Η υπόκλιση των αντιπάλων και το ματς με τον Άρη...

• Δύσκολη η αναμέτρηση που έρχεται με τον Άρη...

Εκτιμώ πως δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την αναγνώριση των αντιπάλων σου στην Ευρώπη, ειδικά όταν δεν πρόκειται για χτυπήματα παρηγοριάς στην πλάτη της... ΑΕΚ, αλλά γνήσιες αναγνωρίσεις των πρωταγωνιστών από τις ομάδες που αντιμετώπισες και οι οποίες προκύπτουν σαν αποτέλεσμα της εικόνας των αναμετρήσεων που είχες. Αυτό ισχύει και συνέβη έως σήμερα σε όλα τα ματς που έδωσαν οι νταμπλούχοι στη συμμετοχή τους στον όμιλο θανάτου του Europa League, ο οποίος απόλυτα δικαιολογημένα όπως αποδείχτηκε, χαρακτηρίζεται σε επίπεδο ενδιαφέροντος και δυναμικότητας ομάδων (από την ίδια την UEFA) ως όμιλο Champions League, ο μοναδικός απ' όλους στο θεσμό του Europa, τον αμέσο καλύτερο ευρωπαϊκό θεσμό μετά τον μαγικό κόσμο των αστεριών!

Οι δηλώσεις του Ντε Τζέρμπι στο πρώτο ματς, μα κυρίως στο δεύτερο της Νέας Φιλαδέλφειας, όσο και των Φέργκιουσον, Μίλνερ και προφανώς η αναγνώριση των αγγλικών ΜΜΕ (όχι μόνο της Sun φυσικά) για την εικόνα της ΑΕΚ και όχι για το γεγονός ότι δεν άξιζε την ήττα, αλλά τα εγκώμια για το ποδόσφαιρο που έπαιξε στο επίπεδο ταχύτητας, δύναμης, έντασης και συνεργασιών (και τακτικής ανταπόκρισης), είναι τεράστια αγωνιστικά παράσημα για την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Διότι δεν αποτέλεσαν λόγια -επαναλαμβάνω- παρηγοριάς, αλλά την πραγματικότητα που αναγνώρισαν όλοι, ακόμη και οι αντίπαλοι της Ένωσης εντός των συνόρων, διότι στο χορτάρι φαίνονται όλα και δεν γίνεται να προκύψει ψέμα σε αυτό και να βιαστεί η αλήθεια σχετικά με την απόδοση και εικόνα της εκάστοτε ομάδας...

Να θυμίσω σε αυτό το σημείο ότι κοινή αποδοχή των τριών προπονητών που αντιμετώπισαν την ΑΕΚ στον όμιλό της, ήταν ότι υπέφεραν με τους νταμπλούχους Ελλάδας και όλοι δήλωσαν ικανοποιημένοι (καλά ο Γκατούσο απόλυτα λογικά με δυο νίκες ο άνθρωπος) από το αποτέλεσμα που πήραν στην Νέα Φιλαδέλφεια και ας μην το άξιζαν, διότι αυτό έχει σημασία, όπως χαρακρηριστικά υπογράμισε ο Ντε Τζέρμπι. Ο Ιταλός τεχνικός της Μπράιτον το πήγε παραπέρα (με αφορμή το 0-1 στην Αθήνα) μάλιστα λέγοντας πως για πρώτη του φορά χαίρεται για μια νίκη που βάση εικόνας αγώνα σε καμία των περιπτώσεων δεν δικαιολογείται για την ομάδα του και υπογράμμισε πως δεν χάρηκε καθόλου με την εμφάνιση και συνολικά την απόδοση των παικτών του σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Δεν ήταν μόνο ο Ντε Τζέρμπι όμως, όλοι υποκλίθηκαν και αναγνώρισαν την αξία της ΑΕΚ, δίχως δεύτερες σκέψεις!

Από την πλευρά του ο πρώην -πλέον- τεχνικός του Άγιαξ είχε σχεδόν πανηγυρίσει τον βαθμό ισοπαλίας που 'χε πάρει ο Αίαντας στην έδρα της ΑΕΚ στην Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Μόρις Στάιν αναγνώρισε ότι στο δεύτερο 45λεπτο εκείνου του ματς η Ένωση ήταν καλύτερη και μπορεί να έφτανε ακόμη και στην ολική ανατροπή του σκορ του πρώτου μισού του ματς. Υπογράμμισε ότι σωστά ο όμιλος «χαρακτηρίστηκε του... θανάτου»! Ενώ ο Γκατούσο είχε πει «η ΑΕΚ δεν μοιάζει με ελληνική ομάδα, αλλά περισσότερο σε ευρωπαϊκή, πραγματικά δεν πεθαίνει ποτέ, μας έκανε να υποφέρουμε, το θυμάμαι και από τη Μασσαλία, μπράβο τους και μπράβο στον προπονητή τους», ενώ για τον Αλμέιδα τα καλύτερα λόγια είπαν όλοι οι συνάδελφοί του, σχετικά με την ομάδα που παρουσιάζει στην Ευρώπη.

