Ολυμπιακός: Μέσω Ποντένσε η ομάδα μπορεί να πάρει ακόμη περισσότερα γκολ από τον Ελ Κααμπί!

Ολυμπιακός: Μέσω Ποντένσε η ομάδα μπορεί να πάρει ακόμη περισσότερα γκολ από τον Ελ Κααμπί!

Ολυμπιακός: Μέσω Ποντένσε η ομάδα μπορεί να πάρει ακόμη περισσότερα γκολ από τον Ελ Κααμπί!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος κάνει στο blog του στο Gazzetta ατομική κριτική για τους παίκτες του Ολυμπιακού.

Μετά το εντυπωσιακό 4-1 του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, είχα αναλύσει-εξηγήσει γιατί δεν ήταν όλα καλώς καμωμένα, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι, από την ομάδα του Μεντιλίμπαρ στη Θεσσαλονίκη, παρά το τέλειο αποτέλεσμα.

Για όσους έβλεπαν πέρα από τα αποτελέσματα, ήταν αντιληπτό ότι ναι μεν ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ ήταν μία ομάδα με κατεύθυνση προς το καλύτερο, αλλά δεν μπορούσε να κλείσει διάφορες πληγές που είχαν ανοίξει στο παιχνίδι της όχι απλά από το ξεκίνημα της σεζόν, αλλά κι από ολόκληρη την περασμένη χρονιά. Απολύτως εξηγήσιμο ποδοσφαιρικά, αφού μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν, παρά μόνο δουλειά σε βάθος χρόνου.

Οι αμυντικές αδυναμίες του Ολυμπιακού, που σε κάποια παιχνίδια, ειδικά στα δύο με τη Φέρεντσβαρος, είχαν «καλυφθεί» έξυπνα από τον προπονητή, σε συνδυασμό με τη θέληση των παικτών στην αρχή της μεταξύ τους συνεργασίας να δώσουν το κάτι παραπάνω, ωστόσο έκαναν την εμφάνιση τους εκ νέου την Πέμπτη, δυστυχώς σε όλη τους την έκταση σε ένα παιχνίδι στο οποίο αποδείχθηκε, εκτός των άλλων, ότι ένας πραγματικά καλός κεντρικός αμυντικός όπως ο Κάρμο δεν μπορεί να σώσει μία ολόκληρη ομάδα, αν η ομάδα δεν λειτουργήσει σωστά.

Ο Πορτογάλος στόπερ εάν βγάλεις τις στιγμές των τεσσάρων γκολ ήταν πάρα πολύ καλός! Καθάριζε στον αέρα κι έκανε τάκλιν, είχε καθοριστικές επεμβάσεις σε δύο περιπτώσεις, αλλά και περνούσε καλές πάσες από πίσω. Στα γκολ, όμως, ιδίως στα τρία πρώτα, ούτε αυτός ενήργησε όπως έπρεπε: στο πρώτο μάρκαρε από πολύ μακριά τον Ζάχαβι στο τελείωμα του έμπειρου φορ, στο δεύτερο δεν μπήκε αποφασιστικά στη διεκδίκηση κι ο σκόρερ βρέθηκε με την μπάλα στα πόδια του απέναντι από τον Πασχαλάκη, στο τρίτο έμεινε πίσω δεν τραβήχτηκε για το οφσάιντ και κάλυψε τον Ισραηλινό, ενώ ακόμη και στο τέταρτο δύο φορές που πήγε πάνω στον αντίπαλο εξτρέμ δεν μπόρεσε να τον σταματήσει.

 

Ήταν λίγο παράξενο πραγματικά για τον Ολυμπιακό, ότι οι δύο παίκτες του που προσπάθησαν παραπάνω απ΄ όλους τους άλλους, ο Κάρμο κι ο απίστευτα μαχητικός Έσε, ήταν μέσα στις φάσεις και των τεσσάρων γκολ, χωρίς να μπορέσουν να δώσουν λύσεις. Ο Αργεντίνος στο πρώτο γκολ απέτυχε να κόψει μία όχι τόσο δύσκολη πάσα (η μπάλα πέρασε κάτω από τα πόδια του), ενώ στο δεύτερο γκολ απέτυχε να κόψει τον παίκτη που έκανε το πρώτο σουτ και στο τέταρτο γκολ ξανά απέτυχε να σταματήσει τον αντίπαλο που έβγαλε τη σέντρα.

Κάρμο

Σίγουρα, πάντως, κι ο Κάρμο κι ο Έσε θα ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικοί εάν είχαν περισσότερες βοήθειες από τους παίκτες δίπλα τους, που ναι μεν δεν ήταν κακοί, αλλά αυτό σαφώς και δεν ήταν αρκετό.

