ΠΑΟΚ 4Χ4 και... 1,2, 4 ως αουτσάιντερ: από 75-68 το έκανε 78-80!
Οταν ο Στέφαν Σβαμπ ισοφάριζε στο 90' + 10' στο ΔΑΚ Λαμίας στις 24 Απριλίου, όλα έμοιαζαν χαμένα. Ηταν απόγευμα, ο ΠΑΟΚ έφτανε τους 68 βαθμούς και ο εφικτός – ρεαλιστικός στόχος ήταν η τρίτη θέση. Δυο ώρες αργότερα, η ΑΕΚ διέλυε με 3-0 τον αποκρουστικό και παντελώς ανέτοιμο Παναθηναϊκό του Τερίμ στη Νέα Φιλαδέλφεια και το ταμπλό ξέρετε τι έγραφε; 75-68! Με ένα ματς περισσότερο η ΑΕΚ. Ολα αυτά στις 24 Απριλίου.
Σήμερα, 25 μέρες μετά, το ταμπλό γράφει 78-80. Η' 80-78 αν θέλετε. Ποιος να πει τι για μια ομάδα που νίκησε κατά σειρά 3-2 την ΑΕΚ (ναι, με ισχυρή δόση τύχης), 2-0 τον Ολυμπιακό στο... μεθύσι του (τελικού) επάνω, 4-1 τον Παναθηναϊκό και απόψε 2-1 στο «Κλ. Βικελίδης» τον Αρη; Ηταν... γκρανγκινιολικό, χιτσκοκικό, ό,τι θέλετε. Αξέχαστο! Δικαιότατο. Χωρίς την εύνοια της διαιτησίας, μόνο με την εύνοια συγκυριών. Και με την ΑΕΚ και σήμερα εναντίον του Αρη (πίεση, τελικές προσπάθειες, κεφαλιά Ανσαριφάρντ) ο ΠΑΟΚ είχε το Θεό της μπάλας μαζί του. Αξιζε να τον έχει διότι προσπαθούσε για την απόλυτη υπέρβαση. Μόνο αυτός και ο Ολυμπιακός έκαναν υπερβάσεις εφέτος κι αν οι Ερυθρόλευκοι με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο δεν είχαν διπλό καρπούζι στη μασχάλη, έχω την εντύπωση πως θα διεκδικούσαν αυτό το πρωτάθλημα μέχρι τέλους!
Είναι ένα υπέροχο τέλος για τον ΠΑΟΚτζή, ένα αλησμόνητο φινάλε! Οπως ήταν πέρυσι για κάθε ΑΕΚτσή! Ο ΠΑΟΚ το πήρε με τη δουλειά του, το μέταλλό του, τη χημεία του, τις πνευματικές αντοχές του, χάρη στη σκληράδα του οργανισμού του και την υπερπροσπάθεια του Λουτσέσκου (προκλητικός και σήμερα, για πολλοστή φορά), του τιμ του και των παικτών του. Χωρίς πολλούς σταρς, με πολλούς «εργάτες». Χωρίς γκολτζή σέντερ φορ, αλλά με πολλούς άξιους μεσοεπιθετικούς. Χωρίς φαντεζί χαφ, αλλά με πολλή επιμονή και υπομονή.
Το πήρε ως αουτσάιντερ. Το πήρε έχοντας το τέταρτο μπάτζετ. Το πήρε όταν δεν το(ν) πίστευε κανένας. Ισως ούτε ο ίδιος. Ομως το πήγε παιχνίδι με παιχνίδι. Και αποδείχθηκε ότι το ματς – κλειδί ήταν το 3-2 επί της ΑΕΚ που αυτοκτόνησε και έχασε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια της, ίσως διότι πίστεψε ότι το πήρε μετά το 3-0 επί του Παναθηναϊκού. Μετά την Ενωση ο ΠΑΟΚ βρήκε τον Ολυμπιακό εξουθενωμένο και με rotation, τον Παναθηναϊκό χωρίς τον Ιωαννίδη και με ηθικό υπό του μηδενός, ουσιαστικά του είχε μείνει το σημερινό ματς. Ο Αρης τα έδωσε όλα και μπράβο του!
Επαιξε με τους βασικούς, έπαιξε πολύ καλά, ήταν πειθαρχημένος, δυναμικός, ενθουσιώδης, είχε ψυχικά αποθέματα για να το «γυρίσει», έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά δεν τα κατάφερε. Μια σπουδαία προσπάθεια από μια ομάδα που είναι σαφώς σε καλύτερη κατάσταση από τον Παναθηναϊκό ενόψει του τελικού Κυπέλλου, διότι έχει ποδοσφαιρική ταυτότητα και πολύ μεγάλη δίψα για επιτυχία.
Οσο για τους Πράσινους; Εκαναν ένα υπέροχο πρώτο ημίχρονο σήμερα, άξιζαν περισσότερα γκολ που δεν μπήκαν ελέω καταπληκτικού Τζολάκη, αλλά στο β' μέρος κατέρρευσαν παρότι βρήκαν ανέλπιστα δεύτερο γκολ, κόντρα στη ροή του αγώνα. Ο Ολυμπιακός πήρε πολλά από τις αλλαγές του (κυρίως από τον Ιμπόρα και τον Γιόβετιτς), έδειξε στο β' μέρος το ανώτερο επίπεδό του σε φυσική κατάσταση, έδειξε την τεράστια διαφορά του στον τομέα της αυτοπεποίθησης και χάρη στον απίστευτο Ποντένσε που χόρευε στη Λεωφόρο πήρε αυτό που ήθελε και θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και στη νίκη.
Να και κάτι ιστορικό: ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα που δεν νίκησαν εφέτος οι Ερυθρόλευκοι, αλλά τερματίζει τέταρτος και παίζει τα ρέστα του στον τελικό Κυπέλλου, ενώ ο αιώνιος αντίπαλός του διεκδικεί το Conference League!
Υ.Γ. Υψηλότατο το επίπεδο της διαιτησίας στα τελευταία κρίσιμα ματς του πρωταθλήματος, να λέμε και τα καλά όταν συμβαίνουν!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
