Ολυμπιακός: Δεν «σκοτώνει» τον αντίπαλο του, όταν μπορεί να το κάνει…
Αν θέλουμε να κρίνουμε την παρουσία μέχρι τώρα του Ολυμπιακού στα πλέι οφς θα την χαρακτηρίζαμε από μέτρια έως κακή: με τρεις νίκες (ΠΑΟΚ 2-1, Άρη 3-0, Λαμία 5-1), μία ισοπαλία (με Άρη 1-1) και δυο ήττες (από ΠΑΟ 1-3 κι ΑΕΚ 0-1).
Για να το καταλάβουμε καλύτερα, στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος η βαθμολογία ήταν (26η αγωνιστική): ΠΑΟΚ 60, ΑΕΚ 59, Ολυμπιακός 57, ΠΑΟ 56, με τον Ολυμπιακό 3ο. Τώρα, μετά από εφτά αγωνιστικές play off, η βαθμολογία είναι ΑΕΚ 75, ΠΑΟ 71, ΠΑΟΚ 68, Ολυμπιακός 67, με ΠΑΟΚ κι Ολυμπιακό να έχουν ένα παιχνίδι λιγότερο, το μεταξύ τους στην Τούμπα. Όπερ σημαίνει ότι στις εφτά αγωνιστικές των play off η βαθμολογία είναι ΑΕΚ 16, ΠΑΟ 15, Ολυμπιακός 10 και ΠΑΟΚ 8.
Αυτά από πλευράς αποτελεσμάτων-και ξέρουμε όλοι ότι τα αποτελέσματα μετράνε στο ποδόσφαιρο. Αν κάνουμε, όμως, μια ανάλυση της παρουσίας του Ολυμπιακού σε αυτό το μίνι πρωτάθλημα, θα διαπιστώσουμε εύκολα κάτι: προπονητής και παίκτες έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους. ο Ολυμπιακός όχι εύκολα, αλλά πανεύκολα θα μπορούσε τώρα να είχε τουλάχιστον πέντε με έξι βαθμούς παραπάνω και να ήταν πολύ βασικός διεκδικητής του τίτλου.
Ποιο είναι το θέμα; Και αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι κι όχι στο διαιτητικό, ξεπερνώντας επίσης ότι κάποιες ομάδες αλλιώς παίζουν με τον Ολυμπιακό (και όχι μόνο, είναι αλήθεια) κι αλλιώς με άλλους. Ακόμη όμως κι έτσι, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ θα μπορούσε να έχει πάρει πολύ περισσότερα πράγματα. Τι της λείπει; Νομίζω ότι δεν «σκοτώνει» τον αντίπαλο της, όταν μπορεί να το κάνει. Δεν βγάζει αυτό το ένστικτο της ομάδας killer, που πρέπει να έχει κάποιος όταν θέλει να πάρει ένα πρωτάθλημα που διεκδικείται από άλλους τρεις, άρα παίζεται οριακά.
Δεν είναι δυνατόν να κάνεις (μετρημένες) οκτώ ευκαιρίες στη Φιλαδέλφεια και τελικά όχι απλά να μην κερδίζεις, αλλά και να χάνεις στο 91’ από την ΑΕΚ, στη μοναδική ίσως καθαρή της ευκαιρία για γκολ…
Δεν είναι δυνατόν να προηγείσαι έως το 40ο λεπτό 1-0 του Παναθηναίκού μέσα στο Καραϊσκάκη και ενώ μπορείς να κάνεις το 2-0, τελικά να τρως δύο γκολ στο 41’ και στο 45’+4’ επιτρέποντας εν τέλει στον αιώνιο αντίπαλο σου να σου γυρίσει παιχνίδι για πρώτη φορά στην ιστορία του σε επίπεδο πρωταθλήματος Α΄Εθνικής, άρα από το 1960!!!...
