Στέφανος Τζίμας στο Gazzetta: «Έξτρα κίνητρο ο Εθνικός Ύμνος, είδωλό μου ο Χάαλαντ»

«Για τον Τζίμα είμαι χαρούμενος όπως όλοι μας, έχει μπροστά του ένα τεράστιο μέλλον αλλά θα πρέπει να τον αφήσουν όλοι ήσυχο καθώς έχει πολλά μπροστά του για να δουλέψει περισσότερο», ήταν τα λόγια του Ραζβάν Λουτσέσκου πριν από λίγους μήνες όταν ρωτήθηκε για το επόμενο hot ταλέντο του ΠΑΟΚ.

Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας και ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης έχουν καταφέρει να βγουν... μπροστά για τον Δικέφαλο στη φετινή σεζόν αλλά από πίσω ακολουθεί ένα ακόμα project που στοχεύει να γίνει η συνέχεια των δύο παραπάνω αλλά και του Χρήστου Τζόλη.

• ΠΑΟΚ: Ο ιδιοκτήτης του Αριστοτέλειου Κολλεγίου στο Gazzetta για Τζίμα, Κωνσταντέλια και τη μπασκέτα που είχε σπάσει ο έφηβος Κώστας Παπανικολάου

Ο λόγος για τον Στέφανο Τζίμα, ο οποίος στα 18 του χρόνια βρίσκεται ήδη στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, κατέχει το ρεκόρ του νεότερου σκόρερ στην ιστορία του κλαμπ και είναι μία περίπτωση που θεωρείται πως θα αποτελέσει το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Σε επίπεδο εθνικών ομάδων, ο νεαρός φορ έχει περάσει από σχεδόν όλα τα τμήματα, με αποκορύφωμα την πρόκριση στα τελικά του EURO U19 το 2023.

Ο ίδιος κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελπίδων και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο συγκεκριμένο ηλικιακό γκρουπ ως βασικός κόντρα στη Λευκορωσία (ήττα με 1-0) για τα προκριματικά του EURO U21.

Ο 18χρονος επιθετικός μοιράστηκε με το Gazzetta τις σκέψεις του για αυτή την άνοδο στις μικρές εθνικές ομάδες, το συναίσθημα να φοράς το εθνόσημο αλλά και τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Stefanos Tzimas (@steftzimas)

- Πώς και πότε ξεκίνησες ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο όταν ήμουν πέντε χρονών νομίζω στον Μέγα Αλέξανδρο εξαιτίας του μεγαλύτερου αδερφού μου που είχε μπει ήδη στην ακαδημία. Πήγαινα να τον δω και μία μέρα μπήκα και εγώ στο γήπεδο και κάπως έτσι ξεκίνησα».

- Ήταν το μόνο άθλημα που σου άρεσε;

«Από το νηπιαγωγείο πήγαινα στο κολυμβητήριο και μετά άρχισα το ποδόσφαιρο. Παράλληλα πήγαινα και τένις αλλά το ποδόσφαιρο με κέρδισε και μου άρεσε περισσότερο από τα υπόλοιπα. Έτσι μόλις πήγα γυμνάσιο, αφοσιώθηκα εκεί».

- Ποιον είχες ως είδωλο;

«Αυτή τη στιγμή μου αρέσει πολύ ο Χάαλαντ και γενικώς κοιτάω τον τρόπο που παίζει. Είναι ο αγαπημένος μου από τους επιθετικούς».

- Μαζί με τον αδερφό σου έπαιζες;

«Με τον αδερφό μου έχω φοβερή σχέση όλα αυτά τα χρόνια. Μικροί παίζαμε συχνά οι δύο μας και σε ομάδες με φίλους. Στον Μέγα Αλέξανδρο ήμασταν μαζί μέχρι το 2013 που πήγα εγώ στον ΠΑΟΚ».

- Το ποδόσφαιρο το έβλεπες επαγγελματικά από μικρός ή το είχες ως χόμπι;

«Η αλήθεια είναι πως πάντα αυτό ήθελα. Από μικρός το έβλεπα έτσι, δεν το είχα για χόμπι και σιγά-σιγά το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα».

- Τι σημαίνει το ποδόσφαιρο για εσένα;

«Για εμένα είναι όλη μου η ζωή. Τον περισσότερο χρόνο μου τον περνάω στα γήπεδα. Από μικρή ηλικία μέχρι σήμερα, το ποδόσφαιρο είναι μέρος της ζωής μου. Δεν είναι μόνο με την ομάδα αλλά και με τους φίλους μου, πάντα για ποδόσφαιρο πηγαίναμε».

- Υπάρχει κάποιος παίκτης που έβλεπες μικρός και τώρα τον έχεις αντιμετωπίσει ως αντίπαλο ή τον έχεις συμπαίκτη;

«Σίγουρα. Για παράδειγμα ο Τάισον ή ο Βιεϊρίνια που τον έβλεπα από μικρός. Θεωρώ πως είμαι πολύ τυχερός που σήμερα μπορώ να παίζω μαζί τους».

- Σε ποιο ηλικιακό γκρουπ των εθνικών ομάδων κλήθηκες αρχικά και γενικά πώς ήταν η εμπειρία στην αρχή;

«Ξεκίνησα στην Κ17 αλλά την επόμενη σεζόν είχα κληθεί και στην Κ16. Αρχικά στις εθνικές ομάδες όλοι γνωριζόμαστε καλά. Είμαστε φίλοι και έχουμε τον ίδιο στόχο πάντα. Μου αρέσει γιατί έχω συμπαίκτες και παιδιά που ήμασταν στον ΠΑΟΚ μαζί και είναι ωραίο να είμαστε και στην Εθνική μαζί».

- Ποια εμπειρία με το εθνόσημο δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Ήταν μοναδική εμπειρία για εμένα η πρόκριση με την Κ19 όταν περάσαμε στο EURO. Στην πρώτη φάση δεν ήμουν γιατί με είχαν καλέσει στην Κ17. Πήγα στην Elite Round και η στιγμή που τελείωσε το παιχνίδι με την Ιρλανδία και προκριθήκαμε ήταν, αν όχι η καλύτερη, από τις καλύτερες εμπειρίες που έχω ζήσει μέχρι σήμερα».

- Μία συγκεκριμένη εικόνα που θυμάσαι από εκείνο το ματς με την Ιρλανδία;

«Είναι δύσκολο να πω μία συγκεκριμένη. Θα πω την ώρα που είδα τον διαιτητή να σφυρίζει τη λήξη και μας βγήκε όλο αυτό το πάθος και η ένταση εκείνη τη στιγμή γιατί θα πηγαίναμε σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση».

- Πώς έζησες εκείνη την εμπειρία στο EURO;

«Είναι μία εμπειρία που ίσως συναντήσεις μία φορά στη ζωή σου. Γενικώς η οργάνωση είναι εντυπωσιακή. Νιώθαμε σαν επαγγελματίες και ότι βρισκόμαστε στον EURO των ανδρών σκέψου».

- Υπάρχει κάποιος παίκτης που ξεχώρισες τότε;

«Είχα ξεχωρίσει ολόκληρη την Εθνική Ισπανίας. Όλη η ομάδα ως σύνολο ήταν φοβερή ομάδα. Σκέψου ότι κάποιοι από αυτούς θα παίζουν στην πρώτη ομάδα των συλλόγων τους σύντομα».

- Και τώρα κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελπίδων. Πώς αισθάνθηκες για αυτό;

«Είναι μεγάλη χαρά και τιμή που κλήθηκα για πρώτη φορά στην Εθνική Ελπίδων και πάνω από όλα που εκπροσωπώ την Ελλάδα και παίζω με το εθνόσημο».

- Πώς ήταν οι πρώτες σου μέρες στην ομάδα;

«Τους περισσότερους δεν τους ήξερα να σου πω την αλήθεια αλλά με βοήθησαν πολύ να προσαρμοστώ και να μπω στο κλίμα της ομάδας. Αυτή τη στιγμή νιώθω πολύ καλά».

- Σε έχει βοηθήσει ο Νίκος Παπαδόπουλος;

«Τον έχω δει για λίγο αλλά είναι εξαιρετικός προπονητής. Μου έχει δώσει οδηγίες πως να παίζω και γενικά αυτός και τα παιδιά με βοηθούν σε οτιδήποτε χρειαστώ».

- Στο ντεμπούτο σου κόντρα στη Λευκορωσία ηττηθήκατε. Τι πιστεύεις ότι πήγε στραβά;

«Πιστεύω ότι δεν είχαμε όσο ένταση χρειαζόταν στην πίεση μας προς τον αντίπαλο. Είχαμε αρκετές τελικές αλλά δώσαμε την ευκαιρία στον αντίπαλο να σκοράρει με ένα πέναλτι, οπότε έτσι ήρθε η ήττα».

- Τι ακολούθησε στα αποδυτήρια μετά από αυτή την ήττα αλλά και τη συνέχεια;

«Σίγουρα δεν ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να μας συμβεί. Όμως είμαστε ενωμένοι, εντοπίζουμε τα λάθη μας για να τα διορθώσουμε και προχωράμε παρακάτω. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός και πηγαίνουμε σε κάθε ματς με στόχο τη νίκη».

- Όταν έρχεται μία κλήση για την Εθνική Ομάδα, σε ποιον το λες αρχικά και πώς είναι το συναίσθημα;

«Όταν έρχεται η κλήση για την Εθνική, πάντα το λέω αρχικά στον αδερφό μου και τους γονείς μου που είναι πάντα δίπλα μου. Είναι κάτι μοναδικό να παίζεις για την Ελλάδα, δεν μπορώ να στο περιγράψω».

- Όταν ακους τον Εθνικό Ύμνο πριν τα ματς, τι αισθάνεσαι;

«Όταν ακούω τον Εθνικό Ύμνο, ανατριχιάζω. Σου δίνει ένα έξτρα κίνητρο πριν την πρώτη σέντρα για να παίξεις και να τα δώσεις όλα».