Ο Άρης θα καθορίσει τι καλοκαίρι θα ζήσει

• Τώρα θα κριθεί και ο Μάντζιος
• Ο Λάζαρος έκανε λάθος

Σε μια παρτίδα πόκερ μεταξύ παικτών με την ίδια «κάβα», η ικανότητα κερδίζει. Η τακτική του πονταρίσματος παράλληλα με τη διαχείριση συναισθημάτων και το διάβασμα των αντιπάλων επίσης παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Οι κανόνες αλλάζουν όταν αφαιρούνται τα οικονομικά όρια. Εκεί κερδίζει ο πλουσιότερος, αυτός που έχει τη δυνατότητα να ακουμπάει χρήμα στο τραπέζι καλύπτοντας έτσι μια κακή απόφαση. Χρόνια τώρα, ο Άρης προσπαθεί να νικήσει τη λογική. Το κατάφερε δύο φορές συνολικά όμως είναι αδύνατο να το πετύχει. Παίζει με (πολύ) λιγότερα, σε αρκετές περιπτώσεις στερούνται λογικής και οι αποφάσεις του.

Αυτό δεν ισχύει για τον πρόσφατο τελικό Κυπέλλου. Εκεί αναδείχθηκαν άλλα πράγματα. Η έλλειψη ισχυρής προσωπικότητας και εξυπνάδας είναι μεταξύ αυτών. Από τη μία πλευρά υπολογίζω το μέγεθος της ευκαιρίας που χάθηκε και από την άλλη, τίποτε δεν καταστρέφεται ή χτίζεται μέσα σε μια μέρα. Ένα σύνολο ενεργειών και λανθασμένων αποφάσεων οδηγούν σε μοιραίες συνέπειες. Μια δύσκολη στιγμή μπορεί όμως να σε διδάξει, αν θέλεις φυσικά να μάθεις από αυτή.

Κυριαρχεί η άποψη ότι το καλοκαίρι προμηνύεται εξαιρετικά δύσκολο για τον Άρη. Το επίπεδο εσωστρέφειας είναι υψηλότατο και το αντίστοιχο δημοτικότητας του Θόδωρου Καρυπίδη είναι χαμηλότατο. Το ξέρει και ο ίδιος. Μην περιμένετε να μπω σε διαδικασία ενασχόλησης με θεωρίες συνομωσίας. Αν υπάρχει άλλη επιλογή, εδώ είμαστε (ως Media) να την παρουσιάσουμε, να την αναδείξουμε. Όποιος ενδιαφέρεται, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Φανερά, ξεκάθαρα, μπεσαλίδικα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, προσωπικά, βλέπω αυτό που υπάρχει.

Χωρίς να σημαίνει ότι δεν απαιτούνται ριζοσπαστικές αλλαγές. Σε όλα. Το one man show δεν πέτυχε, οπότε, πάμε σε άλλο μοντέλο. Το αντίστοιχο του «λίγοι και καλοί», επίσης. Πάμε από τη αρχή σε κάτι πιο στιβαρό, πιο οργανωμένο, με αγωνιστικό και διοικητικό υπόβαθρο το οποίο θα ελκύσει τον κόσμο, θα υποδείξει παραδοχή και διόρθωση λαθών. Το τωρινό δεν τα καταφέρνει. Φάνηκε από τη περσινή διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας και την εικόνα του «Κλ. Βικελίδης» στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων. Ο «πελάτης» έχει πάντα δίκιο κι ας διαφέρει (σε επίπεδο συνηθειών και κριτηρίων) ο οπαδός με τον πελάτη. Κι όταν απέχει, κοίτα τι δεν κάνεις σωστά. Φταίει η βιτρίνα (;), είναι υποβαθμισμένο το προϊόν (;), είναι δική σου ευθύνη να το βρεις και να το διορθώσεις. Το ίδιο ισχύει για όλους, σε κάθε επαγγελματικό χώρο. Παραδείγματος χάρη, για την υποβάθμιση των Media, η βασική ευθύνη δεν ανήκει στο κοινό.