Ο Ρέτσος κατ΄ αρχάς έπαιξε πολύ κακή άμυνα πάνω στον σκόρερ του τέταρτου γκολ, ενώ με κάποιο τρόπο ήταν απών σε όλες τις άλλες κρίσιμες στιγμές για την άμυνα του Ολυμπιακού. Τον θυμάμαι σε ολόκληρο το 90λεπτο μόνο μία επέμβαση να έχει, καθαρίζοντας με κεφαλιά μία σέντρα, μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη. Κάπως έτσι περνάνε σε δεύτερη μοίρα κάποια καλά τάκλιν και οι αρκετές κεφαλιές που πήρε, ενώ θα μπορούσε να είχε κλανει τη διαφορά μπροστά εάν ήταν καλύτερη μία κεφαλιά πάσα του προς τον Ελ Κααμπί στο 20’.

Ο δε Τσικίνιο ήταν κι αυτός σε πιο κάτω επίπεδο από αυτό που τον είχαμε συνηθίσει. Αφενός μεν ηττήθηκε κατά κράτος δύο φορές (η μία στο 0-2) που βγήκε πλάγια αριστερά να κάνει άμυνα καλύπτοντας τον Ορτέγκα αφού δεν γύριζε ποτέ (!) πίσω ο Ποντένσε, ενώ και γενικά δεν βοήθησε ανασταλτικά, αφετέρου δε δημιουργικά-επιθετικά ναι μεν ήταν πιο δραστήριος και πατούσε περιοχή, αλλά δεν έκανε τη διαφορά, έστω κι αν είχε ένα απειλητικό σουτ κι αν πέρασε μία καλή πάσα στον Ελ Κααμπί. Θα έλεγα ότι την καλύτερη στιγμή του για να γίνει επικίνδυνος, στο 19’, ούτε σούταρε, ούτε έκανε καλό γύρισμα.

Στα πλάγια της άμυνας, δεν είδαμε τους Ρόντινεϊ, Ορτέγκα σε έστω μία καλή επέμβαση, ενώ επιθετικά ο Βραζιλιάνος ήταν αυτή τη φορά εντελώς ακίνδυνος στις προωθήσεις του, σε αντίθεση με τον Αργεντίνο που εσχάτως έχει μία βελτίωση στα τελειώματα των προωθήσεων του και πέρασε δύο-τρεις επικίνδυνες σέντρες. Το κακό είναι ότι έφαγαν και οι δύο πολλές ήττες από τους αντίπαλους εξτρέμ, με τον Ρόντινεϊ τουλάχιστον να το σώζει στο β΄ ημίχρονο βγάζοντας έναν εγωϊσμό. Ο Ορτέγκα τόσο στο δεύτερο, όσο και στο τέταρτο γκολ είχε φύγει στην επίθεση κι οι επιστροφές του στις αντεπιθέσεις των Ισραηλινών ήταν σαν να μην έγιναν ποτέ. Στο δε 1-4 η αντεπίθεση στην αρχή της εκδήλωσης της ήταν τέσσερις εναντίον δύο, πραγματικά απογοήτευση.

Φορτούνης

Η κόντρα επίθεση της Μακάμπι στο 0-2 ξεκίνησε από μία προώθηση του Όρτα, που όμως έχασε την μπάλα, διαμαρτυρόμενος για φάουλ, σε φάση όμως που ποτέ δεν την είδαμε σε ριπλέι ώστε να έχουμε άποψη. Ο Πορτογάλος έκανε ίσως την καλύτερη κίνηση παίκτη του Ολυμπιακού με την ασίστ που έβγαλε στον Ελ Κααμπί στο 51’, είχε κάποιες καλές πάσες, όμως χρειάζονταν να δώσει πολύ παραπάνω, επιπλέον κι ανασταλτικά, αφού δεν αρκεί να κόβει δύο φορές μέσα στο ματς.

Ατυχώς ο Όρτα δεν έχει καλά σουτ από μέση απόσταση και σε συνδυασμό με το ντεφορμάρισμα διαρκείας του Φορτούνη, αναφορικά με τις τελικές του, καθιστούν τον Ολυμπιακό αναποτελεσματικό σε αυτό το κομμάτι. Ο Έλληνας άσος είναι φανερό ότι έχει επηρεαστεί ψυχολογικά από την αδυναμία του να σκοράρει εδώ και σχεδόν 3,5 μήνες. Μόνο που δεν είναι λύση να εκβιάζει το γκολ και δη με συνεχόμενα σουτ που είναι φανερό ότι δεν έχουν καμία τύχη, όπως π.χ. με τα τέσσερα (!) που επιχείρησε στο β΄μισό του α΄ ημιχρόνου προχθές. Αφού δεν του βγαίνει στο γκολ, ας επικεντρωθεί περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι κι ας βοηθήσει περισσότερο εκεί, όπως μπορεί να κάνει-είδαμε τι σέντρα έβγαλε στον Ελ Κααμπί στη φάση του μοναδικού γκολ του Ολυμπιακού.

Σίγουρα δε πρέπει να γίνει καλύτερος στις εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ-κι όχι μόνο αυτός, αλλά και ο Όρτα με τον Ποντένσε που αναλαμβάνουν να τα κτυπάνε όταν λείπει αυτός. Ο Ολυμπιακός στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του έχει τρομακτική αδυναμία να γίνει απειλητικός μέσα από τη διαδικασία των στατικών φάσεων, παρότι έχει κερδίσει γύρω στα 50 (!!!) κόρνερ και φάουλ γύρω από τις περιοχές των αντιπάλων του.

