Ο Αλεξανδρόπουλος ήδη έχει κάνει αρκετά στον Ολυμπιακό. Και πρέπει να κάνει περισσότερα

Γύρω στους 13-14 παίκτες έχει ο Μαρτίνεθ που υπολογίζει ως τους πιο βασικούς του Ολυμπιακού. Κι ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος είναι μέσα στους τελευταίους, για την ακρίβεια αυτός κι ο Πορόζο, που μπήκε μέσα στο συγκεκριμένο γκρουπ-και δη πιο «δεδομένα» από τον πανύψηλο στόπερ, ο οποίος έχει τέσσερα παιχνίδια στη σειρά, μέχρι που έχασε τον αγώνα στην Τρίπολη λόγω τραυματισμού.

Ο νεαρός Έλληνας διεθνής, για όποιον δεν το έχει προσέξει, βρίσκεται στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού στα πέντε από τα έξι τελευταία παιχνίδια-η, αν θέλετε αλλιώς στα εφτά από τα δέκα τελευταία (έμεινε στον πάγκο με τον Άρη και μπήκε αλλαγή με Τόπολα και ΟΦΗ). Δηλαδή, ο προπονητής τον είχε βασικό και με ΠΑΟ και με ΠΑΟΚ και με Αστέρα και με ΠΑΣ και στα δύο ματς με τη Γουέστ Χαμ.

Ο Αλεξανδρόπουλος κέρδισε πόντους αφενός με την επιλογή του Μαρτίνεθ να πάει σε τρία παιχνίδια με τρεις κεντρικούς χαφ, αφετέρου με την απουσία του Έσε σε δύο παιχνίδια και του Μαντί σε άλλο ένα. Προπάντων, όμως, χάρη στη δική του καλή προσπάθεια. Μία προσπάθεια που ενίοτε είναι πολύ καλή, με τον ίδιο όμως τον παίκτη να αδικεί τον εαυτό του σε κάποιες περιπτώσεις.

Δεν είναι ότι δεν κάνει δουλειά μέσα στο παιχνίδι, το αντίθετο. Και τρεξίματα έχει και πρωτοβουλίες παίρνει και παίζει μπρος-πίσω, αυτό που λέμε box to box. Στην Τρίπολη ήταν πολυτιμότατος π.χ. προς το τέλος του αγώνα, όταν διόρθωσε μία πάσα με ρίσκο του Ποντένσε προς τα πίσω, όπως κι ένα λάθος του Ντόη, ενώ και σε άλλες δύο στιγμές έκοψε με τάκλιν και γύρισε πίσω κάνοντας καλή άμυνα.

Παράλληλα, σε όλο τον αγώνα προσπάθησε να βοηθήσει και δημιουργικά. Τον έβλεπες να ψάχνει έξυπνα με βαθιά μπαλιά τον Ελ Κααμπί, να ορμάει μετωπικά κερδίζοντας φάουλ, να κάνει καλές κινήσεις, να επιχειρεί να παίξει κάθετα, να πασάρει σε συμπαίκτες του για σουτ, όπως σε εκείνο το επικίνδυνο γυριστό του Μπιέλ στις αρχές του β΄ ημιχρόνου. Ακόμη, να πατάει στην αντίπαλη περιοχή για να βγάζει σέντρα, αλλά και να απειλεί με σουτ από μακριά.

Απλά ο Αλεξανδρόπουλος κάπου χάνει τις εντυπώσεις με ορισμένες επιλογές του. Για παράδειγμα, όταν μπαίνεις ωραία στην περιοχή του Αστέρα ερχόμενος σαν τρέιλερ από πίσω, κάνεις τη μισή δουλειά- η άλλη μισή είναι να γυρίσεις σωστά την μπάλα. Η, όταν σουτάρεις δύο φορές έξω από την περιοχή και στέλνεις την μπάλα στην εξέδρα δεν έχει νόημα, λες κι έχει «κολλήσει» από αυτές τις τσαρουχιές του Μαντί! Το σουτ από τα 25 μέτρα πρέπει να γίνει, αλλά να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, ειδάλλως γίνεται απλά στην τύχη.

Εκείνο το γκολ που έβαλε στο τελευταίο λεπτό στην Γκενκ κι έδωσε την πρόκριση στον Ολυμπιακό στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, ήταν το καλύτερο του σουτ με τα «ερυθρόλευκα». Αλλά ήταν μέσα Αυγούστου, πριν τρεις μήνες δηλαδή. Και δεν πρέπει να μείνει εκεί! Έκτοτε, θυμάμαι ένα ακόμη καλό του σουτ που έδιωξε ο γκολκίπερ του Ατρόμητου και σκόραρε ο Κίνι από κοντά κερδίζοντας το ριμπάουντ. Κι ένα που έστειλε την μπάλα λίγο άουτ στο ματς με τη Γουέστ Χαμ στο Καραϊσκάκη.

