Ένα βράδυ στο... κεκλεισμένων Περιστέρι: «Αν νικήσουμε και τον Ολυμπιακό, πάμε για πρωτάθλημα»

• Το τσαγκάρικο με τις αφίσες του Ολυμπιακού
• Οι οπαδοί στις ταράτσες και τα γεμάτα καφενεία

Το ημερολόγιο γράφει 17 Δεκεμβρίου 2023. Ημέρα Κυριακή. Ο Ατρόμητος πραγματοποιεί μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της φετινής χρόνιας, κερδίζοντας τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό με σκορ 3-1. Μέσα στο Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου δεν υπάρχουν ούτε φωνές, ούτε πανηγύρια, ούτε τίποτα.

Οι εξέδρες είναι άδειες, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα γήπεδα της Super League. Η απόφαση για το σφράγισμα των σταδίων λήφθηκε από την ελληνική κυβέρνηση μερικές μέρες πριν, στα πλαίσια των μέτρων αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, η οποία δείχνει τα τελευταία χρόνια να έχει ξεφύγει στην Ελλάδα.

Μερικές μέρες μετά τον θρίαμβο κόντρα στον Παναθηναϊκού, η ομάδα του Περιστερίου υποδέχεται αυτή τη φορά τον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό. Η αποστολή είναι εξίσου δύσκολη, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι Πειραιώτες έρχονταν από διπλό στις Σέρρες και πεντάρα στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Europa League.

Το τσαγκάρικο με τις αφίσες του Ολυμπιακού

Φτάνουμε στο γήπεδο αρκετή ώρα πριν από την έναρξη του παιχνιδιού. Τα φώτα από τους προβολείς του είναι αισθητά αρκετά τετραγωνικά μακριά. Τα περισσότερα μαγαζιά έχουν κατεβάσει ρολά. Μόνο ένα τσαγκαράδικο έχει ανοιχτές ακόμη τις πόρτες του.

Κανείς, όμως, από τους παρευρισκόμενους δε δείχνει να δουλεύει. Και οι τρεις τους κάθονται γύρω από ένα ξύλινο τραπέζι. Ακριβώς από πίσω τους υπάρχει ένας ολόκληρος τοίχος, πάνω στον οποίο είναι κολλημένα αποκόμματα παλιών αθλητικών εφημερίδων και μερικά κάδρα με την ενδεκάδα του Ολυμπιακού της δεκαετίας του ‘70.

Ίδιας εποχής είναι και το τσαγκαράδικο. «Βρισκόμαστε εδώ από τα μέσα του 1970. Εδώ κάθε μέρα. Πού να πάμε;» λέει ο ιδιοκτήτης του. «Βγάλε αυτό το κάδρο. Ούτε και εγώ ξέρω πόσα χρόνια το έχω αφημένο εκεί» συνεχίζει. Κάπου εκεί αρχίζουν οι προβλέψεις για το παιχνίδι.

«Πόσο λες να λήξει το παιχνίδι;» πετάγεται ένας άλλος από την παρέα. «Θα νικήσει πάλι ο Ατρόμητος; Αν τα καταφέρει πάει σίγουρα για πρωτάθλημα» προσθέτει γελώντας. Η φετινή χρόνια είναι γεμάτη ανατροπές και σκαμπανεβάσματα για τους Περιστεριώτες.

Η ομάδα ξεκίνησε με τον Κρις Κόλμαν, τον θρύλο του Ουαλικού ποδοσφαίρου και εκείνου που οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το εθνικό αντιπροσωπευτικό της συγκρότημα στη φάση των νοκ άουτ του Euro, στον πάγκο της.

Στις αρχές Οκτωβρίου και 641 μέρες μετά την έλευσή του στην Ελλάδα τελικά αποχώρησε, πληρώνοντας το μάρμαρο για τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα στη Super League και κυρίως την κακή απόδοση στους πρώτους αγώνες της σεζόν.

Στη θέση του βρέθηκε ο Σέρβος τεχνικός Σάσα Ίλιτς, ο οποίος έχτισε το ποδοσφαιρικό του όνομα από το πέρασμά του από τη Θέλτα και τη Γαλατασαράι. Η φοβερή σύμπτωση: και οι δυο τους βρέθηκαν για ένα χρονικό διάστημα στη Λάρισα για χάρη της ΑΕΛ. Ο Ουαλός, ως πρώτος προπονητής τη σεζόν 2011/12 και ο Σέρβος ως ποδοσφαιριστής δύο χρόνια νωρίτερα.

