Ολυμπιακός: Ο Καρβαλιάλ που «πατάει»… πίσω και οι Έσε, Καρβάλιο, Κίνι!

Μία παρατήρηση που μπορεί να γίνει από τα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, γενικά θα έλεγα στα παιχνίδια του Ολυμπιακού με τον Καρβαλιάλ στον πάγκο, αλλά ειδικά στα τελευταία, μετά την αποτρόπαιη εικόνα στη Λαμία: η ομάδα έχει μειώσει αισθητά τις φάσεις που δίνει στον αντίπαλο.

Δεν τρώει ο Ολυμπιακός τις πολλές ευκαιρίες που έτρωγε κι αυτό φαίνεται συνήθως και στο παθητικό του (1-1 και 0-0 με ΠΑΟ, 0-0 με Ατρόμητο, 1-0 στις Σέρρες, 2-1 στο Χαριλάου): βλέπουμε εδώ για παράδειγμα δύο γκολ παθητικό σε πέντε αγώνες. Κι από τα δύο γκολ το ένα ήταν από κεφαλιά σε κόρνερ και το άλλο αυτογκόλ. Ακόμη κι αν δούμε και τα άλλα παιχνίδια, θα διαπιστώσουμε ότι τα γκολ της ΑΕΚ στο 1-2 στο Καραϊσκάκη ήταν από άλλα δύο κόρνερ και τα δύο γκολ στο 3-2 με την Κηφισιά ήταν με τον Ολυμπιακό με παίκτη λιγότερο, αλλά κυρίως ήταν από ένα εντελώς επιπόλαιο πέναλτι (χέρι σε σέντρα από φάουλ) κι από ένα μακρινό σουτ με τον γκολκίπερ εκτός θέσης πάλι από εκτέλεση στημένης φάσης.

Ουσιαστικά, δηλαδή, βλέπουμε περισσότερο μία αδυναμία της ομάδας να ανταπεξέλθει σωστά στις στατικές φάσεις κι από εκεί και πέρα να μην δέχεται πολλές ευκαιρίες. Τις πιο πολλές (τέσσερις) τις έφαγε στη ρεβάνς Κυπέλλου στο Καραϊσκάκη με τον ΠΑΟ. Μας θυμίζει κάπως τον Ολυμπιακό σε αρκετά παιχνίδια με τον Μαρτίνεθ όταν ήθελε να είναι πιο δεμένη ομάδα και βλέπαμε αποτελέσματα όπως με την Γκενκ (1-0, 1-1), την ΑΕΚ (1-1), τη Γουέστ Χαμ (2-1, 0-1, τον ΠΑΟ (1-1). Κι όχι φυσικά την ομάδα που, πάντα με τον Ισπανό προπονητή, κάποιες στιγμές «ξέφυγε» και ήρθαν το 0-5 από την Φράιμπουργκ και το 2-4 από τον ΠΑΟΚ.

Φυσικά, το σωστό στο ποδόσφαιρο είναι να υπάρχει ισορροπία στην ομάδα, αμυντικά κι επιθετικά, κι όχι να υστερεί επιθετικά, όταν πάει κάτι να κάνει αμυντικά, αλλά εξίσου αλήθεια είναι ότι ένας προπονητής που έρχεται Δεκέμβρη μήνα πρέπει κάπου να πατήσει για να στηριχθεί-και σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως πατάς στην ασφάλεια του μηδέν πίσω, κοιτώντας να εκμεταλλευθείς μπροστά την ποιότητα σου για να κάνεις κάποια γκολ και να παίρνεις τα αποτελέσματα.

Για τον αγώνα ειδικά με τον Άρη, μπορούμε να καταγράψουμε ορισμένα πράγματα.

Για παράδειγμα, ότι ο Κίνι ως αριστερός μπακ δεν έμενε συνέχεια πίσω, αλλά σίγουρα έμενε περισσότερο πίσω από τον Ρόντινεϊ, ώστε ο Βραζιλιάνος να παίρνει όλη την δεξιά πλευρά. Δεδομένα ήταν στρατηγική αυτό που έγινε από τα πρώτα κιόλας λεπτά, να επιτίθεται ολοένα και περισσότερο ο Ολυμπιακός με τον Ρόντινεϊ. Ήθελε να κτυπήσει ο Καρβαλιάλ στην αριστερή πλευρά του Άρη, με την στρατηγική να αποδίδει, καθώς και τα δύο γκολ από εκεί ήρθαν…

Παρεμπιπτόντως, ο Κίνι έδειξε για άλλη μία φορά ότι είναι ένας πολύτιμος παίκτης, για να παίζει το ρόλο του τρίτου μπακ, πίσω από τον Ρόντινεϊ και τον Ορτέγκα. Ο Ισπανός είχε δείξει ετοιμοπόλεμος σε εκείνο το πρώτο ματς Κυπέλλου στη Λεωφόρο, όταν ο Καρβαλιάλ τον έβαλε στο 60^ο λεπτό μετά από απραξία ενάμιση μηνός και ο προπονητής το εκτίμησε δεόντως, βάζοντας τον βασικό τόσο στην Κηφισιά, όσο και στη Θεσσαλονίκη.

