω όπως κάνει ο Χάμες. Για να επιμείνω και πάλι ότι ο Κολομβιανός πρέπει να παίζει πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή, ώστε να γίνεται πιο επικίνδυνος, παρά να αναλώνεται στο κουβάλημα της μπάλας, που και σε αυτό είναι υπέροχος, αλλά αυτομάτως έτσι καθίσταται λιγότερο απειλητικός.

Παρεμπιπτόντως, ο παρτενέρ του Χουάνγκ στη μεσαία γραμμή, ο Σαμασέκου, είχε μία αρκετά σοβαρή εμφάνιση στο παιχνίδι στη Λαμία, υπό την έννοια ότι αρκετές φορές κέρδισε μπάλες, έκλεψε, έκοψε, έδιωξε και όταν χρειάστηκε σούταρε και καλά, μειώνοντας τις στιγμές επιπολαιότητας, με το μειονέκτημα που έχει να κόβει και να πασάρει άσχημα.

Μπροστά τους ο Φορτούνης είχε πολύ διάθεση, ζήτησε μπάλες, πήρε παιχνίδι πάνω του, αλλά είχε μικρό βαθμό αποτελεσματικότητας και πρωτίστως κόπηκε υπερβολικά εύκολα σε τρεις στιγμές που υποτίθεται ότι έπρεπε να κάνει τη διαφορά κοντά η, και μέσα στην αντίπαλη περιοχή-μάλιστα στις δύο από αυτές προέκυψε αντεπίθεση της Λαμίας. Εκεί που ο στόπερ Κορνέζος του έδιωξε προ της γραμμής την μπάλα στο σουτ που επιχείρησε έπρεπε νομίζω να είχε σκοράρει. Σε τόσα «στημένα» που εκτέλεσε μόνο μία φορά το κτύπημα ήταν για να απειλήσει ο Ολυμπιακός.

Κι ενώ έχει καλές στιγμές, όπως τις πάσες στον Κανός και τον Χουάνγκ, καταλαβαίνω ότι του λείπει του Φορτούνη μία μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στην τελική προσπάθεια, στο σουτ η, την πάσα-σε μία φάση δεν έκανε ούτε σουτ, ούτε πάσα. Πρέπει να βρει πάλι το ένστικτο του για το γκολ και την ασίστ ο Φόρτου. Με αυτό πάντα έκανε τη διαφορά…Είναι καλό που βρίσκει χημεία με τον Μπακαμπού, καθώς συνεργάστηκαν καλά επανειλημμένως με κορυφαία την φάση που ο σέντερ φορ έκανε πάσα-τανουνάκι στον πλέι μέικερ, με τον δεύτερο να χάνει το γκολ.

Γενικά ο Γάλλος μπορεί να έχασε τέσσερις σπουδαίες ευκαιρίες για γκολ και τελικά να σκόραρε σε μόνο μία φάση, αλλά αυτή τη φορά έκανε ό,τι έπρεπε, δηλαδή ήταν «μέσα» στο παιχνίδι, το κυνήγησε περισσότερο, δεν το περίμενε. Έκλεψε μπάλα στη φάση του δοκαριού του Χουάνγκ και δύο στημένες φάσεις της Λαμίας, τις καθάρισε καλά με κεφαλιές.

Άσχετο: Δεν αμφισβητώ ότι έπαιξε καλά ο Παναθηναϊκός με το Βόλο, έχοντας πάρα πολλές τελικές και δύο δοκάρια. Απλά σκέφτομαι ότι υπάρχει φρενίτιδα ενθουσιασμού γιατί κέρδισε με 2-0, με τον αντίπαλο του να μένει σε όλο το β΄ ημίχρονο με 10 παίκτες, λόγω αποβολής στο 0-0. Κι ότι ο ΠΑΟ το κλείδωσε το ματς, με το δεύτερο γκολ να είναι από πέναλτι. Όπως επίσης σκέφτομαι ότι εμείς δεν…ψηνόμαστε που ο Ολυμπιακός εκτός κι όχι εντός έδρας κέρδισε με 3-0 τη Λαμία, έχοντας και τρία δοκάρια, σχεδόν 20 τελικές, μία εκπληκτική ευκαιρία για γκολ με τέσσερις τελικές στην ίδια φάση, όπως κι άλλες δύο κλασικές ευκαιρίες για γκολ. Ναι, η Λαμία είναι ουραγός κι ο Βόλος 5^ος, αλλά η Λαμία δεν έπαιξε με παίκτη λιγότερο από το 50^ο λεπτό…