Ολυμπιακός: Είναι καλό πλέον το φεγγάρι! Και βγαίνει και το CAS…

Αντί προλόγου: Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της επιτυχίας της Κ19 του Ολυμπιακού. Ο σκόρερ του 0-1 χθες της Λανς, ο 19χρονος Σισουμά, έχει ήδη έξι συμμετοχές ως αλλαγή στη φετινή σεζόν στην πρώτη ομάδα της…

Για όποιον δεν το έχει προσέξει: είναι ακριβώς τρεις εβδομάδες τώρα, που το φεγγάρι έχει γυρίσει για τον Ολυμπιακό! Άλλαξε! Είναι καλό πλέον το φεγγάρι!

Τρεις εβδομάδες, από τις 7 του Φλεβάρη, έως σήμερα 29 Φλεβάρη, μέσα στις οποίες ο Ολυμπιακός αφενός μεν προκρίθηκε στους 16 του Κόνφερενς Λιγκ αποκλείοντας τη Φέρεντσβαρος με δύο νίκες (1-0), αφετέρου δε έκανε τέσσερις σερί νίκες στο πρωτάθλημα (τεσσάρα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, τεσσάρα με τον ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη και ανατροπές με Αστέρα Τρίπολης εντός έδρας και Παναιτωλικό εκτός έδρας), μειώνοντας τη διαφορά του από τους ανταγωνιστές του στο -5 από την ΑΕΚ, -4 από τον ΠΑΟΚ και -2 από τον ΠΑΟ, από εκεί που ήταν -7, -9 και -6 αντίστοιχα! Και για κερασάκι στην τούρτα, η Κ19 πέρασε στους «8» του Γιουθ Λιγκ της ΟΥΕΦΑ ξεπερνώντας (και δη στα πέναλτι) τα εμπόδια της Ίντερ Μιλάνου και της γαλλικής Λανς!!!

Και έρχεται (σήμερα η, αύριο) κι η απόφαση του CAS, ε; Με τον Ολυμπιακό να μπορεί να είναι μόνο κερδισμένος! Αν απορριφθεί η προσφυγή του, «τι είχε, τι έχασε». Αν όμως πάρει πίσω τον ένα βαθμό η, διαταχθεί η συνέχιση του αγώνα από το 49^ο λεπτό, μπορεί να είναι κερδισμένος. Στην πρώτη περίπτωση με ένα βαθμό και στη δεύτερη με ενδεχόμενους τρεις!

• Ολυμπιακός: Σε 2 ματς Πρωταθλήματος με Αστέρα και Παναιτωλικό τα γκολ του είναι από το 70' έως το 87'! (vids)

Η ουσία είναι μία: ο Ολυμπιακός πρέπει να επενδύσει σε αυτό το καλό φεγγάρι το οποίο διανύει εδώ και τρεις εβδομάδες. Και να κοιτάξει να το διατηρήσει…καλό και για τις επόμενες τρεις εβδομάδες, στις οποίες θα κριθούν επίσης πολλά, ακόμη πιο σοβαρά: η πρόκριση στους «8» του Κόνφερενς Λιγκ και το ξεκίνημα στα πλέι οφς του πρωταθλήματος, εκεί που πέρυσι από την 2^η μόλις αγωνιστική, με την γκέλα του (2-2) με τον Άρη στο Καραϊσκάκη έχασε πολύτιμο έδαφος βαθμολογικά και κυρίως την ψυχολογία για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο από την 3^η θέση.

Και πώς μπορεί να κρατήσει το καλό φεγγάρι; Μα με ένα τρόπο: focus στις νίκες. Ιδανικά με καλές εμφανίσεις, όπως με τους Ούγγρους, τον ΠΑΟΚ και τον ΟΦΗ, αλλά όπως κι αν έχει με νίκες, έστω με όχι καλές εμφανίσεις, όπως συνέβη με την Τρίπολη και χθες στο Αγρίνιο. Οι νίκες, όπως κι αν έρχονται, είναι πάντα οξυγόνο για τη μεγάλη ομάδα. Βεβαίως, δεν μπορεί να έρχονται πάντα οριακά, όμως ακόμη κι έτσι, φτιάχνουν ψυχολογία, χτίζουν χαρακτήρα για τη συνέχεια.

Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να έρχονται συνεχώς νίκες με συνεχείς μέτριες εμφανίσεις, αλλά η πίεση που δέχθηκε, λογικά κι αναπόφευκτα, η ομάδα από το νέο προπονητή για να ανταπεξέλθει στη διαβολοβδομάδα με τα τρία παιχνίδια Πέμπτη (Φέρεντσβαρος εδώ), Κυριακή (ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκη) και Πέμπτη (Φέρεντσβαρος Βουδαπέστη), ήταν μεγάλη. Και ναι μεν η ομάδα ανταποκρίθηκε, και δη άριστα, στην πίεση του Μεντιλίμπαρ, όμως είχε αναπόφευκτη φθορά, σωματική και πνευματική, όπως αυτή αποτυπώθηκε στα δύο αμέσως επόμενα παιχνίδια, που ήταν θεωρητικά πιο εύκολα, με Αστέρα και Παναιτωλικό, όμως εξελίχθηκαν σε πιο δύσκολα, καθώς οι μπαταρίες των βασικών είχαν σοβαρές απώλειες, οι δε θεωρούμενοι ως αναπληρωματικοί αποδείχθηκε ότι δεν ήταν τόσο απλό να ενταχθούν…αναίμακτα στην ομάδα-κι ίσως δεν έχουν και την ίδια ποιότητα.

Ο Μεντιλίμπαρ το είχε αντιληφθεί από την αρχή ότι αυτό το πρόγραμμα των 11 αγώνων σε 35 ημέρες δεν θα μπορούσε να βγει αλλιώς παρά μόνο με εκτεταμένο ροτέϊσον και ακριβώς αυτό έκανε, και δη σε βαθμό που δεν πάει παραπάνω! Σε μόλις πέντε παιχνίδια έχει χρησιμοποιήσει σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας 22 παίκτες!!! Και αλλαγή άλλους τρεις (Γιόβετιτς, Ζέλσον, Ελ Αραμπί). Δηλαδή από ολόκληρο το ρόστερ των 28 παικτών, δεν έχει βάλει μόνο τον Άμπι και τους γκολκίπερ (Τζολάκη, Παπαδούδη)!

Κι όταν μιλάμε για ένα προπονητή που έκλεισε στις 8 Φλεβάρη, επομένη της νίκης της Κ19 επί της Ίντερ, απ΄όπου ξεκίνησε το καλό φεγγάρι για τον Ολυμπιακό, είμαστε υποχρεωμένοι να κατανοήσουμε ότι πρέπει μέσα σε χρόνο ρεκόρ να νικάει συνεχώς και παράλληλα να μαθαίνει τους παίκτες και να κάνει ροτέισον. Δεν είναι όλα τόσο απλά. Και λάθη θα κάνει, όπως παραδέχθηκε ευθέως και με ειλικρίνεια για την ενδεκάδα που κατέβασε με τον Αστέρα και πειράματα θα κάνει και ερωτηματικά θα δημιουργήσει.

Για παράδειγμα, όλοι είπαμε χθες, και λογικά το είπαμε, «καλά έκανε και δεν ξεκίνησε τους Φορτούνη, Όρτα και Ρόντινεϊ, αλλά γιατί δεν τους είχε στον πάγκο, ώστε να μπουν να βοηθήσουν άμα χρειαστεί, όπως είχαν μπει και βοήθησαν, κάνοντας τη διαφορά οι Ποντένσε, Ελ Κααμπί και Τσικίνιο με τον Αστέρα». Μόνο που ο Φορτούνης κι ο Ρόντινεϊ είχαν ενοχλήσεις μετά το ματς με την Τρίπολη. Και έχοντας ακόμη πολύ βουνό η ομάδα, ο προπονητής δεν θέλησε να ρισκάρει και επέλεξε να τους προφυλάξει. Κι άφησε και τον Όρτα σπίτι του στην Αθήνα, για να ξεκουραστεί κι αυτός, επιλέγοντας να παίξει 4-4-2, με τον Μασούρα δεύτερο φορ, έχοντας και την εναλλακτική του Γιόβετιτς, τον οποίο κι έβαλε αλλαγή, με τον Σέρβο να κάνει ξανά καλή δουλειά-και να είναι και…τσαμπουκαλεμένος!

