Μια ανήκουστη, παράλογη, κατάφορα άδικη απόφαση

Όπως οι περισσότεροι που εργαζόμαστε στα media, είχα αρχίσει να καταλαβαίνω από το Σάββατο ότι η ιδέα της κυβέρνησης ήταν να κλείσει τις πόρτες των γηπέδων της Superleague. Παρόλο λοιπόν που επεξεργάζομαι αυτή την απόφαση για τουλάχιστον 48 ώρες, δεν μπορώ να βρω μια λογική εξήγηση για αυτή την επιλογή που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η μόνη εξήγηση που θα είχε, στο μυαλό μου, λογική είναι το ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του θέλουν να κάνουν γιορτές χωρίς να βλέπουν επεισόδια στο ποδόσφαιρο. Βέβαια είναι τόσο μα τόσο κοντόφθαλμοι, που δεν αντιλαμβάνονται ότι επεισόδια είναι πάρα πολύ πιθανόν να δουν, για να μη πω ότι τώρα είναι πιθανότερο. Τόσο έξω από ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο όσο και μέσα ή έξω από ένα γήπεδο στο οποίο διεξάγεται αγώνας οποιουδήποτε άλλου αθλήματος. Είναι τόσο απλό όσο το έγραψαν οι αστυνομικοί στη νέα ανακοίνωσή τους.

Προτού κάνω κρίση, η οποία είναι προφανώς υποκειμενική, ας βάλουμε κάτω τα στοιχεία, που είναι αντικειμενικά: στην σεζόν που διανύουμε επεισόδια έγιναν μόνο στο Βόλο από μια μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού. Άρα μια κυβέρνηση που δεν είναι σε θέση να εξηγήσει την απόφασή της, είναι μια κυβέρνηση που δημιουργεί την εντύπωση ότι “κόβει” το γήπεδο από τους Έλληνες ποδοσφαιρόφιλους επειδή κάποιες δεκάδες οπαδοί του Ολυμπιακού εισέβαλαν στον περιβάλλοντα χώρο του τερέν στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Τόσο τη νοιάζει την κυβέρνηση να εξηγήσει στα ενδιαφερόμενα μέρη τα “γιατί” της απόφασής της, ή τόσο λίγο καταλαβαίνουν το μυαλό και την ψυχή αυτών που πηγαίνουν στα γήπεδα; Στην πρώτη της ανάγνωση, με τον τρόπο που την επικοινωνεί η κυβέρνηση, αυτή είναι μια ανήκουστη, απολύτως παράλογη απόφαση που λαμβάνει κάποιος που δεν έχει την ελάχιστη επίγνωση της πραγματικότητας. Η κυβέρνηση σήμερα επικοινώνησε ότι τιμωρεί τους ποδοσφαιρόφιλους για την συμπεριφορά μερικών δεκάδων οπαδών του Ολυμπιακού, στον Βόλο και στο κλειστό στου Ρέντη. Και την ίδια στιγμή μας είπε, “αν μπαίνουν στο μαγαζί σου και σε κλέβουν, παρόλο που έχεις κάμερες για να τους αναγνωρίσω, δεν θα πιάσω τους ληστές, θα σου κλείσω το μαγαζί για να μη σε κλέβει κανείς”. Σηκώνω τα χέρια.

Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πάρω στα σοβαρά τα όσα άκουσα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Μας μίλησε για μια σειρά μέτρων, τα οποία η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει πάρει εδώ και μήνες ή και χρόνια. Κι ύστερα μας είπε το αδιανόητο: ότι μέσα σε δύο μήνες η Δικαιοσύνη θα έχει ολοκληρώσει υποθέσεις ετών και ότι μέσα σε 60 ημέρες το Κράτος θα πάρει τις απαντήσεις που έχει ξεχάσει να ψάξει εδώ και δεκαετίες για την σχέση αυτών που οργανώνουν ή υποκινούν τα επεισόδια με το οργανωμένο έγκλημα. Μέσα από όσα μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος γίνεται απολύτως σαφές ότι δεν υπάρχει ίχνος στρατηγικής επειδή δεν υπάρχει κυβερνητικό σχέδιο για την γηπεδική βία. Δεν βρίσκω κανέναν λόγο για να πιστέψω ότι η Ελλάδα θα κάνει ξαφνικά τα μαγικά της και θα πετύχει σε 2 μήνες όσα αρνείται να προσπαθήσει να πετύχει εδώ και δεκαετίες. Άρα τι θα συμβεί; Μετά από 2 μήνες θα μας πει ότι βάζει λουκέτο στις πόρτες για άλλους 2 μήνες ή μέχρι τη λήξη της σεζόν και βλέπουμε; Αυτή είναι μια από τις πιο σοκαριστικές και εξοργιστικές αποφάσεις που έχει πάρει μια ελληνική κυβέρνηση σχετικά με το ποδόσφαιρο, σε αυτό το συμπέρασμα σε οδηγεί ο τρόπος που επικοινωνήθηκε.

Οι φωνές των διαιτητών και των αστυνομικών, οι οποίοι σε αντίθεση με τους ποδοσφαιριστές και τα media βρήκαν κουράγιο να φωνάξουν, δείχνουν ότι το πρόβλημα της βίας είναι, με διαφορετικές μορφές, υπαρκτό σε πολλά κομμάτια του αθλητισμού και ειδικά στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, και δεν περιορίζεται στις κερκίδες. Προφανώς, όπως αποδεικνύει το πλήθος των παραδειγμάτων από ένα σωρό χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την γηπεδική βία, η λύση δεν είναι αυτή που ανακοίνωσε σήμερα η ελληνική κυβέρνηση. Προφανώς για να βγάλεις άκρη με τη βία στο ποδόσφαιρο και τις αθλητικές διοργανώσεις δεν κλείνεις τις κερκίδες. Τα βάζεις με τα συμφέροντα που προστατεύουν, συντηρούν, ή ανέχονται την γηπεδική βία. Και τιμωρείς παραδειγματικά.

Η “οπαδική βία”, όπως την βαφτίζουμε για να κάνουμε τον διαχωρισμό, είναι μια άλλη ιστορία. Πολύ πιο επίπονη για την Ελλάδα. Διότι αν θέλεις να είσαι ειλικρινής στην απάντηση στο “γιατί συμβαίνει;” πρέπει να μιλήσεις για την κατάσταση της κοινωνίας - όχι των οπαδών. Η οπαδική βία δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί αν δεν αλλάξει η Ελλάδα. Η γηπεδική βία όμως είναι πολύ πιο εύκολα διαχειρίσιμη από μια κυβέρνηση που θα είχε τα κότσια να τα βάλει με αυτούς που έχουν την δύναμη για να την χρησιμοποιούν αλλά και για να την σταματήσουν. Όταν δεν έχεις κότσια, κλείνεις όλα τα γήπεδα.

ΥΓ. Σε μια δημοσκόπηση που “έτρεξα” στο Instagram, σε δείγμα 1000 ανθρώπων το 85% απάντησε ότι διαφωνεί με τα μέτρα. Δεν θυμάμαι προηγούμενη φορά που η κοινωνία αυτών που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο είχε τόσο καθαρή θέση απέναντι σε μια κυβερνητική απόφαση.