Ο Ολυμπιακός των δύο μηνών καλύτερος και πολύ πιο επικίνδυνος από την ΑΕΚ των δύο ετών…

Τι μένει από το χθεσινό ντέρμπι, πέραν των εξόφθαλμων, δηλαδή του υπερβολικά άδικου αποτελέσματος, αλλά και της μεγάλης σοβαρότητας του στην οικονομία της μάχης του πρωταθλήματος;

Νομίζω ένα πράγμα: ο Ολυμπιακός, μία ομάδα που δουλεύεται για λιγότερο από δύο μήνες από τον Μεντιλίμπαρ, παίζοντας μακριά από το σπίτι, σε μία κατάμεστη έδρα, ήταν καλύτερος η, τουλάχιστον ήταν απολύτως ανταγωνιστικός και σίγουρα πολύ πιο επικίνδυνος και απειλητικός, από μία ομάδα που δουλεύεται σχεδόν δύο χρόνια, είναι πρωταθλήτρια και πρωτοπόρος.

Επειδή δε κάποιος μπορεί, σωστά, να ισχυριστεί ότι αυτά τα πράγματα γίνονται στο ποδόσφαιρο, να υπενθυμίσω ότι δεν είναι το πρώτο παιχνίδι: και μέσα στην Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ, μία άλλη ομάδα που δουλεύεται δύο χρόνια, ο Ολυμπιακός ήταν πειστικός. Απλά εκεί είχε κάνει γκολ τις ευκαιρίες, ενώ τώρα τις έχασε όλες-όπως κι ο ΠΑΟΚ τότε είχε κάνει μόνο ένα γκολ στις ευκαιρίες του, χάνοντας τις υπόλοιπες.

Ο Ολυμπιακός με τον Μεντιλίμπαρ, που πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα στις 10 Φεβρουαρίου, είναι ήδη, σε χρόνο ρεκόρ, και με τη βοήθεια κάποιων μεταγραφών του Γενάρη, μία καλή ομάδα, που στην ημέρα της μπορεί να είναι πολύ καλή και να κερδίσει τον οποιονδήποτε αντίπαλο, υπό νορμάλ συνθήκες-χθες δεν ήταν νορμάλ συνθήκη η μία ομάδα να χάνει τόσες ευκαιρίες και η άλλη να σκοράρει στο 91^ο λεπτό στη μοναδική κλασική της φάση για γκολ. Είδαμε, άλλωστε, και στο Κόνφερενς Λιγκ τον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ να περνάει τη μόνιμη πρωταθλήτρια Ουγγαρίας Φέρεντσβαρος με απόλυτα συνεπή τρόπο και τη σίγουρη πρωταθλήτρια Ισραήλ Μακάμπι Τελ Αβίβ με απόλυτα εντυπωσιακό τρόπο!

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ακόμη ο Βάσκος δεν έχει βρει την απαιτούμενη ισορροπία. Ισορροπία αμυντική κι επιθετική, ισορροπία εντός κι εκτός έδρας-αλλά αν το κατάφερνε κι αυτό, μάλλον θα είχε όντως μαγικό ραβδάκι. Αν, κι επιτρέψτε μου να πω, ότι ίσως δεν χρειάζονταν μαγικό ραβδάκι, εάν ο Ολυμπιακός είχε φροντίσει να είχε περισσότερες επιλογές σε συγκεκριμένες θέσεις της ενδεκάδας του, ειδικά για παράδειγμα στο κέντρο, όπου ο Έσε κι ο Τσικίνιο είναι μαθηματικά αδύνατο να παίζουν στο ίδιο τέμπο τρία ματς την εβδομάδα-κι αλλαγή έχουν τον Ιμπόρα.

Το βλέπει κι ο πιο αδαής ότι ο Ολυμπιακός κανονικά έχει μόνο μία οδό: να συνεχίσει σε αυτό τον δρόμο, εννοώ με αυτό τον προπονητή και με ποιοτική ενίσχυση του έτσι ώστε και ποσοτικά να είναι πιο ποιοτικός τη νέα σεζόν.

Τώρα, αναφορικά με το παιχνίδι αυτό καθ΄ εαυτό, επιβεβαιώσαμε, μεταξύ άλλων, για όχι πρώτη φορά ότι η φετινή ΑΕΚ είναι πιο κάτω από την περσινή, όμως εξαιτίας των λαθών των αντιπάλων της είναι πολύ κοντά να πάρει δεύτερο σερί πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από μισό αιώνα. Μην τα ισοπεδώνουμε, δεν λέω ότι δεν έχει καλή ομάδα-ζόρισε σε ουκ ολίγες στιγμές τον Ολυμπιακό, έστω χωρίς να φτάνει σε μεγάλες φάσεις, και τέλος πάντων κέρδισε.

