Η ΑΕΚ βρίσκει τη χαμένη της δίψα, ο ΠΑΟΚ είναι μηχανή παραγωγής γκολ, ο Παναθηναϊκός «παραμονεύει» ενισχυμένος

Τι θα προσφέρει ο Ρόμπερτ Λιούμπισιτς στην ΑΕΚ από την εφετινή σεζόν δεν το γνωρίζουμε. Σίγουρα διαθέτει όλα τα προσόντα να κάνει καριέρα στην Ενωση, μπορεί να αποδειχθεί «επιπέδου Γκατσίνοβιτς» κι ακόμα καλύτερος τα επόμενα χρόνια. Προφανώς, η Ενωση δεν είχε ανάγκη την απόκτηση χαφ για την εφετινή σεζόν, με ένα ματς κάθε εβδομάδα πλέον. Βρήκε μια θαυμάσια ευκαιρία, έδωσε ένα «γερό» ποσό, επένδυσε στο μέλλον. Ομως ποτέ δεν ξέρεις: ο καλός ο παίκτης, ο έτοιμος παίκτης, δεν χρειάζεται πάρα πολύ χρόνο για να προσαρμοστεί. Η ΑΕΚ αποφάσισε να μην πάρει ούτε δεξιό, ούτε αριστερό μπακ, ρίσκαρε εν μέρει. Ομως στα δικά μου μάτια παραμένει το φαβορί για το πρωτάθλημα. Οχι μόνο επειδή ο back to back τίτλος είναι αυτό που της απέμεινε μετά και τον αποκλεισμό στα πέναλτι από τον Αρη. Αλλά διότι φαίνεται – μετά το ποδοσφαιρικά άδικο νοκ άουτ της από το Europa League, να ξαναβρίσκει τη χαμένη της δίψα για τον εγχώριο τίτλο.

Στα play offs αυτή η δίψα θα ήταν δεδομένη λόγω ντέρμπι. Το ζήτημα ήταν αν η ΑΕΚ θα συνέχιζε να ξοδεύει «τζάμπα» βαθμούς όπως με την Κηφισιά, δις με τον Πανσερραϊκό και με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο. Της λείπει προσωρινά ο Αμραμπατ, θα της λείψει ο Σιμάνσκι, αλλά ο Πόνσε είναι ξανά εδώ και οι περισσότεροι απόντες επέστρεψαν. Καθοριστικό το ντέρμπι στην Τούμπα για να μην της ξεφύγει ο ΠΑΟΚ με +5 (έχει και το «Κλεάνθης Βικελίδης» στο φινάλε η ΑΕΚ), αλλά ό,τι και να γίνει, όλα θα κριθούν στα play offs, που θα είναι απρόβλεπτα όπως και πέρυσι.

Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε φορ. Μένει με Μπράντον, Σαμάτα, Τζίμα. Δεν πήρε στόπερ: μένει με Κετζιόρα, Κουλιεράκη, Εκόνγκ. Πήρε καλό δεξιό μπακ. Και συνεχίζει απτόητος, μια ασταμάτητη μηχανή παραγωγής φάσεων! Αν νικήσει την ΑΕΚ την Κυριακή, εξασφαλίζει και αναπαυτικό μαξιλαράκι που του παρέχει τη δυνατότητα να ρίξει μεγάλο βάρος και στους δυο ημιτελικούς με τον Παναθηναϊκό, χωρίς... ενδοιασμούς, κι ας έχει αμέσως μετά το ματς με τον Ολυμπιακό σε κατάμεστη Τούμπα. Τα play offs με δυο καρπούζια στη μασχάλη (αν έχει αποκλείσει τον Παναθηναϊκό θα ασχοληθεί εκ νέου με το Κύπελλο τον... Μάιο) είναι άλλη ιστορία. Πέρυσι δεν έδειξε πνευματικά έτοιμος. Δεν το πίστεψε ότι μπορεί να κάνει το τρομερό comeback, έμεινε πίσω. Εφέτος έχει αποκτήσει απίστευτο αέρα νικητή και ομάδα που δημιουργεί με τέτοια συχνότητα και τέτοια ποιότητα, είναι να την «φοβάσαι» κυρίως ανασταλτικά...

