• Οι αμυντικές «κορυφές» του Αράο
• Το γκολ, η ευκαιρία του Βέρμπιτς και η σιγουριά στις μεταβιβάσεις

Ο Παναθηναϊκός λίγο έλειψε να καταφέρει να φύγει νικητής από την «OPAP Arena» για πρώτη φορά, όμως η εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Λιβάι Γκαρσία στο φινάλε του αγώνα έκανε το σκορ 2-2 και γλίτωσε την ΑΕΚ από την ήττα.

Οι «πράσινοι» παρουσίασαν εξαιρετικό πρόσωπο κόντρα στην «Ένωση», πέτυχαν την πρώτη τους φετινή ανατροπή, έστω κι αν τελικά αυτή τους έφερε μόλις ένα βαθμό και πήραν ψυχολογική ώθηση ενόψει της ρεβάνς της Τετάρτης (17/01) με τον Ολυμπιακό.

Μεγάλος πρωταγωνιστής του «τριφυλλιού» ήταν ο Γουίλιαν Αράο, ο οποίος αγωνίστηκε και πάλι ως κεντρικός αμυντικός, κάνοντας πράγματα και θάμματα όσον αφορά τα αμυντικά του καθήκοντα και συνεισφέροντας παράλληλα αρκετά τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην επίθεση της ομάδας του.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε πως μεταφράζεται σε νούμερα η ολοκληρωμένη αυτή εμφάνισή του με την βοήθεια της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, Wyscout.

Οι αμυντικές «κορυφές» του Αράο

Ο 31χρονος Βραζιλιάνος ήταν τρομερά κυριαρχικός στο αμυντικό κομμάτι. Είχε συνολικά 12/17 μονομαχίες, ήτοι τελείωσε τον αγώνα μ' ένα ποσοστό επιτυχίας 71% πραγματοποιώντας την καλύτερή του επίδοση με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Καλύτερο ποσοστό είχε μόνο στους αγώνες με τον Ατρόμητο (6/7 και 86%) και τον Παναιτωλικό (3/4 και 75%) που μπήκε αλλαγή, αλλά είχε πολύ λιγότερες μονομαχίες σε αριθμό.

Πιο συγκεκριμένα είχε 5/8 εναέριες μονομαχίες (καλύτερη επίδοση με τα πράσινα) ενώ καθαρά στις αμυντικές μονομαχίες μέτρησε το εξωφρενικό 7/8 (88% ποσοστό επιτυχίας), δίνοντας πέντε εξ' αυτών απέναντι στον καλύτερο παίκτη της ΑΕΚ, Λιβάι Γκαρσία (!!).

Και δεν είναι μόνο αυτά. Ο Αράο έκανε ακόμη έξι κοψίματα (περισσότερα είχε φέτος μόνο με τα Γιάννενα και την Βιγιαρεάλ, 8 και 7 αντίστοιχα), 14 ανακτήσεις κατοχής, με μία στο μισό του γηπέδου του αντιπάλου ενώ απομάκρυνε και εννέα φορές την μπάλα (επίδοση ρεκόρ, είχε πέντε στα παιχνίδια με Βόλο και ΠΑΣ).

Το γκολ, η ευκαιρία του Βέρμπιτς και η σιγουριά στις μεταβιβάσεις

Όμως, ο Βραζιλιάνος δεν ήταν απλώς ένας αμυντικός «εξολοθρευτής». Βοήθησε την ομάδα του τόσο στο κομμάτι της ανάπτυξης όσο και στην επίθεση. Ο ποδοσφαιριστής του «τριφυλλιού» αποτελούσε μία πηγή... σιγουριάς για την ομάδα του Φατίχ Τερίμ στην ανάπτυξή της, αφού είχε 41/43 πάσες, φτάνοντας το ποσοστό επιτυχίας των μεταβιβάσεών του στο 95%. Ακόμη πέτυχε τις τρεις από τις τέσσερις μακρινές μεταβιβάσεις που δοκίμασε ενώ έκανε δύο progressive run (κουβάλησε την μπάλα αρκετά μέτρα πηγαίνοντάς την από την άμυνα στο μισό του αντιπάλου).

Μάλιστα, δημιούργησε και μία καλή ευκαιρία για τον Βέρμπιτς, αφού του πέρασε την μπάλα μέσα στην περιοχή, αλλά το σουτ που εξαπέλυσε ο Σλοβένος μπλόκαρε ο Βίντα με καίρια παρέμβαση.

Στο επιθετικό κομμάτι είχε επίσης τεράστια συνεισφορά, αφού σημείωσε το ένα από τα δύο γκολ των «πρασίνων». Εξαιρετική εκτέλεση φάουλ του Μπερνάρντ, υπέροχο γύρισμα του Κώτσιρα με το κεφάλι κι εύκολο τελείωμα για τον Αράο για το 2-1 και την ολική ανατροπή του σκόρ με την μοναδική του τελική στο παιχνίδι, η οποία και «έγραψε».

Από το καλοκαίρι που έγινε η προσθήκη του γνωρίζαμε πως πρόκειται για έναν ποιοτικό ποδοσφαιριστή, γι' αυτό και κόστισε τόσο η μεταγραφή του, όμως αυτή η ικανότητά του να παίζει με την ίδια ευχέρεια τόσο στο κέντρο της άμυνας όσο και στην φυσική του θέση, δηλαδή αυτή του αμυντικού μέσου, έχει δώσει κάτι παραπάνω από πολύτιμες βοήθειες στο «τριφύλλι», σε μία περίοδο που οι τραυματισμοί θα μπορούσαν να του έχουν δημιουργήσει τεράστιο θέμα στο κέντρο της άμυνας, αν δεν υπήρχε εκείνος.