Ολυμπιακός: Ο Καρβαλιάλ ένιωσε πίεση και έσπασε αβγά, αυτή τη φορά «έπαιξε κι αυτός μπάλα»!

Ολυμπιακός: Ο Καρβαλιάλ ένιωσε πίεση και έσπασε αβγά, αυτή τη φορά «έπαιξε κι αυτός μπάλα»!

Ολυμπιακός: Ο Καρβαλιάλ ένιωσε πίεση και έσπασε αβγά, αυτή τη φορά «έπαιξε κι αυτός μπάλα»!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος προσεγγίζει μέσα από το blog του στο Gazzetta με το δικό του τρόπο τον Ολυμπιακό και τον προπονητή του στο χθεσινό ντέρμπι.

Αντί προλόγου: Όλα καλά με τον Πασχαλάκη, αλλά δύο μέτρα είσαι ρε φίλε, βγες να καθαρίσεις ένα κόρνερ, όταν η μπάλα πάει στη μικρή περιοχή σου και δη στην ευθεία σου. Γιατί το χθεσινό γκολ δεν ήταν όπως του Λιβάι, που ήρθε σαν οβίδα από το πέναλτι παίρνοντας την κεφαλιά. Νομίζω ήταν φάση να την καθαρίσει με έξοδο ένας ψηλός και δυνατός γκολκίπερ.

Κατ΄ αρχάς, οι πιθανότητες πρόκρισης μετά το χθεσινό 1-1 στη Λεωφόρο παραμένουν ως είχαν από την κλήρωση, 50-50, από την στιγμή που δεν μετράει το εκτός έδρας γκολ και με κεκλεισμένων των θυρών τη ρεβάνς και την ερχόμενη Τετάρτη.

Μοναδικό πλεονέκτημα του Ολυμπιακού ότι ο Παναθηναϊκός θα προέρχεται από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια, αλλά για να αποκτήσει όντως υπόσταση θα πρέπει οι «ερυθρόλευκοι» να μην κάνουν θρίλερ το δικό τους κυριακάτικο παιχνίδι με την Κηφισιά στην Καισαριανή, κάτι για το οποίο πάντως δεν είναι καθόλου εύκολο να το προβλέψουμε με την ομάδα του Καρβαλιάλ χωρίς νίκη εδώ και τέσσερα παιχνίδια (δύο ισοπαλίες και δύο ήττες), άρα υπό πίεση.

Σίγουρα υπό πίεση βρίσκεται ο ίδιος ο Πορτογάλος προπονητής, όπως μπορούμε να το αντιληφθούμε από την γλώσσα του σώματος, σε στιγμιότυπα που τον πιάνει ο τηλεοπτικός φακός. Καταλαβαίνει ότι δεν είναι…ποδοσφαιρικό αυτό το πράγμα, αλλά ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που δεν μπορεί να αντέξει να μην κερδίζει και στο τέλος της ημέρας το πιο εύκολο είναι να πέσουν οι ευθύνες στον προπονητή. Ξέρει δε ότι ο σύλλογος δεν έχει πρόβλημα να διώξει ένα προπονητή ακόμη και στον μήνα πάνω-ρωτήστε τον Κορμπεράν.

 

Το καλό είναι ότι αυτή η πίεση την οποία εγώ θεωρώ ότι έχει αισθανθεί ο προπονητής, λειτούργησε εν τέλει θετικά. Γιατί νομίζω ότι ίσως για πρώτη φορά είδαμε τον Καρβαλιάλ να σπάει αβγά και να κάνει ένα κοουτσάρισμα με ενδιαφέρον κι όχι αυτά τα flat πράγματα που βλέπαμε στα προηγούμενα παιχνίδια.

