Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 2-0: Έκανε τα απλά, δεν σκότωσε το θηρίο

• Φεβρουάριος όπως… καλοκαίρι γίνεται;

Η αλήθεια είναι πως αν ο Παναθηναϊκός δεν κέρδιζε, αυτό τον Ολυμπιακό, για τρίτη φορά μέσα σε ένα μήνα και δεύτερη στην έδρα του, θα έπρεπε να προβληματιστεί σοβαρά για το μέλλον του. Όπως και για την επιδραστικότητα του Τερίμ που δεν θα είχε νικήσει σε κανένα από τα πέντε ντέρμπι που έδωσε η ομάδα του από την στιγμή που την ανέλαβε. Αλλά η καθαρή νίκη φουσκώνει τα πράσινα πανιά και δικαιολογημένα. Παράλληλα μεγεθύνει και τη συνολική εικόνα της απόδοσης για το Τριφύλλι, το οποίο βέβαια στην ουσία έκανε τα…απλά. Αλλά αυτό από μόνο του είναι επιτυχία για οποιαδήποτε ομάδα, ειδικά όταν συνδυάζεται με νίκη στο τέλος της αναμέτρησης. Προσέχεις, έχεις τον έλεγχο του αγώνα, αφήνεις τον άλλον να τρέχει χωρίς λόγο και κάνεις γκολ τις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται. Τα υπόλοιπα είναι για να γίνεται κουβέντα. Η οποία τη Δευτέρα το πρωί αφορά λιγότερο τον Παναθηναϊκό, που έχει την ηρεμία του και κάνει τα πλάνα του για την τελική ευθεία της κανονικής περιόδου και τα play offs, αναμένοντας την κόντρα με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο και βέβαια το αν θα έχει κέρδη (και πόσα) ο ίδιος στα ντέρμπι που έχει μπροστά του ο πρωτοπόρος Δικέφαλος του Βορρά. Και το κυριότερο αν αυτά τα ματς θα προκαλέσουν ρωγμές στο ηθικό της ομάδας του Λουτσέσκου που είναι στα ύψη. Το πάνω χέρι αυτή τη στιγμή βαθμολογικά αλλά κυρίως αγωνιστικά το έχει ο ΠΑΟΚ.

Είναι σκληρό να του λες για τον Ολυμπιακό, αλλά έχει αποδειχθεί πολλές φορές αυτή τη σεζόν. Ο Παναθηναϊκός δεν σκότωσε το θηρίο την Κυριακή. Πάει καιρός που οι Ερυθρόλευκοι τρομάζουν περισσότερο τον κόσμο τους, παρά οποιονδήποτε αντίπαλο. Η πίεση της νίκης ήταν σαφώς πολύ μεγαλύτερη για τους Πράσινους, που παρά την τραβηγμένη αλλαγή προπονητή, είναι σαφώς πιο πειστικοί ως ομάδα ειδικά από τη στιγμή που ο Τερίμ αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τα ακραία πειράματα και τις αλλαγές (μέσα στο ματς) που δίνουν «μπόνους» στον αντίπαλο και να παρουσιάσει πολύ πιο ορθολογικά στημένη ομάδα και σωστή διαχείριση, καθώς -μετά από έναν και πλέον μήνα- έχει μάθει και καλύτερα το υλικό του. Άλλωστε από τη στιγμή που τέτοιου είδους ακροβασίες μπορεί να κάνει ο Καρβαλιάλ, πληρώνει αυτός τα δικά του ρίσκα.

Φεβρουάριος όπως… καλοκαίρι γίνεται;

Για να μην αδικούμε εντελώς τον Πορτογάλο τεχνικό, δεν είναι εύκολο να ζεις Ιανουάριο και Φεβρουάριο σα να είναι Ιούνιος και Ιούλιος, με τη διαφορά ότι παίζεις επίσημα και όχι ματς προετοιμασίας, αλλά από την άλλη δεν τον είχαν κλεισμένο σε κανένα υπόγειο χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας, πριν συμφωνήσει με τον Μαρινάκη να αναλάβει. Απλά είναι ακόμα ένας προπονητής που αποφάσισε να παίξει το χαρτί του, πιστεύοντας ότι έχει το κάτι διαφορετικό ώστε να τα καταφέρει σε αυτό το Survivor επιβίωσης προπονητών. Ουδείς περίμενε ότι θα έχει επιτυχία βέβαια, αλλά ο ίδιος δείχνει να το πιστεύει ακόμα. Το καλό για τους προπονητές που απολύονται από τον Ολυμπιακό πάντως είναι ότι δεν καίγονται οριστικά αφού η αγορά γνωρίζει πως έχει η κατάσταση στο κλαμπ, οπότε δεν ρίχνει όλη την ευθύνη σε αυτούς. Το πολύ να τους χρεώνει υπέρμετρη αισιοδοξία. Η οποία στη ζωή γενικότερα δεν είναι πρόβλημα, αλλά στην προπονητική είναι παγίδα.

