Παναθηναϊκός: Μία ορθή απόφαση, ο Κόντης κι ένα μάθημα σχετικά με τον Τερίμ

Η ποδοσφαιρική λογική επιτάσσει πως οι προπονητές θα πρέπει να κρίνονται στο τέλος της χρονιάς. Αυστηρά. Αυτός είναι και θα έπρεπε να είναι ο κανόνας. Υπάρχουν, όμως, και οι εξαιρέσεις. Που έρχονται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα. Όταν, λοιπόν, εδώ και καιρό οι ποδοσφαιριστές έχουν χάσει κάθε πίστη στον τεχνικό τους(βασικοί και αναπληρωματικοί), όταν εδώ και πέντε μήνες όλοι οι δείκτες της απόδοσης βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, όταν από την day1 οι προπονήσεις, η μεθοδολογία τους, η προετοιμασία των αγώνων και η ανάλυση αυτών, είναι μακριά από αυτό που έχει ανάγκη ο σύλλογος το 2024 και το καράβι πηγαίνει με ταχύτητα προς τα βράχια μετά από τρεις συνεχόμενες ήττες, η διοίκηση του κλαμπ οφείλει να αλλάξει τις πιθανότητες επιτυχίας. Οφείλει να προσπαθήσει με το γύρισμα του τιμονιού, να στρέψει το καράβι προς τα ήρεμα νερά. Ο Παναθηναϊκός έκανε λάθος στο λάθος τον περασμένο Δεκέμβριο και δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε της σεζόν πήρε μία ορθή ποδοσφαιρική απόφαση. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Σίγουρο δεν είναι τίποτα στη ζωή ούτε και στο ποδόσφαιρο. Μονοπάτια επιτυχίας υπάρχουν και επιλογές που σου αυξάνουν τις πιθανότητες. Οπότε στο Τριφύλλι έκριναν και σωστά, πως το σύνολο θα έχει περισσότερες ελπίδες να τα καταφέρει αν ο Φατίχ Τερίμ αποτελέσει παρελθόν, ώστε η ομάδα να προετοιμαστεί με έναν πιο συμβατό και σύγχρονο τρόπο για τα ματς που έρχονται, να αλλάξει η ψυχολογία στα αποδυτήρια και προφανώς να αποφευχθεί η εμφάνιση του panic button σε παιχνίδια που κρίνουν τα πάντα. Φανταστείτε για παράδειγμα στον τελικό του Πανθεσσαλικού, ο Άρης να είναι μπροστά με 1-0 στο ημίχρονο και στο δεύτερο ο Παναθηναϊκός να παίζει με δύο δεκάρια και τρεις σέντερ φορ. Όσο να ναι, ένας τρόμος σε πιάνει...

Ο Τερίμ έχει γράψει την δική του ιστορία στο τούρκικο και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Είναι ένας legend στη χώρα του. Δεν θα κριθεί στα 70 του, προφανώς. Έχει φάει με το κουτάλι τα πρωταθλήματα, τις διακρίσεις, έχει γευθεί την λατρεία για πολλά χρόνια. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, όμως, ένας προπονητής να μην ταιριάξει στο περιβάλλον, να μην πετύχει τους στόχους του, να μην είναι αυτός που έχει ανάγκη ο οργανισμός τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Gazzetta.gr (@gazzetta.gr)

Ο έμπειρος κόουτς στο διάστημα της παραμονής του στον Παναθηναϊκό ήταν κύριος με όλα τα γράμματα κεφαλαία, προσπάθησε ανθρώπινα να έρθει κοντά σε ποδοσφαιριστές και στελέχη αλλά ποδοσφαιρικά-για να το θέσουμε ευγενικά-δεν ήταν αυτό που είχε ανάγκη το Τριφύλλι, με αποτέλεσμα ότι χτιζόταν ως νοοτροπία και ταυτότητα πάνω στο χορτάρι για 2.5 χρόνια, να εξαϋλωθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Όπως έχουμε αναφέρει και σε πρόσφατο σημείωμα, όμως, αυτός ήταν ο Τερίμ. Πάντα. Το πρόβλημα δεν ήταν δικό του αλλά του Παναθηναϊκού που δεν γνώριζε ποιος ήταν αυτός που είχε επιλέξει. Κι εδώ έρχεται το μεγάλο μάθημα που προσέφερε ο Τούρκος τεχνικός σε ολόκληρο τον οργανισμό του συλλόγου και ενόψει μίας πολύ σημαντικής καλοκαιρινής απόφασης για τον... μόνιμο διάδοχό του.

Για κάθε ποδοσφαιρικό κλαμπ η επιλογή προπονητή είναι μία ζωτικής σημασίας απόφαση. Μία απόφαση που θα πρέπει να λαμβάνεται μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία αυστηρών κριτηρίων και συνεντεύξεων. Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό το μοναδικό κριτήριο που λήφθηκε σοβαρά υπόψιν ήταν το ''έχει υπάρξει νικητής''. Κάπως έτσι, όλα τα υπόλοιπα εξόχως σημαντικά δεν μπήκαν ποτέ σε πρώτο πλάνο και όταν δεν υπάρχουν κριτήρια και φιλοσοφία πίσω από αυτά, τότε οι πιθανότητες σωστής επιλογής μειώνονται. Όπως κι έγινε.

Σε αντίθεση με τις τότε κινήσεις, ο Παναθηναϊκός του σήμερα έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή για τον άνθρωπο που θα κληθεί να κάνει τον ποδοσφαιρικό... Ράμπο και να πάρει δύο ματς που είναι do or die. Χωρίς υπερβολή, ο σύλλογος δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη λύση. Μην ξεχνάμε το ημερολόγιο γράφει 17 Μαϊου και εγγύηση παραμονής και για του χρόνου σε πρώτο ρόλο δεν υπάρχει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Ο Χρήστος Κόντης, λοιπόν, είναι κάποιος που γνωρίζει άριστα την ομάδα, καθώς δούλευε μαζί της μέχρι τον Δεκέμβριο και για 2.5 χρόνια, είναι κάποιος που στο πλευρό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς προσέφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην επιστροφή στην κανονικότητα και είναι κάποιος που απέδειξε με την δουλειά του στον Βόλο πως μπορεί να λογίζεται ως ένας από τους πλέον ελπιδοφόρους τεχνικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ότι έφτασε 49 για να πάρει την ευκαιρία στην θεσσαλική ομάδα ως πρώτος προπονητής , φυσικά, δεν είναι δικό του πρόβλημα αλλά της νοοτροπίας με την οποία αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα ποδοσφαιρικά πράγματα.

Με αυτόν στον τιμόνι μπορείς να είσαι σίγουρος πως αυτά τα παιχνίδια, αυτά τα δύο ματς θα προετοιμαστούν με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, θα αναλυθούν όπως τους πρέπει, θα διαχειριστούν με απόλυτη λογική και οι προπονήσεις θα έχουν τα αντικείμενα και τα ζητούμενα που αφορούν τους δύο ''τελικούς'' που έρχονται.

Συν του ότι για κανένα ποδοσφαιριστή πλέον δεν υπάρχει η δικαιολογία-σωστή ή λάθος δεν έχει σημασία- της παρουσίας του Τερίμ και το ''δεν ξέρουμε τι παίζουμε, οι προπονήσεις δεν έχουν νόημα'' που άκουγες συχνά το τελευταίο διάστημα. Η διοίκηση αναγνώρισε το λάθος της, ο Τερίμ πλήρωσε τα δικά του, κάποια στιγμή και εκείνοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν...

Τα υπόλοιπα πάνω στο χορτάρι...