Δεν είναι δυνατόν να έχεις πέντε ευκαιρίες για γκολ στα πρώτα 25 λεπτά στο Χαριλάου και να μην προηγείσαι στο ημίχρονο, αλλά να τρως και γκολ με το που ξεκινάει το β΄ ημίχρονο χωρίς καν να κάνει φάση ο Άρης, με συνέπεια να φέρεις τελικά ένα άχρωμο και άγευστο 1-1…
Η ανάλυση και των τριών αγώνων στους οποίους ο Ολυμπιακός έχασε οκτώ βαθμούς, είναι απολύτως διαφωτιστική. Ο Ολυμπιακός στα δύο παιχνίδια, με ΑΕΚ και Άρη, ήταν καλύτερος και πήρε μία ισοπαλία. Και στο άλλο παιχνίδι στο οποίο ήταν άλλοτε αυτός κι άλλοτε ο αντίπαλος του, ο ΠΑΟ, έχασε. Γιατί δεν έβγαζε το παιχνίδι του αποφασιστικότητα, δεν έβγαζε αυτό που λέμε, «θα πεθάνω μέσα στο γήπεδο για να πάρω τη νίκη», θα κάνω ό,τι μπορώ, αλλά θα πάρω αυτό που θέλω.
Έτσι, ούτε πρωτάθλημα δεν θα πάρεις, πιθανότατα δε δεν θα βγεις καν στην Ευρώπη την επόμενη σεζόν. Εκτός κι αν ο Ολυμπιακός ξαφνικά βρει στο εντελώς τελευταίο κομμάτι της σεζόν ακριβώς αυτή την ικανότητα να «σκοτώνει» τους αντιπάλους του.
Εάν είναι τυχερός ο Ολυμπιακός και κερδίσει απόψε ο ΠΑΟΚ την ΑΕΚ και ο ίδιος δεν ταπεινωθεί εκ νέου από τη Λαμία, όπως στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος που έχασε στο σπίτι της 0-1, και έχει και τη μαγκιά να κάνει το τρία στα τρία την τελευταία εβδομάδα του πρωταθλήματος, από 12 έως 19 μαίου, κερδίζοντας τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη και τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, μαγκιά του! Θα είναι πρωταθλητής!
Για να είμαστε, όμως ρεαλιστές, ας κοιτάξει πρωτίστως να ανέβει στην 3η θέση και να την κρατήσει, όπως κατάφερε τουλάχιστον πέρυσι για να παίξει στην Ευρώπη.
Για όποιον αναρωτιέται, πώς ο Ολυμπιακός έχει μεγαλύτερη επιτυχία στην Ευρώπη, ας σκεφθούμε ότι εκεί μιλάμε για μεμονωμένα παιχνίδια κι όχι για ένα μαραθώνιο 36 αγωνιστικών. Στην Ευρώπη μπορείς με κάποια καλά παιχνίδια να φτάσεις ψηλά. Για παράδειγμα, να κερδίσεις 6-1 τη Μακάμπι κι ενώ έχεις χάσει 1-4 να περάσεις. Στο πρωτάθλημα πρέπει να είσαι στην τσίτα, να είσαι με το μαχαίρι στα δόντια πολλές πολλές εβδομάδες…
Άσχετο: Ας έχουμε υπόψιν μας για το αποψινό ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ότι εδώ και πέντε πρωταθλήματα ο ΠΑΟΚ κερδίζει μία φορά τον χρόνο πάντα στην Τούμπα την ΑΕΚ. Το 2018-19 με 2-0…Το 2019-20 με 1-0…Το 2020-21 με 3-1…Το 2021-22 με 2-0…Το 2022-23 με 2-0…Διευκρινίζοντας ότι τα τέσσερα τελευταία πρωταθλήματα έχουν γίνει με play off και έχουν γίνει δύο παιχνίδια ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στην τούμπα σε κάθε πρωτάθλημα. Πάντα με τα ίδια αποτελέσματα: ο ΠΑΟΚ παίρνει τη μία νίκη και στο άλλο ματς η ΑΕΚ έχει δύο νίκες και δύο ισοπαλίες! Τα γράφω όλα αυτά διότι τη φετινή σεζόν, 2023-24, στο ένα παιχνίδι που ήδη έχει γίνει, είχαμε ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 1-1. Άρα, αν διατηρηθεί η σειρά αυτή την οποία κατέγραψα, απόψε θα έχουμε νίκη του ΠΑΟΚ!
