Το άστρο του Μανού έδωσε λάμψη στον Άρη

Οι θεωρητικές προσεγγίσεις αντικαταστάθηκαν από απτές αποδείξεις και πλέον, οι λεγόμενοι opinion makers, δεν χρειάζεται να αναλωθούν σε αμπελοφιλοσοφίες καθότι υπάρχει ο αδιάψευστος μάρτυρας: η εικόνα. Σαν αυτή του Μανού Γκαρθία χθες το βραδάκι στο «Κλ. Βικελίδης», αυτουνού του κοντοπίθαρου ο οποίος διάβασε υπέροχα τη διπλή άμυνα ζώνης και πήρε ένα τρυπάνι ίσα με μπόι του. Πριν αρχίσει τις κάθετες κινήσεις προκαλώντας πανικό και γκρέμισμα των γραμμών, πράγματι ο Άρης ήταν αργός και βραχυκυκλωμένος. Οι πτέρυγες δεν λειτούργησαν καλά, ο Λορέν Μορόν έκανε μετρημένες κινήσεις και ο Βόλος πήγαινε το παιχνίδι έτσι όπως ακριβώς ήθελε. Δεν έδωσε ευκαιρίες για πολλές ευκαιρίες και δεν στεναχωριόταν ιδιαιτέρως με την ευκολία με την οποία ο Άρης έφτανε στην περιοχή του αρκεί να μην υπήρχε δράση εντός αυτής. Κι εκεί εμφανίστηκε ο 26χρονος Ισπανός ο οποίος εξελίχθηκε σε παίκτης κλειδί. Διάλυση των γραμμών, δημιουργία και τελικώς με τη δεύτερη ο Λορέν Μορόν βρήκε το 1-0 – που πράγματι «τελείωσε» το παιχνίδι, όπως είπε και ο ευγενέστατος Χρήστος Κόντης – έπειτα από τη χαμένη ευκαιρία της χρονιάς.

Μετά από αυτή ο Ισπανός φορ χαμογέλασε από αμηχανία. Έπειτα από το γκολ, αυτός που ξεκαρδίστηκε ήταν ο Μανού γιατί το αριστοτεχνικό τακουνάκι (πάνω στην κίνηση, παρακαλώ) έπιασε, ο Κόβακς νικήθηκε και η δουλειά έγινε. Περισσότερο από τύχη ο Βόλος κρατήθηκε στο παιχνίδι μέχρι τα τελειώματά του, έως ότου δηλαδή έρθει το «τσίμπημα» του Καρίμ Ανσαριφάρντ. Σα να έγραψε το σενάριο ο ίδιος ο Άκης Μάντζιος καθότι αν το έκανε, σίγουρα θα έβαζε ένα γκολ και στον Ιρανό για να αισθανθεί καλύτερα. Ξέρω ότι οι αριθμοί έχουν μικρή σημασία στο ποδόσφαιρο αλλά λίγο πριν το 60’ οι τελικές προσπάθειες ήταν 12-0. Και να φανταστεί κανείς ότι ο «βομβαρδισμός» των χαμένων ευκαιριών ήρθε μετά από εκείνο το λεπτό. Το ότι δεν μπήκε το δεύτερο γκολ μέχρι το 70’-75’ ήταν καθαρά συμπτωματικό.

Κι έτσι ο Άρης παραμένει αήττητος στους πέντε τελευταίους αγώνες – τόσες είναι και οι σερί νίκες του απέναντι στον Βόλο και μάλιστα με clean sheet’s που λένε και οι Άγγλοι – έχοντας μαζέψει έντεκα βαθμούς (οι οποίοι τον εδραίωσαν στην 5η θέση), λίγο πριν βουτήξει στα βαθιά με τους Παναθηναϊκό (εκτός) και ΑΕΚ (εντός), μα πάνω απ’ όλα τον δεύτερο ημιτελικό αγώνα με τον Παναιτωλικό στο Κύπελλο Ελλάδας. Εκεί είναι το μυαλό όλων, αυτό φαίνεται και από τις δημόσιες τοποθετήσεις τους.
Κι έτσι (ξανά), επιβεβαιώθηκε ο Άκης Μάντζιος ο οποίος γκρίνιαζε για τις συνέπειες των τραυματισμών μα τώρα βλέπει τη δικαίωσή του. Γιατί είναι φανερή η επίδραση του Μανού Γκαρθία στο παιχνίδι της ομάδας του. Δεν ήταν μόνο το χθεσινό όπου για ένα ημίχρονο κουβάλησε την ομάδα στις πλάτες του αναλαμβάνοντας όλη την ευθύνη της δημιουργίας, αλλά το ξεχωριστό και απρόσμενο που μπορεί να «βγάλει» σε μια ανύποπτη φάση εκθέτοντας την αντίπαλη άμυνα. Χθες, από το 25’ έως και το 45’, το έκανε τέσσερις φορές ασχέτως του ότι στη μία κατέληξε η μπάλα στα δίχτυα. Αν τα άκρα λειτουργούσαν καλύτερα οι κινήσεις του θα είχαν αποκτήσει μεγαλύτερη αξία.

Λίγο πιο δίπλα γράφεται το όνομα του Φραν Βέλεθ ο οποίος από σταθερός σέντερ μπακ απέκτησε τον ρόλο του πολυεργαλείου. Η τοποθέτησή του στο «6» είχε ένα καλό κι ένα κακό. «Καθάρισε» όλες τις φάσεις στον χώρο ευθύνης του κι όταν έβαζε πίεση στον Τρουιγέ, στον ΝτεΚαμπς ή σε οποιονδήποτε άλλο παίκτη του άξονα του Βόλου, του έπαιρνε και την μπάλα. Το κακό ήταν η έλλειψη ταχύτητας καθότι ο άνθρωπος είναι στόπερ. Υποψιάζομαι, ωστόσο, ότι ο Μάντζιος ήθελε να στείλει μήνυμα σε δύο παραλήπτες. Στον Ζαν Ζουλ αλλά και στον Μπίργκερ Βερστράτε. Ο πρώτος έλειπε κοντά ενάμιση μήνα και χθες πήρε ένα 15λεπτο συμμετοχής. Δηλαδή, να πιέσει περισσότερο τον εαυτό του αν θέλει να είναι στην 11αδα αυτής της ομάδας. Ο δεύτερος μέτρησε διαδοχικά μέτρια (έως άσχημα) παιχνίδια. Αν λοιπόν, αμφότεροι, δεν βελτιωθούν, τότε… Βέλεθ, ο οποίος ταιριάζει περισσότερο σε παιχνίδια σαν τα δύο που ακολουθούν παρά σε αυτά σαν το χθεσινό.