Το πολύπλοκο αμυντικό θέμα του Ολυμπιακού και η «τύχη και πληγή»

Το αμυντικό θέμα του Ολυμπιακού είναι μεγάλο πρόβλημα, πολύ απλά γιατί είναι πολύ πολύπλοκο. Δεν είναι εύκολο να εστιάσει ένας προπονητής σε ένα κομμάτι για να το λύσει, πολύ απλά γιατί εξαπλώνεται σε πολλά κομμάτια.

Καμιά φορά τα αποτελέσματα μιλάνε μόνα τους: ο Ολυμπιακός έχει φάει τέσσερα γκολ από τον ΠΑΟΚ (2-4) και δη εντός έδρας κι άλλα πέντε γκολ από την Φράιμπουργκ (0-5) εκτός έδρας, αλλά έχει δεχθεί και τρία γκολ (2-3) εντός έδρας από τους Γερμανούς, έχει φέρει και ισοπαλίες (2-2) τόσο στην Τόπολα, όσο και στο Βόλο, ενώ σε όλα τα άλλα πιο δύσκολα παιχνίδια του, με εξαίρεση το πρώτο της σεζόν (!), το 1-0 επί της Γκενκ, παραβιάστηκε η εστία του Πασχαλάκη. Βλέπε 1-1 στην Γκενκ, 1-1 στην ΑΕΚ, 1-1 με τον ΠΑΟ, 4-1 με τον Άρη, 2-1 και 0-1 με τη Γουέστ Χαμ…Ούτε καν στα παιχνίδια με Τσουκάριτσκι (3-1) και Παναιτωλικό (3-1) δεν μπόρεσε να κρατήσει το μηδέν.

Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έχει παθητικό 24 γκολ σε 22 παιχνίδια φέτος σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη, έχοντας διατηρήσει το μηδέν πίσω, εκτός της νίκης του επί της Γκενκ, μόνο σε παιχνίδια κόντρα σε μικρομεσαίες ομάδες. Βλέπε Πανσερραϊκό 2-0, Λαμία 4-0, Ατρόμητο 4-0, Κηφισιά 4-0, Γιάννινα 3-0, ΟΦΗ 2-0, Αστέρα 2-0, δηλαδή, τις ομάδες που είναι κάτω από τον Άρη στη βαθμολογία, συν το 3-0 με την Τσουκάριτσκι.

Το πρόβλημα που καλείται να λύσει ο νέος προπονητής (Καρβαλιάλ) και που δεν μπόρεσε να λύσει ο προηγούμενος (Μαρτίνεθ) είναι πολύπλοκο, γιατί ο Ολυμπιακός δέχεται φάσεις και κατ΄επέκταση γκολ με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κι αυτό συμβαίνει διότι…

Πρώτον, έχει αδυναμία στις στατικές φάσεις. Τα δε γκολ που έχει φάει από γκολ και κόρνερ (δύο από Φράιμπουργκ κι ένα από Παναθηναϊκό), είναι πραγματικά πολύ λίγα μπροστά στις ευκαιρίες που είχαν οι αντίπαλοι του από στατικές φάσεις. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Η τοποθέτηση των πιο κοντών παικτών να μαρκάρουν τους πιο ψηλούς αντίπαλους, που έρχονται με φόρα από το πέναλτι προς τη μικρή περιοχή, έχει αποτύχει-η Γουέστ Χαμ μόνος στο ματς στο Λονδίνο είχε τέσσερις τέτοιες φάσεις για γκολ! Το πρόβλημα είναι τόσο έντονο που νομίζω ότι η πιο καλή λύση είναι να αποφεύγουν οι «ερυθρόλευκοι» τα τζάμπα φάουλ κοντά στην περιοχή τους και δη πλάγια και να μην δίνουν και με το παραμικρό κόρνερ.

• Ολυμπιακός: Στο μυαλό του Καρβαλιάλ είναι και το 4-4-2

Δεύτερον, οι παίκτες του κάνουν εύκολα πέναλτι! Ο Φρέιρε στο 0-0 (μνημονεύω το αποτέλεσμα όταν δόθηκε η παράβαση) στην Γκενκ, ο Μαντί στο 0-0 με τον Πανσερραϊκό, ο Ρέτσος στο 1-1 με την Φράιμπουργκ, ο Πορόζο στο 0-1 με τον ΠΑΟΚ, ο Ρέτσος πάλι στο 0-0 στο Βόλο, ο Ιμπόρα στο 1-1 κι αυτός στο Βόλο! Έξι πέναλτι, τα πέντε από στόπερ. Και τα έξι με το σκορ να είναι ρευστό, όχι π.χ. να έχει τελειώσει το ματς.