Η φωτογραφία της ημέρας:
Παρότι η παρουσία του Ιμπόρα έκανε πιο επικίνδυνο τον Ολυμπιακό στις στατικές φάσεις στα δύο τελευταία παιχνίδια στα οποία έπαιξε βασικός ο πανύψηλος Ισπανός, με την ατυχία να έχει δοκάρι τόσο με τη Φενέρμπχτσε στην Τουρκία, όσο και με τον Άρη στο Χαριλάου, όμως παραμένει η ομάδα να είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνη απ΄ ότι θα έπρεπε σε σχέση με τις στατικές φάσεις τις οποίες κερδίζει. Στο Χαριλάου είχε 11 κόρνερ κι άλλα τρία φάουλ κοντά στην περιοχή του Κουέστα. Όταν στα 14 «στημένα» γίνεσαι επικίνδυνος στην πραγματικότητα στο ένα, την κεφαλιά του Ιμπόρα, δεν μπορείς παρά να είσαι απογοητευμένος.
Ο Φορτούνης είναι κατά κοινή ομολογία ο καλύτερος εκτελεστής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ένας πολύ καλός εκτελεστής. Κατά την γνώμη μου, θα έπρεπε κι άλλοι να αναλαμβάνουν την ευθύνη κι όχι να τον αφήνουν να εκτελεί 14 κόρνερ και φάουλ! Είναι κάτι που δεν βγάζει απολύτως κανένα νόημα. Όπως δεν βγάζει και νόημα να εκτελεί ο Φόρτου όλα τα απευθείας φάουλ σε καλές θέσεις, από την στιγμή που το ποσοστό ευστοχίας του είναι τόσο κακό εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Παρεμπιπτόντως, ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν από τους παίκτες που προσπάθησαν περισσότερο στον αγώνα του Χαριλάου για να έρθει το τρίποντο, ειδικά όσο έπαιζε σε κανονικές στροφές. Είχε εμπλοκή στο γκολ, έδωσε την ασίστ στο ακυρωθέν γκολ, είχε το κόρνερ με την κεφαλιά του Ιμπόρα στο δοκάρι και πέρασε πραγματικά πάρα πολλές καλές πάσες, εκ των οποίων οι δύο στις ευκαιρίες που έχασαν ο Έσε κι ο Γιόβετιτς. Είχε και τις κακές στιγμές του, κυρίως όταν άρχισε να κουράζεται, από κάποια στιγμή στο β΄ ημίχρονο. Ένα σουτ που έκανε ήταν απογοητευτικό, ενώ ένα δεύτερο σουτ, προς το τέλος, ήταν καλύτερο, αλλά στην αφγκαλιά του γκολκίπερ, σε μία φάση που έπρεπε νομίζω να παίξει με πάσα στον Τσικίνιο.
Στην πραγματικότητα, όσο ο Φορτούνης είχε αντοχές κι έπαιρνε το παιχνίδι πάνω του, ο Ολυμπιακός ήταν επικίνδυνος. Όταν η μπαταρία του Φορτούνη έπεσε, η ομάδα έπαιξε σε πιο χαμηλές στροφές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Περιμέναμε όταν μπήκε ο Ποντένσε στο 67΄να τις ξανανεβάσει, μάταια όμως.
Και για το τέλος ένα 
για τον Τζολάκη, ο οποίος δεν νομίζω ότι συγκινείται από την Μπράγκα που όντως ενδιαφέρεται, ενώ δεν μου προκύπτει ότι ισχύει το ρεπορτάζ των Τούρκων ότι ο Ολυμπιακός θέλει τον Λιβάκοβιτς. Θα έβλεπα παραμονή του Τζολάκη.
Μπονούτσι.
— Votsarinho (@Votsarinho) April 25, 2024
Τζολάκης.
Και σιωπή.
Εκκωφαντική σιωπή.
Και 20 ερυθρόλευκοι να πανηγυρίζουν σαν τρελοί.
Iconic#OlympiacosFC pic.twitter.com/faD2GrgfVv
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
