Παναθηναϊκός: O Αλαφούζος έσβησε το χθες, κοίταξε το σήμερα και «τζογάρει» για το αύριο

• Η διαίσθηση και τα ντέρμπι του Ιανουαρίου
• Οι μεταγραφές, και η υπερηφάνεια του Ιβάν
• Το ρίσκο, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ

Οι περισσότεροι δεν το περίμεναν…γενικώς. Κάποιοι μπορεί να το περίμεναν, όχι όμως μέσα στις γιορτές. Τελικά ο Γιάννης Αλαφούζος το… διέπραξε. Αλλαγή προπονητή τα Χριστούγεννα. Όχι του… Φάμπρι και του Πογιάτος. Του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Του προπονητή με τον οποίο ο Παναθηναϊκός πήρε Κύπελλο την πρώτη σεζόν, διεκδίκησε τίτλο μετά από 12 έτη στη δεύτερη σεζόν, έπαιξε σε ευρωπαϊκούς ομίλους την Τρίτη σεζόν. Αν θα κατακτούσε και το πρωτάθλημα δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Είναι μια σκληρή, επαγγελματικά «κυνική» και με τεράστιο ρίσκο, σχεδόν στο όριο του… τζόγου, η απόφαση του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Το timing μπορεί να φαίνεται στους περισσότερους από εμάς παράλογο – υπάρχουν κι εκείνοι που έπεσαν… εντελώς τελείως από τα σύννεφα. Λογικό, διότι δεν ξέρουν τον Αλαφούζο, ή δεν μπορούν να μπουν στο μυαλό του.

Η διαίσθηση και τα ντέρμπι του Ιανουαρίου

Πριν από οκτώ μέρες, αμέσως μετά την ήττα από τον Ατρόμητο, γράφαμε τα εξής, πέφτοντας «μέσα» σε κάποια και «έξω» σε άλλα: «Σαν να μαζεύτηκαν πολλά. Και η ώρα είναι κρίσιμη για τον Γιάννη Αλαφούζο. Θα εμπιστευθεί τον Γιοβάνοβιτς, όπως τον είχε εμπιστευθεί και στην περίοδο κρίσης της πρώτης σεζόν, προτού αρχίσει το σερί του δεύτερου γύρου; Τότε που ο Παναθηναϊκός νίκησε για πρώτη φορά σε ντέρμπι την προτελευταία αγωνιστική της regular season (3-0 την ΑΕΚ); Άλλες οι απαιτήσεις τότε, άλλες τώρα. Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις μπαίνει στο μυαλό του μεγαλομετόχου η σκέψη της αλλαγής προπονητή. Ισως και του τεχνικού διευθυντή, είναι κι αυτό μέρος της δουλειάς του άλλωστε. Όμως απ΄ αυτό το σημείο μέχρι το διαζύγιο με τον Ιβάν ο δρόμος είναι μακρύς. Και ο Αλαφούζος έχει αποδείξει πολλές φορές ότι δεν απολύει εύκολα τον κόουτς. Το σκέφτεται νωρίς, αλλά δεν το αποφασίζει εύκολα. Με τον Αναστασίου, με τον Στραματσόνι, με τον Δώνη, με τον Μπόλονι, το σκεφτόταν πολύ καιρό προτού το αποφασίσει. Εξαιρέσεις ο Μαρίνος Ουζουνίδης που είχε αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν και ο Ντάνι Πογιάτος που άντεξε μόλις τρεις αγωνιστικές. Δύσκολη απόφαση, πάρα πολύ δύσκολη! Διότι ο Ιβάν δεν αντικαθίσταται εύκολα. Δεν βρίσκεις εύκολα μεσούσης της σεζόν ικανότερο γι’ αυτό το club σ’ αυτό το timing. Δεν έχει κάνει τη διαφορά καμία από τις μεταγραφές, έχει κάνει τα λάθη του στο coaching και στη διαχείριση ορισμένων παικτών, αλλά είναι πολύ βαριά και μάλλον άστοχη η απόφαση αλλαγής στο μέσον της περιόδου. Όχι επειδή έχει κάνει πάρα πολλά για τον Παναθηναϊκό, αναβαθμίζοντας την εικόνα του συλλόγου σε όλα τα επίπεδα, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Αλλά επειδή έχει αποδείξει ότι μπορεί να το «γυρίσει». Ας περιμένουμε τις μεταγραφές. Και τα ντέρμπι του Ιανουαρίου, που πιθανότατα θα αποτελέσουν και το κρας τεστ για την παραμονή του».

Ο Αλαφούζος δεν περίμενε τον Ιανουάριο. Εκρινε ότι τώρα είναι το κατάλληλο timing, έχοντας προφανώς πάρει την απόφασή του πριν από αρκετές μέρες. Τώρα που ο Τερίμ θα έχει μια εβδομάδα στη διάθεσή του να μάθει τα… ονόματα των παικτών και δυο ματς «προθέρμανσης» με τον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Παναιτωλικό εντός, πριν από τα ντέρμπι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και την αναμέτρηση με την ΑΕΚ στην OPAP Arena. Tώρα που τα γήπεδα είναι κλειστά (μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου) και θα αποφευχθεί – τουλάχιστον προσωρινά γιατί μελλοντικά δεν ξέρουμε τι θα γίνει – το… αντι-Αλαφουζιακό ή αν θέλετε το «Γιοβανοβιτσικό» φεστιβάλ στο «Απόστολος Νικολαϊδης».

