Εθνική Ελλάδας: Πες μου τι ομάδα είσαι να σου πω πώς πάει η Εθνική…

Η προσπάθεια που κάνει η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου και όσοι την αποτελούν, κυρίως ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές, είναι… ηρωϊκή. Μία ομάδα που όλοι μας αγαπάμε ανά… περιόδους.

Ξεπερνάει κάθε λογική, αλλά στο δικό μου μυαλό και κάθε ηθική (ποδοσφαιρική και όχι μόνο) να αντιμετωπίζουμε και να κρίνουμε την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου με βάση το κριτήριο ή το συμφέρον που -εμείς θεωρούμε ότι- έχει η ομάδα μας! Είναι απίστευτο, αλλά και τόσο άρρωστο αυτό που συμβαίνει. Το εκπληκτικό βέβαια είναι ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν πλέον πόσο αρρώστια βγάζει αυτή η κακή συνήθεια, αφού τα θεωρούν όλα… τόσο αυτονόητα.

Να γίνω πιο συγκεκριμένος; Χρειάζονται παραδείγματα; Αν και είναι χάσιμο χρόνου, ας καταγράψουμε την πραγματικότητα με απόλυτη διάθεση αυτοκριτικής αφού δεν βγάζω ούτε τον εαυτό μου από την κατάσταση που επικρατεί:

Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το οτιδήποτε στην Εθνική ομάδα, δεν την γουστάρουμε, την αποδοκιμάζουμε όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε και τους θεωρούμε όλους αποτυχημένους, αν…

- Ο πρόεδρος της δικής μας ΠΑΕ δεν έχει καλή σχέση με την ΕΠΟ

- Η Εθνική παίζει στο γήπεδο άλλης ομάδας εκτός από τη δική μας

- Τους αγώνες τους δείχνει το κανάλι που ανήκει σε πρόεδρος άλλης ΠΑΕ

- Ο προπονητής δεν κάνει τις κλήσεις που εμείς θεωρούμε σωστές με βάση και το συμφέρον της ομάδας μας

- Δεν παίζουν οι δικοί μας, αφού τότε υπάρχει σχέδιο να προωθηθούν οι άλλοι που αποκτούν και καλύτερη υπεραξία (το μάθαμε κι αυτό)

Αρρώστια πραγματική που πλέον θεωρείται και αυτονόητη και κανείς δεν ξαφνιάζεται. Σε όλους τους χώρους, εννοείται και στον δημοσιογραφικό! Δεν είναι απίστευτο που το κάθε ματς κρίνεται και σχολιάζεται με βάση την απόδοση του παίκτη που ανήκει στη «δική» μας ομάδα; Για τους Ολυμπιακούς σήμερα ο… Ρέτσος είναι πάνω από όλα, για τους Παναθηναϊκούς ο Ιωαννίδης! Ποιος νοιάζεται για την ομάδα; Για τους ΠΑΟΚτσήδες βέβαια δεν υπάρχει Εθνική, επειδή… δεν παίζει βασικός ο Κωνσταντέλιας!

Δικαίωμα του καθενός να νιώθει και να εκφράζεται όπως θέλει. Συγνώμη, αλλά εγώ και ως άνθρωπος και ως φίλαθλος και ως επαγγελματίας, δεν μπορώ να ακολουθήσω! Αλήθεια τώρα θα σχολιάσω, θα αναφερθώ, θα κρίνω αλλά και θα χαρώ ή θα στεναχωρηθώ για την Εθνική ομάδα της Ελλάδας, ανάλογα αν έπαιξε ή όχι ο Κωνσταντέλιας που ανήκει στον ΠΑΟΚ; Δηλαδή εγώ που κατηγορώ κάθε τι… Ολυμπιακό που αυτή την περίοδο «πρέπει» να κυνηγάει και να δυσφημεί την Εθνική επειδή η ΕΠΟ δεν είναι.. «δική μας στο 100-0 που είχαμε συνηθίσει μέχρι το 2016» θα κρίνω την πορεία και τα πρόσωπα, ακόμη-ακόμη και την ηθική τους, ανάλογα αν παίζουν οι του ΠΑΟΚ ή όχι; Πώς θα το κάνω αυτό χωρίς να νιώθω ότι κοροϊδεύω τον κόσμο;

