Παναθηναϊκός: Ο «καυτός» Γερεμέγεφ αλλάζει τα δεδομένα στην ιεραρχία των φορ

• Το σύστημα με τον έναν φορ και ο ευχάριστος... πονοκέφαλος της ιεραρχίας

Ο Παναθηναϊκός πήρε μία μεγάλη, τηρουμένων των αναλογιών, νίκη, στον Βόλο με 3-0 για την 15η αγωνιστική της Stoiximan Superleague έχοντας ως μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, που μπήκε ως αλλαγή και σκόραρε μετά από δύο λεπτά ανοίγοντας τον δρόμο της ομάδας του προς τη νίκη και στην συνέχεια σκόραρε εκ νέου διαμορφώνοντας το τελικό 3-0.

Η εμφάνισή του αυτή ήρθε να «κουμπώσει» στις πρώτες δύο κόντρα σε ΠΑΟΚ και Ατρόμητο, όπου είχε επίσης σκοράρει και προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση εξαιτίας των τρομερών στατιστικών του επιδόσεων, παρά το μικρό χρονικό διάστημα που έχει αγωνιστεί.

Κάπως έτσι ο Σουηδός επιθετικός έκανε πιο αισθητή από ποτέ την παρουσία του και διατράνωσε στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς την επιθυμία του για μία καλύτερη θέση στο ροτέισον της ομάδας όσο πιο έμπρακτα μπορούσε.

Ο Σέρβος τεχνικός στο παιχνίδι με τον Βόλο πήρε μία δύσκολη απόφαση, αφού ουσιαστικά «παρέκαμψε» κατά κάποιο τρόπο την ιεραρχία του στις θέσεις των επιθετικών προτιμώντας τον Γερεμέγεφ αντί του Σπόραρ, με στόχο να βρει αυτό το κάτι διαφορετικό (τόσο αγωνιστικά όσο και για ψυχολογικούς λόγους) που χρειαζόταν για να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» του Βόλου.

Όμως, η συνθήκη αυτή που δημιούργησε, τον αναγκάζει τώρα να πάρει μία ακόμα δυσκολότερη.

Το σύστημα με τον έναν φορ και ο ευχάριστος... πονοκέφαλος της ιεραρχίας

Ο Παναθηναϊκός κατά κύριο λόγο αγωνίζεται με έναν επιθετικό κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στο ματς με τον Βόλο, να παίξει κάποια στιγμή με σχήμα με δύο επιθετικούς, όμως αυτές σπανίζουν. Ακόμη και τώρα που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει στην διάθεσή του τρεις ικανούς φορ, για πρώτη φορά στην περίοδο που βρίσκεται στο «τριφύλλι», αυτές δεν πρόκειται να πυκνώσουν ιδιαίτερα.

Ως αποτέλεσμα του αγωνιστικού στυλ της ομάδας, αλλά και του «παρών» που βροντοφώναξε ο Γερεμέγεφ πλέον προκύπτει μία πολύπλοκη κατάσταση στην ιεραρχία της ομάδας στην επίθεση, αφού υπάρχουν τρεις για μία θέση ή αν θέλουμε να ακριβολογήσουμε υπάρχει ένας παίκτης για την θέση του βασικού και δύο για εκείνη του δεύτερου.

Η θέση του Φώτη Ιωαννίδη ως βασικού σέντερ φορ της ομάδας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη. Όχι τόσο για τα γκολ του όσο για το πλήρες πακέτο που διαθέτει και τα πολλά και διαφορετικά πράγματα που μπορεί να προσφέρει στην ομάδα του. Επίσης είναι ο μοναδικός από τους τρεις που μπορεί να αγωνιστεί και εκτός περιοχής στο σχήμα με τους δύο επιθετικούς, άρα κι εκεί, εκείνος έχει «καπαρωμένη» την θέση του.

Το ζήτημα αυτό αφορά κυρίως τους Σπόραρ και Γερεμέγεφ, γιατί το δυνατό τους σημείο είναι και το κοινό τους χαρακτηριστικό. Και οι δύο έχουν σαν βασικό τους προτέρημα το σκοράρισμα έχοντας αρκετές ομοιότητες στο στυλ παιχνιδιού τους και αυτό αναγκαστικά τους φέρνει... αντιμέτωπους, αφού ο προπονητής παίρνει πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα από κείνους (από άποψη αγωνιστικών χαρακτηριστικών) ενώ δεν μπορούν παίξουν και μαζί για τον λόγο αυτό.