Οι μεταγραφές, και η υπερηφάνεια του Ιβάν

Ισως για το timing της καρατόμησης να έπαιξε ρόλο και το μεταγραφικό. Δεν τα έβρισκε συχνά με τον Ιβάν σ’ αυτό το σκέλος. Ηθελε περισσότερες μεταγραφές απ΄ όσες έκανε ο κόουτς, έδινε αμοιβές σε παίκτες ή και σε ομάδες (με αποκορύφωμα του Σπόραρ) που δεν θα έδινε ποτέ ο κόουτς, έκανε «δικές» του μεταγραφές (Βαγιαννίδης, Γερεμέγεφ, Ζέκα) που αρχικά δεν «έβλεπε» ο κόουτς. Γενικά σ’ αυτό το σκέλος, περισσότερο διαφωνούσαν παρά συμφωνούσαν και η μεταγραφική περίοδος είναι... εδώ. Να ρισκάρουμε την εκτίμηση ότι δεν θα πάρει μόνο έναν στόπερ ο Παναθηναϊκός, ειδικά μετά την απόλυση Γιοβάνοβιτς; Το θεωρούμε βέβαιο, αλλά να το δούμε και στην πράξη.

Για πολλούς, ίσως τους περισσότερους, ο Αλαφούζος είναι «αχάριστος». Διότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν ήταν μόνο ένας προπονητής υπό του οποίου την καθοδήγηση ο Παναθηναϊκός έκανε σε δύο χρόνια ποδοσφαιρικά άλματα χωρίς να έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ. Ηταν και ένας προπονητής που ταιριάζει απόλυτα σ’ αυτό που ο οπαδός του Παναθηναϊκού θέλει να πρεσβεύει η αγαπημένη του ομάδα ως club σε όλα τα επίπεδα. Απ΄ αυτή τη σκοπιά – sorry για την υπερβολή – ο Παναθηναϊκός «Ιβάν» δεν θα βρει εύκολα για πάρα πολλά χρόνια! Προπονητής με το ήθος, το λόγο, τη συμπεριφορά, συνολικά την προσωπικότητα του Γιοβάνοβιτς, είναι δυσεύρετος και για όλα αυτά ο Σέρβος κόουτς αξίζει και δικαιούται να αισθάνεται υπερήφανος!

Το ρίσκο, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ

Αμιγώς «προπονητικά», είναι σαφές ότι μπορεί να βρει ικανότερο. Η’ αν θέλετε κάποιον που θα πετύχει περισσότερα, διότι όπως φαίνεται η άποψη του Αλαφούζου συμπίπτει με εκείνη πολλών φίλων της ομάδας: «Ο κύκλος του έχει κλείσει, δεν μπορεί περισσότερα». Αν μπορεί να επιχειρηματολογήσει ο Αλαφούζος για το σήμερα; Εξετάζοντας μόνο το σήμερα; Ασφαλώς. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει νικήσει ούτε σε ένα ντέρμπι, το πρωτάθλημα θα κριθεί στα ντέρμπι. Ο Παναθηναϊκός μετά το τρίποντο στα «χαρτιά» επί του Ολυμπιακού κατάφερε να πέσει από την κορυφή χάνοντας και τα δυο δύσκολα ματς που είχε στο πρόγραμμα: από Αρη και Ατρόμητο εκτός έδρας. Ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να αποκλειστεί ακόμα και από το Conference League με 4/4 ήττες στα τέσσερα τελευταία ματς, έχοντας «διπλό» υπέρ του αποτέλεσμα εντός έδρας με τη Μακάμπι. Ο Παναθηναϊκός εδώ και δύο μήνες έχει νικήσει μόνο ομάδες όπως ο Πανσερραϊκός, η Λαμία, η Κηφισιά, ο ΟΦΗ και ο Βόλος.

Επαναλαμβάνουμε: το ρίσκο είναι τεράστιο! Σκεφτείτε να αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό και να ηττηθεί από την ΑΕΚ στην OPAP Arena με τον Τερίμ στον πάγκο! Θα αναρωτηθεί κάποιος: «Μα, ποια η διαφορά, θα απέλυε τότε τον Ιβάν». Σωστό. Δεν του έδωσε όμως την ευκαιρία. Διότι στην τελική, δεν πίστεψε ότι μπορεί να το «γυρίσει». Εμείς και κάποιοι άλλοι το πίστευαν. Απομένει να δούμε στην πράξη τι θα γίνει. Το βέβαιο είναι πως ο Γιοβάνοβιτς αποχωρεί με το κεφάλι πάρα πολύ ψηλά και ότι ο πήχης για τον Τερίμ είναι… ακόμα πιο ψηλά!