Ολυμπιακός: Κάνει πλέον το ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρέπει για να κερδίζει!

Αντί προλόγου: Πώς ήταν ο τίτλος που είχα δώσει τις προάλλες; «Ο Ολυμπιακός μόνο στη θέση του γκολκίπερ δεν έχει πρόβλημα!»…

Ας δούμε τα εφτά τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού μακριά από το Καραϊσκάκη σε Ελλάδα κι Ευρώπη.

Γουέστ Χαμ-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-0, τελικό 1-0

Αστέρας-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-0, τελικό 0-2

Φράιμπουργκ-Ολυμπιακός ημίχρονο 4-0, τελικό 5-0

Βόλος-Ολυμπιακός ημίχρονο 1-1, τελικό 2-2

Πανσερραϊκός-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-0, τελικό 0-1

Ατρόμητος-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-0, τελικό 0-0

Λαμία-Ολυμπιακός ημίχρονο 1-0, τελικό 1-0

Απολογισμός: στα εφτά παιχνίδια το σκορ στο ημίχρονο ήταν 1-6 εις βάρος του Ολυμπιακού (!!!), που έχανε στα δύο από αυτά και στα πέντε ήταν ισόπαλος. Στο τέλος των εφτά αγώνων το σκορ ήταν 5-10 εις βάρος του Ολυμπιακού, που έχασε στα τρία από αυτά, κέρδισε άλλα δύο και έφερε δύο ισοπαλίες. Τα αποτελέσματα, δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, είναι λογικά, με βάση την εικόνα των πρώτων ημιχρόνων του. Όταν είσαι στο ημίχρονο με μείον πέντε γκολ στην πλάτη (1-6), δεν είναι περίεργο και να τελειώσεις τα παιχνίδια με μείον πέντε γκολ στην πλάτη (5-10).

Κοιτάξτε, θέλω να αναδείξω ότι ο Ολυμπιακός πλέον σε μόνιμη βάση κάνει το ακριβώς αντίθετο που πρέπει να κάνει για να κερδίζει! Όταν είναι μεγάλη ομάδα και θέλεις να πάρεις το πρωτάθλημα και να διεκδικήσεις προκρίσεις στην Ευρώπη, πρέπει να μπαίνεις στα παιχνίδια σου αποφασιστικά και δυνατά, full focus. Όχι να είσαι χαλαρός και flat και με δεύτερες και τρίτες σκέψεις.

Ας θυμηθούμε πώς ο Ολυμπιακός έκανε τα τρία πρώτα του διπλά, σε πρωτάθλημα και Ευρώπη:

Τσουκάριτσκι-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-2, τελικό 0-3

ΠΑΣ-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-2, τελικό 0-3

ΟΦΗ-Ολυμπιακός ημίχρονο 0-1, τελικό 0-2

Μπήκε καλά στα παιχνίδια του, άνοιξε το σκορ στο 10’ στην Κρήτη, έβαλε δύο γκολ στο 7’ και στο 23’ στα Γιάννινα, προηγήθηκε κι 1-0 στη Σερβία από το 34’. Στη συνέχεια διαχειρίστηκε τα παιχνίδια και τελικά έκανε τρία διπλά με δυνολικό σκορ 8-0.

Εύλογα θα πείτε, μα μπορεί μία ομάδα να μπαίνει και να καθαρίζει όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια της από το ημίχρονο; Ασφαλώς όχι είναι η απάντηση. Μπορεί, όμως, να προσπαθήσει να το κάνει σε όσο το δυνατό περισσότερα παιχνίδια της. Εδώ ο Ολυμπιακός έχει φτάσει στο σημείο και έχει βάλει ένα γκολ, κι αυτό από πέναλτι, στα εφτά πρώτα ημίχρονα των τελευταίων εκτός έδρας αγώνων του!!! Τι συζήτηση μπορεί να γίνει; Θέλει να πάρει πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός όταν είναι στο ημίχρονο 0-0 στο Περιστέρι, στις Σέρρες και στην Τρίπολη, και 1-1 στο Βόλο, και χάνει 0-1 στη Λαμία; Πώς θα γίνει αυτό;

Ο Ολυμπιακός δεν έχει μία πολύ καλή ομάδα. Δεν είναι όμως και η κακή ομάδα που φαίνεται εσχάτως. Πέραν των όποιων αδυναμιών που βγάζει καθαρά αγωνιστικά, κάτι που δεν είναι παράλογο μετά από τόσους προπονητές και ποδοσφαιριστές που αλλάζει ειδικά τον ενάμιση τελευταίο χρόνο, έχει τεράστιο πρόβλημα ψυχολογίας, το οποίο επίσης είναι εύλογο. Γιατί από εκεί που έπαιρνε τρία σερί χρόνια το πρωτάθλημα, πέρυσι τερμάτισε στην 3^η θέση, κι αυτή την πήρε την τελευταία αγωνιστική, ενώ, παράλληλα, αποκλείστηκε εύκολα στο Κύπελλο κι ακόμη πιο εύκολα στην Ευρώπη.