Λέω ότι με εξαίρεση τα πρώτα πέντε λεπτά κάθε ημιχρόνου και ίσως κι ένα ακόμη πεντάλεπτο στο α΄ ημίχρονο, ποτέ άλλοτε δεν έβγαλε ανωτερότητα έναντι του Ολυμπιακού, έχοντας μάλιστα ο Αλμέιδα όλο το ρόστερ στη διάθεση του-με εξαίρεση τον γκολκίπερ Στάνκοβιτς, που κι αυτό σε καλό της βγήκε! Η ομάδα του Μεντιλίμπαρ αντεπεξήλθε στην ανά διαστήματα πίεση των γηπεδούχων, και μπόρεσε και βρήκε δύο μεγάλες ευκαιρίες στο α΄ ημίχρονο, ενώ στο β΄ ημίχρονο δεν βρήκε δύο, αλλά πέντε (!), όταν έκανε τις αλλαγές και πέρασε Ζέλσον και Γιόβετιτς αντί των Μασούρα και Φορτούνη, που σε κινήσεις από αυτές που λέμε ότι κάνουν τη διαφορά ήταν χθες σε χαμηλό επίπεδο.

Ειρωνεία πραγματικά ότι τελικά το ντέρμπι κρίθηκε από τις αλλαγές, όχι του Ολυμπιακού, αλλά της ΑΕΚ. Και με τον Γιόβετιτς, που έμοιαζε να κάνει πλάκα στην αντίπαλη άμυνα όσο έπαιξε, να χάνει την μπάλα από τον Βίντα, δίνοντας την ευκαιρία στον Μάνταλο να περάσει την ασίστ στον σκόρερ Ελίασον. Ο Ορτέγκα, που τον μάρκαρε, πήγε πολύ καθυστερημένα πάνω του και για μία ακόμη φορά ήταν μέσα σε ένα κρίσιμο γκολ που δέχεται η ομάδα του.

Μπορώ, όμως, να του δώσω μία δικαιολογία του Ορτέγκα-την κόπωση 90 λεπτών από τις μάχες με τον Άμραμπατ και τον Ελίασον, την στιγμή που ο σκόρερ της ΑΕΚ είχε την φρεσκάδα της συμμετοχής ενός 20λεπτου. Καμία δικαιολογία δεν μπορώ να δώσω στον Ρέτσο, που αντί να κάνει φάουλ, άνοιξε και τον δρόμο (!) στον Ελίασον για να μπουκάρει με όλη του την άνεση. Δυστυχώς, το πρόβλημα που έχει με τις αποφάσεις του σε κρίσιμες στιγμές αυτό το παιδί, μοιάζει άλυτο. Τόσες, μα τόσες, αποβολές και κίτρινες έχει, τώρα, στο 91ο λεπτό, με το αποτέλεσμα στο 0-0, σκέφτηκε να αποφύγει την 2^η κίτρινη!!!

Δικαιολογία δεν βρίσκεις και για τους συμπαίκτες του που έχασαν τόσα γκολ, όμως στο τέλος της βραδιάς αφού δεν μπορούσε ο Ολυμπιακός να πάρει το ντέρμπι, τουλάχιστον να μην το έχανε. Κοιτάξτε-μπορεί από το φάουλ, που ήταν σε πλεονεκτική θέση, η ΑΕΚ πάλι να κέρδιζε το ματς με μία καλή εκτέλεση. Ο Ρέτσος, όμως, θα είχε κάνει το σωστό. Τώρα, δεν έκανε το σωστό. Για πολλοστή φορά, και μάλιστα για πολλοστή φορά σε καλή εμφάνιση του!

Κάποιοι έχουν την ένσταση ότι ίσως ο Μεντιλίμπαρ έπρεπε στο τέλος να φυλάξει καλύτερα το 0-0, βλέποντας ότι η μπάλα δεν έμπαινε με τίποτα στα δίκτυα. Ο δε Κάρμο στη φάση του γκολ βρέθηκε να πάει να μαρκάρει στο ημικύκλιο της περιοχής, αφήνοντας πίσω κενό στην καρδιά της άμυνας. Από την άλλη, μόλις τρία λεπτά νωρίτερα ο Ολυμπιακός είχε ευκαιρία για γκολ, με τη σουτάρα του Γιόβετιτς. Η ΑΕΚ δεν απειλούσε από το 64’! Έβλεπες ότι αν μία ομάδα κέρδιζε, αυτή θα ήταν ο Ολυμπιακός.

Δεν είναι εύκολο ποτέ να ξέρεις τι θα είχε συμβεί. Αν γύριζε ο προπονητής πιο πίσω την ομάδα, ίσως έπαιρνε η ΑΕΚ μέτρα με τη βοήθεια και της έδρας. Να θυμίσω ότι σε αυτό το γήπεδο η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις ισοφάρισε τον ΠΑΟ και στις καθυστερήσεις ειχε βάλει δύο γκολ παίρνοντας την πρόκριση με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ…

Και το 0-0 ίσως να μην ήταν κακό για τον Ολυμπιακό, γιατί άλλο να είσαι, όπως τώρα, -8 και -6, κι άλλο να ήσουν στο -5 κι από ΠΑΟΚ κι από ΑΕΚ. Και να είχες και την ψυχολογία από την καλή εμφάνιση και την άδικη ισοπαλία. Όταν, όμως βλέπει ότι μπορεί να πάρει το διπλό ένας Ισπανός προπονητής, θα το κυνηγήσει. Ειδικά αυτός, ο Μεντιλίμπαρ. Ο Μαρτίνεθ μπορεί να συμβιβάζονταν με το Χ.