Ο Ποντένσε είναι σε καλύτερο φεγγάρι, αλλά κι αυτός την Πέμπτη φάνηκε μόνο σε τέσσερις-πέντε στιγμές, που τελικά δεν αποδείχθηκαν και καθοριστικές. Νομίζω ότι θα μπορούσε σε κάποιες φάσεις να πάρει καλύτερες αποφάσεις, όμως ακόμη κι έτσι παραμένει αυτή την στιγμή ο πιο ικανός δημιουργικά παίκτης του Ολυμπιακού. Απλά νομίζω ότι πρέπει να βρει ακόμη καλύτερη χημεία με τον Ελ Κααμπί, που είναι σε παρατεταμένη περίοδο ρέντας, ώστε η ομάδα να εκμεταλλευθεί περισσότερο τον Άραβα στράικερ. Αν βρεθούν" περισσότερο οι δυό τους, ο Ολυμπιακός θα πάρει ακόμη πιο πολλά γκολ από τον Ελ Κααμπί.

Ποντένσε

Πάντως, για να τελειώσω από εκεί που ξεκίνησα: όπως στο 4-1 με τον ΠΑΟκ ο Ολυμπιακός είχε κενά στο παιχνίδι του, έτσι και στο 1-4 από τη Μακάμπι έκανε ωραία πράγματα, τα οποία θα είναι λάθος αν παραγράψουμε. Για παράδειγμα οι τρεις μεγάλες ευκαιρίες του Ελ Κααμπί, το γκολ και οι δύο χαμένες, προήλθαν από δύο πολύ καλές σέντρες (Φορτούνη, Ορτέγκα) από τα πλάγια και από ένα έξοχο μπάσιμο του Όρτα από τον άξονα. Το σουτ του Καρβάλιο στο δοκάρι ήταν σχεδόν άψογο και αρκετές ακόμη φορές οι «ερυθρόλευκοι» πίεσαν πάρα πολύ τη Μακάμπι, πάτησαν περιοχή και για ένα κλικ δεν έβγαλαν καθαρές φάσεις.

Και θα ήταν σίγουρα πιο εύκολο να κάνει ο Ολυμπιακός κι άλλες κλασικές ευκαιρίες, εάν δεν είχαν την ευκαιρία οι Ισραηλινοί να μαζευτούν πίσω από το 10ο κιόλας λεπτό εκμεταλλευόμενοι ότι πήραν τόσο γρήγορα κεφάλι στο σκορ. Κι όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα: να κυνηγάς το σκορ απέναντι σε κλειστή άμυνα και να πρέπει να μην αφήνεις και χώρους πίσω.

Άσχετο:

Επανέλαβε δύο και τρεις φορές ο Μεντιλίμπαρ στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα με τη Μακάμπι ότι οι παίκτες του έχαναν τις περισσότερες δεύτερες μπάλες.

Το πιο επώδυνο μάλιστα ήταν ότι έγινε δύο φορές ακόμη και μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη! Κι ήταν πραγματικά απογοητευτικό ο διεθνής γκολκίπερ να σώζει στο ξεκίνημα των φάσεων με καλές επεμβάσεις στα πρώτα σουτ τόσο στο 0-2 όσο και στο 1-4, αλλά τελικά οι φιλοξενούμενοι να ξαναπαίρνουν την μπάλα και να κάνουν και δεύτερο σουτ η, κεφαλιά.

Μιλάμε για αδράνεια πραγματικά πολλών παικτών εντελώς αδικαιολόγητη σε τέτοιο επίπεδο. Έτσι, είναι αδύνατο να πας σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Η φωτογραφία της ημέρας: Αποτελεί επιτυχία του Μεντιλίμπαρ να μπαίνουν παίκτες ως αλλαγή μετά το 70-75 και να τα δίνουν όλα. Όπως συνέβη προχθές το βράδυ με τον Καρβάλιο και τον Γιόβετιτς και τον Ελ Αραμπί. Είναι σαφώς και θέμα ποιότητας, αλλά είναι και θέμα διάθεσης.

Ο Ελ Αραμπί έπαιξε μόλις 12 λεπτά και «σκίστηκε», δείχνοντας ότι τουλάχιστον σε κάποια διαστήματα αγώνων μπορεί να είναι υπερπολύτιμος, αλλά και μελαγχολώντας μας καθώς διαπιστώνουμε ότι ο Ολυμπιακός τέτοιο φορ δεν πρόκειται να ξαναβρεί!

Ελ Κααμπί

Ο Καρβάλιο και μόνο που πήγε δύο φορές να σκοράρει, στο 89΄και στο 94’, έδειξε πολλά.

Ο δε Γιόβετιτς πλέον σε μόνιμη βάση μπαίνει καλά και βοηθάει με καλές κινήσεις όταν περνάει ως αλλαγή, ακόμη και τώρα που εσχάτως ο προπονητής δεν τον βάζει πρώτο η, δεύτερο φορ, αλλά έξω αριστερά!

Και για το τέλος ένα Emoji

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.