Αυτή είναι μία συνθήκη που ήταν αδύνατο να μην μεταφερθεί στη φετινή σεζόν. Μία συνθήκη που πιέζει την ομάδα, την αγχώνει, την κάνει να τα βλέπει τα παιχνίδια ακόμη πιο δύσκολα απ΄ ότι όντως είναι. Το δε φάρμακο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αλλάξει η ψυχολογία. Και πώς αλλάζει; Μόνο με νίκες. Και πώς έρχονται οι νίκες; Όταν η ομάδα μπαίνει καλά στα παιχνίδια της, ανοίγει το σκορ και παίρνει τη λεγόμενη ψυχολογία του παιχνιδιού. Όπως έγινε στις όντως σημαντικές νίκες με τη Γουέστ Χαμ (2-1) και την Γκενκ(1-0), ακόμη και με την Τόπολα (5-2) και με τον Άρη (4-1).

Σε όλους αυτούς τους αγώνες στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός κέρδιζε από το ημίχρονο (2-0, 1-0, 3-0 και 1-0 αντίστοιχα). Διότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όταν πας στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα και κερδίζεις, μπαίνεις μετά στο β΄ ημίχρονο με άλλη αυτοπεποίθηση. Το πιστεύεις ότι θα το πάρεις τη νίκη και έχεις μία ψυχολογία που σε κάνει να δώσεις το παραπάνω στο β΄ ημίχρονο. Σου δίνει άλλα κουράγια το προβάδισμα στην ανάπαυλα.

Εντελώς διαφορετική είναι η ιστορία, όταν πας στο ημίχρονο χάνοντας η, ακόμη και όταν είσαι ισόπαλος, ειδικά όταν παίζεις με μικρότερη ομάδα η, ακόμη και σε μεγάλα παιχνίδια εντός έδρας. Είναι που είναι γενικά μία ομάδα υπό πίεση ο φετινός Ολυμπιακός, αυτή η πίεση μεγεθύνεται όταν βλέπουν οι παίκτες του ότι το παιχνίδι τους στραβώνει κατά τη διάρκεια του. Το άγχος μεγαλώνει, έρχονται νεύρα και όλα αυτά ενώ ο αντίπαλος γιγαντώνεται αισθανόμενος ότι το παιχνίδι του βγαίνει.

Ας θυμηθούμε, άλλωστε, και τι έγινε όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ, όχι μόνο στη Γουέστ Χαμ (τελικό 0-1), στην Φράιμπουργκ (τελικό 0-5) και στη Λαμία (τελικό 0-1) και στο Βόλο (τελικό 1-1): τόσο στο Καραϊσκάκη, όταν στο ημίχρονο έχανε 0-1 από τον ΠΑΟΚ (τελικό 2-4), 1-2 από την Φράιμπουργκ (τελικό 2-3), 0-1 από τον ΠΑΟ (ισοφάριση 1-1 και διακοπή), όσο και εκτός έδρας, όταν στο ημίχρονο έχανε 0-1 από την Γκενκ (τελικό 1-1). Τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρα: άλλες δύο ήττες και δύο ισοπαλίες, η μία με γκολ στο 96’ (στο Βέλγιο) και η άλλη σε παιχνίδι που διακόπηκε, άρα δεν ξέρεις τι θα γινόταν.

