Η Νο.1 ανατροπή Μαρτίνεθ και τα δύο γκολ του Ολυμπιακού σε αντεπιθέσεις δευτερολέπτων!

Το χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό στο άδειο από κόσμο Καραϊσκάκη είχε τρία κομμάτια.

Στα πρώτα 15 λεπτά ο Παναιτωλικός ήταν ένα σκαλί πιο πάνω (!) και τιμώρησε τον Ολυμπιακό ανοίγοντας το σκορ…Στα άλλα 30 λεπτά ως το τέλος του ημιχρόνου, ο Ολυμπιακός έγινε…λίγο Ολυμπιακός και γύρισε το παιχνίδι…Και στο β΄ ημίχρονο είδαμε έναν Ολυμπιακό να ταλαιπωρείται από τον Παναιτωλικό και να πρέπει να αισθάνεται πολύ τυχερός που πήρε το τρίποντο…

Η επισκόπηση του παιχνιδιού απέναντι στον ουραγό της βαθμολογίας μόνο ευχαριστημένο δεν μπορεί να αφήνει τον Ολυμπιακό, που πραγματικά χρειάστηκε τη βοήθεια της τύχης για να κερδίσει: στο 1-1 ο Έσε δεν θα μπορούσε να κάνει χειρότερο σουτ (!), με την αδέξια παρέμβαση του Οικονόμου να φέρει την ισοφάριση…Ακόμη και στη φάση του τρίτου γκολ, που κλείδωσε τη νίκη, στην καλή σέντρα του Μασούρα, η μπάλα βρήκε αμυντικό και πήρε ακόμη καλύτερα φάλτσα για να προσγειωθεί ιδανικά στο κεφάλι του Ελ Κααμπί…

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, το ματς κρίθηκε σε ένα τρίλεπτο: στο 67’ ο Παναιτωλικός μπορούσε άνετα να ισοφαρίσει με την κοντινή κεφαλιά του στόπερ του, που στην εκτέλεση φάουλ από αριστερά κατανίκησε Μαντί και Ρόντινει, αλλά αστόχησε…Και στο 70’ ο Ολυμπιακός με την ωραία αντεπίθεση των Μασούρα, Φορτούνη έκανε το 3-1 με τον Ελ Κααμπί…

Το να κερδίζει μία ομάδα όταν δεν παίζει καλά, είναι πάντα καλό, μόνο που δύσκολα μπορεί να γίνει συνήθεια. Ο Ολυμπιακός το έκανε με τον Αστέρα στην Τρίπολη, το έκανε και χθες με τον Παναιτωλικό, αλλά καταγράφουμε ότι σε τρίτο σερί παιχνίδι πρωταθλήματος η ομάδα του Μαρτίνεθ δεν τραβάει. Το πρώτο από τα τρία παιχνίδια ήταν φυσικά εκείνο με τον ΠΑΟΚ. Προφανώς το σοκαριστικό 2-4 ακόμη δεν το έχει βγάλει από πάνω της. Μόνο που όσο το «κρατάει», τόσο το χειρότερο…

Τι ευχάριστο, πλην αυτής καθ΄ εαυτής της νίκης, μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή την γκρίζα βραδιά στον Πειραιά, προϊόν ενδεχομένως όχι μόνο της επίδρασης από το 2-4, αλλά και της ιδιαιτερότητας του άδειου γηπέδου, του αποσυντονισμού από τη νέα διακοπή του πρωταθλήματος με τις απουσίες των διεθνών και των παράλογα μεγάλων ρεπό του προπονητή, όπως πιθανόν και του ευρωπαϊκού αγώνα που έπεται, στη Γερμανία με την Φράιμπουργκ, με το μυαλό των παικτών να πηγαίνει κι εκεί.

Ένα. Ότι ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά επί Μαρτίνεθ έκανε ανατροπή! Μέχρι τώρα όποτε δέχονταν πρώτος γκολ, είτε έχανε (από Φράιμπουργκ 2-3, ΠΑΟΚ 2-4, Γουέστ Χαμ 0-1), είτε ισοφάριζε (ΑΕΚ 1-1, ΠΑΟ 1-1). Δεν ήταν καμία…φοβερή ανατροπή (στα μόλις μνημονευθέντα παιχνίδια θα είχε άλλη αξία), αυτή επί μίας ομάδας της ουράς της βαθμολογίας, και μάλιστα με τους «ερυθρόλευκους» να μην παίζουν γενικά καλά, όμως τουλάχιστον συνέβη για πρώτη φορά.