Φάνηκε, άλλωστε, κι από την ενδεκάδα. Είχε τα κότσια να αφήσει στον πάγκο και τα δύο πιο βαριά χαρτιά επιθετικά του Ολυμπιακού, τον Φορτούνη και τον Ποντένσε, βάζοντας στη θέση τους τον Αλεξανδρόπουλο και τον Ρίτσαρντς, με προφανή στόχο να πάρει τα τρεξίματα του πρώτου και το πρες ψηλά και να καλύψει καλύτερα την αριστερή πλευρά του με τον δεύτερο. Έτσι, αφενός μεν είχε φρέσκα πόδια στην ενδεκάδα, σε συνδυασμό και με την παρουσία του Καρβάλιο αντί του (επίσης ντεφορμέ στα προηγούμενα παιχνίδια, όπως και οι Φορτούνης, Ποντένσε) Μαντί, αφετέρου δε έκανε για πρώτη φορά αυτό που είχε πει από την πρώτη ημέρα που ήρθε, όταν βλέποντας το Φράιμπουργκ-Ολυμπιακός είχε πει στο κλαμπ, «όποιος δεν μαρκάρει μπροστά, δεν θα παίζει», αναφερόμενος στον Ποντένσε και τον Φορτούνη.

Μασούρας

Η ιδέα του Καρβαλιάλ να φρεσκάρει την ενδεκάδα, να την κάνει πιο συμπαγή, με τις γραμμές πιο κοντά και με κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Ρέτσο και Ντόη, που έχουν καλύτερη χημεία μεταξύ τους, αποδείχθηκε καταλύτης. Σε ολόκληρο το α΄ ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν απειλήθηκε ποτέ, αντίθετα ο ίδιος απείλησε επανειλημμένως χάρη στον φορμαρισμένο Μασούρα, ο οποίος ήταν κακό σπυρί για την άμυνα του ΠΑΟ, αλλά του έλειψε η καλή σέντρα σε δύο περιπτώσεις και κυρίως το καλό σουτ στη φάση που βρέθηκε σε εξαιρετική θέση για να σκοράρει. Το ποδόσφαιρο αντάμειψε την ομάδα του για την καλή της προσπάθεια στα πρώτα 45 λεπτά με το ωραίο γκολ του Αλεξανδρόπουλου, έστω με τη βοήθεια της τύχης, μέσα από μία καραμπόλα στην εκτέλεση κόρνερ.

Το πρώτο μισό του β΄ ημιχρόνου, ένα διάστημα περίπου 20-25 λεπτών, το πλάνο του Ολυμπιακού χάλασε και ο Παναθηναϊκός τον πίεσε. Το τελευταίο δεν ήταν και…παράλογο, καθότι έπαιζε γηπεδούχος κι έχανε. Η εξήγηση της «κόκκινης» πτώσης έχει να κάνει με το ότι πρώτον «κρέμασε» ο Ρίτσαρντς, που κανονικά έχει 30 λεπτά ποδοσφαίρου στα πόδια του μετά από αποχή σχεδόν δύο ετών, δεύτερον έβγαλε τραυματισμό ο Αλεξανδρόπουλος και έπεσαν οι στροφές του και τρίτον ο Ναβάρο, που δεν ήταν καλός στο α΄ ημίχρονο αλλά έτρεχε πολύ, στο β΄ τα έφτυσε, με συνέπεια το πρες μπροστά του Ολυμπιακού να ήταν πια αδύναμο.

Ακόμη κι έτσι, όμως, οι «πράσινοι» καθαρή ευκαιρία δεν είχαν-απλά για ένα πεντάλεπτο (52-57) πραγματικά ήταν επικίνδυνοι. Ο δε Καρβαλιάλ προσπάθησε να την βοηθήσει την ομάδα, κάνοντας έγκαιρα κινήσεις: έξω από το 56’ ο Ρίτσαρντς-μέσα ο Ποντένσε, έξω από το 60’ ο Ορτέγκα-μέσα ο Κίνι, έξω από το 60’ ο Αλεξανδρόπουλος-μέσα ο Μαντί. Γιατί έξω ο Ορτέγκα; Γιατί δύο φορές στα πρώτα 15 λεπτά του β΄ ημιχρόνου οι Κώτσιρας και Μαντσίνι τρύπησαν τον Ολυμπιακό από τα αριστερά. Με την επανεργοποίηση του Κίνι για πρώτη φορά επί Καρβαλιάλ, η τρύπα έκλεισε.

