Ο Άρης διόρθωσε και τα φάλτσα

Από μια ομάδα που ισορροπεί μεταξύ ανομοιογένειας, πληθώρας τραυματιών, λαθών και επιλογών που συνεχώς συζητιούνται, λίγο πολύ, μπορείς να υποψιαστείς τι να περιμένεις. Αδυναμίες σαν τις παραπάνω καλύπτονται από τον ψυχολογικό παράγοντα σαν δηλαδή την αυταπάρνηση του Φράνκο Φεράρι ο οποίος «βούτηξε» τη σύριγγα και την κάρφωσε στο πονεμένο γόνατό του για να παίξει ή ακόμη αυτόν τον νεαρό με το (ρεμπέτικο) μουστάκι τον Βαλεντίνο Φατόρε ο οποίος δεν λογάριασε τι γράφει το bio ή το στατιστικό του Transfermarkt και φώναξε αυτό που λέγαμε πιτσιρικάδες «βάλε με’ συ κι εγώ θα παίξω όπου θέλεις. Στόπερ; Έχω παίξει μια φορά». Κακά τα ψέματα, στοιχεία σαν αυτά που ανέδειξαν τούτοι οι δυο οι (τρελό)Αργεντίνοι είναι αναγκαία σε μια ομάδα που βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί και η οποία δε σφύζει δα από ποιότητα, ίσα-ίσα «φωνάζει» για την ενίσχυσή της. Αυτά είχε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο για μια – όπως λέγανε και οι πραγματικοί καθηγητές της δημοσιογραφίας – «πύρρειο» νίκη σαν αυτή απέναντι στον Βόλο.

Στο σημείο που βρίσκεται ο Άρης, το ποδόσφαιρο φαντασίας ή ακόμη οι περίτεχνες ενέργειες μοιάζουν και κάτι εξαιρετικά εξεζητημένο το οποίο, αντικειμενικά, δεν μπορεί να προσφέρει αυτή την ομάδα. Νίκες θέλει και χρόνο για να επιστρέψουν οι τραυματίες και να δουλέψει (κάποια στιγμή) και ο Άκης Μάντζιος με όλους τους παίκτες στη διάθεσή του γιατί εδώ και δύο μήνες μάταια αναζητεί τούτη την ευλογημένη μέρα. Τέσσερις φορές ενημερώθηκε για εγχειρήσεις των ποδοσφαιριστών του, άλλους δύο έχει δει να αποχωρούν με θλάσεις και ακόμη περισσότερους με κακώσεις. Προληπτικός δεν έχει δηλώσει, θαρρώ ότι είναι κι αν εν τέλει είναι, μάλλον θα ψάχνεται δεξιά-αριστερά.

Προς το παρόν ψάχνεται ακολουθώντας την παραδοσιακή στρατιωτική μέθοδο της κάλυψης απόκρυψης, τούτο όμως δεν γίνεται κάθε εβδομάδα. Ένας-δύο να παρεκκλίνουν της τακτικής προσέγγισης ή δύο φάσεις να χαθούν κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Χθες για παράδειγμα – κι εκτός των προαναφερθέντων – είδε τον Μάρτιν Μοντόγια να ακολουθεί την εντολή των ανεβασμάτων από τη δεξιά πλευρά κι έτσι βρήκε έναν τρόπο έκφρασης στην επίθεση βελτιώνοντας έτσι και τον Σάπι Σουλεϊμάνοφ ο οποίος είχε ένα στήριγμα και δεν πάλευε μόνος με 2-3 παίκτες. Περίμενε από τον Βλάντιμιρ Νταρίντα να πατήσει περισσότερο στην περιοχή και ο Τσέχος το έκανε, γι’ αυτό εξάλλου αναφώνησε και το περίφημο «επιτέλους», όταν ρωτήθηκε για το παρθενικό (φετινό) γκολ του. Περίμενε – αλλά δεν είδε – πιο κινητικό τον Λορέν Μορόν ο οποίος μάλλον δείχνει κουρασμένος αλλά θα πρέπει να κάνει υπομονή γιατί ούτε… δεκανέας αλλαγής δεν υπάρχει, πολλώ δε μάλλον άλλος για τη σκοπιά. Στα πράγματα που δεν είδε είναι η επίδραση του Πάρντο στην επιθετική ανάπτυξη αλλά κι έναν ουσιαστικό Μενέντες ο οποίος συνεχίζει να χαρακτηρίζεται από τη φιλοτιμία του και όχι τη σωστή τελική πάσα ή προσπάθεια.

Ο Άρης δεν έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο στον Πανθεσσαλικό, ο Βόλος ήταν πιο δραστήριος στο ημίχρονο που δέχθηκε τα δύο γκολ (σ. σ. μετρά 19 σερί παιχνίδια με παραβιασμένη εστία!), αλλά ήξερε τον τρόπο για να πάρει αυτό που ήθελε. Στη δε δεύτερη φάση του στην transition επίθεση ο Σουλεϊμάνοφ κράτησε την μπάλα όσο έπρεπε και την έδωσε όταν έπρεπε στην off ball κίνηση του Νταρίντα. 0-2 και end of story.
Πέραν δε της μάχης για την επιβίωση που έδινε ο αντίπαλός του, ο Άρης είχε να διορθώσει και τα φάλτσα. Τόσα μαζεμένα λάθη με χαμένη μια ομάδα προκαλούν εντύπωση. Κι άντε η φάση του Τσοκάνη – που πήγε με τις τάπες στον Νταρίντα – ας πούμε ότι η δική μου άποψη είναι λανθασμένη και δεν ήταν απευθείας κόκκινη.

Πώς γίνεται ο Σιδηρόπουλος από το VAR να είδε (σωστά) το χέρι του Μπράμπετς (πριν σκοράρει) και όχι αυτό του Καλογερόπουλου που έστειλε την μπάλα στο χέρι του Τσέχου; Κι άντε κι εκεί δεν το παρατήρησε, ανθρώπινο λάθος. Στη φάση του Άλχο δικαιολογία δεν υπάρχει. Ο διαιτητής Τσιμεντερίδης είχε τόσο καλή τοποθέτηση σε σημείο που η COSMOTE στη live μετάδοση έψαχνε να βρει πλάνο γιατί σε όλα η πλάτη του διαιτητή έκρυβε την μπάλα. Η δε μπάλα χτύπησε στον αγκώνα και «εκτοξεύτηκε» πάνω από την εστία. Δεν είδε ο Κοζανίτης, δεν είδε και ο Σιδηρόπουλος και η λογική πήγε περίπατο. Για καλή τους τύχη, ο Άρης σκόραρε δύο φορές κι έφυγε νικητής καθώς κάθε άλλο αποτέλεσμα θα το είχαν διαμορφώσει τούτοι οι δυο.