Βλέπουμε άρα ότι η φετινή ιστορία του Ολυμπιακού είναι δύο εκδοχές. Η μία εκδοχή είναι όταν ο Ολυμπιακός καταφέρνει και ανοίγει το σκορ στα παιχνίδια του-τότε έχει αποτελέσματα σχεδόν τέλεια, 14 νίκες και μία ισοπαλία (2-2 στην Τόπολα, σε παιχνίδι που έμεινε με 10 παίκτες από το 70’ έως το 95’). Η άλλη εκδοχή είναι όταν ο Ολυμπιακός βρίσκεται πίσω στο σκορ στα παιχνίδια του-τότε έχει αποτελέσματα τραγικά, τέσσερις ισοπαλίες (με τη διακοπή με τον ΠΑΟ μαζί), πέντε ήττες και μόλις μία νίκη, κι αυτή στο Καραϊσκάκη με τον Παναιτωλικό, χάρη μάλιστα στην γρήγορη ισοφάριση (0-1 στο 14’ και 1-1 στο 17΄). Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός δύσκολο παιχνίδι στο οποίο έχανε, μπόρεσε και το έσωσε, σε επίπεδο ισοπαλίας, μία φορά στην Γκενκ εντελώς οριακά (1-1 στο 96) και μία φορά στη Φιλαδέλφεια (1-1 όταν ισοφάρισε την ΑΕΚ στο 38’).

Ο Καρβαλιάλ και οι παίκτες του ας…διαλέξουν ποια εκδοχή θέλουν, ενόψει των ντέρμπι με την ΑΕΚ την Κυριακή στο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα και με τον Παναθηναϊκό την Τετάρτη στη Λεωφόρο για το Κύπελλο. Και ας μην έχουν καμία αμφιβολία, ότι η ΑΕΚ στα πρώτα 15 λεπτά θα μπει μανιασμένα στο παιχνίδι για να ανοίξει το σκορ, όπως ακριβώς είχε κάνει πέρυσι στο 3-1, προηγούμενη μόλις στο 7^ο λεπτό. Ο δε ΠΑΟ θα κάνει με τον Τερίμ επίσης το ίδιο πράγμα στη Λεωφόρο.

Άσχετο: Για όλα τα άλλα μπορείς κάτι να πεις σε σχέση με τον Μαντί Καμαρά. Για τις λάθος πάσες, τις άσχημες αποκρούσεις, το νωχελικό τρόπο με τον οποίο μπήκε στο ματς. Αλλά αυτή η φάση που του γύρισε την μπάλα ο Μασούρας και μπέρδεψε τα μπούτια του αποτυγχάνοντας έστω να σουτάρει από θέση ξεκάθαρη για γκολ, αγγίζει τα όρια της γραφικότητας.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Δεν την λες και…λαμπρή ιδέα αυτή του Καρβαλιάλ να βάλει από το ημίχρονο κιόλας τον Φραν Ναβάρο σε ένα παιχνίδι στο οποίο έκαιγε η μπάλα και όλοι ξέραμε ότι η Λαμία στο β΄ ημίχρονο θα έπαιζε μέσα στην περιοχή της. Ο Ισπανός, με τρεις προπονήσεις στα πόδια του, έμοιαζε άγνωστος μεταξύ αγνώστων.

Πάλεψε, πρέσαρε, έκλεψε, πήρε φάουλ, έκανε φάουλ, γύρισε να βοηθήσει την άμυνα, αλλά εκεί που έπρεπε να φανεί, μπροστά, δεν φάνηκε. Μία φορά που του πέρασαν μία καλή σέντρα (ο Ρίτσαρντς), κόπηκε υπερβολικά εύκολα. Άλλη μία φορά που του έκανε μία κεφαλιά-πάσα ο Μασούρας (από θέση οφσάιντ πάντως), ο Ισπανός δεν πρόλαβε να πάει πρώτος και να τσιμπήσει την μπάλα, αφού τον πρόλαβε ο στόπερ. Γενικά στις μονομαχίες ήταν ο ηττημένος.

Θα έλεγα ότι η μοναδική καλή κίνηση που είδαμε από τον Ναβάρο ήταν όταν του έβγαλε μία πάσα ο Μαντί στην πλάτη της άμυνας. Την έχει αυτή την κίνηση, απλά είδαμε ότι δεν του στρώθηκε η μπάλα για να σουτάρει έστω με το αριστερό, με συνέπεια να κάνει περιστροφή και να πασάρει, σωστά.

Ο Γιόβετιτς δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, είναι σε μόνιμη βάση μακριά από το γκολ, αλλά νομίζω ότι ήταν πιο χρήσιμος, έχοντας ενταχθεί πια στην ομάδα και κάνοντας συνεργασίες με Φορτούνη, Ποντένσε, Μασούρα.

Και για το τέλος ένα

Swedish media outlet @fotbollskanal (by way of Google translate) is reporting that Olof Mellberg appears set to be appointed as Sweeden's men's coach but that Football Australia is unwilling to release Tony Gustavsson from his contract to partner him.https://t.co/pPmIiYETTR

— Joey Lynch (@joeylynchy) January 4, 2024