Αν λοιπόν το καλοκαίρι είναι δύσκολο ή όχι, θα εξαρτηθεί από την «κάβα». Πόσες είναι οι μάρκες; Αν είναι αρκετές, ήδη οι 7/11 του βασικού σχήματος υπάρχουν με την προϋπόθεση παραμονής του Φαμπιάνο. Ένας κανονικός αριστερός μπακ, ένας «βαρβάτος» αμυντικός χαφ με προσωπικότητα και δύο winger με ικανότητα στο ένας μ’ ενός, συντριπτικά ανώτεροι από τους φετινούς. Και μετά ασχολείσαι με την οπισθοφυλακή έχοντας α) ένα ολόκληρο καλοκαίρι να προετοιμαστείς και β) καμία βιασύνη, γιατί δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Ήδη υπάρχουν επίσης έξι-επτά παίκτες για να έρχονται από τον πάγκο. Αν οι μάρκες είναι περιορισμένες τότε μπαίνεις σε διαδικασία πωλήσεων για να τις αυξήσεις και υποχρεωτικά στοχεύεις σε διψήφιο αριθμό μεταγραφών. Από εκεί θα εξαρτηθεί ο προσδιορισμός του καλοκαιριού. Αυτό είναι ευθύνη της διοίκησης να το πει.

Τώρα θα κριθεί και ο Μάντζιος

Ακόμη και στο ενδεχόμενο επάρκειας των μαρκών, πάλι αυτές θα είναι αρκετά λιγότερες από τις αντίστοιχες τεσσάρων που κάθονται στο ίδιο τραπέζι. Κανείς εξ’ αυτών δεν είναι αφελής, ξέρουν επίσης τι να κάνουν για να ανεβάσουν το ποιοτικό επίπεδό τους. Άρα η τακτική του… ανοιχτού πολέμου είναι απαγορευτική. Χρειάζεται αντάρτικο αλλά με μεγαλύτερη ποιότητα στην επιθετική γραμμή. Γι’ αυτό ο Άκης Μάντζιος είναι κατάλληλος αλλά με την ευθύνη να εμπλουτίσει το επιθετικό σχέδιό του και με λιγότερους ενδοιασμούς σε σχέση με αυτούς που είχε στον τελικό Κυπέλλου. Ήταν φανερή η έλλειψη πίστης στις ικανότητες της επιθετικής γραμμής και του ανοιχτού πολέμου απέναντι σε μια προβληματική ομάδα όπως ήταν εκείνη τη βραδιά ο Παναθηναϊκός. Δεν χρειάζεται να το πει, το κατάλαβαν όλοι. Χειρότερο Παναθηναϊκό δεν θα μπορούσε να βρει ή τουλάχιστον, προσωπικά δεν θυμάμαι.

Η απόφαση διατήρησής του στην τεχνική ηγεσία είναι δίκαιη γιατί πήρε μια ξεχαρβαλωμένη ομάδα και την έκανε ομάδα. Με συγκεκριμένες αρχές, αντίστοιχες δυνατότητες. Δεν κατάφερε να ενισχύσει την προσωπικότητά της αλλά αυτό εξαρτάται και από αυτή του παίκτη. Συμπαθάτε με αλλά χειρουργείο έφαγε και η μπασκετική ομάδα στον 3ο αγώνα με τον Προμηθέα στην Πάτρα αλλά τους εξέθεσε όλους. Και να έχανε, κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την προσωπικότητά της γιατί έπαιξε… μέχρι τελευταίας ρανίδας. Αυτή η προσωπικότητα ανεμίζει σαν τη περήφανη σημαία όλη τη χρονιά, η ίδια ήταν σε υποστολή στον Βόλο κι αυτό ενόχλησε. Με χιόνια και βροχές, απέναντι σε θεούς και δαίμονες η μπασκετική είναι πάντα ψηλά.

