ΠΑΟΚ: Μεγάλη ομάδα, τεράστια εμφάνιση με νίκη, μπαλάρα και προοπτική
Αλήθεια είναι ότι αυτόν τον αγώνα θα τον θυμόμαστε για χρόνια. ΠΑΟΚ είσαι και αυτό τα «λέει» όλα για το τελικό συναίσθημα και το πώς μπορείς να σταθείς «όρθιος» για να εξηγήσεις, να αναλύσεις και να συνεχίσεις. Πάμε να το επιχειρήσουμε…
Όλοι όσοι είναι κοντά και νιώθουν από ΠΑΟΚ ήξεραν τι θα δουν σε επίπεδο εμφάνισης και αντίδρασης. Κι εγώ ήμουν πολύ βέβαιος για την εικόνα, την κυριαρχία του Δικεφάλου και την πιθανή νίκη-πρόκριση κάτι που φάνηκε και στο περασμένο κείμενο. Είναι μερικά κείμενα όπου παρά το ότι -γενικά- είμαι μετρημένος, δεν φοβάμαι να σηκώσω τον πήχη με το ενδεχόμενο της αποτυχίας. Έτσι έγινε και τώρα…
Απόλυτη κυριαρχία ενός καταπληκτικού ΠΑΟΚ
Παρολ’ αυτά πρέπει να τονίσουμε ότι τέτοια ΑΠΟΛΥΤΗ κυριαρχία, τέτοια μεγαλειώδη εμφάνιση, τόσο σπουδαία προσπάθεια και εξαιρετικό ποδόσφαιρο σε έναν εκτός έδρας τελικό, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν την περίμενε ίσως και ο ίδιος ο Λουτσέσκου! Ένας ΠΑΟΚ σταθερός, συνεπής, πολύ οργανωμένος, αποφασιστικός, διαμόρφωσε μία εικόνα αγώνα ομάδας υψηλού επιπέδου απέναντι σε έναν αδύναμο και πλήρως υποταγμένο αντίπαλο, που δεν είχε ούτε τον τρόπο να σκεφτεί πώς θα απειλήσει σε ένα τόσο σημαντικό ματς.
Όπως από χθες έγραφα ο ΠΑΟΚ έπρεπε πρώτα από όλα να συνειδητοποιήσει ότι μπαίνει στο ματς και χάνει με 1-0 (με ότι αυτό σημαίνει πνευματικά) και επιπροσθέτως να βρει την ταυτότητά του παίζοντας κυριαρχικά. Τα έκανε και τα δύο σε μέγιστο βαθμό, παρά το ότι στο 3΄ έχασε έναν από τους παίκτες (Μιχαηλίδη) που χρησιμοποιήθηκαν ακριβώς για να βρει η ομάδα την κυριαρχική της ταυτότητα. Σε ΟΛΟ το ματς ΜΟΝΟ ο ΠΑΟΚ μπορούσε και δημιουργούσε ευκαιρίες. Ομάδα με κατοχή πάνω από 65% που κυκλοφορούσε πολύ πιο ποιοτικά την μπάλα και είτε σε σετ παιχνίδι, είτε από στημένα, είτε στις μεταβάσεις μπορούσε να φτιάχνει ευκαιρίες όπως αυτές του Σβααμπ (2), του Κωνσταντέλια (2), του Μπράντον, του Οζντόεφ, πέρα από τα δύο γκολ. Ο ΠΑΟΚ είχε την κατοχή, τον έλεγχο, ο ΠΑΟΚ τις τελικές, ένα σύνολο που επί 130-135 περίπου αγωνιστικά λεπτά, δεν άφηνε στον γηπεδούχο αντίπαλο ούτε να σκεφτεί πώς είναι να απειλείς…
Για να μην πλατειάζω: Αποδείχθηκε με τον πλέον σκληρό και κυνικό τρόπο ότι ο ΠΑΟΚ μπορούσε να απειληθεί και να δεχθεί φάσεις από αυτόν τον Παναθηναϊκό, μόνο αν κάποιος παίκτης του κινδύνευε σοβαρά και έπρεπε να βγει σε διάστημα που δεν υπήρχαν άλλες αλλαγές! Είναι απίστευτο και πέρα για πέρα αληθινό ότι ΜΟΝΟ αφού χτύπησε σοβαρά ο Μπάμπα, η ομάδα του Παναθηναϊκού κατάφερε και απείλησε με γιόμες σε αγώνα 11 εναντίον δέκα σοκαρισμένων παικτών. (Εννοείται ότι έπρεπε να ισχύσει ο κανονισμός της αλλαγής μετά από διάσειση όπως από το 2020 συζητήθηκε στην Αγγλία λόγω του τραυματισμού του Ραούλ Χιμένεθ. Δεν είναι δυνατόν μία τέτοια στιγμή να καθορίζει ένα παιχνίδι και ένα θεσμό. Αλλά… ποδόσφαιρο και τώρα καθίστε να διαβάζετε… βαθυστόχαστες αναλύσεις).