Είναι μαχητής, θα βγει και μπροστά να βοηθήσει, θα το παλέψει πολύ πίσω, θα κόψει, θα πάρει κεφαλιές, θα κάνει τάκλιν, έστω κι αν το ταβάνι του είναι συγκεκριμένο. Και δεν το γράφω γιατί αιφνιδιάστηκε στη φάση του αυτογκόλ, αλλά και για τις όχι καλές προωθήσεις του (ακόμη και μία φορά που βγήκε πράγματι ωραία, το σουτ ήταν από πολύ άστοχο) και για τις ντρίμπλες που έφαγε πίσω και για την αδυναμία του να κρατάει ενίοτε περισσότερο την μπάλα και να την χάνει, κάτι όχι ακίνδυνο όταν συμβαίνει κοντά στην περιοχή του Πασχαλάκη.

Σε αυτό το παιχνίδι, πάντως, με τον Άρη, είδαμε πιο πίσω αυτή τη φορά τον Έσε, που στα προηγούμενα ματς ο Καρβαλιάλ τον είχε περάσει πιο ψηλά, νομίζω χωρίς επιτυχία, υπό την έννοια ότι ναι μεν πρεσάρει καλά, όμως οι πάσες του για να δημιουργηθεί κάτι καλό μπροστά δεν ήταν επιτυχείς.

Στο Χαριλάου, γυρίζοντας στον πιο γνώριμο ρόλο του αμυντικού χαφ, ο Αργεντίνος ήταν πιο αποδοτικός. Έκοψε (χαμηλά και ψηλά), έκλεψε μπάλες, κάλυψε την άμυνα, μπλόκαρε σουτ και με τις κλασικές πασούλες του ήταν πολύτιμος στην κυκλοφορία της μπάλας, ξεκινώντας μάλιστα και καλές επιθέσεις κι αντεπιθέσεις. Έχω την εντύπωση, ότι σε προηγούμενα παιχνίδια του ζητούνταν η, επιχειρούσε ο ίδιος να κάνει παραπάνω πράγματα από αυτά που μπορεί…

Ο παρτενέρ του στη μεσαία γραμμή, ο Καρβάλιο, ήταν επίσης αρκετά προσεκτικός, θέλοντας να δικαιώσει τον συμπατριώτη προπονητή του, που του έδωσε εμπιστοσύνη μόλις τέσσερις ημέρες μετά το μοιραίο χαμένο πέναλτι στη ρεβάνς με τον Παναθηναϊκό. Ο Πορτογάλος δεν έκανε σπουδαία πράγματα, όμως βοήθησε και πίσω και μπροστά, με τις επιστροφές και τις πάσες του, πάτησε την αντίπαλη περιοχή, σούταρε.

Είναι αλήθεια ότι εξακολουθεί, παρά τις ευκαιρίες που παίρνει, να μην πείθει ότι κάνει για βασική μονάδα στον Ολυμπιακό, ωστόσο το παλεύει και προσφέρει, κάτι που δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει.

Άσχετο: Ακούγονται πολύ υψηλά ποσά για το πώς έκλεισε ο Παναθηναϊκός τον Μαξίμοβιτς. Του τύπου ένα εκ. Ευρώ πριμ υπογραφής ως ελεύθερος παίκτης και ετήσιο συμβόλαιο 1,3 εκ. Ευρώ! Ο Ολυμπιακός μέχρι λίγες ημέρες πριν κλείσει ο Σέρβος, δεν είχε ασχοληθεί με την περίπτωση. Προς το τέλος κάποιος ενδιάμεσος τον πρότεινε, αλλά ήδη ο παίκτης ήταν στα τελειώματα με τον ΠΑΟ.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ας λάβουμε κάτι υπόψιν μας για τα μεταγραφικά του Ολυμπιακού-αυτή την στιγμή έχουν κλείσει οι πέντε θέσεις των ξένων, που κάθε ομάδα δικαιούται να χρησιμοποιεί στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Με Ρόντινεϊ, Ορτέγκα, Μαντί, Ελ Κααμπί και τον Ερνάντες, που δεν έχει κοινοτικό διαβατήριο, αντιθέτως απ΄ ότι γράφει το transfermarkt. Υποτίθεται ότι θα βγάλει σε ένα δίμηνο, αλλά ξέρουμε πως είναι αυτά. Κι ο Ρόντινεϊ είναι να βγάλει εδώ και κάποιους μήνες, αλλά βλέπουμε…

Δεν υπολογίζω όπως είδατε για την πεντάδα τον Πορόζο, που είναι να φύγει. Η δε εκτίμηση που, νορμάλ, μπορεί να γίνει είναι ότι ο Ολυμπιακός μάξιμουμ να πάρει άλλο ένα παίκτη μη κοινοτικό, ειδάλλως πραγματικά δεν θα έχει νόημα να μένουν έξω δύο σε κάθε παιχνίδι, δεν θα είναι ωραίο και για τα αποδυτήρια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι μέχρι τώρα μεταγραφές του Γενάρη αφορούν σχεδόν αποκλειστικά σε Κοινοτικούς (Ναβάρο, Τσικίνιο, Όρτα), ενώ κι ο Κάρμο με τον Αμπέι Κοινοτικοί είναι.

Και για το τέλος ένα

EL TONGA A GRECIA 🇬🇷✅

Se concretó la venta de Gastón Hernández al Olympiakos de Grecia a 4 millónes de dólares por el 85% del pase.

📝El jugador firmará por 5 temporadas.#SanLorenzo pierde en mi opinión, al mejor central de fútbol argentino. pic.twitter.com/MszoLBILe8

— Luca Abreu 🎙️ (@abreuluca_) January 23, 2024