Οι οπαδοί στις ταράτσες και τα γεμάτα καφενεία

Η αλλαγή προπονητή έφερε και αέρα ανανέωσης στην ομάδα που άρχισε να παίρνει το ένα θετικό αποτέλεσμα πίσω από το άλλο. Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα ο Ατρόμητος, ύστερα από το πέρασμα 15 αγωνιστικών βρίσκεται στην όγδοη θέση της βαθμολογίας, μία ανάσα από τις θέσεις που οδηγούν στα playoffs του πρωταθλήματος.

Γύρω από το στάδιο βέβαια η δράση όλο και εντείνεται. Παντού υπάρχουν γκράφιτι με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και το μπλε αστέρι που αποτελεί σήμα κατατεθέν μιας ομάδας που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής.

Όλοι οι δρόμοι γύρω από το γήπεδο είναι αποκλεισμένοι από την αστυνομία που έχει τοποθετήσει ακόμη και κάδους για να μην μπορεί να περάσει κανείς. Βέβαια, η κίνηση για τους πεζούς είναι ελεύθεροι. Πολλοί, μάλιστα, πηγαίνουν κοντά στα σφραγισμένα γκισέ προκειμένου να δουν λίγοι από τη δράση του αγωνιστικού χώρου. Μάταια, όμως, καθώς οι άνθρωποι της ασφάλειας τους απομακρύνουν.

Η έδρα του Ατρόμητου, όμως, έχει κάτι το ξεχωριστό: αποτελεί ένα από τα λίγα ποδοσφαιρικά στάδια της Ελλάδας που έχουν πρόσβαση από τις γύρω ταράτσες και μπαλκόνια των πολυκατοικιών, από όλες σχεδόν τις πλευρές.

Αρκετοί από τους οπαδούς της ομάδας συγκεντρώνονται σε μια ταράτσα και παρακολουθούν το παιχνίδι, όσο φωνάζουν συνθήματα της ομάδας. Κάποια στιγμή, μάλιστα, ανάβουν και καπνογόνα. Ο καπνός και η μυρωδιά από αυτά κατακλύζει ολόκληρο το τετράγωνο.

Στα μπαλκόνια βγαίνουν οικογένειες και παρακολουθούν το παιχνίδι. Η θέα πρέπει να είναι μοναδικοί. Είναι από τις ελάχιστους τυχερούς που μπορούν να βλέπουν από κοντά ματς της Super League. Όλοι οι υπόλοιποι βολεύονται στα τριγύρω καφενεία.

Μπαίνουμε σε ένα από αυτά. Όλοι τους είναι γυρισμένοι προς την τηλεόραση και κοιτούν την εξέλιξή τους σχεδόν ευλαβικά. Πιάνουμε την κουβέντα με μερικούς. Άλλοι Ατρόμητοι, άλλοι Ολυμπιακοί. Και οι δύο είναι σίγουροι για τη νίκη της ομάδας τους. Χωρίς, όμως, να τσακώνονται, να πιάνονται στα χέρια, να λογομαχούν. Απλά συνυπάρχουν. Τόσο όμορφο και παράλληλα τόσο ξένο για τα ελληνικά δεδομένα.

«Με θλίβει αυτή η εικόνα με τα άδεια γήπεδα. Αλλά, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, είναι καλύτερα έτσι. Πρέπει να αλλάξει κάτι. Δεν πάει άλλο» λέει και γυρνάει το βλέμμα του προς την τηλεόραση καθώς ο Ολυμπιακός κάνει μια καλή προσπάθεια για γκολ.

Ο αγώνας λήγει με τις δύο ομάδες να μένουν τελικά στο μηδέν. Ο απολογισμός των δύο τελευταίων αναμετρήσεων για τον Ατρόμητο είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακός: μία νίκη και μια ισοπαλία. Στο σύνολο: τέσσερις βαθμοί.

Και μπορεί να μην κέρδισε, προκειμένου να εκπληρωθεί η προφητεία του φιλάθλου της ομάδας για πρωτάθλημα, αλλά ένα είναι το σίγουρο: στο Περιστέρι ξέρουν να αγαπούν το ποδόσφαιρο. Είτε τα γήπεδα είναι κλειστά, είτε ανοιχτά.