Τρίτον, οι παίκτες του έχουν το εύκολο λάθος. Ο Φρέιρε εδώ με την Φράιμπουργκ (το 0-1), ο Πασχαλάκης με τον ΠΑΟΚ (το 0-1), ο Ρέτσος με την Τόπολα (το 1-2), ο Έσε στην Φράιμπουργκ (το πέμπτο γκολ), για να μνημονεύσω μόνο τα εξόφθαλμα. Ειδάλλως, τι να θυμηθούμε, τον τρόπο με τον οποίο ο Κίνι έδιωξε την μπάλα στα γκολ του Άρη και τη Γουέστ Χαμ, σαν να την έστρωνε στους αντιπάλους του για να σουτάρουν;…

Τέταρτον, οι αμυντικοί του αποτυγχάνουν σε πολλές περιπτώσεις να παίξουν την ευθεία στην άμυνα με συνέπεια να είναι αρκετή μία καλή πάσα στην πλάτη της άμυνας για τους αντίπαλους του Ολυμπιακού να βγάλουν ένα παίκτη τους φάτσα με τον Πασχαλάκη. Βλέπεις τα μπακ να είναι πιο πίσω και τα στόπερ πιο μπροστά η, το αντίστροφο-σπάνια όμως στην ευθεία ώστε να βγει το οφσάιντ. Έτσι, μπήκε το νικητήριο γκολ της Γουέστ Χαμ στο Λονδίνο (στην πλάτη του Ορτέγκα) και το γκολ της ισοφάρισης της Τόπολα (στην πλάτη του Ρόντινει).

Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο, γιατί οι τοποθετήσεις των στόπερ, σε συνεργασία με τους μπακ, αλλά κυρίως των στόπερ, στις σέντρες από τα πλάγια, δεν είναι οι ιδανικές. Ειδικά στις σέντρες που γίνονται ανάμεσα στους στόπερ βλέπουμε συχνά τον αντίπαλο φορ να πετάγεται μόνος του.

Πέμπτον, η ομάδα έχει ξεκάθαρο θέμα στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων της, ιδίως μέσα στο Καραϊσκάκη, όπου αφήνει πολλούς χώρους. Το γκολ του Παναιτωλικού είναι πολύ μικρό στοιχείο για να αποτυπώσει το μέγεθος του προβλήματος, όπως το αντιληφθήκαμε όχι μόνο στο 2-4 από τον ΠΑΟΚ, αλλά και σε πολλά παιχνίδια με μικρότερες ομάδες που δεν σκόραραν εκ τύχης, για τον Ολυμπιακό.

Έκτον, τελευταίο αλλά λιγότερο σημαντικό: οι βοήθειες που δίνουν οι πλάγιοι χαφ (Φορτούνης, Ποντένσε) στους μπακ είναι μηδαμινή. Εξ ου και τα αντίπαλα μπακ συχνά κάνουν πάρτι, όπως ο Μπάμπα του ΠΑΟΚ κι ο Μακένγκο της Φράιμπουργκ, ιδίως από την πλευρά του Ρόντινει, που δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικά, πόσο δε μάλλον όταν του βγαίνουν οι παίκτες από πίσω. Από σέντρα του Μπάμπα ήρθε το γκολ του Ζίφκοβιτς, από σέντρα του Μακένγκο ήρθε το τρίτο γκολ του Γκρέγκοριτς. Όχι ότι από αριστερά είναι καλύτερα τα πράγματα: ο Σιλντίλια της Φράιμπουργκ έβαλε το τέταρτο γκολ, ενώ από σέντρα του Ρότα σκόραρε ο Πόνσε στο 1-1 με την ΑΕΚ.

