Ολυμπιακός: Αν συνεχίσει έτσι ο Ελ Αραμπί (αλά Τζέκο και Στουάνι), σώθηκε η ομάδα!

Αντί προλόγου: Τέσσερις σέντρες επιχείρησε χθες ο Ορτέγκα και ήταν η μία χειρότερη από την άλλη, θυμίζοντας Ρέαμπτσιουκ, αλλά στα χειρότερα του, γιατί ο Μολδαβός περνούσε και σέντρες-ξυράφι. Πέντε λεπτά έπαιξε ο Ρίτσαρντς και έβγαλε σέντρα ακριβείας για το κεφάλι του Ελ Αραμπί στο 92’…

Είχα εκφράσει από χθες το πρωί την εκτίμηση ότι τον Ολυμπιακό τον περίμενε μπλόκο στις Σέρρες-και είδατε ότι για πρώτη φορά ο Πανσερραϊκός του πρώην παίκτη και προπονητή του ΠΑΟΚ Πάμπλο Γκαρσία έπαιξε κατενάτσιο και δη από τα πιο…σκληρά, από εκεί που λέγαμε όλοι ότι είναι από τις ομάδες που παίζουν μπάλα.

Με πέντε αμυντικούς, δύο κόφτες μπροστά τους και τρεις επιθετικούς να παίζουν στο ύψος της σέντρας, δεν ήταν εύκολο να αναπτυχθεί ο Ολυμπιακός με κάποιες καλές ταχύτητες. Μιλάμε για 10 αντίπαλους παίκτες μαζεμένους σε περίπου 40 μέτρα, από έξω από την περιοχή του γκολκίπερ έως λίγο πάνω από τη σέντρα. Αν βάλουμε και την όχι καλή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, σε συνδυασμό με την κόπωση από το ευρωπαϊκό παιχνίδι της Πέμπτης, δεν θέλει και πολύ να φτάσει ένας αγώνας να εξελιχθεί με λίγες ευκαιρίες.

• Ολυμπιακός: Οι αλλαγές του Καρβαλιάλ με Μπάτσκα Τόπολα και Πανσερραϊκό δείχνουν τη νέα ιεραρχία (vids)

Τουλάχιστον ο Ολυμπιακός διόρθωσε το λάθος που είχε κάνει όταν πήγε κι έπαιξε Κυριακή στο Βόλο ενώ είχε τρεις ημέρες πριν παιχνίδι στη Γερμανία (!) κι έτσι χθες οι παίκτες του είχαν 24 ώρες παραπάνω για λίγες ανάσες, κάτι που είχε τη δική του σημασία, ειδικά αν σκεφτούμε ότι οι ίδιοι 11 (πλην Μπιανκόν αντί Ρέτσου) είχαν παίξει με την Τόπολα. Όπως είχε μεγάλη σημασία το μηδέν πίσω-εγώ ήμουν ξεκάθαρος χθες: πρώτον, όταν ο Πανσερραϊκός σκοράρει δεν χάνει! Δεύτερον, όαν ο Ολυμπιακός τρώει γκολ στις Σέρρες ποτέ δεν κερδίζει!!!

Το μηδέν πίσω ήταν αναγκαία προϋπόθεση για να έρθει το διπλό, ακόμη περισσότερο μετά την επιλογή του Γκαρσία να παίξει χθες όση άμυνα δεν είχε παίξει ποτέ του! Με τον Καρβαλιάλ να πιέζει πολύ τους παίκτες του, είδαμε τους τέσσερις αμυντικούς να μαρκάρουν δυνατά και να μην κάνουν λάθη, τους δύο κεντρικούς χαφ να μην χάνουν μπάλες και τους τέσσερις επιθετικούς να κάνουν κλεψίματα και γενικά ανασταλτική δουλίτσα. Κάπως έτσι, οι γηπεδούχοι είχαν μόνο δύο ευκαιρίες για γκολ, μία από κάθε ημίχρονο, κι αυτές δεν τις λες και σπουδαίες. Όχι ότι δεν χρειάζονται ανάλυση.