Ο Μάντζιος θα κριθεί τη σεζόν που ακολουθεί. Από το πώς θα διαχειριστεί καταστάσεις το καλοκαίρι και φυσικά την εικόνα που θα παρουσιάσει ο Άρης στη διάρκεια της σεζόν. Από τους όρους και τις συνθήκες εργασίας που θα απαιτήσει και δεν θα διαπραγματευτεί. Το ίδιο ισχύει και για τη διοίκηση. Από το αν θα φροντίσει για την ευκολία των επαγγελματιών στην καθημερινότητά τους και την αφοσίωσή τους στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Πρώτα όμως πρέπει να φροντίσει για την αποκατάσταση του κλίματος.

Ο Λάζαρος έκανε λάθος

Διαφωνώ με το περιεχόμενο και τη φρασεολογία της δήλωσης του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου. Κι ας πιστεύω ότι ο Άκης Μάντζιος θα μπορούσε να του είχε δώσει κάποια 20λεπτα γιατί έχει κάτι που δεν διαθέτουν οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους. Ισχυρή προσωπικότητα. Ωστόσο, ο Λάζαρος έχασε το δίκιο του μέσα από τη μανιώδη προσπάθεια υποβάθμισης του προπονητή του. Μάρτυς μου ο Θεός, πλην εξαιρετικά ελαχίστων περιπτώσεων, δεν έχω γνωρίσει παίκτη που να αποδέχεται 100% τον προπονητή του. Άλλο όμως το «με αδίκησες» από τα όσα έγραψε.

Ο Λάζαρος δεν ήθελε να παίζει στα άκρα και σωστά το είπε στον προπονητή του. Δεν είναι το παιδαρέλι που θα τρέχει πάνω κάτω, όπως έκανε τη σπουδαία καριέρα του. Ήθελε να παίζει στον άξονα (10αρι) ή ως κρυφός επιθετικός. Από τη στιγμή επιστροφής του Γιάννη Φετφατζίδη – και καθώς και ο βραχύσωμος επιθετικός επίσης προτιμούσε τον άξονα – αλλά και του Μανού Γκαρθία που αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση στην ιστορία του club, ο Λάζαρος ήταν τρίτος στην ιεραρχία. Προσθέστε και το ότι ο Μάντζιος συνηθίζει να παίζει με τρεις κεντρικούς μέσους στα ντέρμπι. Ούτε η μετακόμισή του στην Καλαμάτα θα αποτελούσε λύση για τον ίδιο.

Δεν βάζω τον Λούκας Ρουπ στην ίδια γραμμή με τον Λάζαρο. Ευθύς εξαρχής, η επιλογή του Γερμανού ήταν απόλυτα λανθασμένη και από τον ενάμιση χρόνο παρουσίας του στην ομάδα δεν έχουμε τίποτε άλλο να θυμόμαστε πέραν δύο αγώνων και των τραυματισμών του. Γενικώς, ο Άρης θα πρέπει να αποδεσμευτεί από παίκτες που καταλαμβάνουν θέση στο ρόστερ, τους οποίους δεν πιστεύει και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Και το καλοκαίρι, ας μην κρίνει μόνο βάσει των βιογραφικών αλλά του τι μπορούν να πετύχουν στην παρούσα περίοδο. Το παρελθόν είναι για να διδάσκεσαι, το παρόν και το μέλλον για να ασχολείσαι…

Υγ: Αν μπορούσε να αποφευχθεί η ημιτελική φάση του Πρωταθλήματος στο μπάσκετ χάριν περιορισμού του χρόνου διεκπεραίωσης της Basket League και έναρξης προετοιμασίας της Εθνικής, θα γινόταν δίχως δεύτερη σκέψη. Δεν μειώνω τίποτε, δεν συγκρίνω εξάλλου και τίποτε αλλά αυτό το… @22-0eimastemiaoraiaatmosfaira είναι κλασική περίπτωση υποβάθμισης προϊόντος και ασέβειας. Πάλι θα νικούσε ο Παναθηναϊκός, δεν το συζητάμε καν.