Θέλετε στα χέρια σας το αίμα ενός ποδοσφαιριστή;

Δεν μπορώ καν να φανταστώ πώς μπορεί να είναι η ζωή σου να βρίσκεται σ' ένα τεντωμένο σχοινί και να περιμένεις για χρόνια την Πολιτεία να εφαρμόσει έναν νόμο που βρίσκεται σε ισχύ. Δεν μπορώ καν να υπολογίσω το προσωπικό και οικογενειακό κόστος, τη διαχείριση του εφιάλτη, την υπομονή που χρειάζεται 24ωρο με το 24ωρο, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο.

Τον Απρίλιο του 2023, ξετυλίξαμε όλο το κουβάρι της υπόθεσης που αφορά σε 21 παίκτες του ΠΑΣ Γιάννινα και 24 του Άρη. Ανάμεσά τους βρίσκονται πολύ γνωστά ονόματα, καθώς και ο άνθρωπος που έχει ήδη κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και όπως φαίνεται από το μήνυμα που δημοσιοποίησε ο πρόεδρος του ΠΣΑΠΠ, Γιώργος Μπαντής, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα ξανακάνει. Δεν είναι, φυσικά, μόνο αυτός. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χάσει σπίτια, που έχουν ζει τις ζωές τους να οδηγούνται σε αδιέξοδο, που έχουν παραμελήσει ζητήματα υγείας, που σφίγγουν τα δόντια κάτω από τα αβάσταχτο οικονομικό και οικογενειακό βάρος, το οποίο έχει προκληθεί από τη συγκεκριμένη υπόθεση.

• Απόπειρα αυτοκτονίας και κατασχέσεις σπιτιών, για έναν νόμο που δεν εφαρμόζεται

Για να γινόμαστε σαφείς, σε όσους δεν γνωρίζουν την υπόθεση ή δεν πάτησαν στο παραπάνω link για να τη μάθουν: Μιλάμε για χρέος του Κράτους προς τους πρώην ποδοσφαιριστές, όχι των ομάδων. Για μια δαπάνη που με υπογεγραμμένο νόμο βαραίνει την Πολιτεία, η οποία ξεκίνησε να πληρώνει τις υποχρεώσεις της, σταμάτησε κατά τη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων και μετά το πέρας τους δεν επανήλθε ποτέ. Δεν εξετάζουμε εδώ αν είναι σωστό ή λάθος το να βαραίνουν χρέη που έχουν δημιουργηθεί από Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες το Κράτος, καθώς από το στιγμή που υπάρχει σχετικός νόμος το θέμα αυτό παύει να αφορά τη συζήτηση.

Πριν τις βουλευτικές εκλογές, τόσο ο κύριος Αυγενάκης όσο και ο κύριος Σκυλακάκης είχαν προχωρήσει στις κινήσεις που χρειάζονταν προκειμένου να το θέμα να προχωρήσει, κατόπιν συνεχούς επικοινωνίας με τον ΠΣΑΠΠ και προσωπικά με τον Γιώργο Μπαντή. Το Υπουργείο Oικονομικών είχε λάβει εισήγηση από το Αθλητισμού, είχε ακολουθήσει η θετική απάντηση του κύριου Σκυλακάκη και όλα έδειχναν ότι το μόνο που έμενε ήταν η διαδικασία πίστωσης των χρημάτων από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Λόγω εκλογών το θέμα «κόλλησε», αλλά η δέσμευση ήταν ότι αμέσως μετά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Τα «εμπόδια» που προβάλλονταν ως δικαιολογίες για την καθυστέρηση φαινόταν ότι είχαν ξεπεραστεί για τα καλά.

Μετά τις εκλογές, όμως, επανήλθε η αβεβαιότητα των προηγούμενων χρόνων. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, κύριος Γιάννης Βρούτσης, είχε ενημερωθεί για το ζήτημα και είχε εκφράσει τη θέλησή του να ελέγξει τη διαδικασία και να βοηθήσει. Ωστόσο, δεν αφορά μόνο αυτόν. Ακολούθησαν δύο επιστολές από τον ΠΣΑΠΠ, οι οποίες έμειναν αναπάντητες. Και φτάσαμε στη νέα κραυγή απελπισίας ενός εκ των θυμάτων.

Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να δοθεί λύση σε ένα ζήτημα, για το οποίο υπάρχει ψηφισμένος νόμος; Να χαθεί μια ζωή; Να βγουν τα πρόσωπα στην τηλεόραση και να παρακαλέσουν γι’ αυτά που τους οφείλονται από την ίδια την Πολιτεία; Να πάρουν σβάρνα τις εφημερίδες και τα site; Το μόνο δεδομένο που προκύπτει από το μήνυμα του ανθρώπου αλλά και από το ρεπορτάζ, είναι ότι η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα.