Στα Playoff επιβεβαιώθηκε ότι το… μηδέν στην άμυνα αποτελεί προϋπόθεση νίκης για τον Άρη

Μια ματιά στον ολοκληρωμένο βαθμολογικό πίνακα είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς πού υστερεί ο Άρης συγκριτικά με τις τέσσερις ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο. Αυτή η βαθμολογική απόσταση δεν οφείλεται τόσο στη διαφορά των επτά-οκτώ τερμάτων στο παθητικό του καθενός όσο στα 28+ γκολ που τον χωρίζουν στην επίθεση. Για την ακρίβεια, τόση είναι η διαφορά από τον 4ο Ολυμπιακό και πάει στα 30+ γκολ σε σχέση με τους υπόλοιπους τρεις.

Κακά τα ψέματα, η ερμηνεία αυτής της απόστασης είναι εξαιρετικά απλή, προφανώς δεν στέκει το επιχείρημα της… κακής (επιθετικά) βραδιάς αλλά είναι ζήτημα της ατομικής ποιότητας που διαθέτει η κάθε ομάδα και κυρίως του αριθμού των παικτών που μπορούν να βάλουν την μπάλα στα δίχτυα. Για παράδειγμα, στην πρωτοπόρο ΑΕΚ μπορεί οι Πόνσε, Λιβάι Γκαρσία να έχουν προσφέρει το 36.3% των συνολικών γκολ αλλά συνολικά έξι ποδοσφαιριστές έχουν από πέντε γκολ και πάνω. Άλλοι τόσοι είναι σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό ενώ ο αντίστοιχος αριθμός στον ΠΑΟΚ φτάνει τους οκτώ! Στον Άρη, το 36.9% των γκολ έχει έρθει από τον Λορέν Μορόν και ο μοναδικός παίκτης με τουλάχιστον πέντε γκολ στο Πρωτάθλημα είναι ο Σάπι Σουλεϊμάνοφ.

Πέραν της προπονητικής φιλοσοφίας που πρεσβεύει, αυτό διαπίστωσε και ο Άκης Μάντζιος από τις πρώτες ημέρες της δεύτερης θητείας του στην ομάδα και βάσει του ρόστερ που είχε τότε να διαχειριστεί - δίχως τους Μανού Γκαρθία, Κίκε Σαβέριο, Γιάννη Φετφατζίδη, Καρίμ Ανσαριφάρντ - χάραξε τη… δική του πορεία. Θα σας ταλαιπωρήσω λίγο ακόμη με τους αριθμούς, καθότι όμως αυτοί είναι απαραίτητοι πρέπει να σημειωθούν τα εξής.

- Σε δώδεκα παιχνίδια στην κανονική διάρκεια ο Άρης κράτησε ανέπαφη την εστία του και από αυτά νίκησε στα δέκα. Δεν πήρε βαθμούς νίκης απέναντι στον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας όπου επιθετικά ήταν ακίνδυνος αλλά και με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα όπου επίσης δεν… πέταξε τη σκούφια του από τον αριθμό των τελικών προσπαθειών που δημιούργησε.

- Η δε πρόκριση στο Κύπελλο δεν βασίστηκε στην επιθετική παραγωγικότητά του αλλά στο γεγονός ότι κράτησε ανέπαφη την εστία του στα τέσσερα από τα έξι παιχνίδια.

- Στα Playoff της Stoiximan Super League μόλις σε δύο αγώνες δεν δέχθηκε γκολ, απέναντι σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό σε Τούμπα και Λεωφόρο αντίστοιχα και φυσικά νίκησε και στα δύο.

Το συμπέρασμα για τον Άρη είναι ξεκάθαρο και φυσικά αδιαμφισβήτητο καθότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν στην ανασταλτική συμπεριφορά του. Είναι ομάδα η οποία έχει αποδείξει την ικανότητά διαφύλαξης του προβαδίσματος, παράλληλα της αντίστοιχης διεύρυνσης του σκορ όταν το αποκτά και από την άλλη πλευρά δυσκολεύεται στην ανατροπή μιας αρνητικής κατάστασης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε κανένα παιχνίδι (Πρωταθλήματος) δεν πήρε βαθμούς, όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ, πλην αυτού με την ΑΕΚ στην τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας. Ακόμη δηλαδή κι αν επέστρεψε, στο τέλος έφυγε με άδεια χέρια. Τούτο συνέβη με ΟΦΗ, Λαμία, Ολυμπιακό (τρεις φορές), Ατρόμητο, ΑΕΚ (δύο φορές), Παναθηναϊκό (δύο φορές). Το έκανε μια φορά ακόμη και πάλι με την ΑΕΚ στο Κύπελλο, στο παιχνίδι που κρίθηκε στα πέναλτι.

Οι οκτώ αγωνιστικές που παίχθηκαν στα Playoff ουσιαστικά επιβεβαίωσαν τις διαπιστώσεις που αναδείχθηκαν στην κανονική διάρκεια. Ολυμπιακός και ΑΕΚ έχουν τις καλύτερες άμυνες με οκτώ γκολ παθητικό, δέκα έχει ο Παναθηναϊκός ενώ Άρης και ΠΑΟΚ έχουν από έντεκα. Αντιθέτως, η τεράστια διαφορά για τους «κίτρινους» αντανακλά στην επιθετική παραγωγικότητά τους καθώς έχουν σχεδόν τα μισά τέρματα (7) σε σχέση με τα 13 του ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός έχει 17 και οι ΑΕΚ, Ολυμπιακός από 16. Μάλιστα, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός έχουν από αγώνα λιγότερο.

Αυτό που μπορεί να πετύχει μια ομάδα φτάνοντας στο τέλος του δρόμου κι ενόψει της σπουδαιότερης πρόκλησης της χρονιάς μάλλον δεν είναι η ριζική αλλαγή συμπεριφοράς και η ξαφνική απόκτηση ενός στοιχείου που δεν διαθέτει σε ολόκληρη σεζόν, αλλά η συνέπειά της στο κομμάτι που την χαρακτηρίζει. Στην προκειμένη περίπτωση, η ανασταλτική λειτουργία. Πάνω σ’ αυτή βασίστηκαν οι «κίτρινοι» στη Λεωφόρο καθώς δεν ήταν μόνο το ότι κράτησαν χωρίς γκολ την πιο παραγωγική ομάδα των Playoff όσο και το γεγονός ότι την υποχρέωσαν να μη φτάσει σε ουσιαστικές τελικές προσπάθειες.

Αυτή θα πρέπει να έχουν και σε περίπου έναν μήνα στον τελικό του Κυπέλλου. Αδιαμφισβήτητα, η κυριαρχική εμφάνιση του Γιάκουμπ Μπράμπετς αποτέλεσε καλό σημάδι καθώς, φέτος, ο Τσέχος κεντρικός αμυντικός χαρακτηρίστηκε από αγωνιστική αστάθεια. Μπορεί να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ο Μάρτιν Μοντόγια βαφτίστηκε κατ’ ανάγκη αριστερός full back καθώς ο Ισπανός έβγαλε το ψωμί του (στην πλούσια καριέρα του) ως δεξιός οπισθοφύλακας. Γι’ αυτόν τον λόγο, ίσως, να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι κάθε φορά που ο Μοντόγια κάνει καλό παιχνίδι ο Άρης όχι μόνο δεν δέχεται γκολ αλλά κερδίζει κιόλας…