Δύο. Ότι ο Ολυμπιακός έβαλε δύο γκολ με πραγματικά πολύ γρήγορες επιθέσεις, πιο σωστά αντεπιθέσεις. Η φάση του 2-1 εκτυλίχθηκε μέσα σε 16 δευτερόλεπτα! Γρήγορα ο Πασχαλάκης στον Μαντί, ακόμη πιο γρήγορα ο Μαντί στον Γιόβετιτς, έξοχη αλλαγή του Γιόβετιτς στον Μασούρα, αυτός την άφησε στον Φορτούνη κι εκείνος ζωγράφισε!...Η φάση του 3-1 εκτυλίχθηκε μέσα σε 12 δευτερόλεπτα! Την ξεκίνησε ο Κίνι με την πάσα από πίσω στον Μασούρα, ο Μασούρας γρήγορα στον Φορτούνη, ο Φορτούνης πάλι στον Μασούρα, ζυγισμένη σέντρα και γκολ από τον Ελ Κααμπί!...Έτσι, παίζοντας με τόση ταχύτητα μπορείς να σπάσεις πιο εύκολα τέτοιες άμυνες.

Τρία. Ότι ο Φορτούνης πέραν των υπέροχων γενικά εμφανίσεων του βρίσκει πλέον πιο εύκολα και τον δρόμο προς τα δίκτυα ο ίδιος: γκολ με τη Γουέστ Χαμ στο Καραϊσκάκη, γκολ με τον ΠΑΟΚ, δύο γκολ στην Τρίπολη, ένα γκολ χθες τον Παναιτωλικό. Πέντε γκολ στα πέντε τελευταία παιχνίδια-μόνο στο Λονδίνο δεν σκόραρε. Γκολ στην Ευρώπη, γκολ σε ντέρμπι, γκολ εντός έδρας, γκολ εκτός έδρας, γκολ με το δεξί, γκολ με το αριστερό, γκολ με δεξιοτεχνικό κι αριστοτεχνικό τρόπο, γκολ με ψυχρά σουτ, γκολ εύκολα, γκολ δύσκολα!

Τέσσερα. Ότι ο Ελ Κααμπί επέστρεψε στα γκολ, με τον γνώριμο του τρόπο, μία κεφαλιά-είναι σαφές ότι με το κεφάλι και με προβολές βάζει δέκα φορές με μεγαλύτερη ευκολία γκολ παρά με πλασέ ας είναι και μόνος απέναντι στον γκολκίπερ! Αυτό που μέτρησε στο γκολ χθες ήταν το έξυπνο ξεμαρκάρισμα που έκανε την στιγμή της σέντρας. Έτσι, βγήκε από τα μαρκαρίσματα των στόπερ και μετά ήταν εύκολο. Είναι σημαντικό, μάλιστα, που ο Ολυμπιακός πήρε πολύτιμο γκολ από μία αλλαγή του, καθότι μέχρι τώρα το βλέπαμε σπάνια.

Πέντε. Ότι πήρε το πρώτο του παιχνίδι στον Ολυμπιακό ο Μπιανκόν-κάθε παίκτης μπορεί να είναι χρήσιμος στο μαραθώνιο τόσων αγώνων. Σίγουρα θέλει ακόμη τον χρόνο του ο Γάλλος, δεν ήταν πειστικός σε τουλάχιστον τρεις στιγμές (όχι καλό μαρκάρισμα στο γκολ, καθυστερημένο φάουλ και κίτρινη κάρτα, διώξιμο με ρίσκο και παραλίγο αυτογκόλ), αλλά αφενός μεν έχει μία άνεση με την μπάλα, αφετέρου δε ανέβασε κάπως στροφές όσο έπαιζε, με τη βοήθεια του Ντόη, που είχε μία σταθερά καλή παρουσία, όντας αυτή τη φορά πιο προσεκτικός και σίγουρος. Μετά από πολύ καιρό πήρε κι ένα 20λεπτο ο Μπρίνιτς, που είχε διάθεση αλλά ήταν λίγο…σκουριασμένος-κακώς δεν έπαιζε τόσο καιρό στη Β ομάδα.

