Στην Λεωφόρο ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από το “αναμενόμενο”

Στον αγωνιστικό χώρο της Λεωφόρου έμπαινε, το βράδυ της Κυριακής, μια ομάδα με προπονητή που δεν είχε συμπληρώσει δίμηνο. Στην ενδεκάδα του βρίσκονταν τρεις ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν τον Ιανουάριο (Κάρμο, Τσικίνιο, Ναβάρο) κι ένας που “έγραφε” την 4η συμμετοχή του στο πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό (Ρίτσαρντς).

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, κοιτάζεις τα βασικά στοιχεία ανάλυσης της απόδοσης, μέσα από το Wyscout. Στις 11 ευκαιρίες του Παναθηναϊκού αναλογούσαν 1.31 γκολ (xGoals: 1.31) και στις 11 ευκαιρίες του Ολυμπιακού αναλογούσαν 1.23 γκολ (xGoals: 1.23). Ο Ολυμπιακός είχε το 49,28% της κατοχής της μπάλας και ο Παναθηναϊκός το 50,72%. Ο Ολυμπιακός έκανε 27 οργανωμένες επιθέσεις, με ποσοστό ολοκλήρωσης 29,63% και ο Παναθηναϊκός έκανε 30 οργανωμένες επιθέσεις, με ποσοστό ολοκλήρωσης 23,3%. Ο Ολυμπιακός εκτέλεσε 7 κόρνερ, ο Παναθηναϊκός 3. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πίεσαν το ίδιο ψηλά και το ίδιο αποτελεσματικά - είχαν όμοια τιμή στους σχετικούς δείκτες. Ο Ολυμπιακός επικράτησε στο 49,76% των μονομαχιών και ο Παναθηναϊκός στο 45,97%.

Με λίγα λόγια, στην συντριπτική πλειονότητα των βασικών παραμέτρων της απόδοσης των δύο ομάδων διαπιστώνεις ισορροπία - αν όχι μια ελαφρά υπεροχή του Ολυμπιακού. Τα στοιχεία της σύγκρισης βοηθούν στην επιβεβαίωση της αίσθησης με την οποία έμενε ο θεατής παρακολουθώντας το παιχνίδι. Ήταν ντέρμπι, με διαστήματα κατά τα οποία άλλαζε η δυναμική από τον έναν αντίπαλο στον άλλο, και με τις δύο ομάδες να δημιουργούν ίδιες, σε ποσότητα και αξία, ευκαιρίες για να πετύχουν γκολ. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα που είχε τις δύο καλύτερες εκτελέσεις.

Μένοντας στην απόδοση, σκέφτεσαι ότι ο Ολυμπιακός δεν θα έπρεπε να φύγει απογοητευμένος από την Λεωφόρο. Πήγε στην έδρα ενός μεγάλου αντιπάλου ο οποίος καιγόταν για τη νίκη, και πήγε με μεγάλη πίεση δεδομένου ότι γνώριζε πως θα απομακρυνθεί πολύ από την κορυφή στην περίπτωση της ήττας. Για μια τόσο νέα ομάδα, που έχει προπονητή διμήνου και αρκετούς νέους ποδοσφαιριστές, δεν θα ήταν πολύ φυσιολογικό να υπάρχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις στο κομμάτι της απόδοσης. Είναι άλλο να έχεις την προσδοκία και άλλο να απαιτείς από μια ομάδα να βγάλει στο παιχνίδι στοιχεία που αναδύονται από την απόδοση μιας πιο ώριμης ομάδας.

Το γεγονός ότι νέο προπονητή είχε και ο αντίπαλος, ο οποίος είχε και δύο νεοαποκτηθέντες (Ντραγκόφσκι, Μπακασέτας) στην ενδεκάδα του δεν δημιουργούσε κάποιο πλεονέκτημα που άφησε αναξιοποίητο ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Καρβαλιάλ έκανε καλά πράγματα απέναντι σε έναν καλό Παναθηναϊκό, δηλαδή όχι απέναντι σε μια ομάδα που δεν βρέθηκε σε καλή αγωνιστική κατάσταση. Συνέβη στο ματς τον πιο αποφασιστικό ποδοσφαιριστή, τον Μπακασέτα, να τον έχει στο τερέν ο Παναθηναϊκός και όχι ο Ολυμπιακός.

Με όλα τα παραπάνω δεν προσπαθώ να πω ότι ο Καρβαλιάλ τα έκανε όλα καλά. Μάλιστα η αίσθησή μου παρακολουθώντας το παιχνίδι ήταν πως ο Πορτογάλος προπονητής βιάστηκε, στην αρχή του β’ ημιχρόνου, να βγει από το αρχικό πλάνο με τις τρεις αλλαγές που πραγματοποίησε. Ανεξάρτητα όμως από τις αρχικές επιλογές ή τις αλλαγές και τα όσα έκανε ή δεν έκανε στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά του β’ ημιχρόνου, δηλαδή μέχρι να δεχθεί το 2ο γκολ, στην μεγάλη εικόνα ο Καρβαλιάλ έδειξε μια ομάδα ανταγωνιστική.

Ο ρυθμός και η ποσότητα των αλλαγών σε προπονητές, τεχνικούς διευθυντές και ποδοσφαιριστές είναι η κύρια εξήγηση για την αγωνιστική κατάσταση του Ολυμπιακού στην διάρκεια και της φετινής σεζόν, όπως και της προηγούμενης. Όλοι εμείς που παρακολουθούμε μόνο τα παιχνίδια και δεν ζούμε στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού δεν μπορούμε να έχουμε άποψη, παρά μόνο γενικές εντυπώσεις σχετικά με το αν ο Καρβαλιάλ είναι ο προπονητής που μπορεί να χτίσει τον νέο Ολυμπιακό και να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Θεωρητικά, αυτοί που έχουν την ευθύνη να αξιολογούν το έργο που παράγει ένας προπονητής, έχουν σήμερα, μετά από 2 μήνες, μια πρώτη εικόνα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουν δει όλα όσα χρειάζεται για να πουν στον εαυτό τους ότι λαμβάνουν μια τεκμηριωμένη απόφαση σήμερα είτε πουν “κάνει” είτε “δεν κάνει” για τον Ολυμπιακό. Για όλα αυτά πρέπει κανείς να δώσει σε έναν προπονητή μια σεζόν, όχι μια εποχή του χρόνου. Κι όταν έχεις αλλάξει το ρόστερ και έχεις προσθέσει 8 ποδοσφαιριστές που έχει υποδείξει ή εγκρίνει ένας προπονητής, τον αφήνεις τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν για να δείξει τουλάχιστον ένα μεγαλύτερο μέρος των ιδεών, της μεθοδολογίας, της ηγεσίας του.