Για τον Ολυμπιακό η παρουσία των Φορτούνη και Ποντένσε είναι μεγάλη τύχη στο δημιουργικό και επιθετικό κομμάτι. Ο Φορτούνης έχει βάλει οκτώ γκολ κι έχει φτιάξει εννιά, ενώ και γενικότερα είναι ο μακράν καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού από τη μέση και πάνω. Ο Ποντένσε έχει βάλει άλλα έξι κι έχει φτιάξει άλλα τέσσερα. Η ίδια παρουσία, όμως, εξελίσσεται σε πληγή στο ανασταλτικό κομμάτι. Ο Φορτούνης σε κάποια ματς η, σε μεμονωμένες στιγμές αγώνων μπορεί κάπως να βοηθήσει-ο Ποντένσε και να το κάνει είναι εντελώς αναποτελεσματικός.

Όπως κι αν έχει, όμως, δεν είναι εικόνα ποδοσφαίρου του 2023 δύο εξτρέμ, πλάγιοι κυνηγοί, πλάγιοι χαφ, πείτε τους όπως θέλετε, να παίζουν και απλά να βλέπουν όταν ο αντίπαλος επιτίθεται. Δεν γίνεται να μαρκάρεις με τα μάτια στο σημερινό ποδόσφαιρο. Και να το έκανε μόνο ένας παίκτης, ο Φορτούνης, που είναι κι ο εύκολα καλύτερος του φετινού Ολυμπιακού πήγαινε και ερχόταν, χωρίς και πάλι να είναι αποδεκτό. Αλλά να το κάνουν 2 στην 11άδα με τίποτα δεν μπορεί να είναι αποδεκτό.

Μπορούμε δε να παρατηρήσουμε ότι τα λιγοστά παιχνίδια στα οποία ο Ολυμπιακός είχε πραγματικά καλή λειτουργία αμυντική, είτε τα κέρδισε (π.χ. με Γουέστ Χαμ και Γκενκ), είτε τα έχασε (π.χ. στο Λονδίνο), το μυστικό ήταν η αποφυγή σοβαρών προσωπικών λαθών και η προσήλωση όλων, και των επιθετικογενών παικτών, στην τακτική, άρα και στις βοήθειες στην άμυνα. Ο Φορτούνης και Ποντένσε στην ήττα 0-1 από τη Γουέστ Χαμ έπαιξαν όπως έπρεπε να παίζουν δύο εξτρέμ, στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Ο Καρβαλιάλ έχει εκμυστηρευθεί ότι όποιος επιθετικός δεν μαρκάρει, δεν θα παίζει. Άμα το κάνει, και η ομάδα παίρνει και αποτελέσματα, μαγκιά του.

Άσχετο: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Καρβαλιάλ έδωσε για σήμερα ρεπό στους παίκτες του Ολυμπιακού, αντί να κάτσουν όλοι μαζί στο Ρέντη να δουλέψουν ενόψει του αγώνα με την Τόπολα. Όπως δεν καταλαβαίνω γιατί τους έδωσε πενθήμερο ρεπό για τα Χριστούγεννα. Οι πέντε ημέρες είναι πολλές για μία ομάδα που βλέπουμε εδώ και ένα μήνα να πέφτει συνεχώς από δυνάμεις κι αντοχές, ενώ μέσα στο Γενάρη έχει να παίξει, εκτός όλων των άλλων, και τέσσερα ντέρμπι πρωταθλήματος και Κυπέλλου.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ο Πασχαλάκης κάνει ό,τι μπορεί με τα πέναλτι, αλλά δεν είναι αρκετό, αφού δεν τον θέλει κι η μπάλα. Με την Γκενκ πιάνει το πέναλτι κι ο VAR υποδεικνύει επανάληψη γιατί έχει μπει παίκτης του Ολυμπιακού στην περιοχή και στη δεύτερη εκτέλεση μπαίνει γκολ. με τον Βόλο πιάνει το ένα πέναλτι, αλλά η μπάλα γυρίζει πίσω στον εκτελεστή που στέλνει την μπάλα στα δίκτυα!

Τυχερός ήταν μόνο με τον Πανσερραϊκό, όταν στην εκτέλεση του πέναλτι η μπάλα βρήκε το δοκάρι, με το αποτέλεσμα μάλιστα στο 0-0 και τον Ολυμπιακό μετά να φτάνει στη νίκη με 2-0.

Για το τέλος ένα

Olympiacos FC - 100 Years Anniversary Jersey ( Lionel Messi Edition ) By LeBaros Graphics #olympiacosfc #lebarosgraphics pic.twitter.com/uEAsqgGMGI

— Λάμπρος Κοσμάς (LeBaros Graphics) (@lampros_kosmas) December 6, 2023