Οι δέκα του ΠΑΟΚ που ΑΝ ο Ντεσπόντοφ στο 120' + 6' πήγαινε στο σημαιάκι και κέρδιζε το κόρνερ ΑΝΤΙ να γίνει πάνω του η καραμπόλα, θα έκλειναν το ματς εκεί παίζοντας πασούλες… Αντ' αυτού, ο ΠΑΟΚ έπρεπε για κάποιο λόγο να υποστεί αυτό το σοκ όπως ΑΚΡΙΒΩΣ και στο πρωτάθλημα στο ίδιο γήπεδο και στην τελευταία γιόμα του αντιπάλου. Και φυσικά… επειδή ΠΑΟΚ είσαι, να δεχθεί για 100η φορά, γκολ από πρώην δικό του παίκτη!
Αμπαλοσύνη - μικροψυχία
Μετά από όλα τα παραπάνω που μόνο αυτό το ΑΤΙΜΟ το άθλημα μπορεί να «προσφέρει» θα πρέπει να υποστούμε όλους τους άμπαλους που θα κάνουν… βαθιά ποδοσφαιρική ανάλυση για να δικαιολογήσουν τακτικά την πρόκριση του Παναθηναϊκού, όλα τα ηρωικά… παιδικά σχόλια για την έδρα και τον ρόλο που έπαιξε, τις κλασσικές αστειότητες… «όλοι σας και όλοι μας» και πάνω από όλα την απανθρωπιά και τη μικροψυχία όλων των άρρωστων ψυχικά ανθρώπων που από χθες το βράδυ εύχονται τα χειρότερα για τη ζωή του ποδοσφαιριστή Σαμάτα, είτε στα δικά του σόσιαλ, είτε όπου αλλού ανώνυμα μπορούν να βγάζουν τον κομπλεξισμό τους. Τι άλλο; Μετά από αυτό το πράγμα που μας επεφύλασσε το ποδόσφαιρο, μετά το σοκ του Μπάμπα που έπαιξε ρόλο στο να αλλάξει και η εικόνα του αγώνα, ποιος λογικό μυαλό θα μείνει στον Σαμάτα ώς βασική αιτία του αποκλεισμού για τον ΠΑΟΚ; Μόνο (ίσως) κάτι πιτσιρικάδες στο διαδίκτυο, από αυτούς που μεγαλώνουν με τη μανία της βίας και της ανθρωποφαγίας που τους έχει γίνει ιδανικό και τους αρρωσταίνει το μυαλό και την καθημερινότητα, κάνοντάς τους ακόμη πιο δυστυχισμένους. Είναι από αυτούς που – και καλά- μερικές φορές λένε… «παίξε καλά και χάσε», ή «παίξε με πάθος και εγώ θα σε χειροκροτήσω» ή… από εκείνους που φωνάζουν… «ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα κι εμείς μαζί για μία ζωή, μόνο όμως αν η ομάδα κερδίζει και φέρνει χαρές»…
Αμεση αντίδραση οπαδών
Τον ΠΑΟΚ λοιπόν και τον υγιή ΠΑΟΚτσή τον εκφράζει η θέση των Οργανωμένων: «Συνεχίζουμε να αγαπάμε ακόμα περισσότερο τα 4 γράμματα που καθορίζουν ολόκληρη την ύπαρξη μας… Ο σημερινός Π.Α.Ο.Κ. ήταν μια ομάδα βγαλμένη από τα όνειρα μας. Εμείς από πλευρά μας δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την ομάδα και τον προπονητή ακόμα πιο λυσσαλέα και καλούμε τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ. σε εγρήγορση γιατί τώρα είναι η στιγμή που η ομάδα μας έχει πραγματικά ανάγκη…».