Από εκεί και πέρα, δεν έχει νόημα να ωραιοποιήσουμε την εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο-ήταν σε πιο κάτω επίπεδο κι από την όχι καλή με τον Αστέρα. Με κύριο χαρακτηριστικό την τεράστια έλλειψη δημιουργίας κλασικών ευκαιριών για γκολ. Σε 180 λεπτά οι «ερυθρόλευκοι» έβαλαν ένα γκολ από πέναλτι που ήταν λάθος αμυντικού κι όχι πάνω σε ευκαιρία, ένα τυχερό αυτογκόλ, ένα γκολ από λάθη των στόπερ κι ένα μόνο γκολ από καθαρή ευκαιρία, το δεύτερο με τον Αστέρα. Η δε μοναδική άλλη καθαρή ευκαιρία για γκολ στα 180 λεπτά ήταν μία του Ρόντινεϊ.

Είχε μεγάλο θέμα ο Ολυμπιακός να ανοίξει τις αντίπαλες πολυπρόσωπες άμυνες, ακριβώς στα πρώτα τέτοιου είδους παιχνίδια του Μεντιλίμπαρ, αφού τα πρώτα (ευρωπαϊκά και ντέρμπι) ήταν εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα. Για να σπάσεις τέτοιες άμυνες πρέπει να παίξεις γρήγορα και συνδυαστικά, κάτι που χρειάζεται φρέσκα πόδια και χημεία-που δεν υπάρχουν. Η, έστω να εκμεταλλευθείς τις στημένες φάσεις-οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν 20 (!) κόρνερ στα δύο ματς, με μηδενικό ποσοστό παραγωγής ευκαιριών…

Και κάτι ακόμη: το ποδόσφαιρο καμιά φορά σου επιστρέφει πράγματα που σου χρωστάει. Και του Ολυμπιακού του χρωστούσε στο φετινό πρωτάθλημα. Από την ισοπαλία του στο Περιστέρι με το δοκάρι του Ρέτσου και τη μεγάλη ευκαιρία του Ποντένσε στο τέλος…Από την ισοπαλία του στο Βόλο, όπου κατακρεουργήθηκε διαιτητικά…Από την ήττα του στη Λαμία με το πέναλτι του Φορτούνη στο δοκάρι…Ίσως λοιπόν του τα έδωσε πίσω του Ολυμπιακού το ποδόσφαιρο, στα παιχνίδια με τον Αστέρα και τον Παναιτωλικό! Άντε και με το Βόλο, θα έλεγα εγώ, να…πατσίσουμε!

Όπως κι αν έχει, πάντως,…λίγο άστρο πάντα χρειάζεται στο ποδόσφαιρο. Λίγο άστρο που για παράδειγμα δεν είχε ούτε κατ΄ ελάχιστον ο Καρβαλιάλ.

Άσχετο:

Θέλω να δω τι θα πει ο Κουτσιαύτης σήμερα στο Action για κάποιες περιπτώσεις πέναλτι στο παιχνίδι του Αγρινίου. Και ειδικά στην περίπτωση που αμυνόμενος φάνηκε (δεν είμαι σίγουρος) να πατάει τον Καμπράλ μέσα στην περιοχή στο 53’. Λιγότερο σε μία περίπτωση στο 50’ που ο Οικονόμου βρήκε με το γόνατο στο γόνατο τον Μασούρα. Πάντως, εγώ είδα καθαρό χέρι του Μπουζούκη στο 21^ο λεπτό μέσα στην περιοχή σε παρέμβαση του Ρέτσου.

