Άρης: Ο Λορέν Μορόν θέλει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και το δείχνει

• Όταν σκοράρει ο Μορόν ο Άρης κερδίζει…

Αυτή η σφοδρή επιθυμία αναδεικνύεται μέσα από συγκεκριμένες εικόνες. Σαν τη τσατίλα του έπειτα από τον αγώνα με τον ΟΦΗ. Τον αθλητικό εγωισμό που τον οδήγησε στο γοργό βήμα προς τα αποδυτήρια, τη γλώσσα του σώματος που φανέρωσε τον έντονο εκνευρισμό του ή αυτό το νεύμα που έκανε στον Άκη Μάντζιο αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη μη επίτευξη ενός δεύτερου τέρματος. Αυτό το «φταίω εγώ» που είπε δίχως να βγάλει λέξη από τα χείλη του καθώς περπατούσε βαριά και γρήγορα στο χορτάρι (μισο)φορώντας το πανωφόρι του. Την ίδια στιγμή, προφανώς, το μυαλό του κατακλύστηκε από εικόνες ή μάλλον τις στιγμές που δεν αξιοποιήθηκαν. Ένα 24ώρο αργότερο αναγκάστηκε να μοιραστεί με ακόμη δύο ποδοσφαιριστές την πολυθρόνα στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ του Πρωταθλήματος.

Η αντίδραση του Λορέν Μορόν δεν υποδηλώνει… κακό εγωισμό, αλλά αυτόν που υποχρεούται να έχει κάθε ποδοσφαιριστής με φιλοδοξίες και απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο Ισπανός πέρασε μια δύσκολη διετία, αυτή τον οδήγησε στη δύσκολη απόφαση μετανάστευσης και της επιλογής του Άρη. Ως ένα βαθμό τον κατηύθυνε το ένστικτο της επιβίωσης σε συνδυασμό με τις αποφάσεις του Μανουέλ Πελεγκρίνι στην Μπέτις καθώς το όνομά του δεν ήταν πουθενά, αλλά και μια κουβέντα με τον πολύπειρο τεχνικό ο οποίος τον συμβούλεψε να αποδεχθεί την προοπτική του Άρη νιώθοντας τη βεβαιότητα ότι το περιβάλλον θα τον βοηθούσε να κάνει rebuilding στην καριέρα του. Κανείς από τους δύο δεν έκανε λάθος, ίσα-ίσα που αμφότεροι δικαιώθηκαν πανηγυρικά. Μέχρι πρότινος, ο Ισπανός απολάμβανε τη μοναξιά της κορυφής στον πίνακα των σκόρερ και διάβαζε με χαρά τα αφιερώματα του ισπανικού Τύπου για τα κατορθώματά του.

Ο Λορέν Μορόν έχει σκοράρει (περίπου) στα μισά παιχνίδια του Άρη, αλλά στο δικό του μυαλό κυριαρχούν αυτά στα οποία δεν βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα. Είναι ο αθλητικός εγωισμός που αναφέραμε παραπάνω. Στη διάρκεια του φετινού αγωνιστικού μαραθωνίου υπήρξαν παιχνίδια στα οποία δεν μέτρησε πολλές τελικές προσπάθειες. Σαν δηλαδή τα εκτός έδρας με Λαμία και ΠΑΟΚ όπου περιορίστηκε (συνολικά) σε δύο σουτ εκτός στόχου. Σε αυτό με την ΑΕΚ στην Αθήνα ακόμη δεν έχει συγχωρέσει τον εαυτό του για τη σπουδαία (χαμένη) ευκαιρία στα τελειώματα του πρώτου ημιχρόνου ή ακόμη με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη». Το τελευταίο ήταν από αυτά που τον είχαν οδηγήσει στη δήλωση περί της μοναξιάς που πολλές φορές νιώθει στην κορυφή της επίθεσης.

Στη διάρκεια του χρόνου όμως, ήταν και άλλα παιχνίδια στα οποία υπήρξε επάρκεια τελικών προσπαθειών, όχι όμως το γκολ. Όπως οι τέσσερις που έκανε στην ήττα με τον Ατρόμητο ή οι επτά κόντρα στον Πανσερραϊκό με δύο σουτ στον στόχο, άλλα τόσα εκτός ενώ τρία «μπλοκαρίστηκαν» από τους αμυντικούς. Όπως και στον αγώνα με τον ΟΦΗ. Δεν δικαιολόγησε τον εαυτό του για την εκτέλεση όπου η μπάλα χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι ή αυτό το… κάτι σαν σουτ που έκανε δύο φορές στο δεύτερο ημίχρονο.

Όταν σκοράρει ο Μορόν ο Άρης κερδίζει…

Αυτό συνέβη στα τέσσερα από τα έξι παιχνίδια στα οποία σκόραρε ο Ισπανός. Δεν έγινε στην ήττα (3-2) από τον ΟΦΗ σ’ έναν αγώνα όπου το τελικό αποτέλεσμα δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα. Δεν έγινε στην ισοπαλία με την Κηφισιά στο «Κλ. Βικελίδης» σ’ ένα από τα αποτελέσματα που ακόμη «πληγώνουν» και συζητιούνται στο εσωτερικό της ομάδας. Έγινε όμως με τον Παναθηναϊκό, τον Παναιτωλικό, τον Αστέρα Τρίπολης και τον ΟΦΗ (στην Κρήτη). Βέβαια, η διαφορά του Μορόν σε σχέση με την πλειοψηφία των σέντερ φορ του Πρωταθλήματος βρίσκεται στις αγωνιστικές ευθύνες του. Για παράδειγμα, ανεξαρτήτως της χαμένης ευκαιρίας, ο Ισπανός έκανε καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο με τον ΟΦΗ γιατί ανταποκρίθηκε στο σύνολο των απαιτήσεων του προπονητή του. Από τις κερδισμένες μονομαχίες, το κράτημα μπάλας, τις ανάποδες πάσες στις πλευρές που «καλλιέργησαν» φάσεις για τους συμπαίκτες του… έκανε πολλά.

Δεν βρήκε όμως αυτό που απελπισμένα αναζητούσε παρότι «εντόπισε» τους χώρους. Κι έτσι, αυτό το 7/45 που έχει στην αναλογία γκολ/τελικών προσπαθειών δεν τον ικανοποιεί. Εκτιμά ότι ο αριθμός των τερμάτων του θα έπρεπε να είχε διψήφιο νούμερο. Παραμένει βέβαια ο πρώτος παίκτης του Πρωταθλήματος σε αριθμό τελικών προσπαθειών, μετρώντας όμως περισσότερα αγωνιστικά λεπτά από τους υπόλοιπους αφού ο ίδιος δεν έχει αντικαταστάτη.