Ο Παναθηναϊκός πέρασε από τα μεγάλα κύματα και βγήκε στην ξαστεριά. Αν εκεί μπορεί να βρει και πορτοφόλι, θα το δούμε αρχικά στα πέντε ματς μέχρι το τέλος της regular season. Είναι σίγουρα ο πιο ενισχυμένος από τους τρεις λόγω Μπακασέτα (Ακαϊντίν και Βίτορ Ούγκο τον βοηθούν στο rotation, ο Λημνιός δεν έχει δείξει κάτι προσώρας, ο Ντραγκόφσκι ακόμα αξιολογείται), αλλά παραμένει και το μεγαλύτερο ερωτηματικό. Οχι μόνο για το αν ο Τερίμ θα βάλει περισσότερες σταθερές και θα αρχίσει να «μορφοποιεί» τον δικό του Παναθηναϊκό, αλλά και για το αν θα βελτιωθεί ανασταλτικά και για το πώς θα παρουσιαστεί με το δίδυμο Ιωαννίδη – Μπακασέτα που δεν έχουν παίξει ακόμα μαζί. Αν καταφέρει να αποκλείσει τον ΠΑΟΚ στους ημιτελικούς θα φορτιστεί με ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ενόψει play offs, εναντίον μιας ομάδας που δείχνει να του έχει πάρει τον αέρα, παρά τις δύο περυσινές νίκες στην Τούμπα με 2-1 σε regular season και play offs!

Oσο για τον Ολυμπιακό; Οπως σωστά έχει καταγραφεί από τους ρεπόρτερ της ομάδας, διαχρονικά οι «κακές» του σεζόν, είναι... πολύ κακές! Καλείται να ηρεμήσει, να αποδεχθεί τα σφάλματα και την ήττα του, ακόμα κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι λόγω διαιτησίας δεν είναι σήμερα στο +5 από τον ΠΑΟΚ, όπως διαβάσαμε σήμερα ότι ανέφερε ο Αλέξης Κούγιας στην καταγγελία του, στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Προφανώς αυτό δεν το πιστεύει ούτε ο πιο φανατικός οπαδός του, παρότι όντως ο Ολυμπιακός έχει αδικηθεί εφέτος διαιτητικά σε τρία παιχνίδια (και ασφαλώς δεν εννοούμε τη διακοπή του αγώνα με τον Παναθηναϊκό).

Σίγουρα δεν θα... διαλυθεί μέχρι το τέλος της σεζόν. Αν, μάλιστα, προκριθεί επί της Φερεντσβάρος, θα τη «γλυκάνει» τη σεζόν του και θα δώσει ανάσα και κίνητρα και στους παίκτες – παλιούς και νέους. Ομως ανεξάρτητα από την προσπάθεια στο Conference League, αποφασίζεις σε ποιους θα στηριχθείς για τη διαχείριση της ομάδας, τους δίνεις χρόνο και ακούς τις εισηγήσεις τους ως προς το θέμα προπονητή. Σίγουρα αρχίζεις από τώρα να ψάχνεις νέο κόουτς για την επόμενη σεζόν, αξιολογώντας με Κοβάσεβιτς – Καρεμπέ το υπάρχον ρόστερ μέχρι το Μάιο.

Προχωράς κοιτάζοντας μπροστά, αναλύοντας τα σφάλματα που έχεις κάνει και καταλήγοντας σε στέρεα συμπεράσματα ώστε μελλοντικά να αυξηθούν οι πιθανότητες για πιο κατάλληλο κόουτς από τους Μαρτίνες – Καρβαλιάλ. Οχι «καλύτερο», πιο «κατάλληλο»! Διότι η σπουδαία τριετία Μαρτίνς (και με τίτλους και με ωραίο ποδόσφαιρο) ή η συνεργασία με τον Ζόρζε Μέντες επουδενί πρέπει να συνεπάγονται για ένα club αυτού του βεληνεκούς τη συνεργασία με τεχνικούς μόνο από την Ιβηρική Χερσόνησο. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που βγάζουν πορτοκάλια.

Y.Γ. Θα είναι μεγάλη ήττα για το ελληνικό ποδόσφαιρο αν καταφέρει να «διώξει» τον Μιχάλη Μπούση, όπως ήττες ήταν η αποχώρηση του Γιάννη Βαρδινογιάννη, των «πολυμετοχικών» της ομάδας Νικολαϊδη, του Κωνσταντίνου Τσακίρη, του Ευάγγελου Μυτιληναίου, του μακαρίτη Δημήτρη Κοντομηνά, του Κώστα Πηλαδάκη, όπως ήττα θα ήταν πέρυσι η αποχώρηση του Φώτη Κωστούλα στον Παναιτωλικό. Χωρίς αυτό, βεβαίως να συνεπάγεται ότι δεν είχαν κάνει αμέτρητα λάθη στις ομάδες τους. Ηταν όλοι, όπως και ο Μπούσης, άνθρωποι που δεν ενεπλάκησαν στο ποδόσφαιρο για λαμογιές και φράγκα. Μακάρι για τον ΟΦΗ να ηρεμήσουν τα πνεύματα, να συγκεντρωθούν στο πώς θα αποφευχθεί ο υποβιβασμός (διότι αυτός ο «στόχος» προέκυψε αίφνης στην ομάδα) και με καθαρό μυαλό να τα ξαναβάλουν κάτω από την αρχή του χρόνου.