Ολυμπιακός: Όταν σε κάθε γκολ κρίσιμου αγώνα παθαίνεις μπλακ άουτ και τρώς αμέσως και δεύτερο, δεν μπορείς να πας πουθενά

Ολυμπιακός: Όταν σε κάθε γκολ κρίσιμου αγώνα παθαίνεις μπλακ άουτ και τρώς αμέσως και δεύτερο, δεν μπορείς να πας πουθενά

Ολυμπιακός: Όταν σε κάθε γκολ κρίσιμου αγώνα παθαίνεις μπλακ άουτ και τρώς αμέσως και δεύτερο, δεν μπορείς να πας πουθενά

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος προσεγγίζει στο blog του στο Gazzetta με τον δικό του τρόπο τον χθεσινό (κι όχι μόνο) αγώνα του Ολυμπιακού.

Μόλις χθες το πρωί εξηγούσα ότι ο Ολυμπιακός και τις οκτώ τελευταίες νίκες του στο Καραϊσκάκη με τον Παναθηναϊκό τις είχε πάρει με όπλο την άμυνα, κρατώντας στις έξι το μηδέν πίσω και δεχόμενος από ένα γκολ στις άλλες δύο-και τόνιζα ότι αυτός έπρεπε να είναι ο οδηγός του και για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Εν τέλει, αυτό που είδαμε είναι τον Ολυμπιακό να τρώει τρία γκολ, ένα παραπάνω απ΄ όσα είχε δεχθεί και στις οκτώ εκείνες νίκες του…

Ατυχώς, αναδείχθηκε χθες για άλλη μία φορά ότι ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα που δεν έχει δυνατές βάσεις για να στηριχθεί πάνω τους. Και δεν έχει δυνατές βάσεις, γιατί εδώ και δύο συνεχόμενα χρόνια αλλάζει τους προπονητές και τα ρόστερ σαν τα πουκάμισα. Κάπως έτσι, παραμένει να είναι μία ομάδα με πολύ εύθραυστη ψυχολογία, που μπορεί με το παραμικρό να καταρρεύσει μέσα σε μόλις λίγα λεπτά και να χάσει έτσι, τόσο εύκολα, ένα παιχνίδι, άσχετα αν το έχει παλέψει πολύ έως το τότε η, άσχετα αν το παλεύει πολύ στη συνέχεια του.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα αν κάνει τις σωστές παρατηρήσεις.

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-3: ο Ολυμπιακός προηγείται με 1-0 από το 24’, αλλά με το που δέχεται το γκολ της ισοφάρισης στο 41’, μέσα σε ένα οκτάλεπτο, στο 45+4, τρώει κι άλλο! Ένα γκολ που τον σκοτώνει, αφού πάει στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ.

 

Ολυμπιακός-Μακάμπι 1-4: Ξεκινάει το παιχνίδι κι ο Ολυμπιακός τρώει γκολ μόλις στο 5’! Και μέσα σε τέσσερα λεπτά, στο 9’, δέχεται κι άλλο γκολ! Όταν ξεκινάς ένα παιχνίδι με 0-2 από τα αποδυτήρια, τι πιθανότητες έχεις να το γυρίσεις;

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-2. Ο Ολυμπιακός τρώει ένα γκολ στο 32’! Αλλά το κακό δεν σταματάει εκεί! Μέσα σε οκτώ λεπτά, στο 40’, δέχεται κι άλλο γκολ, ευρισκόμενος πίσω στο σκορ με 0-2. Πώς γυρνάει ένα ντέρμπι από το 0-2;

Φράιμπουργκ-Ολυμπιακός 5-0. Όπως με τη Μακάμπι, ο Ολυμπιακός δέχεται γκολ από το 3ο κιόλας λεπτό! Κι όχι μόνο αυτό, τρώει κι άλλο γκολ μέσα σε πέντε λεπτά, στο 8’! Τι μπορείς να κάνεις όταν εκτός έδρας είσαι 0-2 στο 8’; Και τέλος πάντων, πάνω που πάει να ξαναμπεί στο παιχνίδι και το παλεύει, τρώει κι άλλο γκολ στο 36’. Και δεν σταματάει εκεί, αλλά μέσα σε έξι λεπτά, δέχεται και άλλο, στο 42’. Πώς να μην έρθει η συντριβή;

Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 2-4. Ο Ολυμπιακός μπαίνει δυνατά στο β’ ημίχρονο για να ισοφαρίσει, καθώς έχανε 0-1, αλλά τρώει γκολ στο 56’. Και για πολλοστή φορά δεν σταματάει εκεί. Μέσα σε εννιά λεπτά, στο 65’, τρώει κι άλλο, και γίνεται το σκορ 0-3!