Για να είμαι ειλικρινής, οι στιγμές αυτές ήταν κατά βάση του VAR (Γκάμαρη). Για τον διαιτητή Πολυχρόνη, δεν μπορώ να πω ότι τον είδα να θέλει να αδικήσει τον Ολυμπιακό. Σε γενικές γραμμές μία καλή, νορμάλ (με κάποια λάθη σε λεπτομέρειες) διαιτησία, ειδικά με το σκεπτικό ότι ο άνθρωπος πρώτη φορά στην καριέρα του έπαιζε κρίσιμο παιχνίδι μεγάλης ομάδας.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Θα περίμενε κανείς με βάση το 0-1 του ημιχρόνου και κυρίως την εικόνα του Ολυμπιακού μετά το γκολ, να προχωρούσε ο Μεντιλίμπαρ σε αλλαγές από το ημίχρονο κιόλας, όπως είχε κάνει και την Κυριακή με τον Αστέρα. Ο Βάσκος, όμως, αυτή τη φορά επέλεξε να συνεχίσει με τους ίδιους 11, μία απόφαση μάλλον έκπληξη και εν τέλει να κάνει πάλι τρεις μαζεμένες αλλαγές αλλά στο 59’, βλέποντας ότι η ομάδα του δεν μπορεί να αλλάξει τέμπο.

Μπορούμε να σκεφθούμε, για να μπούμε στο μυαλό του, ότι μπορεί να επηρεάστηκε βλέποντας το παιχνίδι Παναιτωλικού-ΠΑΟΚ την Κυριακή, με τους γηπεδούχους πάλι να προηγούνται, αλλά να τρώνε τρία γκολ στο τελευταίο 20λεπτο. Και να ήθελε ο Μεντιλίμπαρ να «φορτώσει» την ενδεκάδα του με φρέσκο αίμα πιο αργά αυτή τη φορά, υπολογίζοντας ότι το Αγρίνιο πάλι δεν θα άντεχε στο τέλος την πίεση, όπως κι έγινε άλλωστε.

Και όντως ήταν τυχερό το 1-1, αλλά επρόκειτο για μία καλά δομημένη επίθεση του Ολυμπιακού, που ξετυλίχθηκε μέσα σε μόλις 25 δευτερόλεπτα, ξεκινώντας από τον Πασχαλάκη και φτάνοντας στον Ζέλσον, μέσα από 10 πάσες, εκ των οποίων οι τρεις τελευταίες ήταν πολύ στοχευμένες: του Έσε στον Ποντένσε, του Ποντένσε στον Τσικίνιο και του Τσικίνιο στον Ζέλσον.

Σε ατομικό επίπεδο ο παίκτης που είχε την μεγαλύτερη διάρκεια καλής απόδοσης ήταν ο Ρέτσος, με εξαίρεση ένα λάθος. Πλέον πολύτιμος φυσικά ο Ελ Κααμπί, τόσο για το νικητήριο γκολ, όσο και γιατί ήταν μαχητής, πήρε πολλές μάχες στον αέρα, είχε δύο πάσες από τις οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν γκολ (από τους Μασούρα κι Ιμπόρα), ενώ κι ο ίδιος απείλησε άλλη μία φορά. Ο Ποντένσε το πάλεψε, αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν επιδραστικός. Ο Ζέλσον πραγματικά όσο έπαιξε ο πιο δραστήριος. Κι ο Πασχαλάκης με την καλή επέμβαση στο φάουλ στο 94’, έστω κι αν στο 91’ ήταν με χαμηλή συγκέντρωση κάνοντας κακή πάσα έξω από την περιοχή του.

Και για το τέλος ένα

Έτσι χτίζεται το mentality. Το ποδόσφαιρο είναι απλό, δεν θέλει ούτε γκρίνια ούτε μουρμούρα. Πίστη στο πλάνο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός αποκτάει ξανά την ταυτότητα που είχε μια ζωή.

ΥΓ. Το rotation είναι απαραίτητο! #OlympiacosFC pic.twitter.com/S0ABX8Rp1c

— LaVine (@gloryroad77) February 28, 2024