Όλοι οι άλλοι που έμαθαν ή «πουλάνε» την εσωστρέφεια μπορούν να ασχολούνται με τον Σαμάτα και το τι θα συνέβαινε αν έμπαινε άλλη ενδεκάδα στο πρώτο ματς, που… τελικά μπήκε με τον Ολυμπιακό και «έφαγε» τέσσερα. Λες και αν έπαιζαν οι άλλοι υπήρχε εγγυημένο αποτέλεσμα; Χθες στη Λεωφόρο ποιοι έπαιξαν μπαλάρα; Οι βασικοί ή οι αναπληρωματικοί; Που να καταλάβουν όμως ότι αν σε όλα τα ντέρμπι έπαιζαν οι ίδιοι και οι ίδιοι ο ΠΑΟΚ δεν θα έπαιζε τέτοια μπαλάρα χθες στο κρίσιμο ματς της Λεωφόρου. Αλλά… ό τι καταλαβαίνει ο καθένας. Εδώ πρέπει να υποστούμε τους οπαδούς της νίκης και του εαυτούς τους, να θυμούνται μετά από τέτοιο ματς ότι… «τα λέγαμε εμείς για τον Σαμάτα»! Ο οποίος είναι κακός, είναι ανεπαρκής, έχει ισοπεδωθεί ψυχολογικά, αλλά δεν είναι το κύριο θέμα και λόγος του αποκλεισμού.
Για να το κλείσουμε και πέρα από τα πέναλτι όπου ευστόχησαν τα… αουτσάιντερ και δεν τα κατάφεραν οι πιο έμπειροι-ποιοτικοί (αν ο Μάρκος Αντόνιο εκτελούσε νωρίτερα μάλλον ο ΠΑΟΚ θα περνούσε σε άλλη μία θεωρία), η ομάδα του Λουτσέσκου έκανε ένα φοβερό παιχνίδι και κυριάρχησε απέναντι στον αντίπαλο. Ο ΠΑΟΚ έχασε μία πρόκριση επειδή το ποδόσφαιρο είναι τέτοιο που επιτρέπει και στον χειρότερο να πανηγυρίζει, ΑΛΛΑ η εικόνα, η προσπάθεια, η νοοτροπία και η κυριαρχία έδειξε σε όλους και κυρίως στα ασπρόμαυρα αποδυτήρια ότι αυτό το σύνολο έχει τεράστια δυναμική και ικανότητα εντός, εκτός, σε μεγάλα, σε μικρά, σε ελληνικά και ευρωπαϊκά γήπεδα. Ομαδάρα σε όλα!
Κατά τα άλλα όποιος νορμάλ και υγιής ΠΑΟΚτσής έχει ζήσει το Μόναχο και τα πέναλτι με τη Μπάγερν, όποιος έζησε τη Ναντ με την πάσα του Φασούλα, την Αθήνα με τον Ραγκάτσι, το τρίποντο του Γιαννάκη, την κλοπή με το γκολ Βαρέλα που μέτρησε και ακυρώθηκε χωρίς VAR, μετά το χθεσινό απλά… θα αγαπήσει πολύ-πολύ-πολύ περισσότερο τα τέσσερα γράμματα.
Γιατί πολύ απλά… «αδιαφορώ για ότι και αν λένε γιατί δεν ξέρουν το πώς νιώθουμε για σένα».
* Ήταν απόλυτα βέβαιο ότι τα ανεφάρμοστα και ανεδαφικά μέτρα της Πολιτείας και οι υπερεξουσίες στη ΔΕΑΒ θα προκαλούσαν τεράστιο θέμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τόσο βέβαιο όσο και ότι ο ΠΑΟΚ θα ήταν ο πρώτος που θα τιμωρούνταν από έκθεση ανεκπαίδευτου οπαδού άλλης ομάδας! Το ζήσαμε κι αυτό και από εδώ και πέρα καλά ξεμπερδέματα στα ελληνικά και όχι μόνο δικαστήρια.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