Δύσκολη η αναμέτρηση που έρχεται με τον Άρη...

Μπορεί κανείς να υποστηρίξει (σε ένα βαθμό εφόσον το κάνει με καλή πρόθεση) ότι «καλά τα κολακευτικά λόγια αλλά στην ουσία δεν δίνουν την πρόκριση». Προφανώς αλλά αναδεικνύουν όσα γράφουμε μετά τα ματς για το κάθε παιχνίδι. Πάντα στο τέλος της όποιας κουβέντας θα 'χει σημασία το αποτέλεσμα και με τέτοια εικόνα αν η ΑΕΚ δεν τα καταφέρει να 'χει ευρωπαϊκή συνέχεια (πράγμα δυστυχώς πιθανό εδώ που φτάσαμε, να παίζουμε τελικό με τον Άγιαξ στην έδρα του) θα μείνει με τα όμορφα λόγια των αντιπάλων της, την πικρία και το γαμώτο, αλλά θα 'χει αποτύχει σε αυτό το κομμάτι! Ωστόσο εξίσου σημαντικό είναι και πως έρχεται το κάθε αποτέλεσμα, διότι υπάρχει ουσία στο να είσαι ανταγωνιστικός σε απόλυτο επίπεδο με ομάδες όπως η Μπράιτον, η Μαρσέιγ και ο Άγιαξ, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται...

Διότι έχουμε και τους Ελληνάρες που απαξιώνουν όλες τις αντιπάλους των ελληνικών ομάδων επειδή μπορεί να διανύουν μέτρια σεζόν. Στον όμιλο της ΑΕΚ υπάρχουν τρία club με άνω των 900 εκατομμυρίων ευρώ ρόστερ και όμως στον... Ελληνάρα που τα ξέρει όλα αυτό δεν λέει τίποτα! Ας μην ασχολούμαστε παραπάνω με τους ελάχιστους (σε όλα τα επίπεδα) που ζουν για να απαξιώνουν και να βγάζουν τη μιζέρια και τα προβλήματα από το σπίτι τους... Οι νταμπλούχοι έχουν σύντομα ένα ματς τελικό στο Άμστερνταμ για να πάρουν αυτό που τους αξίζει, να εξασφαλίσουν ευρωπαϊκή συνέχεια, διότι ανάμεσα στις ομάδες αυτές η Ένωση του Πελάδο θα έπρεπε να είναι στις δυο πρώτες θέσεις, αλλά και αν όχι, δεδομένα στη τρίτη έστω για το Conference.

Από κει και πέρα οφείλουν άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο να αφήσουν πίσω αυτό το ματς το οποίο δεδομένα δεν τους προκάλεσε πρόβλημα στο πνευματικό κομμάτι, αντίθετα τους γέμισε αυτοπεποίθηση, όπως προκύπτει και αποδείχτηκε από τις δηλώσεις προπονητή και ποδοσφαιριστών. Η αυριανή αναμέτρηση με τον Άρη θα είναι δύσκολη μετά την επικράτηση της ομάδας του Μάντζιου επί του Παναθηναϊκού και πρέπει να είναι άπαντες συγκεντρωμένοι για την κατάκτηση της νίκης. Οφείλουν να βγάλουν αντίστοιχη ένταση στο ματς με αυτή με την Μπράιτον και αν το κάνουν, από μόνο τους αυτό σαν γεγονός, θα είναι αρκετό να φέρει τον άσο, αφού δεν μπορεί άλλη ελληνική ομάδα να φτάσει σε αυτά τα στάνταρ έντασης (και έπειτα απόδοσης).