Στην πρώτη, ως συνέχεια εκτέλεσης φάουλ του Πανσερραϊκού, ο φορ Μπαίροβιτς πήρε την κεφαλιά προ του Ελ Κααμπί σε σέντρα του αμαρκάριστου από δεξιά Θυμιάνη, με τον Πασχαλάκη να στέκεται τυχερός καθώς η μπάλα πήγε στην αγκαλιά του. Στη δεύτερη, ο Πασχαλάκης βγήκε αποφασιστικά και έδιωξε με τα πόδια το κοντινό πλασέ του Σοφιανού, που πρόλαβε και βγήκε προ του Ρόντινεϊ στη φάση. Πολύ κρίσιμη στιγμή, καθώς το αποτέλεσμα ήταν 0-0 (τρία λεπτά μετά ήρθε το πέναλτι).

Ο Ολυμπιακός είχε πέντε-έξι καλές στιγμές, με σχεδόν ολοκληρωτική κυριαρχία, οπότε η νίκη του επουδενί δεν αμφισβητείται-άλλωστε και το πέναλτι ήταν ξεκάθαρο, με τον Δεληγιαννίδη να βάζει το πόδι του κι έτσι να προκαλεί την πτώση του Μασούρα. Θα μπορούσε σίγουρα να κάνει ένα δεύτερο γκολ, κυρίως πριν το 1-0 (με Φορτούνη, Ελ Κααμπί, Ποντένσε, Μασούρα), αλλά και μετά το 1-0 (με τον Ελ Αραμπί δύο φορές), όμως καμιά φορά και το 1-0 είναι…όμορφο σκορ. Ο δε Ολυμπιακός φέτος το είχε κάνει μόλις άλλη μία φορά, στο πρώτο του παιχνίδι της σεζόν, το 1-0 επί της Γκενκ στο Καραϊσκάκη, που ουσιαστικά έδωσε την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ! Οπότε, «επιτέλους ένα 1-0»!

Αυτό που έχει, πάντως, επίσης σημασία έχει είναι ότι μετά το 1-0 ο Ολυμπιακός πήγε νομίζω κάποια μέτρα παραπάνω πίσω απ΄ ότι έπρεπε. Ναι, και τότε περισσότερο απείλησε αυτός, παρά απειλήθηκε, όμως νομίζω ότι δεν έπρεπε να δώσει τόσο χώρο στον Πανσερραϊκό και κυρίως, βέβαια, έπρεπε να είναι πιο αποφασιστικός στο να κάνει ένα δεύτερο γκολ, βρίσκοντας πια μία άμυνα λιγότερο κλειστή και σφιχτή. Δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο απλή η διατήρηση του 1-0 με ένα πιο δυνατό αντίπαλο, για παράδειγμα τον Ατρόμητο, με τον οποίο ο Ολυμπιακός παίζει μεθαύριο στο Περιστέρι.

Να σταθώ, βέβαια, στον Ελ Αραμπί, τον παίκτη που έκανε τη διαφορά παίζοντας από το 61’ έως το 94’, δηλαδή στο τελευταίο τρίτο του αγώνα. Για την ακρίβεια, έκανε όσα δεν είχαν κάνει μαζί όλοι οι άλλοι επιθετικογενείς παίκτες του Ολυμπιακού έως τότε, στα δύο τρίτα του αγώνα!

Ένα, με το που μπήκε (!) πέρασε εκπληκτική πάσα για γκολ στον Μασούρα-που το έχασε.

Δύο, τρία λεπτά μετά ευστόχησε στο πέναλτι που κέρδισε ο Μασούρας.

Τρία, έφτασε πολύ κοντά στο γκολ, περνώντας και τον γκολκίπερ, με τον αμυντικό να βγάζει την μπάλα από τα δίκτυα σε φάση που όλος ο Ολυμπιακός ζήτησε πέναλτι.

Τέσσερα, σε σέντρα του Ρίτσαρντς είχε επικίνδυνη κεφαλιά που μπλόκαρε ο αντίπαλος γκολκίπερ.