Αλεξανδρόπουλος

Το κακό, όμως, ήρθε πάλι από ένα κόρνερ, όπως ακριβώς και την Κυριακή με την ΑΕΚ, κι εκεί πρέπει να πάρει το μάθημα του κι ο προπονητής: δεν μπορεί τον Ιωαννίδη να μαρκάρει σε κόρνερ ο Μασούρας. Υπάρχει διαφορά σε ύψος και σε εκτόπισμα. Θα έπρεπε να τον είχε ένας στόπερ κι ο άλλος να έπαιρνε τον Αράο-καταλαβαίνω, πάντως, τον προπονητή γιατί ο Ολυμπιακός είναι κοντή ομάδα, με τη φαεινή ιδέα να στηριχθούν οι Ισπανοί το καλοκαίρι στον 36χρονο Ιμπόρα.

Ο Καρβαλιάλ τη βοήθησε, πάντως, ακόμη περισσότερο την ομάδα με την είσοδο των Φορτούνη και Γιόβετιτς στο 73’ αντί των Μασούρα και Ναβάρο. Η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές αυτές άργησαν κιόλας, αφού ο ούτως η, άλλως «λίγος» χθες Ναβάρο είχε παραδώσει πνεύμα, ο δε Μασούρας άντεξε τελικά 60 λεπτά, και πολλά βάζω, σε ύψος απόδοσης όπως με την ΑΕΚ και μετά κλάταρε. Πράγματι, με Φορτούνη και Γιόβετιτς ο Ολυμπιακός έγινε άλλη ομάδα στο τελευταίο 20λεπτο. Πήρε πάλι τον έλεγχο του παιχνίδιού και δη πλήρως-απλά του έλειψε ένα καλύτερο τελείωμα στις στιγμές με τον Έσε, τον Φορτούνη και τον Ποντένσε σε ένα εφτάλεπτο από το 82’ έως το 89΄που το λες και καταιγιστικό.

Και κάπου εκεί, φτάνοντας στις καθυστερήσεις, έγινε το απίθανο ο Ολυμπιακός να γλιτώσει κιόλας την ήττα! Και δη δύο φορές. Μία σέντρα από αριστερά, με τον Φορτούνη να αρνείται…πεισματικά να μαρκάρει (!), μία απομάκρυνση του Έσε με το κεφάλι προς τα πίσω, ένα σουτ του Μαντσίνι, ένα καλό μπλόκο του Κίνι και από την κόντρα η μπάλα στον Ιωαννίδη-τυχερός ο Πασχαλάκης που αστόχησε στο 91’.

Κοιτάξτε, μία ευκαιρία θα της φας. Θα πόναγε πολύ γιατί θα ήταν ήττα με ανατροπή στο 91’, αλλά ντέρμπι παίζεις, θα φας μία φάση-κι ο Ολυμπιακός χθες με εξαίρεση το γκολ από το κόρνερ φάση άλλα δεν είχε φάει έως το 91’! Το ανεπίτρεπτο ήταν αυτό με τον Μαντί στο 93’, που έδωσε πάσα σε αντίπαλο με αβίαστο λάθος και προκλήθηκε έτσι η φάση του Βέρμπιτς με τον Πασχαλάκη να την καθαρίζει. Κάπως έτσι, ενώ το ματς ήταν για διπλό, είσαι αναπόφευκτα κι ευχαριστημένος με το 1-1!