Μπορεί πλέον να μην υπάρχουν τα ματς της Ευρώπης, ωστόσο ο Ιανουάριος θα είναι γεμάτος αγωνιστικά μήνας λόγω της εμβόλιμης αγωνιστικής και των αγώνων του Κυπέλλου Ελλάδος. Επομένως εκεί θα υπάρξουν αρκετά παιχνίδια για να ξεκινήσει ακόμη και βασικός ο εκάστοτε δεύτερος στην ιεραρχία της ομάδας, ενώ θα παίρνει και αρκετό χρόνο ως αλλαγή. Κάπως έτσι ο τρίτος θα έχει πολύ περιορισμένο χρόνο συμμετοχής και όταν αυτό το διάστημα παρέλεθει και μείνουν μόνο τα ματς του πρωταθλήματος και τα παιχνίδια είναι πιο αραιά, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη δυσκολότερα για κείνον που θα έχει την θέση αυτή.

Κάπως έτσι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα πρέπει να διαλέξει τον τρόπο που θα διαχειριστεί τους δύο αυτούς παίκτες. Αν δηλαδή θα πηγαίνει με εκείνον που έχει την ρέντα και ο ρόλος του δεύτερου με τον τρίτο τη τάξει φορ θα είναι διακριτός αναφορικά με τον χρόνο συμμετοχής του ή θα προσπαθεί να μοιράζει τον ήδη μειωμένο χρόνο του δεύτερου μεταξύ τους, ώστε να τους έχει όλους όσο πιο ικανοποιημένους και ενεργοποιημένους γίνεται.

Στην πρώτη περίπτωση σίγουρα εκείνος που θα μείνει τρίτος και θα παίζει τόσο λίγο θα έχει αυτή τη φυσιολογική δυσαρέσκεια, που έχουν όλοι οι ποδοσφαιριστές, όταν δεν παίζουν όσο θέλουν, ενώ στην δεύτερη είναι ρίσκο, γιατί μπορεί ο χρόνος συμμετοχής εν τέλει να μην ικανοποιεί κανέναν ή να ικανοποιεί και τους δύο. Σ' αυτό θα παίξει μεγάλο ρόλο και η ψυχολογική διαχείριση που θα κάνει ο Σέρβος τεχνικός με τους παίκτες αυτούς.

Πάντως μέχρι στιγμής τα δυόμιση αυτά χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν είχε ποτέ αντίστοιχο πρόβλημα, αφού συνήθως είχε μέχρι δύο επιθετικούς που υπολόγιζε ξεκάθαρα, οπότε πήγαινε στην λογική της τήρησης της ιεραρχίας. Ακόμα και φέτος στο ξεκίνημα της χρονιάς, όπως φαίνεται και από τον χρόνο συμμετοχής των παικτών, οι δύο (Σπόραρ-Ιωαννίδης) είχαν ξεκάθαρο προβάδισμα και ο τρίτος (Γερεμέγεφ) περίμενε καρτερικά την ευκαιρία του. Τώρα πλέον που έχουν αλλάξει τα πράγματα, έχει δημιουργηθεί αυτός ο... ευχάριστος πονοκεφάλος για τον Σέρβο προπονητή, που όμως μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την απόδοση και την ψυχολογικά των στράικέρ του.

Να σημειώσουμε κάπου εδώ πως η υπόθεση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη αν σκεφτεί κανείς πως ο Άντρατζ Σπόραρ έχει και το Euro το καλοκαίρι με την Σλοβενία και θέλει όσο τίποτε να βρεθεί στην αποστολή της εθνικής του ομάδας για την διοργάνωση αυτή. Αν ο χρόνος συμμετοχής του αρχίσει να περιορίζεται είναι πιθανό αυτή να τεθεί υπό αμφισβήτηση με αποτέλεσμα ο παίκτης να αναγκαστεί να βρει ομάδα, που θα του προσφέρει περισσότερο αγωνιστικό χρόνο, ώστε να μην τεθεί εκείνη σε κίνδυνο.

Βλέπουμε, λοιπόν, πως η εξίσωση αυτή έχει αρκετές μεταβλητές και δεν είναι τόσο απλή, είναι όμως από εκείνες που πρέπει να έχει ένας προπονητής, όταν εργάζεται σε μία ομάδα, όπως ο Παναθηναϊκός, αφού το να έχεις τρεις ικανοποιητικές λύσεις για μία θέση, όπως αυτή της επίθεσης, μόνο αρνητικό δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς.