ΠΑΟΚ: Δεν έχασε τίποτα, μπορεί να χάσει τα πάντα…

Μέχρι πριν από μόλις μια εβδομάδα ο ΠΑΟΚ ήταν η μοναδική από τις ομάδες της πρώτης τετράδας που έπειθε ότι μπορεί να κερδίσει τους πάντες. Είχε χτίσει ένα καλό σερί. Είχε τα περισσότερα γκολ στο ενεργητικό της. Εχει τα λιγότερα γκολ παθητικό σ’ αυτό το διάστημα. Είχε, ως εκ τούτου, το καλύτερο «συν πλην». Είχε τους αριθμούς.

Ο ΠΑΟΚ μέχρι πριν από την τριπλή μονομαχία με τους τρεις της πρωτεύουσας (ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό), είχε τον αέρα. Είχε το μομέντουμ. Είχε την πείνα και τη δίψα. Μέχρι τώρα δεν έχει χάσει τίποτα. Είναι στη 2η θέση μαζί με τον Παναθηναϊκό και στο -1 από την ΑΕΚ. Είναι στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας και στους «16» του Europa Conference League. Η βαριά ήττα από τους «ερυθρόλευκους» μοιάζει η στιγμή που μπορεί να τα χάσει. Ολα. Μονομιάς. Μέσα σε μια νύχτα. Γίνεται. Ειδικά, αν την Τετάρτη στη Λεωφόρο δεν προκριθεί στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας.

Ο Λουτσέσκου αμέσως μετά το τέλος του αγώνα και με την Τούμπα να ζητάει την πρόκριση επί του Παναθηναϊκού μίλησε για αφέλεια. Έχω την αίσθηση ότι, με όλα τα καλά που έχει δείξει μέχρι τώρα με τη δουλειά του, ήταν πολύ σοφτ. Γιατί, με το ταξίδι από το καλοκαίρι σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις, εκείνο που δεν είχε δοκιμαστεί ήταν το μέταλλό τους. Αυτό δοκιμάζεται ύστερα από στραπάτσα, π.χ. σαν το αποψινό. Ο Ολυμπιακός του Μπεντιλίμπαρ, πολύ απλά, ήρθε στη Θεσσαλονίκη με το φόβο μην μείνει στο -10 από την κορυφή, αλλά με κυνισμό έριξε τους «ασπρόμαυρους» από το ροζ σύννεφο.

Και το κυριότερο; Η ήττα (του ΠΑΟΚ) σήμερα δεν ήταν μονάχα τρεις πόντοι (διαφορά) που έγιναν τέσσερις από τους «ερυθρόλευκους», όπως και ο πιθανός αποκλεισμός (με το 0-1 της Τούμπας) θα είναι κυρίως αφορμή για να μπουν στη διαδικασία των δεύτερων σκέψεων. Συνεπώς και στο τριπάκι της ανασφάλειας εν όψει της συνέχειας. Των play-offs.

Η καλύτερη επένδυση που θα έχουν να κάνουν οι αντίπαλοι του, θα είναι στις φοβίες των «ασπρόμαυρων», που έχασαν την αύρα τους και την αυτοπεποίθησή τους. Δίχως καύσιμο, δίχως συγκέντρωση. Με αφυδατωμένη επιθυμία. Με παιγνίδι, ατάκτως ερριμμένο.

Ο ΠΑΟΚ δεν χρειάζεται άναρθρες κραυγές, όταν η πιθανή αιτία του άσχημου σερί κραυγάζει μπρος στα μάτια μας. Ξεκάθαρο ζήτημα πνευματικής προετοιμασίας. Και αντοχών. Πάσης φύσεων φυσικών, ψυχικών, νοητικών αντοχών.

Αίφνης, οι επιτυχημένοι μπήκαν στο μικροσκόπιο εξετάσεων. Θα κληθούν το βράδυ της Τετάρτης (21/2) στη Λεωφόρο να επιβεβαιώσουν όσα έχουν αποδείξει. Για κάποιον λόγο, ο δεύτερος ημιτελικός έγινε must win για τον ΠΑΟΚ. Σε φάση και σε συνθήκες όπου, όπως λέει και το κλισέ στο οποίο ο Λουτσέσκου προσέφυγε, «δεν γίνεται να πετάξουμε την προσπάθεια και ότι έχουμε κάνει έως τώρα». Οι προ μίας εβδομάδας ήρωες, μονομιάς μπήκαν στο στόχαστρο Και λοιπόν; Να τους την πέσουμε, επειδή μοιάζουν να είναι γήινοι; Με πολλές, εννοείται, αδυναμίες.

Ας είμαστε υπομονετικοί. Αυτή την στιγμή, το ξαναλέω, ο ΠΑΟΚ δεν έχει χάσει τίποτα. Όμως, κινδυνεύει να χάσει πολλά, αν όχι τα πάντα…

ΥΓ: Ασφαλώς και υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έγιναν σωστά απόψε από τους παίκτες του Λουτσέσκου. Πχ. ο Μεϊτέ έχασε κατά κράτος όλες τις μονομαχίες στη μεσαία γραμμή, ο Κοτάρσκι κάνει λάθος στη φάση του 0-1, το ίδιο και ολόκληρη η δεξιά πλευρά που απλώς έμεινε κολλημένη να κοιτάζει τον Ποντένσε να κουβαλάει την μπάλα ανενόχλητος και ανεμπόδιστος στη φάση του 1-2. Εκεί που μίλησε (και) η τεράστια κλάση του Πορτογάλου.

Για ένα ακόμα ματς ο «Δικέφαλος» δεν πήρε τίποτα από τον Σαμάτα, έναν τσαμπουκά με τον Πασχαλάκη πήρε όλο κι όλο από τον κακό, επίσης, Μπράντον. Κοινώς, δεν πήρε τίποτα για ένα ακόμα μεγάλο παιχνίδι από τα φορ του, την ώρα που ο Ολυμπιακός πήρε τρία στα τέσσερα γκολ από τους επιθετικούς του. Ο ΠΑΟΚ όσο έρχονται τα μεγάλα ματς θα πληρώνει την καλοκαιρινή αστοχία του στη μεταγραφή του Σαμάτα, ότι κι αν πιστεύει ο Λουτσέσκου για την προσφορά του Τανζανού επιθετικού στα υπόλοιπα κομμάτια ενός αγώνα.

ΥΓ1: Η διαιτησία του Γερμανού Κρίστιαν Ντίγκερτ ήταν από τις καλύτερες που έχουν γίνει στη φετινή Super League. Ο,τι κι αν λέει ο Ολυμπιακός για τη φάση του 1-1 και ό,τι κι αν λένε στον ΠΑΟΚ για τη φάση του 0-1. Αυτά για όσους βλέπουν δίχως οπαδικά γυαλιά.

Στα θετικά της βραδιάς η ωριμότητα της «ασπρόμαυρης» κερκίδας. Δεν ξέρω αν επαιξαν ρόλο που δεν το πολύ πιστεύω, τα νέα μέτρα ή ακόμα υάρχει αυτή η εκτίμηση προς την ομάδα, τον προπονητή για τη μέχρι τώρα πορεία της σε τρεις διοργανώσεις. Για πρώτη φορά, η Τούμπα δεν «τσίμπησε», ειδικά σε μια βραδιά που ο αντίπαλος είναι ανώτερος, πετυχαίνει τέσσερα γκολ και πανηγυρίζει μπροστά στα μάτια σου. Το αυτονόητο με άλλα λόγια.