Πέντε, σε τρεις περιπτώσεις πήγε να βγάλει σε θέσεις γκολ τον Ελ Κααμπί δύο φορές και τον Μπιέλ μία, αλλά τις δύο δεν πέρασε τις πάσες και τη μία που την πέρασε ο συμπατριώτης του ήταν οφσάιντ (μεγάλο μειονέκτημα του αυτό, να μην μπορεί να παίξει σωστά στο όριο).

Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι ο Ελ Αραμπί έψαξε πολύ τον άλλο Μαροκινό για να του δώσει ευκαιρία για γκολ, ίσως και γιατί όταν έγινε το πέναλτι έσπευσε να πάρει αμέσως την μπάλα να το εκτελέσει ο ίδιος, αν και ο Ελ Κααμπί λογικά έπρεπε να το αναλάβει, καθότι είχε σκοράρει και στα δύο που είχε κτυπήσει και αν το έβαζε και χθες θα ήταν μόνος του στην κορυφή των σκόρερ του πρωταθλήματος. Θέλησε λοιπόν να τον γλυκάνει με δύο μπαλιές, που όμως δεν εξελίχθηκαν σε ασίστ.

Τέλος πάντων, η αλήθεια είναι ότι ο Ελ Αραμπί βοηθήθηκε να φανεί πολύ κι από την έκβαση του αγώνα, αφού τέσσερα λεπτά αφότου μπήκε έγινε το 1-0 κι οι Σέρρες άρχισαν υποχρεωτικά να βγαίνουν από το καβούκι τους, οπότε δημιουργήθηκαν χώροι για να παιχτεί ποδόσφαιρο, όμως εξίσου αλήθεια είναι ότι ο έμπειρος επιθετικός χθες δεν έκανε μία μεμονωμένα καλή παρουσία-η απόδοση του ήρθε ως συνέχεια των δύο προηγούμενων αγώνων στους οποίους επέστρεψε μετά από απουσία τριών μηνών, που ήταν στο ψυγείο από τον Μαρτίνεθ.

Όταν έγινε ξεκάθαρο, πριν δηλαδή καν το παιχνίδι στο Βόλο, ότι ο Μαρτίνεθ αποτελεί παρελθόν για τον Ολυμπιακό, ο Ελ Αραμπί έγινε άλλος άνθρωπος. Και το είδαμε κιόλας από το εκείνο το ματς, παρά το 2-2: μόλις στο 83’ είχε μπει αλλαγή και στο 89’ με κεφαλιά έβγαλε σε θέση γκολ τον Ελ Κααμπί, που σκόραρε επίσης με κεφαλιά, αλλά από οριακή θέση οφσάιντ (πάλι…).

Εκεί, όμως, που έδειξε ακόμη πιο καθαρά την «επιστροφή» του, ήταν με την Τόπολα, όχι γιατί πέτυχε το πέμπτο γκολ στο 67’, αλλά κυρίως για τον τρόπο που γενικά έπαιξε. Έβγαινε από την περιοχή και συμμετείχε στην ανάπτυξη, κέρδισε κάρτα από φάουλ, πέρασε πάσα για γκολ στον Ποντένσε άσχετα αν αυτός το έχασε, είχε πολύ καλό σουτ που έδιωξε ο αντίπαλος γκολκίπερ, είχε κι άλλο σουτ που κόντραραν οι αμυντικοί, τι άλλο να έκανε! Μπαίνοντας σε δύο παιχνίδια, Πέμπτη-Δευτέρα, μετά το 60^ο λεπτό, ο Αραμπί έβαλε δύο γκολ, είχε άλλες τέσσερις τελικές και δύο πάσες για γκολ!!!

Αδυνατώ να…υπογράψω αν ο Ελ Αραμπί στα 37 του (γίνεται τόσο τον Φλεβάρη) συνεχίσει έτσι. Αν, όμως, μπορεί πάντως να το κάνει κ αι συνεχίσει σε ίδιους ρυθμούς, ο Ολυμπιακός επιθετικά σώθηκε! Να θυμίσω ότι ο Τζέκο οδεύοντας στα 38 είναι όχι απλά απολύτως βασικός, αλλά πρώτος σκόρερ στο τουρκικό πρωτάθλημα με την πρωτοπόρο Φενέρμπαχτσε (με την οποία βάζει γκολ και στο Κόνφερενς Λιγκ), ο δε Στουάνι (μισό χρόνο μεγαλύτερος του Ελ Αραμπί) έχει ήδη έξι γκολ παίζοντας άλλοτε βασικός κι άλλοτε αλλαγή (συνήθως αλλαγή) με την πρωτοπόρο του ισπανικού πρωταθλήματος Τζιρόνα.