Εσε

Ο Ολυμπιακός, τελικά, αυτή τη φορά δεν έβγαλε μόνο σφυγμό, όπως είχε κάνει και με την ΑΕΚ-είχε και καθαρό μυαλό, όπως είχα γράψει από χθες το μεσημέρι ότι έπρεπε να έχει. Απέφυγαν οι παίκτες του τα σωρηδόν λάθη που είχε κάνει με την ΑΕΚ, με εξαίρεση αυτό του Μαντί στο 93’-συν δύο πουλήματα του Έσε, μάλλον από το πολύ τρέξιμο. Γιατί μπορεί η ΑΕΚ να είναι πιο πιεστική από τον ΠΑΟ, αλλά την Κυριακή οι «ερυθρόλευκοι» πούλαγαν την μπάλα ακόμη και χωρίς να πιέζονται. Χθες είδαμε πιο focus την ομάδα, με ό,τι αδυναμίες έχει, και ακριβώς γι΄ αυτό, κινδύνευσε ελάχιστα.

Κι έχει σημασία και που είδαμε τον Καρβαλιάλ σε ρόλο…κανονικού προπονητή, όχι μόνο να εμφανίζει σχέδιο, αλλά και να κοουτσάρει, να το παλεύει ρε παιδί μου από τον πάγκο, να παίζει κι αυτός μπάλα, έστω με τα όποια λάθη. Θα μπορούσε ίσως να ήταν πρώτη αλλαγή ο Φορτούνης κι όχι ο Ποντένσε. Θα έπρεπε να μπει έτσι κι αλλιώς ο Φορτούνης νωρίτερα, το ίδιο κι ο Γιόβετιτς.

Αυτή τη φορά, όμως, ο Πορτογάλος μας έδωσε εικόνα κανονικού προπονητή, όχι όπως σε άλλα ματς που έκανε τα ίδια και τα ίδια, δεν έκανε ποτέ αλλαγές η, τις έκανε στο 83΄.

Άσχετο: Ο Παλομίνο είναι ο πρώτος στόχος του Ολυμπιακού για τη θέση του αριστερού στόπερ. Κι ο Κάρμο της Πόρτο ο δεύτερος.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Με την επιλογή να αφήσει στον πάγκο τον Ποντένσε και τον Φορτούνη ο Καρβαλιάλ πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό-είχε αλλαγές να του κάνουν τη διαφορά μέσα στο παιχνίδι. Δεν του την έκαναν τελικά, γιατί δεν έκατσαν οι δύο φάσεις τους, αυτό όμως δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός με την ΑΕΚ είχε μηδέν λύσεις επιθετικά στον πάγκο του, ενώ με τον ΠΑΟ είχε παίκτες που μπήκαν και ο αντίπαλος τους υπολόγισε-βοήθησε σε αυτό και η επιστροφή του Γιόβετιτς, που έλειπε την Κυριακή και ο προπονητής είχε τον Αλγκασίμ Μπα…

Ποντένσε

Παράλληλα, ο προπονητής πέρασε κι ένα μήνυμα προς τον Φορτούνη και τον Ποντένσε, όπως και στον Μαντί, που πρώτη φορά φέτος έμεινε στον πάγκο, ότι ο Ολυμπιακός δεν κρέμεται από αυτούς και ότι πρέπει να ανεβάσουν την απόδοση τους για να ξανακερδίσουν θέση στην ενδεκάδα. Μακάρι δε να είναι έγκαιρα έτοιμος ο Ζέλσον Μαρτίνς, ώστε να αυξηθεί περισσότερο ο ανταγωνισμός.

Παρεμπιπτόντως, ο προπονητής καλά έκανε, και καθυστέρησε μάλιστα να το κάνει, που έβγαλε από το ψυγείο τόσο τον Αλεξανδρόπουλο, όσο και τον Κίνι. Ο Έλληνας διεθνής δεν είναι ακόμη σταθερός, αλλά έχει στόφα. Ο Ισπανός δεν είναι κάτι σούπερ, όμως μπορεί να δώσει λύσεις.

Ο δε Καρβάλιο ναι μεν δεν ξεχώρισε, με την έλλειψη προσωπικότητας που τον διακρίνει, αλλά έκανε δουλειά στα χαφ, έστω περισσότερο ανασταλτικά, ήταν μαχητής.

Για το τέλος ένα 👍

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.