ΠΑΟΚ και play off: Στο μικροσκόπιο των εξετάσεων…

ΠΑΟΚ και play off: Στο μικροσκόπιο των εξετάσεων…

bet365

Υστερα από δύο σερί ήττες, από Ντινάμο και Άρη, έχει δημιουργηθεί πειστικά η εντύπωση πως έχει τελειώσει η χρονιά για τον ΠΑΟΚ, αλλά προφανώς και δεν είναι έτσι. Ο Σταύρος Σουντουλίδης γράφει…

Η απαίτηση για τη νίκη, στην πρώτη αγωνιστική των play off, είχε λάβει χαρακτήρα περίπου ηθικής υποχρέωσης για τον ΠΑΟΚ. Ο ορισμός. Υπήρχε πριν από την σέντρα του ΠΑΟΚ-Άρης, σοβαρός λόγος ανθρώπινων αμφιβολιών και ανησυχιών και προβληματισμών εξαιτίας της εικόνας στο Ζάγκρεμπ και της ήττας με 2-0 από την Ντινάμο. Σοβαρός λόγος από δω και πέρα είναι η (επιβεβαιωμένη) κάκιστη εικόνα του.

Ηταν o «Δικέφαλος», την Κυριακή στην άδεια Τούμπα. ΠΑΟΚ-Άρης στην πρεμιέρα των play off, ένα σύνολο που σου έδινε την εντύπωση πως οι παίκτες του απείχαν, στο ανοικτό γήπεδο, όσο οι δρομείς ημιαντοχής από τους σπρίντερ. Οι «ασπρόμαυροι» από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό έβγαζαν στο χορτάρι τη νυσταγμένη προσωπικότητά τους. Δίχως καύσιμο, δίχως συγκέντρωση. Με αφυδατωμένη επιθυμία. Με παιγνίδι, ατάκτως ερριμμένο. Με ανούσια κατοχή της μπάλας.

Το 0-1 προδίδει τη διττή αδυναμία της ομάδας, του Λουτσέσκου (που εμφανίζεται λες και έχει στερέψει από ιδέες) ν' ανταποκριθεί, για τρίτη σερί χρονιά τέτοια εποχή, σε μια σειρά δύσκολων και απαιτητικών αγώνων. Από το βράδυ της Πέμπτης, στο Maksimir, τα σημάδια ήταν ανησυχητικά. Αυτό που εξέπεμπαν οι παίκτες και ο Λουτσέσκου ήταν άκρως ανησυχητικό. Η επιβεβαίωση ήρθε στην Τούμπα, όπου ο ΠΑΟΚ δεν ηττήθηκε «από ένα λάθος πίσω». Ηττήθηκε μόνο, 1-0, επειδή οι «κίτρινοι» έμειναν πιστοί στο πλάνο του προπονητή τους. Αυτό ήθελαν να πετύχουν, αυτό πέτυχαν.

Γιατί πρώτον διαθέτουν ένα φορ με killer instinct, τον Λορέν Μορόν των 16 γκολ, την ώρα που απ’ την άλλη δεν υπάρχει σημείο αναφοράς στην επίθεση, γιατί άφησαν την μπάλα σε «ασπρόμαυρα» πόδια κι έκαναν με χαρακτηριστική ευκολία χίλια κομμάτια κάθε προσπάθεια τους να δημιουργήσουν κάτι της προκοπής. Επένδυσαν, κυνικά, στα ελλείμματά των αντιπάλων τους. Και πέτυχαν να εισπράξουν απ' τα πολλά λάθη, κι όχι πίσω μονάχα. Λάθη απογοήτευσης. Αποδιοργάνωσης.

 

Περισσότερο κι απ' το να μάθουμε κάτι καινούργιο (...που δεν μάθαμε), το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρης απλώς μας χρησίμευσε να επιβεβαιώσουμε αυτά που ξέραμε. Ότι η επιβεβαίωση ήρθε εμφατική, αυτό πιστώνεται στο έργο του Μάντζιου, που όπως και ο Γιακίροβιτς, «διάβασε» πολύ σωστά τον Λουτσέσκου και τον κέρδισε κατά κράτος. Για άλλη μια φορά. Ότι δεν εκφράστηκε η παραμικρή αμφισβήτηση, αυτό χρεώνεται στο παθητικό του ΠΑΟΚ. Ενώπιον της αληθινής ουσίας, είναι οι λεπτομέρειες των εντυπώσεων. Η ουσία, και 0-2 αντί 0-1 να έληγε το ματς, δεν θα άλλαζε. Ενα, γενικώς, κακό ματς. Σ' εκείνους, τουλάχιστον, έμεινε το καλό αποτέλεσμα.

Ο απληροφόρητος ξένος, που θα 'πεφτε απ' τον ουρανό στην Τούμπα χθές, αποκλείεται να συμπέραινε ότι αυτό ήταν ματς 1ου-5ου με διψήφια απόσταση πόντων. Θα νόμιζε ότι ήταν ματς, περίπου, ισάξιων ομάδων. Οπως και να 'χει, ο ΠΑΟΚ δεν παύει να είναι η ομάδα με τις 19/27 νίκες. Αρα, δεν (μπορεί να) είναι κακή ομάδα. Κατά πάσα πιθανότητα, τον Μάιο θα ' ναι πάνω από τον Άρη, αλλά αυτό δεν (θα) είναι αρκετό, όταν η αιτία του άσχημου σερί κραυγάζει μπρος στα μάτια μας.

Τούτη την περίοδο υπάρχει ξεκάθαρο ζήτημα αντοχών. Πάσης φύσεως αντοχών. Φυσικών, ψυχικών, νοητικών. Αίφνης, οι επιτυχημένοι μπήκαν στο μικροσκόπιο εξετάσεων. Κλήθηκαν να επιβεβαιώσουν όσα έχουν αποδείξει. Οι ήρωες, απλώς, κλάταραν. Και λοιπόν; Να τους την πέσουμε, επειδή είναι γήινοι; Έβλεπες τον Κεντζιόρα των δέκα δίχως ανάσα 90λεπτων (και ενδιάμεσα μιας μισάωρης παράτασης) και ήθελες να τον λυπηθείς.

Για κάποιον λόγο, η ρεβάνς με την Ντινάμο έχει αναχθεί στη σφαίρα του «κερδίστε ή φύγετε», αγνοώντας πως ο ΠΑΟΚ θα μπει στο γήπεδο χάνοντας με 2-0. Σε αντίστοιχη φάση και σε συνθήκες ήταν και μετά το 2-0 από την ΑΕΚ, το 1-4 από τον Ολυμπιακό, όπου κατάφερε και σήκωσε κεφάλι. Έβγαλε αντίδραση. Τώρα;

Αυτό που ξέρω είναι πως αυτή η ομάδα μαζί ξεκίνησε απ' το μηδέν, μαζί έγινε ένα ωραίο στο μάτι σύνολο κι έφτασαν να τελειώσουν την κανονική περίοδο στην πρώτη θέση και στους «16» της Ευρώπης, όλοι μαζί δοξάστηκαν, μαζί θα απο-δοξαστούν, αν αυτό είναι που τους επιφυλάσσει ο ανηλεής νόμος της ακμής και της παρακμής. Εχουν το στοιχειώδες δικαίωμα, μαζί να (τους περιμένουμε και να δούμε πώς θα) κλείσουν τον κύκλο που άνοιξαν.

@Photo credits: eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.