Πασχαλάκης

Σε πέντε μεγάλα παιχνίδια, Ευρώπης και ντέρμπι, το ίδιο πράγμα. Με το που φάει ένα γκολ ο Ολυμπιακός επέρχεται κατάρρευση και αμέσως τρώει κι άλλο! Μέσα σε τρία-τέσσερα, άντε σε οκτώ-εννιά λεπτά. Κι εκεί, βέβαια, τελειώνουν όλα. Κι έρχονται οι ήττες και τα βαριά σκορ και πάει η ψυχολογία στα τάρταρα κλπ, κλπ.

Και να σας πω και κάτι; Ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός που τις προάλλες στην Τούμπα δεν έγινε το ίδιο πράγμα στο 4-1 με τον ΠΑΟΚ. Γιατί ισοφαρίζει στο 39΄ο ΠΑΟΚ και μέσα σε έξι λεπτά, στο 45’, ο Μουργκ πλασάρει από καλή θέση, ο Πασχαλάκης μένει άγαλμα και η μπάλα φεύγει ελάχιστα άουτ. Εάν εκείνη την στιγμή γύριζε το παιχνίδι από 0-1 σε 2-1, όπως ακριβώς γύρισε χθες με τον ΠΑΟ, αμφιβάλλω σφόδρα αν ο Ολυμπιακός κέρδιζε στη Θεσσαλονίκη.

Πού θέλω να καταλήξω: Ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται μόνο δουλειά καθαρά αγωνιστικά. Δεν χρειάζεται μόνο καλύτερους παίκτες. Χρειάζεται και δουλειά ψυχολογικά. Πάρα πολλή δουλειά. Δεν γίνεται κάθε φορά που δέχεται ένα γκολ σε ένα δύσκολο παιχνίδι, να παθαίνει μπλακ άουτ για το επόμενο δεκάλεπτο και να τρώει κι άλλο γκολ! Ούτε μικρές ομάδες δεν το κάνουν.

Πρέπει κάποια στιγμή να κατασταλλάξει σε ένα προπονητή, ας μην είναι κι ο καλύτερος, γιατί φοβάμαι ότι πλέον κανείς «καλύτερος» δεν θα έρχεται. Κι αυτός ο προπονητής, ο Μεντιλίμπαρ αφού αυτός έχει επιλεγεί, να στηριχθεί. Με υπομονή και με προσθήκες.

Από εκεί και πέρα, εάν μιλάμε για άμεσα αποτελέσματα, και το τι μπορεί να πετύχει η ομάδα σε αυτό το πρωτάθλημα, εκεί οι απαντήσεις είναι πολύ δύσκολες. Έτσι όπως θέλει να παίζει ο προπονητής, ισπανικό ποδόσφαιρο, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος για άσχημα αποτελέσματα, αφού ο Ολυμπιακός μένει πίσω ανοικτός και σε κίνδυνο. Εάν παίξει πιο σφιχτά, πιο μαζεμένα, ίσως αυξήσει τις πιθανότητες του για καλύτερα αποτελέσματα, αλλά δεν θα είναι αυτό που θέλει ο προπονητής.

Πάντως, ό,τι πήρε φέτος η ομάδα, το πήρε όταν μείωσε τους κινδύνους στην άμυνα της: με Γκενκ 1-0, 1-1…με Γουέστ Χαμ 2-1…με ΠΑΟΚ 4-1…με ΑΕΚ 1-1…με Φέρεντσβαρος 1-0, 1-0…με Άρη 2-1 και 4-1…με ΠΑΟ 1-1 και διακοπή στο 49’…ακόμη κι η πρόκριση στο Κύπελλο πήγε στα πέναλτι με 1-1 και 0-0…Σε αυτά τα 12 παιχνίδια, ο Ολυμπιακός κράτησε το μηδέν στα τέσσερα και στα άλλα οκτώ είχε παθητικό από ένα γκολ. Δεν ξέρω κιόλας μήπως βοηθηθεί η ομάδα παίζοντας με τρεις στόπερ.

Ναβάρο

Τώρα, για να είμαστε ρεαλιστές, στο ποδόσφαιρο υπάρχει πάντοτε κι η παράμετρος τύχη. Στις δύο πρώτες νίκες του Ολυμπιακού με τον Μεντιλίμπαρ, κόντρα στη Φέρεντσβαρος στο Καραϊσκάκη και στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, σχεδόν όλες οι συγκυρίες ήταν υπέρ της. Στις δύο ήττες του Ολυμπιακού με τον Μεντιλίμπαρ, από τη Μακάμπι και τον ΠΑΟ μέσα στον Πειραιά, σχεδόν όλες οι συγκυρίες ήταν εις βάρος της: το γκολ που έχασε ο Ελ Κααμπί την Πέμπτη στο 51’ μπορούσε να αλλάξει όλο το παιχνίδι, αφού το σκορ θα γίνονταν 2-3 και θα υπήρχαν μπροστά πάνω από 40 λεπτά…Χθες το γκολ που έχασε ο Ναβάρο στο 45+2 θα έβαζε τον Ολυμπιακό πάλι μπροστά στο σκορ στο πιο κρίσιμο σημείο, με τις ομάδες να πηγαίνουν στα αποδυτήρια για το ημίχρονο…

Παρεμπιπτόντως, κακώς ο Ναβάρο τρώει όλο το ανάθεμα. Ο Ισπανός δεν ήταν κακός για το ρόλο που είχε, δηλαδή να κάνει ο ίδιος την βρόμικη δουλειά, ώστε να βρει περισσότερους χώρους κι ευκαιρίες ο Ελ Κααμπί. Ο Ναβάρο σκίστηκε από τρέξιμο, μάχες, κεφαλιές-το βαθμό ποιότητας του τον έχουμε αντιληφθεί. Η απογοήτευση ήρθε από τη φάση εκείνη στην οποία έπρεπε να σκοράρει από πολύ ευνοϊκή θέση, πλασάροντας με τον χειρότερο τρόπο-μέχρι κοντρόλ μπορούσε να κάνει και να την στείλει στα δίκτυα με ένα πλασέ.

Αυτό δεν αλλάζει ότι η έμπνευση του Μεντιλίμπαρ να ξεκινήσει με δύο καθαρούς φορ απέτυχε, καθώς άφησε τον Παναθηναϊκό με ένα παραπάνω παίκτη στα χαφ και μάλιστα με τον έναν εκ των δύο του Ολυμπιακού να είναι ο όχι και σκληροτράχηλος Όρτα. Τα δε μεγάλα παιχνίδια κερδίζονται από τη μάχη τη μεσαίας γραμμής.

Άσχετο:

Μην είμαστε αφελείς. Δεν είναι τυχαίο που τόσο ο Ολυμπιακός, όσο κι ο ΠΑΟΚ έχασαν και δη μέσα στο γήπεδο τους χθες, μόλις τρεις ημέρες μετά τα πολύ δυνατά ευρωπαϊκά παιχνίδια τους. Οι αγώνες με τη Μακάμπι και την Ντινάμο τους έφθειραν πολύ, τόσο σωματικά (αφού ήταν πολύ σκληροί), όσο και πνευματικά (λόγω των άσχημων αποτελεσμάτων). Αντίθετα με τον Παναθηναϊκό που ήταν ξεκούραστος μία εβδομάδα και τον Άρη που μεσοβδόμαδα είχε μεν παιχνίδι, αλλά με τον εκ των ουραγών Παναιτωλικό μέσα στο Χαριλάου-μην παραμυθιαζόμαστε, τι σχέση έχει η Ντινάμο μέσα στο Ζάγκρεμπ με τον…Παναιτωλικό μέσα στο Χαριλάου;

Μεντιλίμπαρ

Γνώμη μου, ότι και ο Μεντιλίμπαρ και ο Λουτσέσκου ατύχησαν στην επιλογή τους να μην κάνουν πιο εκτεταμένο ροτέϊσον και να περιοριστούν σε δύο-τρεις αλλαγές ο καθένας. Οι ομάδες τους υστέρησαν από πλευράς φρεσκάδας. Ειδικά οι «πράσινοι» έβγαιναν με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα στην επίθεση, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα στο τρίτο γκολ. Ας είχε περιορισμένες εναλλακτικές ο Βάσκος, λόγω της απουσίας των Αλεξανδρόπουλου, Ζέλσον. Ας έβαζε ό,τι είχε. Τον Καρβάλιο στα χαφ, τον Κίνι η, τον Ρόμπερτς στο ένα άκρο της άμυνας. Παρά να έχεις καλύτερους παίκτες χωρίς ανάσες, καμιά φορά είναι καλύτερο να έχεις λιγότερο καλούς παίκτες με ανάσες.