Όταν δεν κλήθηκε ο Κωνσταντέλιας πριν από δύο μήνες δεν ήταν δυνατό να θέσω αγωνιστικό θέμα και να ασχοληθώ με τον προπονητή. Στο επικοινωνιακό του πράγματος είχα σταθεί ΠΑΟΚ- Ντεσπόντοφ και άλλη ομάδα… και στο ότι Κωνσταντινίδης και Φύσσας δεν ενημέρωσαν για τους λόγους, κάτι που αναγκάστηκε να κάνει ο ίδιος ο προπονητής. Οι δυο τους που έχει αποδειχθεί ότι υστερούν και λογικά παραμένουν επειδή -προς το παρόν- δεν βρίσκεται κάτι άλλο. Για πόσο ακόμη, θα δούμε, ειδικά τώρα που αναμένεται και αλλαγή διοίκησης. Αλλά και λάθος να έκανε ο προπονητής και άδικος να ήταν, θα έβαζα εγώ πάνω από όλα στην άποψή μου ή στην κριτική, αυτό το γεγονός και όχι τι έχει πετύχει εδώ και δύο χρόνια στο πάγκο της ομάδας;

Για τις κλήσεις και τις συμμετοχές, απλά θυμίζω ότι ο προπονητής -ειδικά στις Εθνικές όπου η δεξαμενή επιλογών είναι μεγάλη- δεν είναι απαραίτητο στο κάθε ματς να βάζει τους 11 καλύτερους, αλλά τους 11 που μαζί παίζουν καλύτερα- υπηρετώντας το εκάστοτε σχέδιο ανάλογα και με τον αντίπαλο. Το αποτέλεσμα της Εθνικής εδώ και δύο χρόνια, μάλλον δικαιώνει τον Πογιέτ. Όπως κάποτε τον Ρεχάγκελ που φαινομενικά έκανε… πάρα πολλά στραβά (δεν χρησιμοποιούσε για παράδειγμα τον κορυφαίο τότε Στολτίδη) αλλά το αποτέλεσμα που έφερνε ήταν εκπληκτικό. Προφανώς και δεν τα βλέπω όλα τόσο καλοπροαίρετα. Προφανώς και γίνονται πολλά στο παρασκήνιο, έχουμε και αδικίες όπως παντού και πάντα. Όταν έχουμε στοιχεία και επιχειρήματα θα τα παραθέτουμε. Μέχρι τότε… ας είμαστε όσο γίνεται πιο σοβαροί.

Τελικώς, μέσα σε αυτό το κλίμα που επικρατεί εδώ που η ομάδα μας (και η νίκη) είναι πάνω από όλα και γι αυτά μπορούμε να ισοπεδώσουμε τους πάντες και τα πάντα, μέσα βέβαια και σε αυτές τις συνθήκες που προπονείται η Εθνική και με αυτό το ρόστερ που έχει αρκετές μεσοεπιθετικές αδυναμίες, η πορεία της το τελευταίο διάστημα είναι απόλυτα επιτυχημένη και μακάρι να έχουμε τύχη να βρεθούμε στην τελική φάση του Euro.

Κατά τα άλλα...

- Η Ελλάδα είναι σταθερά σε καλό επίπεδο, σε εκείνο δηλαδή που βρίσκονται πολλοί διεθνείς οι οποίοι παίζουν στο εξωτερικό, εκεί που πλησιάζει ανταγωνιστικά και το ελληνικό πρωτάθλημα με τους τέσσερις μεγάλους να… μεγαλώνουν κι άλλο μέσα από τη διεκδίκηση του τίτλου, αλλά και τις πορείες τους στην Ευρώπη.

- Εννοείται ότι ο Φώτης Ιωαννίδης αρχίζει να ξεφεύγει από τα ελληνικά δεδομένα και λογικά θα μας αποχαιρετίσει σύντομα.

- Ευχάριστο ότι ο Ρέτσος ανεβαίνει επίπεδο και μετά από χρόνια προσπαθεί να «δικαιολογήσει» εκείνο τον ντόρο που έγινε στην μεταγραφή του στη Γερμανία

- Ο Γιαννούλης ήταν και είναι ένας σπουδαίος αριστερός μπακ, που μαζί με τον Τζόλη θα ήταν καλύτερο (για την καριέρα τους) να παίξουν σε άλλη ομάδα και όχι στη Νόριτς

- Θέλει πολύ καλή -και πνευματική- προετοιμασία για να πάμε σωστά στους τελικούς με Καζακστάν και όποιον άλλο αντίπαλο ακολουθήσει. Η Ελλάδα πρέπει να «παίξει» και «πρέπει» να περάσει. Αυτά δεν είναι απλά ζητήματα, όπως και το πόσους ηγέτες-αρχηγούς- μεγάλες προσωπικότητες έχει αυτό το γκρουπ. Δεν ξέρω…