Παναθηναϊκός: O... αδικημένος, η υποχρέωση για στόπερ άμεσα και οι μεταγραφές του Ιανουαρίου

• Ο Γερεμέγεφ θα αδικηθεί μόνο αν δεν έχει πιο ενεργό ρόλο το 2024
• Δεν έχει περιθώρια για καθυστέρηση στο θέμα του στόπερ
• Θα ήταν ιδανικό να άδειαζε μια θέση στους εξτρέμ για παίκτη διαφοράς

Χρόνια πολλά σε όλους, καλά Χριστούγεννα και πάνω από όλα υγεία και ανθρωπιά. Η διακοπή για τις γιορτές μας δίνει την ευκαιρία να κινηθούμε πιο ελεύθερα σε αυτό το σημείωμα, οπότε ας βάλουμε στο on το πράσινο ''μίξερ'' και ας τοποθετήσουμε σε αυτό την δήθεν μεγάλη αδικία στο πρόσωπο του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, την ανάγκη να καταφθάσει η μεταγραφή στόπερ παρέα με το 2024 και τις γενικότερες κινήσεις του Τριφυλλιού στο χειμερινό παζάρι.

Ο Γερεμέγεφ θα αδικηθεί μόνο αν δεν έχει πιο ενεργό ρόλο το 2024

Ο Γερεμέγεφ έκανε την δουλειά στον Βόλο, έφτασε τα τέσσερα γκολ σε λιγότερα από 75 λεπτά συμμετοχής και φώναξε ότι αξίζει περισσότερες ευκαιρίες. Έχει αδικηθεί, όμως, από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς; Σε καμία περίπτωση και καλό θα είναι πριν φτάνουμε σε αυθαίρετα συμπεράσματα πάνω στη... τούρλα των δύο πολύ όμορφων γκολ του Σουηδού στο Πανθεσσαλικό, να εξετάζουμε τα δεδομένα που υπήρχαν από το καλοκαίρι και έπειτα. Προφανώς ''πουλάει'' περισσότερο το ''έχει αδικηθεί ο Σουηδός'', τραβάει και περισσότερο τους άμπαλους σε όλα τα αθλήματα των social και κάπως έτσι έρχεται και δένει το γλυκό.

Άδικο θα ήταν αν ο Γερεμέγεφ δεν παρέμενε ως τρίτος επιθετικός στο ρόστερ το προηγούμενο καλοκαίρι χωρίς να πάρει ευκαιρίες, με μοναδικό κριτήριο τον αποτυχημένο εξάμηνο δανεισμό του στον Λεβαδειακό. Πέρσι λανθασμένα το Τριφύλλι δεν είχε τρίτο σέντερ φορ στο ρόστερ πίσω από Σπόραρ και Ιωαννίδη, η παρουσία του Σουηδού φορ ήταν επιβεβλημένη και να που αποδείχθηκε ευεργετική, δικαιώνοντας την άποψη τούτης της γωνιάς για παραμονή του στην ομάδα.

Για να μπούμε και στην ουσία. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν από την πρώτη ημέρα μέχρι και σήμερα παίζει με 4-3-3. Άρα με έναν σέντερ φορ. Στο ξεκίνημα της σεζόν βασικός ήταν ο Σπόραρ. Ο πρώτος σκόρερ πέρσι του συνόλου. Ο Σλοβένος είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο ζευγάρι με την Ντνίπρο, στο οποίο έπαιζε την μισή χρονιά ο σύλλογος.

Έβαλε τρία γκολ και η ομάδα πέρασε στην επόμενη φάση. Από τον Σεπτέμβριο και έπειτα ο Ιωαννίδης που κάνει την χρονιά της ζωής του παίρνει την φανέλα του βασικού και στα ματς που ξεκινά ο Σπόραρ στο πρωτάθλημα, σκοράρει με τον Ατρόμητο, έχει δύο γκολ και μια ασίστ με τον Πανσερραϊκό. Not bad θα έλεγε κανείς. Δεν σκοράρει στα εκτός με Τρίπολη και Κηφισιά όπου ήταν ενδεκαδάτος. Ερχόμενος από τον πάγκο κρίνει το παιχνίδι στην Λαμία με γκολ νίκης στο φινάλε και... καθαρίζει ως αλλαγή την Βιγιαρεάλ με το 2-0.

Από τα 15 ματς στη Super League 1, ξεκίνησε μόλις στα 4 και από τους 6 αγώνες στον όμιλο του Europa League, μόνο σε εκείνον στο ''Θεράμικα'', όπου χρειάζονταν ανάσες ο Ιωαννίδης. Σε 21 αγώνες δηλαδή ήταν βασικός στους 5 και δικαίως, καθώς ο Φώτης είναι εκπληκτικός. Άρα, λοιπόν, να βγάλεις τον Ιωαννίδη για να βάλεις τον Γερεμέγεφ; Μπορεί να συμβεί; Όχι.

Στην... ιεραρχία των φορ, δικαίως πρώτος ο Φώτης, δικαίως δεύτερος ο Σπόραρ και ο Σουηδός στον άχαρο ρόλο του τρίτου να περιμένει στωικά τις ευκαιρίες και να τις πιάνει από τα μαλλιά με ΠΑΟΚ και Ατρόμητο.

Από τον Νοέμβριο και μετά(τελευταίο γκολ στις 4.11 στη Λαμία), ο Σπόραρ που μέχρι εκείνο το σημείο έχει 8 γκολ και 4 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις, μπαίνει σε περίοδο ντεφορμαρίσματος, δεν κάνει καλές εμφανίσεις ούτε στα λίγα ματς που ξεκίνησε αλλά ούτε και ως αλλαγή ενώ και στο Κορωπί τον έχει πάρει από κάτω.

