Άρης: Η ώριμη αντίδραση είναι και απαίτηση για την κατάκτηση του Κυπέλλου

Αν η ατομική ποιότητα είναι το απαραίτητο προσόν για κάθε επαγγελματική ομάδα, η ικανότητα στη διαχείριση καταστάσεων είναι το δεύτερο. Έχει δύο δρόμους μπροστά της και αποφασίζει σε ποιον θα βαδίσει. Η επιλογή για τον Άρη είναι ξεκάθαρη και μοναδική καθότι το σπουδαιότερο παιχνίδι της χρονιάς είναι τούτο που έχει μπροστά του και όχι αυτά που προηγήθηκαν. Η χρονιά θα κριθεί το Σάββατο στο Πανθεσσαλικό Στάδιο. Διακυβεύεται ο διαχρονικός στόχος της κατάκτησης τροπαίου παράλληλα του ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Κοινώς κρίνεται η επόμενη μέρα του συλλόγου γιατί σε αγωνιστικό, οικονομικό και εμπορικό επίπεδο όλα θα εξαρτηθούν από την αίγλη ενός τροπαιούχου και φυσικά από την εξασφάλιση της ευρωπαϊκής συμμετοχής. Αυτή η κατάκτηση είναι απαίτηση και χθες (19/5) το αντιλήφθηκαν όλοι όσοι απαρτίζουν τον ποδοσφαιρικό οργανισμό μέσα από την αντίδραση του κόσμου στην ήττα από τον ΠΑΟΚ και τη στέψη του τελευταίου μέσα στο «Κλ. Βικελίδης».

Κι αυτό το συναίσθημα είναι εξαιρετικά δύσκολο να το διαχειριστεί ένας οπαδός. Ωστόσο, η αντίδραση περίπου 20.000 φιλάθλων δεν ήταν απλά ώριμη αλλά υποδειγματική. Χρειάστηκαν ελάχιστα δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί, προφανώς στο ίδιο διάστημα σκέφτηκαν διάφορες μορφές αντίδρασης αλλά επέλεξαν την πιο σωστή και υποστηρικτική προς τους ποδοσφαιριστές. Αυτή του χειροκροτήματος και της παρότρυνσης για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Δεν άλλαξε συμπεριφορά βλέποντας την ένταση στον αγωνιστικό χώρο που συνήθως ρίχνει λάδι στη φωτιά. Δεν έδωσαν αξία σε προκλητικές συμπεριφορές αλλά συνέχισαν το χειροκρότημα και το σύνθημα για το Κύπελλο. Αυτή η αντίδραση αυξάνει το κίνητρο, παράλληλα όμως υποδηλώνει πώς σκέφτεται ο κόσμος.

Αγωνιστικά, το τι άξιζε ή όχι ο Άρης από το χθεσινό παιχνίδι πλέον έχει μικρή σημασία. Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές, τύχη και η δικαιοσύνη δεν απλώνει το πέπλο της πάνω από την αγωνιστικό χώρο. Χθες (19/5) για παράδειγμα ο Άρης δεν άξιζε να χάσει. Συνολικά στο Πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ άξιζε να το κατακτήσει. Οι θεοί του ποδοσφαίρου αποφάσισαν να δώσουν μεγαλύτερη αξία στο δεύτερο, εκεί στη φάση του 95’ όπου η κεφαλιά του Καρίμ Ανσαριφάρντ έφυγε ένα… κλικ έξω από την αριστερή γωνιά του Κοτάρσκι. Ναι, εκεί θα μπορούσαν όλα να είχαν κριθεί και η στέψη να γινόταν σε άλλο γήπεδο. Είναι και οι συμπτώσεις που έγραψα στο live του Gazzetta και ως προληπτικός δεν γίνεται να μη τις λογαριάσω. Το φθινόπωρο του 2018 ο Ραζβάν Λουτσέσκου σήκωσε παίκτη για την αντικατάσταση του Αλεξάντερ Πρίγιοβιτς και ο τελευταίος σκόραρε (1-2) βλέποντας ότι ήταν θέμα χρόνου να καθίσει στον πάγκο. Το ίδιο συνέβη χθες με τον Τάισον.

Συνολικά το ποδόσφαιρο – στο τέλος – σου δίνει αυτό που αξίζεις, αξιολογώντας παράλληλα τα παραπάνω, εσύ οφείλεις όμως να προκαλέσεις την τύχη σου διαμορφώνοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Χθες επίσης, ήταν και ζήτημα ατομικής ποιότητας. Ένα κοντρόλ που έφυγε από τον Κίκε Σαβέριο και η προϋπόθεση στην transition επίθεση κατέληξε στην εξαιρετική ενέργεια του Κωνσταντέλια καθώς βρήκε «μπόσικο» και ολομόναχο τον Μόζες Οντουμπάτζο. Ο Άρης έβγαλε αντίδραση, έψαξε την ισοφάριση δεν είχε όμως αυτή την ποιότητα στις τελικές προσπάθειες. Έδειξε ότι είναι σε καλό επίπεδο ενέργειας ενόψει του τελικού Κυπέλλου γιατί – επαναλαμβάνω – εκεί θα κριθούν όλοι και όλα.