Να θυμίσω δε ότι ο Μεντιλίμπαρ ερχόμενος στον Ολυμπιακό είχε πρώτο ματς με την πρωταθλήτρια Ουγγαρίας εντός έδρας και αμέσως μετά από τρεις ημέρες πήγε κι έπαιξε με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη. Τότε, από το ένα ματς στο άλλο είχε αλλάξει πέντε παίκτες, δηλαδή τη μισή ενδεκάδα. Και του είχε βγει.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Είναι αλήθεια ότι χθες υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν μας άρεσαν στον Ολυμπιακό. Όχι απλά η αμυντική αδυναμία, με αποκορύφωμα τις πάσες που άλλαζαν ανενόχλητοι οι «πράσινοι» στο δεύτερο γκολ και τα δύο γκολ που βάζουν οι αντίπαλοι φορ, είτε βετεράνοι (Ζαχάβι), είτε νέα παιδιά (Ιωαννίδης).

Εννοώ π.χ. την ανάπτυξη από πίσω με τις συνεχείς βαθιές πάσες από τα στόπερ στους δύο επιθετικούς, χωρίς η μπάλα να περνάει από το κέντρο. Λίγο να πίεζε μπροστά ο Παναθηναϊκός, είχαμε 40άρες πάσες από τα στόπερ η, 60άρες από τον γκολκίπερ. Καμία προσπάθεια να χτίσει η ομάδα από πίσω, παίζοντας μέσα στο κατάμεστο σπίτι της. Σε αντίθεση με τον ΠΑΟ, που παρότι πιέζονταν περισσότερο ξεκινούσε πιο ορθόδοξα τις επιθέσεις από την άμυνα του. Η κατοχή της μπάλας στο 22ο λεπτό ήταν 38-62 για τον ΠΑΟ!

Όπως εννοώ και την επιμονή-εμμονή στις σέντρες από τα πλάγια την στιγμή κατά την οποία κυριαρχούσαν απολύτως στον αέρα οι Αράο, Ακαϊντίν. Μέσα στην περιοχή του ΠΑΟ σε ολόκληρο το 90λεπτο παίκτης του Ολυμπιακού πήρε μία (!!!) κεφαλιά από σέντρα, ο Ναβάρο, με την μπάλα από το κεφάλι του να βρίσκει το χέρι ενός αμυντικού, που όμως ήταν κολλημένο, άρα δεν υπήρχε πέναλτι. Μέχρι και τον στόπερ Κάρμο είδαμε να βγαίνει μπροστά και να σεντράρει! Κάπως έτσι είδαμε τον Ελ Κααμπί, που σε όλα τα προηγούμενα ματς είχε ευκαιρίες και γκολ, χθες να μην παίρνει ούτε μία πάσα στην περιοχή του ΠΑΟ (!) και να έχει τη μοναδική του τελική με ένα σουτ από πλάγια.

παο-ολυ

Με αυτά και με αυτά, σε συνδυασμό και με το κακό αποτέλεσμα, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα κάποια από τα καλά πράγματα που είχε η ομάδα. Κυρίως πόσο στρίμωξε τον ΠΑΟ τόσο σε ένα διάστημα αμέσως μετά την γκολάρα του Ποντένσε (ανάλογο με εκείνο στην Τούμπα), όσο και στο β΄ ημίχρονο στο διάστημα πριν το 1-3. Εκεί ο Ολυμπιακός έπαιξε πραγματικά καλά, όπως πρέπει να παίζει, ανεξάρτητα από το ότι δεν έκανε κλασική ευκαιρία για γκολ.

Το κακό είναι ότι πάνω που πίεζε για το 2-2 ο Ολυμπιακός, ήταν αρκετή μία αντεπίθεση του ΠΑΟ για να γίνει το 1-3 και να τελειώσει το παιχνίδι. όπως ακριβώς με τη Μακάμπι, πάνω που πίεζε ο Ολυμπιακός για το 2-3 ήταν αρκετή μία αντεπίθεση των Ισραηλινών για το 1-4. Δύο γκολ στο ίδιο χρονικό σημείο, στο 74’ το ένα, στο 70΄το άλλο.

Και για το τέλος ένα Emoji

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.