Παναθηναϊκός: Μια τελευταία «ζαριά» καλή μπας και του αλλάξει τη ζωή

Οι δυο «Δικέφαλοι» το πήραν το προβάδισμα που ήθελαν. Από τη δεύτερη αγωνιστική των play offs, χαρακτηρίζονται ως «φαβορί» πλέον. Πρώτο φαβορί η ΑΕΚ που έχει πιο «σκληρή» έδρα από τον ΠΑΟΚ, δεν χάνει εύκολα ακόμα και σε κακές βραδιές και δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Δεύτερο ο ΠΑΟΚ που τερμάτισε (για όσους το έχουν λησμονήσει) πρώτος στη regular season, δείχνει αξιοθαύμαστες αντοχές, αλλά μεσοαμυντικά δεν έχει το βάθος και την ποιότητα που θα σε κάνει να πεις «θα το πάρει!».

Ασφαλώς μπορεί να το πάρει και θα είναι ίσως και μεγαλύτερο το επίτευγμά του συγκριτικά με τη χρονιά του αήττητου και του νταμπλ, διότι εφέτος δεν έχει το καλύτερο ρόστερ της κατηγορίας, όπως τότε... Η πλάστιγγα, όμως, προς το παρόν δείχνει «ΑΕΚ». Για ιστορικό back to back τίτλο. Προσοχή όμως: οι διαφορές μεταξύ των «τεσσάρων» δεν είναι μεγάλες αυτή την περίοδο! Και η διακοπή του πρωταθλήματος έδειξε να επηρέασε περισσότερο την ομάδα που βασίζεται περισσότερο στο ρυθμό της και η οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν Ολυμπιακό που έπαιζε τα ρέστα του.

Στην καλή μέρα τους ο καθένας μπορεί να ρίξει 3-4άρα στον αντίπαλό του! Ομως πόσες «καλές μέρες» μπορούν να έχει ο καθένας; Και πόσο πολύ πιο δύσκολος είναι αυτός ο δρόμος για τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό που έχουν μπροστά τους και την τεράστια πρόκληση της πρόκρισης σε ημιτελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης; Πολύ – πολύ πιο δύσκολο!

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τέτοιο ζήτημα. Και είχε και όλους τους παίκτες διαθέσιμους πριν από το ματς με τον ΠΑΟΚ. «Αυτοκτόνησε» στο πρώτο ημίχρονο με τις επιλογές του Τερίμ, το άνω – κάτω στην ενδεκάδα, τις αλλαγές προσώπων και ρόλων, τα χοντρά ατομικά λάθη (Βαγιαννίδης, Μλαντένοβιτς, Αράο) και την κάτω του μέσου όρου απόδοση των Ιωαννίδη – Μπακασέτα. Δεν κατάφερε να το γυρίσει με σαφώς καλύτερη εικόνα και την «κανονική» ενδεκάδα του στο β' ημίχρονο, τελικά νικήθηκε σχετικά εύκολα από έναν ΠΑΟΚ που έχει κάνει πολύ καλύτερα παιχνίδια εναντίον του Τριφυλλιού. Εναν ΠΑΟΚ που έπαιζε με αναπληρωματικούς αμυντικούς πλην Κουλιεράκη, που είχε έναν Μεϊτέ να κρατάει (όσο κρατούσε...) όλη τη μεσαία γραμμή, αλλά τουλάχιστον ήξερε τι έπαιζε! Τι, πώς και γιατί έπαιζε. Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος δεν ήξερε. Στηριζόταν στο ατομικό ταλέντο και στις εμπνεύσεις ενός εκάστου. Γι' αυτό και είχε τόσο πολλούς καλούς παίκτες με κακή απόδοση.

• Εμφανές το πρόβλημα στις στατικές φάσεις: αν και πόσο δουλεύουν σ' αυτό το πεδίο, το ξέρουν στο Κορωπί.
• Εμφανές το «πάμε να παίξουμε εμείς το παιχνίδι μας, Παναθηναϊκός είμαστε». Παναθηναϊκός, όχι Μάντσεστερ Σίτι...
• Εμφανή και αδιόρθωτα εφέτος από την εποχή Γιοβάνοβιτς τα προβλήματα στην ανασταλτική λειτουργία.
• Εμφανής και η τάση του κόουτς Τερίμ να εκπλήσσει και να αλλάζει ρόλους σε παίκτες: λογικό στην αρχή του, όχι όμως τώρα πια, ειδικά όταν έχει βρει κορμό – ενδεκάδα και προέρχεται από εύκολη επικράτηση στο Φάληρο.