Με στοιχεία λοιπόν και όχι με παπατζιλίκια καφενείου και προποτζίδικου, οι συνθήκες είχαν δημιουργηθεί έτσι, ώστε ο Γερεμέγεφ να είναι πάρα πολύ δύσκολο να πάρει χρόνο συμμετοχής. Η εικόνα του Σπόραρ, όμως, του έδωσε την ευκαιρία. Ο Γιοβάνοβιτς δεν το σκέφτηκε λεπτό, τον έριξε στο Πανθεσσαλικό και ο απόλυτος επαγγελματίας από την Σκανδιναβία τον δικαίωσε στο έπακρο.

Η συζήτηση, πλέον, είναι διαφορετική. Προφανώς και δεν αδικήθηκε ο Γερεμέγεφ αλλά αν από εδώ και στο εξής δεν πάρει περισσότερες ευκαιρίες, θα μιλάμε για ποδοσφαιρική αδικία. Ξεκάθαρη. Ο Γιοβάνοβιτς άδικος δεν ήταν ποτέ και με κανέναν στην τριετία που βρίσκεται στο τιμόνι του Παναθηναϊκού και το είπε δημόσια πως ο έμπειρος φορ που μέχρι σήμερα μόνο με την φανέλα της Χάκεν έκανε διαφορά, θα είναι πιο ενεργός στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας.

Δεν έχει περιθώρια για καθυστέρηση στο θέμα του στόπερ

Πάμε παρακάτω. Οι μέρες πλησιάζουν στην έναρξη της μεταγραφικής περιόδου και ο Παναθηναϊκός γνωρίζει από τις 25 Σεπτεμβρίου πως έχει ανάγκη από στόπερ. Από τον σοβαρό τραυματισμό του Χόρντουρ Μάγκνουσον. Μπορεί τα τότε δεδομένα να οδηγούσαν στην αναζήτηση ενός παίκτη για να κλείσει απλά το κενό στην τετράδα αλλά οι αναμετρήσεις υψηλού επιπέδου έδειξαν πως το Σένκεφελντ-Γεντβάι δεν έχει την λειτουργικότητα που θα έπρεπε, με τον Κροάτη στόπερ μέχρι στιγμής να περνά κάτω από την βάση της αξιολόγησης.

Παράλληλα ο Έρικ Πάλμερ Μπράουν είναι ήδη εκτός τρεις μήνες και πηγαίνει για τέσσερις, οπότε είναι στον αέρα το πόσο θα μπορέσει να παίξει, έχοντας ρυθμό, αυτοπεποίθηση, να είναι σε κατάσταση να τον εμπιστευθεί ο προπονητής. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος από τις συνθήκες να πάρει παίκτη που θα μπορεί να του κάνει την διαφορά, που θα του αλλάξει επίπεδο, που θα του διορθώσει κάποιες από τις σημαντικέ ανορθογραφίες.

Αυτός ο παίκτης, λοιπόν, θα πρέπει στην αυγή του 2024 να βρίσκεται στο Κορωπί. Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο, τόσο περισσότερο χρόνο θα έχει να δέσει, να ενσωματωθεί με το υπόλοιπο σύνολο, ώστε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να πάρει θέση στην ενδεκάδα των ''πρασίνων''. Με τον Ιανουάριο να αναμένεται ''καυτός'' σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, περιθώρια για καθυστέρηση δεν υπάρχουν. Ούτε δικαιολογίες.

Θα ήταν ιδανικό να άδειαζε μια θέση στους εξτρέμ για παίκτη διαφοράς

Από κει και πέρα, άλλη κίνηση στον ορίζοντα αυτή την στιγμή δεν φαίνεται. Ο Παναθηναϊκός έχει πληρότητα σε όλες τις θέσεις, όσον αφορά την ποσότητα. Αν μιλούσαμε μόνο για ποιότητα, ίσως στα άκρα της επίθεσης το Τριφύλλι να είχε ανάγκη κάποιον που θα τον ανέβαζε επίπεδο.

Ο Παλάσιος κάνει την καλύτερή του χρονιά με την πράσινη φανέλα(6 ασίστ, 4 γκολ στη Super League), ο Αϊτόρ μόλις επέστρεψε από σοβαρό τραυματισμό και είναι πάντα ο... Αϊτόρ, ο Μαντσίνι μέχρι τώρα δεν έχει την απαιτούμενη διάρκεια και είναι ''δύσκολος'' στο γκολ και ο Βέρμπιτς είναι σαν... φωτοβολίδα. Μία του ύψους και μία του βάθους.

Παρά την δεδομένη μεγάλη του ποιότητα, δεν μπορείς να βασιστείς πάνω του σε διάρκεια. Αυτό έχει αποδείξει η μέχρι τώρα παρουσία του. Θα κάνει ένα καλό ματς, μετά θα βγάλει ένα μυϊκό, θα πάθει μια ίωση και πάει λέγοντας. Στα άκρα έχει χρησιμοποιηθεί και ο Μπερνάρντ, οπότε καταλαβαίνουμε πως ακόμη ένας παίκτης εκεί χωρίς να φύγει κάποιος, θα ήταν εκτός ποδοσφαιρικής πραγματικότητας.

Το ιδανικό θα ήταν να άδειαζε μια θέση στα άκρα της επίθεσης αλλά με αν δεν έχουμε πραγματικότητα...