Από το βράδυ μετά το ντέρμπι και την (ακόμα μία) ήττα του Ολυμπιακού το χειρότερο που έχει συμβεί για έναν σύλλογο που έχει κυριαρχήσει επί δεκαετίες στον ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει φέρει μεγάλους παίκτες, έχει καταφέρει σημαντικές πορείες στην Ευρώπη και κάποια στιγμή έδειχνε να είναι έτη φωτός μπροστά από τους ανταγωνιστές του είναι πως η οργή και στενοχώρια των οπαδών του, έχει μετατραπεί σε μεγάλο ποσοστό σε απαξίωση και χαβαλέ. Κανένας δεν μπορεί να πείσει κανέναν πλέον, ότι το συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό κέντρο διερχομένων σε κάθε μεταγραφική περίοδο, μπορεί να διεκδικήσει με αξιοπρέπεια κάτι μέσα στο γήπεδο. Όταν λέμε «κάτι» εννοούμε στα μέτρα του Ολυμπιακού. Όχι του Άρη του Αστέρα Τρίπολης και της Λαμίας που κάνουν φιλότιμα τη δικιά τους προσπάθεια για την πεντάδα-εξάδα. Και αν δεν είναι σαφές, η απόσταση του τέταρτου στη βαθμολογία Ολυμπιακού με τον πέμπτο είναι περίπου όση και με τον τρίτο. Αλλά ο Καρβαλιάλ ως άλλος… Τροντ Σόλιντ (κάποτε στην Ευρώπη) μετράει ακόμα τα τρίποντα που μπορούν να έρθουν σε ντέρμπι. Τα οποία θα τα φέρει ποιος άραγε;

Το χειρότερο για τους Ερυθρόλευκους είναι ότι έχασαν με (εντέλει) «κάτω τα χέρια» σε ένα ματς που οι παίκτες δεν φάνηκαν αδιάφοροι. Οι περισσότεροι και έτρεξαν και πίεσαν και διάθεση έδειξαν και ευκαιρίες έκαναν. Και τι έγινε; Στο τέλος της ημέρας κανένας δεν λέει ότι έχασαν «άδικα» ή ότι ο αντίπαλος ήταν τυχερός. Το «τρέχω και πιέζω» δεν λέει και τίποτα όταν δεν υπάρχει πλάνο και δεν δημιουργείς ομαδικά, όταν βγάζεις κάποιες φάσεις από ατομικές προσπάθειες ή επειδή και ο αντίπαλος δεν ήταν και «λίρα εκατό» αμυντικά (με άλλον αντίπαλο από την κορυφή θα το είχε πληρώσει αυτό ο Παναθηναϊκός). Παίκτες που δεν γνωρίζονται καλά, καλά μεταξύ τους και φτάνουν να … κουτουλάνε σε κάποιες φάσεις και ομάδα που δεν υποστηρίζεται με τις αλλαγές που γίνονται, όταν και αντιστρέφεται η λογική με την οποία προσεγγίζει το παιχνίδι, δεν μπορούν να σου δώσουν τίποτα.

Με λίγα λόγια οι όποιες προσδοκίες μπορεί να έχουν απομείνει στον Ολυμπιακό, δεν αφορούν σίγουρα αυτή τη σεζόν, ούτε καν την επόμενη. Στην οποία πιθανότατα θα έρθουν πάλι πάνω από δέκα παίκτες, νέος (τουλάχιστον ένας) προπονητής, θα αποχωρήσουν οι δανεικοί που είναι ακριβοί για να αγοραστούν και θα έρθουν… κάποιοι που θα παρουσιαστούν ως θηρία και τον Ιανουάριο θα φύγουν νύχτα. Αν υπάρχουν ακόμα προσδοκίες αφορούν το brand και την φανέλα «Ολυμπιακός», που παραπέμπει σε διεκδίκηση τίτλων αλλά έχει φτάσει να παίζει μόνη της κενή περιεχομένου και -όπως πάει το πράγμα- σεβασμού εντός και εκτός ομάδας.

Οπότε ναι είναι σαφές ότι η διεκδίκηση του τίτλου αφορά την τριάδα ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και με αυτή τη σειρά (σαφώς υποκειμενική εκτίμηση). Νεότερη πρόβλεψη μετά τη σειρά των ντέρμπι των επόμενων τριών εβδομάδων, αλλά το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ απέφυγε τη γκέλα στο Περιστέρι, έστω στο τέλος, την οποία άλλες εποχές θα είχε κάνει και θα του είχε στοιχίσει δείχνει πολλά για το που βρίσκεται αυτή τη σεζόν και πνευματικά.