Άσχετο:

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στο ποδόσφαιρο από έναν γκαντέμη διαιτητή-αυτό το πράγμα και να έχεις δοκάρια! Αυτόν τον Γιούγκ δεν τον ήθελα με τίποτα, πολύ απλά γιατί για τον Ολυμπιακό είναι γκαντέμης ρε παιδί μου. Ό,τι σας έλεγα: πέντε φορές έχει παίξει τον Ολυμπιακό κι ο Ολυμπιακός όχι νίκη, αλλά γκολ δεν έχει βάλει!

Στα σοβαρά τώρα. Ο Σλοβένος δεν φάνηκε να ήρθε για να βοηθήσει τη μία η, την άλλη ομάδα. Έπαιξε καθαρά έδρα στον πειθαρχικό έλεγχο. Ο Σιμάνσκι πήρε κίτρινη στο 3^ο (!!!) φάουλ για κάρτα που έκανε στον Φορτούνη, στο 58’, αφού ο Γιούγκ του χαρίστηκε και στο 17’ και στο 32’. Και δεν είναι μικρό πράγμα να αφήνεις χωρίς κάρτα τον κόφτη της μίας ομάδας, για 41 λεπτά, ενώ έπρεπε να του βγάλεις. Τον αφήνεις να κάνει τη δουλειά του, να σταματάει τις αντεπιθέσεις με φάουλ-είδατε ότι ο Αλμέιδα τον έβγαλε μέσα σε δέκα λεπτά αφότου πήρε κάρτα. Ακόμη περισσότερες (!) ήταν οι περιπτώσεις που χαρίστηκε ο Σλοβένος στον Άμραμπατ, ο οποίος παίζει με τα χέρια και τους αγκώνες πιο πολύ κι από έναν…μπασκετμπολίστα!

Εξίσου αλήθεια είναι ότι σε κρίσιμη στιγμή ο Γιούγκ δεν σφύριξε εναντίον του Ολυμπιακού.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ο Ολυμπιακός λειτούργησε χθες πολύ καλά, πρωτίστως γιατί ο Έσε κι ο Τσικίνιο ήταν ο ένας πολυτιμότερος από τον άλλο. Με τεράστια δουλειά συνολικά κι οι δύο-που θα φαίνονταν περισσότερο αν μπορούσε να παίξει κι ο Όρτα.

Αμυντικά, για άλλη μία φορά ήταν ξεκάθαρα καλύτερη η αριστερή πλευρά, με Κάρμο κι Ορτέγκα, από τη δεξιά, με Ρόντινεϊ και Ρέτσο. Ο Βραζιλιάνος είχε κρίσιμες επεμβάσεις αμυντικά, αλλά ποτέ δεν περίμενα ότι δεν θα βγει ούτε μισή φορά μπροστά να βοηθήσει για μία καλή επίθεση. Επιπλέον δύο φορές του έκλεψαν την μπάλα μέσα από τα πόδια έξω από την περιοχή του Τζολάκη-παρεμπιπτόντως ο νεαρός γκολκίπερ ήταν θετικός και σταθερός. Είναι αλήθεια ότι παίζει τραυματίας-είναι αλήθεια και κάτι άλλο: ο Ολυμπιακός, χωρίς καμία άλλη συζήτηση, πρέπει να έχει τη νέα σεζόν κι άλλο δεξί μπακ ανταγωνιστικό του Ρόντινεϊ.

Ο Ποντένσε ήταν φανερά ο καλύτερος δημιουργικά, έστω χωρίς να λάμψει όπως σε άλλα ματς-δεν τελείωσε ποτέ ο ίδιος φάση. Ο Ελ Κααμπί έπρεπε να είναι καλύτερος, ειδικά τις δύο στιγμές που βρέθηκε στην περιοχή να σκοράρει: στη μία ο Μουκουντί τον σταμάτησε, στην άλλη ο Αθανασιάδης. Ένα από τα δύο έπρεπε να κάνει γκολ.

Και για το τέλος ένα

Χάσαμε ένα δικό μας παιχνίδι.
Ο Ολυμπιακός του Μεντιλιμπαρ είναι μια μεγάλη ομάδα.
Του χρόνου θα έχει πάρει το πρωτάθλημα από τα Χριστούγεννα.
Χαρείτε φέτος, πάρτε ότι κούπα μπορείτε να πάρετε, επετειακή θα είναι.
Εμείς πάμε για την μεγάλη, στο ίδιο γήπεδο 😉#OlympiacosSFP

— Χωρικός (@xwrikos) March 31, 2024