Ο Παναθηναϊκός του Τερίμ έχει πέσει και έχει σηκωθεί όρθιος πολλές φορές. Μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ατρόμητο, μετά την ήττα στην Τούμπα, με μισή ομάδα επί του Ολυμπιακού στο Κύπελλο, με 0-2 στην πλάτη του από τον ΠΑΟΚ στη ρεβάνς ημιτελικού, ακόμα και μετά τους έξι χαμένους βαθμούς από Λαμία, Κηφισιά, ΟΦΗ. Αν όλα αυτά έκαναν τον Τερίμ να νιώθει άτρωτος και πολλούς παίκτες να μην αισθάνονται το βάρος της αποτυχίας διότι όλο το ανάθεμα πέφτει στον εκάστοτε προπονητή, την ευθύνη φέρει μόνο η διοίκηση.

Μοιάζει να είναι πια πολύ αργά. Ρεαλιστικά, αν ο Παναθηναϊκός δεν πάρει το τρίποντο επί της ΑΕΚ, θα κληθεί να υπερασπιστεί την τρίτη θέση, προκειμένου να μην τζογάρει το «όλα ή τίποτα», δηλαδή το «Κύπελλο + Ευρώπη ή τίποτα και καναπές» με τον Αρη στον τελικό Κυπέλλου. Εχει μόνο μια «ζαριά»: να κάνει το 4/4 με ΑΕΚ – Αρη και δις σε διαδοχικά ματς με τη Λαμία για να πάει να παίξει στην OPAP Arena στην 7η αγωνιστική το παιχνίδι της χρονιάς. Πάρα πολύ δύσκολο: τέσσερις σερί νίκες στο πρωτάθλημα δεν έχει κάνει ποτέ επί Τερίμ. Ομως όχι και ανέφικτο: είπαμε, στην καλή βραδιά τους και οι τέσσερις μεγάλοι είναι ικανοί για θαύματα.

Υ.Γ. Σίγουρα έχουν αναρωτηθεί πολλοί εντός του Παναθηναϊκού. Αλλά προφανώς λύση δεν έχουν βρει στο «πώς» και το «γιατί» οι Πράσινοι έχασαν πέρυσι μέσα στη Λεωφόρο τον τίτλο (νικώντας μόνο τον Ολυμπιακό στα play offs), κάτι που είναι πολύ πιθανό πλέον να συμβεί και εφέτος, μετά τις εντός έδρας ισοπαλίες με Λαμία – Κηφισιά και τον απίθανο απολογισμό στα ντέρμπι, με μία νίκη (κι αυτή επί του Ολυμπιακού!) σε κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδι. Υπάρχουν, βέβαια και χειρότερα: ο Ολυμπιακός δεν έχει νικήσει εφέτος ούτε σε ένα ντέρμπι στο «Γ. Καραϊσκάκης»! Ομως για να φτάσεις στην κορυφή, δεν εξετάζεις τα χειρότερα, αλλά τα καλύτερα. Και σοβαρή κουβέντα για τίτλο μόνο με θετικά εκτός έδρας αποτελέσματα, δεν μπορεί να γίνει. Ωφέλιμο, λοιπόν, θα ήταν για τους διοικούντες να συζητήσουν με πρώην και νυν παίκτες – ει δυνατόν και με τον ίδιο τον Γιοβάνοβιτς - για τους λόγους που ο Παναθηναϊκός αποδεδειγμένα τα δύο τελευταία χρόνια δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην πίεση του «πρέπει» για το αποτέλεσμα εντός έδρας. Διότι η τελευταία χρονιά που η Λεωφόρος ήταν «έδρα» σε ντέρμπι ήταν πρόπερσι. Στη σεζόν που ο Παναθηναϊκός σάρωσε στα play offs. Τότε, όμως, είχε ως στόχο την τέταρτη θέση και την επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οχι τον τίτλο, με υπερπολλαπλάσιο εκείνης της σεζόν «μισθολόγιο» στους παίκτες του.