Εν κατακλείδι, το παιχνίδι το χθεσινό ήταν ένα νέο καμπανάκι για τον Ολυμπιακό. Ο προπονητής κι οι παίκτες πρέπει να το κατανοήσουν και να δούμε την Πέμπτη στη Γερμανία μία εικόνα 80% καλύτερη! Γιατί η Φράιμπουργκ μπορεί να μην είναι στα καλά της και μπορείς να της κάνεις ζημιά άμα εσύ είσαι καλά, αλλά άμα σε βρει μπόσικο, θα σε τσακίσει. Να θυμίσω ότι πέρυσι στο Ολυμπιακός-Φράιμπουργκ το σκορ στο 25^ο λεπτό ήταν 0-2 και στο 52^ο λεπτό 0-3.

Άσχετο: Το χθεσινό παιχνίδι κατά βάθος ήταν καρμπόν με της αμέσως προηγούμενης αγωνιστικής, ΠΑΟΚ-Παναιτωλικός 2-1. Ο Παναιτωλικός και στην Τούμπα προηγήθηκε γρήγορα, στο 20’ (χθες στο 13’!), ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε γρήγορα, μέσα σε έξι λεπτά, στο 26’ (ο Ολυμπιακός μέσα σε πέντε λεπτά, στο 18’!) και έβαλε και δεύτερο γκολ πριν τη λήξη του ημιχρόνου, στο 36’ (ο Ολυμπιακός το έκανε το 2-1 στο 40’!). Η μοναδική διαφορά ήταν ότι ο Ολυμπιακός έκανε και τρίτο γκολ, στο β’ ημίχρονο καθαρίζοντας από το 70’ το τρίποντο, ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν ως το τέλος στο ρευστό 2-1.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Η εικόνα της ομάδας στις αντεπιθέσεις του κάθε αντίπαλου που έρχεται στο Καραϊσκάκη αποτελεί πλέον δεδομένο πρόβλημα και έχει αρχίσει και γίνεται στενάχωρο και σίγουρα μετράει στο παθητικό του Μαρτίνεθ. Χθες το 0-1 του Παναιτωλικού ξεκίνησε, όπως είδαμε όλοι, από ένα κακό κοντρόλ του Μπιέλ, ο οποίος έχασε την μπάλα, εκνευρίζοντας όχι για πρώτη φορά. Αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε μόνο στην κακή κίνηση του Ισπανού.

Υπάρχει και συνέχεια, με τη μεγάλη εικόνα να δείχνει τον Ολυμπιακό αδύναμο να ανταποκριθεί σε μία κόντρα επίθεση. Και γιατί οι κεντρικοί του χαφ, ο Έσε κι ο Μαντί, να είναι πολύ καλοί παίκτες, αλλά όχι γρήγοροι. Και γιατί ο Μπιανκόν βγήκε άσχημα πάνω στη φάση. Και γιατί ο Ρόντινει γύρισε πίσω να καλύψει τον σκόρερ πολύ πιο αργά στο σπριντ. Ο Πασχαλάκης έφαγε το γκολ με την μπάλα κάτω από τα πόδια του, αλλά όταν μιλάμε για τετ α τετ σε αντεπίθεση, με τον τελευταίο που θα τα βάλεις είναι με τον γκολκίπερ.

Παρεμπιπτόντως, ο Μπιέλ πήγε στη συνέχεια να πάρει ρεβάνς, έκανε μία ωραία κίνηση για γκολ, όμως κόπηκε την στιγμή του σουτ φάτσα με τον γκολκίπερ γιατί πολύ απλά αργεί να σουτάρει, ενώ στη συνέχεια είχε κι άλλη μία ευκαιρία, με τον Καπίνο να μπλοκάρει το όχι πάντως πολύ επικίνδυνο σουτ με το δεξί. Δυστυχώς μοιάζει να τον έχει πάρει από κάτω τον Ισπανό κι αυτό είναι κακό νέο για τον Ολυμπιακό-ναι μεν σπάνια έκανε τη διαφορά, όμως κάποιες βοήθειες σε γκολ κι ασίστ τις έδινε.