Ακριβώς σε εκείνο το ματς ήταν που ο άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού και της Σπόρτινγκ μας είχε δείξει με συνέπεια ότι μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνος κι επιθετικά, κάνοντας κινήσεις κρυφού κυνηγού. Δεν είχε καταφέρει, όμως, να κάνει γκολ σε καμία από τις τρεις-τέσσερις φορές που βγήκε κι απείλησε τον Αρεολά, ενώ στη ρεβάνς, στο Λονδίνο, παρότι πάλι δούλεψε πολύ στο παιχνίδι όταν ήρθε η ώρα απλά να πασάρει σωστά σε πολύ ενδιαφέρουσες αντεπιθέσεις του Ολυμπιακού, οι αποφάσεις του δεν ήταν ποτέ σωστές κι έτσι έχασε τις εντυπώσεις.

Μπορούμε να καταλάβουμε ότι η αποχή του επί πολλούς μήνες από την δράση πέρυσι στην Σπόρτινγκ, καθώς ήταν εκτός πλάνων προπονητή, τον επηρέασε. Τον γύρισε πίσω, έχασε τα βήματα του. Ο Ολυμπιακός, όμως, του δείχνει εμπιστοσύνη και του δίνει τη δυνατότητα να τα ξαναβρεί. Ο Μαρτίνεθ τον έχει χρησιμοποιήσει βασικό σε οκτώ παιχνίδια και τον έχει βάλει αλλαγή και σε δύο ολόκληρα ημίχρονα.

Άρα, από χρόνο έχει πολύ ο 22χρονος κεντρικός χαφ, άλλοτε σαν οκτάρι, άλλοτε σε ρόλο μεταξύ οκταριού και δεύτερου εννιαριού. Ήδη έχει κάνει καλά πράγματα, αλλά πλέον πρέπει να αρχίσει να τον αξιοποιεί τον χρόνο ακόμη περισσότερο, πιο ποιοτικά θα έλεγα. Με λιγότερα λάθη, με καλύτερες αποφάσεις και με μεγαλύτερη συμμετοχή σε γκολ κι ασίστ.

Και πάνω απ΄ όλα θα έλεγα με καλύτερη ανταπόκριση σε όσα του ζητάει ο προπονητής και με καλύτερη αντίληψη του παιχνιδιού. Άλλωστε, τα 4 εκ. Ευρώ που πρέπει να πληρώσει ο Ολυμπιακός στην Σπόρτινγκ για να τον αγοράσει το ερχόμενο καλοκαίρι δεν είναι και λίγα λεφτά.

Άσχετο: Έτσι όπως πάει η αποθεραπεία του Φρέιρε, με θλάση, υποτροπή και υποτροπή στην υποτροπή, δεν τον βλέπω να είναι έτοιμος ούτε για τα παιχνίδια με τον Παναιτωλικό (τιμωρημένος ο Ρέτσος, άρα διαθέσιμοι οι Πορόζο, Ντόη, Μπιανκόν) και την Φράιμπουργκ…Σε ό,τι αφορά τον Ρίτσαρντς, υπάρχει μία σκέψη να παίξει με τον Ολυμπιακό Β και στο Αιγάλεω, αλλά η κατάσταση του αγωνιστικού χώρου του γηπέδου του Αιγάλεω είναι αποτρεπτική.

Παρεμπιπτόντως, ρώτησα περί Μαρινάκη-Ρίο Άβε, που προέκυψε σήμερα από την Jornal Noticias κι επιβεβαίωσε η Bola na Rede. Kαι μου είπαν, "δεν υπάρχει κάτι'.

Η φωτογραφία της ημέρας: Και τι δεν είπε για τον Ολυμπιακό ο Μιραλάς σε τελευταία του συνέντευξη στη Γαλλία. Και τι δεν είπε!

«Το καλοκαίρι του 2010, όταν ήμουν στη Σεντ Ετιέν, μου λέει ο ατζέντης μου ότι με θέλουν δανεικό ομάδες της Γαλλίας, αλλά κι ότι υπάρχει η δυνατότητα να πάμε στον Ολυμπιακό. Εγώ είχα παίξει με τη Σεντ Ετιέν εναντίον του Ολυμπιακού στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και είχα δει την ατμόσφαιρα στον Πειραιά. Αμέσως είπα στον ατζέντη, έχω δει πως είναι εκεί, μου φτάνει, θέλω να πάω στον Ολυμπιακό! Είναι ένας σύλλογος που παίζει κάθε χρόνο στην Ευρώπη. Επιπλέον έχεις τον ήλιο, τη θάλασσα. Έζησα εκεί δύο υπέροχα χρόνια. Κέρδισα τίτλους, αναδείχθηκα ως κορυφαίος παίκτης της σεζόν, ήμουν πρώτος σκόρερ.

Ήμουν σαν Θεός στην Ελλάδα. Υπήρχε ποιότητα ζωής. Όταν ήρθε και με ζήτησε η Έβερτον, δεν ήθελα να υπογράψω στην Αγγλία, αλλά ο ατζέντης μου με πίεσε σκληρά για να φύγω. Ένιωθα πραγματικά καλά στον Ολυμπιακό, τόσο στο ποδοσφαιρικό επίπεδο, όσο και στο οικογενειακό, με τον γιό μου μόλις να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Την ημέρα που έφυγα από τον Ολυμπιακό έκλαψα».