Δύο παραδείγματα, που δείχνουν πολλά περί ηλικίας όταν μιλάμε για γκολτζήδες.

Άσχετο:

Πέρυσι ήταν αλλιώς-έπαιζε μόνο ο Ολυμπιακός Ευρώπη. Φέτος παίζουν όλοι και πληρώνουν όλοι τον σχετικό…φόρο στο πρωτάθλημα. όλοι έχουν χάσει βαθμούς μετά από ευρωπαϊκά παιχνίδια τους, και δεν αναφέρομαι στα μεταξύ τους ντέρμπι. Τέσσερις βαθμούς η ΑΕΚ (1-1 με Πανσερραϊκό, 2-2 σε Παναιτωλικό), τρεις ο ΠΑΟΚ (0-1 σε ΟΦΗ), τρεις ο Παναθηναϊκός (2-3 σε Ατρόμητο), δύο ο Ολυμπιακός (2-2 σε Βόλο).

Μάλιστα η ΑΕΚ έχει χάσει κι άλλους πέντε βαθμούς και πριν από ευρωπαϊκά παιχνίδια της (0-2 σε ΟΦΗ, 1-1 σε Κηφισιά), ενώ κι ο ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟ έχουν χάσει βαθμούς πριν από ευρωπαϊκά παιχνίδια τους, αλλά αυτοί παίζοντας με τον Άρη που τέλος πάντων είναι ξεκάθαρα ο 5^ος της βαθμολογίας (ο μεν 0-0 στην Τούμπα, ο δε 0-2 στο Χαριλάου).

Παρεμπιπτόντως, πέρυσι ήταν ο Ολυμπιακός που κέρδιζε 2-0 στα Γιάννινα τον ΠΑΣ και στο Καραϊσκάκη τον Άρη, αλλά ισοφαρίζονταν σε 2-2, φέτος το έκανε κι η ΑΕΚ τώρα στο Αγρίνιο με τον Παναιτωλικό.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Το ξέσπασμα του Βαλμπουενά να χαρακτηρίσει μέσω των social media…κλόουν τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ έγινε σίγουρα με αφορμή την καλή εικόνα χθες στις Σέρρες του (παροπλισμένου από τον μέχρι πρότινος προπονητή του Ολυμπιακού) Ελ Αράμπι.

Αλλά ήταν ακριβώς αυτό, αφορμή. Διότι, για όποιον θυμάται, είχα γράψει σε ανύποπτο χρόνο, ότι ο Βαλμπουενά περίμενε έως και τις αρχές Αυγούστου τον Μαρτίνεθ να έδινε το οκέι για να επέστρεφε στον Ολυμπιακό (είχε λήξει το συμβόλαιο του στις 30 Ιουνίου, χωρίς να ανανεωθεί), έχοντας πάρει ήδη τη συγκατάθεση της διοίκησης του συλλόγου. Ένα οκ που όμως δεν ήρθε ποτέ από τους Ισπανούς της ομάδας (Κορδόν, Ναβάρο και τον Μαρτίνεθ), με τον Ματιέ απογοητευμένο από τον προπονητή του Ολυμπιακού να καταλήγει στον Απόλλωνα Λεμεσού.

Και για το τέλος ένα

Το καταλαβαίνω ότι δεν είναι τόσο δημοφιλής όσο ο Γιουσέφ,συν ότι ελάχιστοι καταλαβαίνουν την προσφορά του. Στο σημερινό έχει κάνει όλη τη δουλειά,όπως κ με Τοπολα ήταν εξαιρετικός. Ξεκολλατε και ανοιχτε τα μάτια σας #olympiacos #OlympiacosFC pic.twitter.com/JBCHBHJwjD

— 7 deadly sins (@linatsa7) December 18, 2023