Ο Αλμέιδα έπαιξε με τον Μεντιλίμπαρ όπως είχε παίξει με τον Ντιέγκο Μαρτίνεθ

Δεν είναι εύκολο να μπεις στο μυαλό ενός προπονητή ή να έχεις όλες τις πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις τις επιλογές του. Γι’ αυτό και σε εμάς, τους παρατηρητές αναλογεί μόνο να αξιολογούμε αυτό που παρακολουθούμε, δίνοντας ο καθένας μια διαφορετική ερμηνεία. Αυτό θα κάνω σχετικά με το αγωνιστικό πλάνο που είδαμε από την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα απέναντι στον Ολυμπιακό του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ.

Σε αυτό το ντέρμπι η ΑΕΚ άλλαξε αρχές κατά το χτίσιμο των επιθέσεων. Κατήργησε το πρώτο στάδιο ανάπτυξης και έβαλε τον τερματοφύλακά της να παίξει με μακρινές μεταβιβάσεις. Ο Γιώργος Αθανασιάδης έκανε, σύμφωνα με το Wyscout, 18 μακρινές μεταβιβάσεις - επίδοση που αποτελεί ρεκόρ της σεζόν για την ΑΕΚ. Γιατί άλλαξε το build up ο Αλμέιδα; Πιθανόν ένα μέρος της εξήγησης να κρύβεται στο γεγονός ότι ο Ελληνας τερματοφύλακας νιώθει πιο άνετα με τις μακρινές μεταβιβάσεις, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι παίζει πιο συχνά με μακρινές πάσες συγκριτικά με τον Τσίτσαν Στάνκοβιτς. Ένα άλλο μέρος όμως κρύβεται στην πρόθεση του προπονητή να μη δίνει στον Ολυμπιακό την ευκαιρία να πιέσει την ΑΕΚ ασφυκτικά στο δικό της μισό του τερέν ώστε να μη του δώσει την ευκαιρία να εκδηλώνει γρήγορες επιθέσεις σε ανοιχτούς χώρους - που αποτελεί ένα από τα δυνατά στοιχεία του Ολυμπιακού στον καιρό του Μεντιλίμπαρ.

Η πρώτη φορά που ο Αθανασιάδης επέλεξε κοντινή πάσα σε ελεύθερο χτύπημα ήρθε στο 48’ο λεπτό. Δηλαδή η ΑΕΚ ολοκλήρωσε ένα ημίχρονο χωρίς να χτίσει επίθεση με κοντινές πάσες από το δικό της μισό. Αυτή η επιλογή είχε ως συνέπεια αφενός να μην καταφέρει η ΑΕΚ να βρει ρυθμό και να αναπτύξει επιθέσεις σε υψηλό τέμπο και αφετέρου να κάνει μικρότερη κατοχή (55,5%) από τον μέσο όρο της (62%). Τελικά αυτός ο τρόπος παιχνιδιού είχε κόστος και στην ποσότητα και στην ποιότητα των ευκαιριών που δημιούργησε η ΑΕΚ. Οι 8 τελικές προσπάθειες είναι πολύ μακριά από τον μέσο όρο των 17 τελικών που έχει η ΑΕΚ στην έδρα της σε αγώνες πρωταθλήματος. Και είναι η ισοφάριση του χαμηλότερου ρεκόρ, το οποίο ήταν στο αντίστοιχο ντέρμπι του Σεπτεμβρίου. Τότε, απέναντι στον Ολυμπιακό που πίεζε ψηλά, η ΑΕΚ είχε κάνει και την δεύτερη χαμηλότερη επίδοση στο τέμπο της επιθετικής ανάπτυξης. Όχι τυχαία, στο ντέρμπι του Σεπτεμβρίου ο Στάνκοβιτς είχε “γράψει” το δικό του ρεκόρ σε μακρινές μεταβιβάσεις (14). Διότι εκείνο το πλάνο του Αλμέιδα ήταν όμοιο με αυτό που ακολούθησε και απέναντι στον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ. Όχι τυχαία, και τότε η ΑΕΚ είχε περιορίσει την κατοχή της στο 55%.

Η 0,72 τιμή xGoals είναι η χαμηλότερη, και είναι πολύ μακριά από τον μέσο όρο (xGoals : 2,55) που έχει στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Τι κέρδισε με αυτή την τακτική η ΑΕΚ; Να δώσει μόνο 3 φορές στον Ολυμπιακό να φτάσει σε τελική προσπάθεια μετά από “κλέψιμο” στο μεσαίο τρίτο του τερέν (οι άλλες 7 τελικές προσπάθειες ήρθαν από οργανωμένες επιθέσεις και 1 ήρθε από αντεπίθεση μετά το δοκάρι του Τσούμπερ).

Καθένας μπορεί να έχει μια διαφορετική άποψη σχετικά με το αν αυτή η τακτική ήταν η όχι αποτελεσματική. Άλλος μένει στο τελικό αποτέλεσμα και βλέπει “δικαίωση” του πλάνου και της στρατηγικής που είχε ο Αργεντινός προπονητής, άλλος στέκεται στην ποιότητα (xG: 1,31) και στο πλήθος των ευκαιριών που είχε ο Ολυμπιακός (10) που ήταν μεγαλύτερο από τον μέσο όρο των αντιπάλων της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια (6) και σκέφτεται ότι η ΑΕΚ θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα αν έπαιζε χωρίς τροποποιήσεις. Το βέβαιο είναι ότι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ ακολούθησαν το πλάνο και έμειναν ήρεμοι και με θετική νοοτροπία και ψυχολογία. Και αυτή η στάση των ποδοσφαιριστών δείχνει το μέγεθος της εμπιστοσύνης των ποδοσφαιριστών στον προπονητή και το πλάνο του.

Όταν οι ποδοσφαιριστές δεν εμπιστεύονται ένα αλλαγμένο πλάνο, κυριαρχεί η ανασφάλεια που δημιουργεί εκνευρισμό. Τον εκνευρισμό που βλέπαμε κατά την διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου στην συμπεριφορά της πλειονότητας των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο. Στη Νέα Φιλαδέλφεια οι παίκτες της ΑΕΚ έμειναν ψύχραιμοι και συγκεντρωμένοι, και έπαιξαν με την συνήθη ένταση και ενεργητικότητα στις μονομαχίες και τις διεκδικήσεις - εκεί όπου “ισοφάρισαν” τους μέσους όρους τους. Έμειναν ήρεμοι επειδή, όπως σχολίασε στη συνέντευξη Τύπου μετά τη λήξη του ντέρμπι ο Αλμέιδα, “δεν κάνω τίποτα στο ματς αν δεν το κάνω προηγουμένως προπόνηση”. Η ΑΕΚ είχε ξαναπαίξει έτσι, τον Σεπτέμβριο. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ξεκινήσει σε ματς με τον τρόπο που ξεκίνησε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δεν το είχε προπονήσει παρά μόνο σε 15’ λεπτά μιας προπόνησης.