Απουσίες θα υπάρχουν πάλι, όπως υπήρχαν και πέρυσι πάντα τέτοια εποχή και ας είχαμε μόνο ένα ματς την βδομάδα, αλλά αυτό δεν αλλάζει την υποχρέωση και το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι στο ρόστερ προκειμένου να δύναται η ΑΕΚ να ανταποκριθεί... Ο Άρης διαθέτει δυνατή μεσαία γραμμή και χρειάζεται προσοχή εκεί μεγάλη με δεδομένο ότι δεν υπάρχει και σε αυτό το ματς ο Γιόνσον με αποτέλεσμα να 'χει τραβήξει μεγάλο... κουπί ο Σιμάνσκι ο οποίος ανταποκρίνεται σε απόλυτο βαθμό έως τώρα. Την ίδια ώρα εκτός είναι και ο Γαλανόπουλος, οπότε ίσως να 'χει σημασία αν ξεκινήσουν ο διεθνής Πολωνός μέσος με τον Πινέδα, να υπάρχει ο Μάνταλος στον πάγκο για να διαχειριστεί ο Αλμέιδα πιο σωστά το ματς, ή και το ανάποδο ανάλογα με μετρήσεις και την κατάσταση των παικτών που γνωρίζει άριστα μόνο ο Αργεντίνος τεχνικός...

Υγ: Στο μπάσκετ για πολλοστή φορά απέναντι στον Προμηθέα η διαιτησία δούλεψε όταν έπρεπε να χτιστεί η διαφορά για να επιτευχθεί ο στόχος της συγκεκριμένης ομάδας. Δεν είναι τυχαίο πλέον ότι αυτό για να συμβεί χρειάζεται διαιτητική ομάδα γνωστή και σίγουρα η κα Τσαρούχα και ο κ. Παπαπέτρου ...ίδρωσαν την φανέλα, έκαναν και πάλι όργια (και στην Θεσσαλονίκη σε βάρος του Άρη είχαν κάνει για να χτιστεί η διαφορά), πρόλαβαν και φάουλ να χρεώσουν (τρία αν θυμάμαι καλά) παίκτη της ΑΕΚ σε λιγότερο από δυόμιση λεπτά και έδωσαν το ματσάκι στην ομάδα του ανθρώπου που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο το ελληνικό μπάσκετ σε ΟΛΑ τα επίπεδα! Στο μεταξύ η κουβέντα γίνεται εύκολη όταν η διαιτησία σε σπρώχνει το -20 σε επίπεδο διαφοράς, είναι όπως τα μαγικά χρόνια της παλιάς (της πρώτης) παράγκας, όπου ο Ολυμπιακός τότε κέρδιζε 3-0 και 4-0 έναν αντίπαλο, είχε πρώτο γκολ μούφα πέναλτι και δεύτερο οφσάιντ ένα μέτρο μίνιμουμ, αλλά έγραφαν τα αγόρια τους στα ΜΜΕ και έλεγαν και οι οπαδοί τους: «μα τεσσάρα έφαγαν και τους φταίει η διαιτησία;». Έτσι και τώρα: «καλά στο -20 πήγαν και τους φταίει η διαιτησία», άσχετα αν έπρεπε να είναι στο -7 με -10 βαριά η διαφορά γεγονός που θα έφερνε την εύκολη (όπως είδαμε και στο ματς με Άρη και με ΑΕΚ) ανατροπή και τελικά δυο ήττες για την ομάδα του Λιόλιου. Εμάς βρήκατε... Στο μεταξύ έκαναν και πέσιμο, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, στον άνθρωπο που μετέδιδε (για τέτοιο ήθος οι άνθρωποι του Λιόλιου) επειδή είπε σε πέντε φάσεις από τις δέκα ότι δεν δικαιολογείται η απόφαση των διαιτητών... Πέσιμο στο ημίχρονο από τον πρόεδρο του Προμηθέα σε δημοσιογράφο (πάντα σύμφωνα με τα ρεπορτάζ) γιατί έλεγε τα αυτονόητα και τα ΜΜΕ τουμπεκί, οι μπασκετικοί κιχ! Πόσο ξεφτίλα και διασυρμό για το άθλημα και όχι μόνο...

Υγ2: Το μαρτυράνε δίχως ...ξύλο οι πρώην παίκτες του Ολυμπιακού. Αυτό που γίνεται με Τζόρτζεβιτς και Καστίγιο δεν έχει προηγούμενο και επόμενο, όχι ότι δεν τα ξέραμε, αλλά τουλάχιστον έστω και χρόνια μετά να τα λένε για να τα καταλαβαίνουν και οι ίδιοι οι οπαδοί της ομάδας του. Για τα γκολ του Τζόλε από την βούλα, τις μούφα βουτιές του Γιαννακόπουλου και όλα όσα παραδέχονται από μόνοι τους...